ကႀကီး မွ အ အဇၥၽတၱ ေၾကးမံု

က ခ ဂ ဃ င

ကတမ္းခုန္တမ္း ကစားၾကတဲ့အ႐ြယ္တုန္းက ကြၽဲမ ကြၽဲမ ကြၽဲမ အသားညိဳ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးနဲ႔ ကခဲ့ဖူးတယ္...ကဗ်ာမဆန္တတ္သူ၊ ခပ္မိွန္မိွန္ ၾကယ္ကေလး တလံုးေလာက္မ်ား ေလာကကို အလင္းေပး အလွေဆာင္ႏိူင္ရင္ပဲ ေက်နပ္ၿပီ။ ခ်စ္ရတဲ့သူေတြ တကယ္ပဲ မ်ား ခဲ့တယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဂဃနဏ သိတယ္လို႔ စိတ္ႀကီးဝင္ေနခဲ့ေသးတာ။ ဒုိင္းကနဲ အသည္းကဲြေတာ့မွ ငါ အခ်စ္ကို ဘယ္မွာ သိေသးလို႔တုန္း၊ ဒါမွမဟုတ္ သိတ္သိလြန္းေနၿပီ ဆိုၿပီး ကဲြတဲ့အသည္း ျပန္ေကာက္ဆက္ရင္း ရီခဲ့ရေသးတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္း ကေတာ့ ငါ တေကာ ေကာခဲ့တာေပါ့။ ငါ ဆိုတာကို လိုက္႐ွာေနမိ ေသးတာ။ ဒကာမက ကိုယ္ေတာ္ကို တရားျပ ေလွ်ာက္တင္တဲ့ နိဗၺာန္ လိုခ်င္ရင္ ငါ့ မႀကိဳက္နဲ႔ေပါ့ ဘုရား ဆိုတာေလးကို နားလည္ ႏွစ္ၿခိဳက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ငါ့ ကို လႊတ္ခ် ပစ္လိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ဒီေန႔ အထိပဲ....။

စ ဆ ဇ ဈ ည

စည္းဝိုင္းထဲမွာမို႔ လံုၿခံဳေစတယ္လို႔ ထင္ေနတာလား၊ လြတ္မသြားေအာင္ စည္းခ်ထားတာ မ်ားလား ...စဥ္းစားဖို႔ပါေလ။ ဆႏၵေတြဆိုတာ ကေတာ့ ဘာမွ လက္ေတြ႔မလုပ္ႏိူင္ရင္ ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ တခုမွ်သာပါပဲ...။ ဇရာ...အင္း ၾကားဖူးသလိုလိုပဲ...မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ေနမွ။ ေစ်းႏႈန္းေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မမွတ္မိတတ္ဘူး၊ အို...ကိုယ္လုပ္တတ္တာ ဘာမွ မ႐ိွဘူး၊ လိုအပ္ရင္ ဝယ္သာဝယ္၊ အပ္တေခ်ာင္း က အစ ကိုယ္တိုင္လုပ္ရင္ ဒီထက္ ေတာင္ ကုန္အံုးမွာ...။ သြားေနတဲ့ ညေတြကို ဖမ္းဆုတ္ထားလိုက္ခ်င္တယ္...အိပ္ေရးမဝလို႔...:D

ဋ ဌ ဍ ဎ ဏ ဠ

စကားမစပ္ ေျပာျပရအံုးမယ္။ ဋသံလ်င္းခ်ိတ္၊ ဌ၀မ္းဘဲ၊ ဍ ရင္ေကာက္ ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ခပ္ဆိုးဆိုး ညီအကို သံုးေယာက္ ႐ိွသတဲ့။ သူတို႔ဟာ သိတ္လွတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ညီမေလး ဎ ေရမႈတ္ကို မိတဆိုးေလးမို႔ အခ်စ္ပိုၾကျပန္သတဲ့။ သူတို႔ ေမာင္ႏွမ ေလးေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ၾကင္နာပံုကို အေဖလုပ္သူ ဦးဏႀကီး ေတြ႔ျမင္ရတဲ့အ ခါ "အမယ္မင္း မယ္ဠႀကီးရဲ႕ ထၾကည့္ပါအံုးေတာ့လား" လို႔ ပူေဆြး တသ မိသတဲ့ကြယ္....ေမာင္ႏွမေလးမ်ားလည္း မိဘမ႐ိွတဲ့အခါ အေမြကိစၥနဲ႔ အခ်င္းမမ်ားၾကပဲ တည့္တည့္႐ႉ႐ႉ ေနထိုင္ၾကဖို႔ သိတ္လို အပ္တာေပါ့.......
ကိုင္း ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္...:))

တ ထ ဒ ဓ န

ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕မွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဘဝကို အေျခခ်ခ်င္တယ္။ ျဖစ္ႏိူင္ရင္ေတာ့ အနားမွာ ခ်စ္ေသာသူမ်ားနဲ႔ အတူတကြေပါ့။ အဖိုးအိုရဲ႕ သားေတြကို ထင္းစည္း ခ်ိဳးခိုင္းတဲ့ စည္းလံုးညီၫြတ္ျခင္းရဲ႕ ျပယုဂ္...ခုထိ အမွတ္ရတုန္းပဲ...။ ဟုတ္တယ္ ေလာကဓံကို ရင္ ဆိုင္ဖို႔ အတူတူ ဒြန္တြဲလို႔ ဘာကိုမွ မမႈခ်င္ေတာ့ဘူး။ သဘာဝ ေရေျမေတာေတာင္ အလွေတြ၊ ေပါ့ထရိတ္ေတြ နဲ႔ အမွတ္တရစာေလး ေတြ ပါဝင္တဲ့ ဓါတ္ပံုစာအုပ္ေလး တအုပ္ လုပ္ခြင့္ရမယ္ ဆို လုပ္ခဲ့ခ်င္ေသးတယ္။ မေသခင္ အခ်ိန္ေလး ရသေလာက္မွာ ေလ ။ ႏြံနစ္ခဲ့ ဖူးေပါင္းမ်ား လွေပါ့...အခ်စ္ႏြံ၊ ဘဝႏြံ၊ သံသရာႏြံ ေတြတဲ့လား...မၿပီးႏိူင္၊ မစီးႏိူင္တဲ့ အဆံုးမသတ္ႏိူင္မႈေတြ ေမာတယ္။

ပ ဖ ဗ ဘ မ

ပန္းခ်ီကားေတြကို မက္စက္စြာ ခ်စ္တယ္။ ပရဟိတ လုပ္ငန္း ေတြမွာ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ ပါဝင္ လုပ္ေဆာင္မယ္...ေဖာင္ေဒး႐ွင္းေလး တခု...အတိအက် ေျပာရရင္ ခ်စ္ၾကည္ေအး ေဖာင္ေဒး႐ွင္း ဆိုတာေလး...အသက္သြင္းခဲ့ခ်င္တယ္ (ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေနာ္...ျဖစ္ခ်င္ တာကို ေျပာပါတယ္)။ လူေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ ဗဟိႏၶလို႔ ေခၚတဲ့ အေပၚယံ အျပင္ပန္းကို ၾကည့္ၿပီး တန္ဘိုး ျဖတ္ခ်င္ၾကတာပါလိမ့္။ ဘဝႀကီးက ဘက္လိုက္မႈကင္းတယ္။ ဘဝထဲက လူေတြကသာ ဘဝကို ျခယ္လွယ္တယ္။ ဟိုး မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းထိ ပ်ံသန္းသြား ႏိူင္တဲ့ အင္အားနဲ႔ အေတာင္ပံတစံု လူတိုင္းကိုယ္စီ ရေစ ခ်င္တယ္။ လံု႔လ၊ ဝိရီယ၊ လမ္းေၾကာင္းေ႐ြးခ်ယ္မႈ နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြက ေရ႐ွည္မွာ တန္းတခု သတ္မွတ္ေပးလိမ့္မယ္။ ဒါပါပဲ...။

ယ ရ လ ဝ သ ဟ အ

ယံုၾကည္မႈ ဆိုတာ ႐ိွေကာင္းပါတယ္ မ်က္စိမိွတ္မထားဘူး ဆိုရင္ေပါ့။ လူမႈဆက္ဆံေရးေရာ စီးပြားေရးမွာပါ သူ အေရးပါတယ္။ ႐ြာ...ကမာၻ႔႐ြာရယ္လို႔ တင္စားေခၚေဝၚၾကတဲ့ေခတ္မွာ အေမ႐ိွတဲ့႐ြာ...ေျမ႐ိွ၊ ေရ႐ိွ၊ ေ႐ႊ႐ိွတဲ့႐ြာ...အဲဒီ႐ြာကို က်မ လြမ္းတယ္။ တခါတခါေတာ့ ေလးလံမႈေတြကို လႊတ္ခ်ခဲ့ၿပီး ေလတံခြန္ေလး တစင္းလို ေပါ့ပါးပ်ံသန္းေနခ်င္မိတယ္။ လူရယ္လို႔ ျဖစ္တည္မႈ တခု ရလာကတည္းက ေဝဒနာနဲ႔ စခဲ့ၾကတာေလ...၊ သမုဒယ တဲ့ သံေယာဇဥ္တဲ့ ကဲ မ်ားလွလြန္းတဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ...တကယ္ပဲ ေလးလံလွပါရဲ႕...။

ဟန္မေဆာင္တတ္မႈ၊ ပြင့္လင္းမႈေတြေၾကာင့္ ေထာ္လန္႔ကန္႔လန္႔ ျဖစ္တတ္ေသး တယ္...။ က်မမ်ား မွားသလား...၊ အဲဒီအတြက္ မွားေနရင္ေတာင္ မွ မွားတဲ့ဘက္မွာ ရဲရဲရပ္ရင္း မွားတဲ့ဒဏ္ကို လူးလိမ့္ခံစားပစ္လိုက္ မယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မွန္ခ်င္ေယာင္မေဆာင္ဘူး။ စိတ္ေျပ လြယ္ၿပီး အာဃာတ မထားတတ္ဘူး။

ဒါ ကႀကီးကေန အ အထိ က်မရဲ႕ အဇၥၽတၱ မွန္တခ်ပ္ ဆိုပါေတာ့...။

သူငယ္ခ်င္း သက္ေဝရဲ႕ တက္ဂ္ပါ...ဒီတခါေတာ့ တိတ္တိတ္ေလး လက္ကုတ္စရာမလိုပဲ လာတက္ဂ္ထားလို႔ ဝမ္းသာရပါတယ္။ တက္ဂ္ပို႔စ္ေတြဟာ အတက္ဂ္ခံရတဲ့ လူေတြအားလံုး ေခါင္းစဥ္တခုေအာက္မွာ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဝိုင္းေရးၾကတာမို႔ ေပ်ာ္စရာပါ။ သူ႔အျမင္၊ ကိုယ့္အျမင္၊ သူ႔အေတြး၊ ကိုယ့္အေတြး ဖလွယ္ၿပီး ဖတ္ၾကရတာမို႔ က်မကေတာ့ တက္ဂ္ပို႔စ္ေတြ ေရးရတာ စိတ္ဝင္စားသူပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တက္ဂ္လာသမွ် တက္ႂကြစြာ ေရးေလ့ ႐ိွပါတယ္...။

ဒီပိုစ့္ကို ေမာင္ေလး ကိုေဇာ္ နဲ႔ အကိုေလး ကိုေအာင္သာငယ္ကို ဆက္တက္ဂ္ခ်င္ပါတယ္။ ေရးေပးၾကပါအံုးေနာ္....။