ဘယ္သူမဆို
တစ္ေန႔ေန႔မွာေတာ့ ေက်ာင္းေနစဥ္အရြယ္လြန္ေျမာက္ၿပီးရင္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း အတြက္ ကိုယ္စီလုပ္ငန္းခြင္ကို
၀င္ၾကရမွာပါ။ မိဘလက္ငုတ္လက္ရင္း ဆက္လက္လုပ္ကိုင္သူေတြက လြဲရင္ေပါ့ရွင္။ အဲဒီအခါ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ
တစ္သားတည္း က်ေအာင္ ေနတတ္ထိုင္တတ္ၾကဖို႔ လိုလာပါၿပီ။ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ေသခ်ာေပါက္ ႀကံဳေတြ႔ရမွာေတြက
ႏွစ္ပိုင္းရွိပါတယ္။ မိမိလုပ္ရမဲ့ အလုပ္ကို ကၽြမ္းက်င္နားလည္ဖို႔ (Dealing with
your job) နဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြနဲ႔ အဆင္တေျပေပါင္းသင္းဆက္ဆံႏိူင္ဖို႔ (Get
along well with your colleagues) ပါ။
ပထမတစ္ခုျဖစ္တဲ့ မိမိလုပ္ရမဲ့အလုပ္ကို ကၽြမ္းက်င္နားလည္ဖို႔ဆိုတာ အလုပ္ခြင္ကို ပထမဆံုး စဝင္ေတာ့မဲ့သူတိုင္း
ႀကံဳေတြ႔ရမဲ့ကိစၥျဖစ္ၿပီး အလုပ္ခြင္စိမ္ေခၚမွႈေတြဟာ လူသစ္တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို
စိတ္လွႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းေနမွာပါပဲ။ အဲဒီေနရာမွာ သူဟာ ေက်ာင္းတုန္းက ေလ့လာသင္ယူခဲ့မွႈေတြနဲ႔
သူ တာ၀န္ယူရမဲ့လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို ျပန္လည္တိုက္ဆိုင္ ၾကည့္ေနတတ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့
စာသင္ခန္းထဲက သင္ယူလာခဲ့ၾကတာေတြနဲ႔ အလုပ္ခြင္မွာ လက္ေတြ႔ျပန္လည္ အသံုးခ်တဲ့အခါ အနည္းနဲ႔အမ်ားဆိုသလို
ကြာျခားေနတတ္ၾကပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ စာရင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အလုပ္ေတြဆို ပိုသိသာပါတယ္။ ဘယ္လို အလုပ္မ်ိဳးမွာမဆို စာရင္း႒ာနရွိေနတာမို႔
စာရင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အလုပ္အေျခခံသေဘာေတြက တူညီေနၾကေပမဲ့ အလုပ္သဘာ၀ (Industry
Nature) ကြဲျပားသြားတဲ့အခါမွာ အဲဒီ့အလုပ္ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ကို နားလည္ေအာင္ အရင္ႀကိဳးစားရတဲ့
အလုပ္အေပၚပဏာမနားလည္မွႈ (Prior understanding on Nature of Industry) လိုလာပါတယ္။
ဥမမာေပးရရင္ ကၽြန္္မ ပထမဦးဆံုး၀င္ခဲ့တဲ့ အလုပ္က International Freight Forwarding လို႔ေခၚတဲ့ ႏိူင္ငံတကာကို
ကုန္ပစၥည္းအျမန္ပို႔ေဆာင္ေပးတဲ့ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာပါ။ အၾကမ္းေျပာရရင္ စာရင္းမွာ ေပးရန္ရွိစာရင္း
(Accounts Payable)နဲ႔ ရရန္ရွိစာရင္း (Accounts Receivable) ရယ္လို႔ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတဲ့အနက္မွာ
ကၽြန္မက ရရန္ရွိစာရင္းကိုင္ရတာမို႔ ကုမၸဏီရဲ႕ အဓိက ေဖာက္သည္ (Major customers)ေတြနဲ႔
ေန႔စဥ္ ဆက္ဆံေျပာဆိုေနရပါေတာ့တယ္။ သူတို႔လိုအပ္တဲ့
စာရြက္စာတမ္းေတြေတာင္းဆိုလာတဲ့အခါမွာ ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္က ေငြေတာင္းတဲ့အခါမွာ ျဖစ္ေစ လုပ္ငန္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့
စာရြက္စာတမ္း၊ အသံုးအႏွႈန္းစတာေတြကို ယဥ္ပါးကၽြမ္း၀င္ေအာင္ အရင္ေလ့လာဖို႔လိုလာပါတယ္။
တကယ္တမ္း ကၽြန္မလုပ္ရမဲ့ paper works အလုပ္ေတြကို ကၽြန္မႏိူင္နင္းေပမဲ့ သူတို႔ လုပ္ငန္းသံုးစကား
(Industrial terms) ေတြကို အေတာ္ေလး ေလ့လာခဲ့ရတာပါ။ ဆိုပါေတာ့ COO-Certificate Of
Origin ဆိုရင္ ပစၥည္းတစ္ခုရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ ဘယ္ကဝင္လာတယ္ ဆိုတာကို ေျပာတာ။ B/L ဆိုတာ
Bill of Lading၊ COD ဆိုရင္ Collect /Cash On Delivery အဲသလို ကၽြန္မတို႔ နားယဥ္မေနတဲ့အေခၚအေဝၚေတြ
အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ အမ်ားႀကီးကို ရွိေနပါေသးတယ္။ ဒါေတြဟာ ၾကာလာရင္ သိလာမွာပါ ဆိုေပမဲ့
လူေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ဆက္ဆံရတဲ့ ကၽြန္မတို႔လိုအလုပ္မ်ိဳးက်ေတာ့ အလုပ္ခြင္စဝင္တာနဲ႔ သူေျပာတာကိုယ္သိေနဖို႔
လိုကို လိုအပ္ပါတယ္။
အဲဒီစာရြက္စာတမ္းေတြကို ဘယ္လိုေခၚေဝၚတယ္၊ ဘယ္လိုပံုစံရွိတယ္ဆိုတာေတြ မွတ္သားရတဲ့ အလုပ္က အရင္လာပါတယ္။ ပထမေတာ့ ဘာေတြမွန္းနားမလည္ႏိူင္ဘဲ
အေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္သြားမိတာပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ သူမ်ားေတြ ၆နာရီ ရံုးဆင္းခ်ိန္ျပန္လို႔မွ
ကိုယ္က မျပန္ႏိူင္ေသးဘဲ ေနာက္ခ်န္ေနခဲ့၊ စာရြက္စာတမ္းေတြ ေမႊေႏွာက္ဖတ္၊ ဖိုင္အေဟာင္းေတြ
ျပန္ရွာဖတ္နဲ႔ တကယ္လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ကို ေဘးခဏထားၿပီး သူတို႔အေခၚအေဝၚေတြ အရင္ ေလ့လာေနခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္မဆိုခ်င္တာက ကိုယ္တတ္ထားတဲ့ ပညာကို တန္းၿပီး မသံုးရေသးခင္ အလုပ္မွာ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္
အရင္လုပ္ရတယ္ဆိုတာရယ္ အဲဒါမ်ိဳးႀကံဳရတဲ့အခါ စိတ္မပ်က္ဖို႔ရယ္ပါ။
အဲဒီအေခၚအေဝၚေတြနဲ႔ အသားက်သြားၿပီဆိုေတာ့မွ အဓိကတာဝန္ယူထားရတဲ႔ ေဖာက္သည္ေတြရဲ႕ အေၾကာကို ဖမ္းမိေအာင္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ ကၽြန္မေျပာခဲ့သလိုပါပဲ၊ ကၽြန္မအလုပ္က ရရန္ရွိစာရင္းျဖစ္တာမို႔ ကုမၸဏီက အေၾကြးေရာင္းထားတဲ့
ေဖာက္သည္ေတြဆီကေန ပိုက္ဆံရေအာင္ ျပန္ေတာင္းရပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြမို႔
လူေပါင္းစံုရဲ႕ ဆင္ေျခေပါင္းစံု၊ အေျပာခ်ိဳခ်ိဳ အေျပာဆိုးဆိုး စတာေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
နည္းနည္းေလးၾကာလာတဲ့အခါ သူတို႔ေတြရဲ႕ အထာကို တီးမိေခါက္မိရွိလာတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က မနက္ဘက္ ဖုန္းေခၚအေၾကြးေတာင္းရင္ မႀကိဳက္ဘူး၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ေခ်ာ့ေတာင္းမွ ရတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ခပ္ေငါက္ေငါက္ေတာင္းမွ ရတယ္၊
တစ္ခ်ိုဳ႕က လလယ္ေလာက္မွ ေတာင္းလို႔ရတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က လမကုန္ခင္တစ္ပတ္ သူတို႔ စာရင္းပိတ္ခါနီးမွာ
သတိေပးမွ ႀကိဳက္တယ္။ အဲသလို သူတို႔အထာေလးေတြကို မွတ္သားထားရတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း အလြယ္ေလးပဲ
ထင္စရာရယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမ်ားပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ေငြကို ကိုယ့္ေပးခ်င္ေအာင္လုပ္ရတာ တယ္မလြယ္လွပါဘူး။
ကၽြန္မလည္း စိတ္နဲ႔ပဲမို႔ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ စိတ္တို ေဒါသထြက္မိပါတယ္။ ပိုက္ဆံအေၾကြးေတာင္းဖို႔ ဖုန္းေခၚတဲ့အခါ
သိသိႀကီးနဲ႔ အသံကို မွတ္မိေနရက္နဲ႔ မရိွဘူး အျပင္သြားတယ္ ေျဗာင္လိမ္ခံရတာမ်ိဳး ႀကံဳရေလ့ရွိတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ပိုက္ဆံမလည္ေသးလို႔၊ ရစရာရွိတဲ့ ေငြမဝင္ေသးလို႔ မေပးႏိူင္ေသးဘူး
ေျဗာင္ပဲ ျငင္းတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလဆို နားလည္လို႔ရေပမဲ့ အျမဲတမ္း ဆိုရင္ေတာ့ စိုးရိမ္လာရပါၿပီ။
အဲဒါမ်ိဳးဆိုရင္ သူတို႔ကုမၸဏီရဲ႕ ေငြေၾကးလည္ပတ္ေနမွႈကို စံုစမ္းဖို႔ လိုလာတဲ့အတြက္
အထက္ကို သတင္းပို႔ရပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အခက္အခဲဟာ ဘာဆိုတာ သိေအာင္ေမးျမန္းရပါတယ္။ ဘာဆက္လုပ္မလဲ
အရစ္က်စံနစ္နဲ႔ ေငြေပးေခ်ဖို႔ ညွိႏွိႈင္းမလား၊ သူတို႔ကို ဝန္ေဆာင္မွႈေပးေနတဲ့ လစဥ္အေရာင္းတန္ဘိုးကို
ေလွ်ာ့ခ်မလားဆိုတာေတြကို မန္ေနဂ်ာနဲ႔ အစည္းအေဝးေခၚၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾကရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့
အရစ္က်ေပးတာနဲ႔ အဆင္ေျပသြားတတ္ပါတယ္။
ကၽြန္မဆက္ဆံေနရတဲ့ ေဖာက္သည္ေတြက စကၤာပူအျပင္ တစ္ျခားႏိူင္ငံတကာလည္း ပါ၀င္တာမုိ႔ ဖုန္းနဲ႔ခ်ည္းပဲ ေခၚမေနႏိူင္ဘဲ
ေမးလ္နဲ႔ ဖက္စ္နဲ႔ ပို႔ၿပီး ေငြေတာင္းရတာေတြလည္း
ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ေမးလ္နဲ႔ ဖက္စ္နဲ႔ ေတာင္းတဲ့ေနရာမွာ ပထမအဆင့္ (ပံုမွန္) ေတာင္းခံတဲ့
စာ၊ ဒုတိယအဆင့္ သတိေပးစာ၊ တတိယအဆင့္ ထပ္မံ
သတိေပးစာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ (Final reminder) ေတြဆိုၿပီး အဆင့္ဆင့္ တိုးျမွင့္ေတာင္းခံသြားရပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာေတာ့ စာသားေတြက နည္းနည္းမာလာတဲ့ စာသားေတြ ျဖစ္လာပါၿပီ။ ဘယ္ႏွစ္ရက္အတြင္း မေပးရင္ျဖင့္
လက္ရွိဝန္ေဆာင္မွႈေပးေနတာေတြကို ျဖတ္ေတာက္မယ္၊ ၿပီးရင္ တရားဥပေဒအရ တင္ရွိေနတဲ့အေၾကြးကို
ျပန္လည္ေတာင္းခံရယူမယ္ စတာေတြ ပါလာပါၿပီ။ အဲသလိုမွ တစ္ဘက္က ဘာမွ ျပန္မလာဘူးဆိုရင္ေတာ့
ဖုန္းေခၚရပါတယ္။ ဖုန္းေခၚတဲ့အခါ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘဲ မန္ေနဂ်ာေရာ အေရာင္းဝန္ထမ္းနဲ႔ပါ
ကြန္ဖရန္႔ေကာလ္ေခၚၿပီး ေျပာၾကတာမို႔ တစ္ဘက္က ျငင္းမရေအာင္ ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး ေမးခြန္းေတြနဲ႔
ေျပာဆိုၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ေငြပမာဏ ဘယ္ေလာက္ကို ေနာက္ ၃ရက္အတြင္း ေပးပါမယ္ စသျဖင့္ အျဖဴအမဲတစ္ခုခု
သိရတဲ့အထိ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကတာပါ။ အားလံုးေရွ႕မွာ
ေပးထားတဲ့ကတိျဖစ္တာမို႔ ပ်က္ခဲပါတယ္။ ပ်က္သြားတာမ်ိဳးလည္း ႀကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ
ဖုန္းျပန္ေခၚၿပီး အေၾကာင္းရင္းကို ေမးျမန္းၾကရပါတယ္။ ေၾကနပ္ေလာက္တဲ့ လံုေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးကိုဆို
ေၾကနပ္လိုက္ရၿပီး ေနာက္ရက္ခ်ိန္းတစ္ခု ထပ္ေစာင့္ရေတာ့တာပါပဲ။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဘယ္ကုမၸဏီကမွ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္သည္ကို လြယ္လြယ္ လက္မလႊတ္ ခ်င္ၾကလို႔ပါ။ ေဈးကြက္မွာက အၿပိဳင္အဆိုင္ေတြမ်ားတဲ့အေလွ်ာက္ ကိုယ့္ဆီက ဝန္ေဆာင္မွႈမေပးရင္ ေနာက္ကုမၸဏီတစ္ခု သြားၾကမွာပဲ မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ ေငြေၾကးအရ လက္ခက္တဲ့ အစဥ္အလာရွိတဲ့ ေဖာက္သည္မ်ိဳးဆို တစ္ခ်ိဳ႕ကုမၸဏီေတြက သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ စံုစမ္းသင့္သေလာက္ စံုစမ္းၿပီး အေၾကြးေရာင္းေလ့မရွိဘဲ လက္ငင္း ေငြေခ်စံနစ္နဲ႔သာ ဆက္ဆံေလ့ရွိၾကပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ Credit terms လို႔ေခၚတဲ့ အေၾကြးကာလပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေဖာက္သည္ေတြအတြက္ လက္ငင္းေငြေခ်
(COD-Cash on Delivery) တစ္ခ်ိဳ႕ေတြအတြက္ ရက္-၃၀ (ဒါက ပံုမွန္ပါ) တစ္ခ်ိဳ႕ေတြအတြက္
ရက္-၆၀ (စိတ္ခ်ရတဲ့ ရင္းႏွီးေနတဲ့ ေဖာက္သည္)ဆိုၿပီး ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီသေဘာကေတာ့
အေၾကြးကို ဘီလ္ေန႔စြဲကေန ရက္၃၀အတြင္း သို႔မဟုတ္ ရက္၆၀အတြင္းေပးရမယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ သတ္မွတ္ရက္ထက္ ပိုေက်ာ္ၿပီးမွ ေငြရတတ္ပါတယ္။ ရက္ ၃၀အတြင္း၊ ရက္
၆၀အတြင္းရယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားေပမဲ့ သူတို႔ဘက္က ဘီလ္ရတဲ့ အခ်ိန္ရယ္၊ ေပးဖို႔ျပင္ဆင္ခိ်န္ရယ္ဆိုတဲ့
Turnaround time ကိုပါ ထည့္တြက္ေပးရပါတယ္။
ေနာက္အေရးႀကီးတဲ့တစ္ခုက Credit Limit လို႔ေခၚတဲ့ အေရာင္းေငြတန္ဘိုး ဘယ္ေလာက္ထိ အျမင့္ဆံုး ေရာင္းေပးမလဲ ဆိုတာပါ။ အဲဒါကို ေဖာက္သည္တစ္ဦးခ်င္းစီအလိုက္ သတ္မွတ္ေပးထား ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေဖာက္သည္ေတြအတြက္ တစ္သန္းဘိုးေရာင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ ဆိုပါစို႔၊ သူ႔ရဲ႕
၀ယ္လိုအားက မ်ားတဲ့အတြက္ ႏွစ္လအတြင္းမွာ တစ္သန္းဘိုး ျပည့္သြားၿပီဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ ဝန္ေဆာင္မွႈ အသစ္မေပးခင္မွာ
အရင္အေၾကြး တစ္သန္းဘိုးကို ဆပ္ဖို႔ ေျပာရပါမယ္။ ဘယ္လိုအခ်ိန္မွာမဆို သူ႔ရဲ႕ ေပးရန္ရွိတဲ့
ေငြအေၾကြးဟာ တစ္သန္းေအာက္မွာပဲ ရွိေနရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ အဲဒီလို Credit limit သတ္မွတ္ေပးရတာကိုေတာ့
အထက္လူႀကီးေတြကပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ကုမၸဏီတစ္ခုရဲ႕
သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကိုေရာင္းတဲ့ ကုမၸဏီေတြဆီကေန သတင္းရယူၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္။
တစ္လတစ္ႀကိမ္ Statement of account လို႔ေခၚတဲ့ လစဥ္အေရာင္း စာရင္းေတြကို ေဖာက္သည္တစ္ဦးခ်င္းဆီကို
လကုန္တိုင္းပို႔ေပးရပါတယ္။ အဲဒီမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့လက အေရာင္းစာရင္းအျပင္ ေငြမေခ်ရေသးတဲ့
လြန္ခဲ့တဲ့ သံုး-ေလးလက အေရာင္းစာရင္း အေၾကြးေတြကိုပါ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ ေဖာက္သည္ေတြရဲ႕ လစဥ္အေရာင္းစာရင္းခ်ဳပ္ကို Aging Report လို႔ေခၚတဲ့ အေၾကြးကာလျပစာရင္းမွာ
ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ဘယ္သူ႔ဆီက ရစရာ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္၊
ဘယ္သူ႔ဆီမွာျဖင့္ မရေသးတဲ့ ရက္လြန္အေၾကြးေတြ ရွိေနတယ္ စသျဖင့္ၾကည့္ၿပီးမွ အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။
အလုပ္မွာ ကိုယ့္အခ်ိန္ဇယားနဲ႔ကိုယ္ စီမံရတာပါ။ ဘယ္သူကမွ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ေနၿပီး ဒါၿပီး
ဒါလုပ္လို႔ ေျပာမေနပါဘူး။ လကုန္စာရင္းပိတ္လို႔ ကုိယ့္ဘက္က အလုပ္တာဝန္ေက်ေနရင္ ရပါၿပီ။
ဒီေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကိုယ္တိုင္ စီမံခန္႔ခြဲရပါတယ္။ အလုပ္ေတြက တစ္ခုၿပီးမွ တစ္ခုလာတာမဟုတ္ဘဲ အမ်ားႀကီး တန္းစီေစာင့္ေနတတ္တာမ်ိဳးမို႔ အေရးႀကီးရင္ ႀကီးသလို ဦးစားေပးသတ္မွတ္ၿပီး လုပ္တတ္ရပါမယ္။
ကၽြန္မရဲ႕နည္းကို ေျပာျပပါမယ္။ ကၽြန္မမွာ ပလပ္စတစ္ ဖိုလ္ဒါေလးေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ အလုပ္ေတြကို ဆိုင္ရာေခါင္းစဥ္ခြဲတစ္ခုခ်င္းစီနဲ႔ ထည့္သိမ္းၿပီး အရင္ဦးစားေပး ၁၊ ၂၊ ၃ စသျဖင့္ အမွတ္စဥ္လိုက္ေလး တပ္ထားလိုက္ၿပီး တစ္ခုၿပီးမွ
တစ္ခု လုပ္သြားလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါကို ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အစမွာ စီစဥ္ထားရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ တစ္ျခားကိစၥေလးေတြ
ေဖာက္ၿပီးဝင္လာရင္ ၾကားျဖတ္လုပ္သင့္တာရွိရင္ လုပ္လိုက္ဖို႔ပါပဲ။
မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ စာရင္းသြင္းစရာရွိတာေတြကို မနက္ဘက္မွာ လုပ္ေလ့ရွိၿပီး ေန႔လည္ဘက္ေရာက္မွ အေၾကြးေတာင္းတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေသခ်ာတာက ဘယ္သူမဆို မနက္ေစာေစာ ပို္က္ဆံအေၾကြးေတာင္းရင္ မႀကိဳက္တတ္ၾကဘူး မဟုတ္လား။ ေနာက္တစ္ခုက ေန႔လည္ ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္ဆိုရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
စိတ္ခင္းလက္ခင္းေလး ၾကည္လင္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္တတ္တယ္ မဟုတ္လားရွင္။
ေမးလ္ထဲမွာရွိတဲ့ ကလန္ဒါတူးလ္ကိုသံုးၿပီး အလုပ္လုပ္တတ္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ဘယ္ေန႔မွာ ဘာလုပ္ရမယ္ ဆိုတာေတြကို
သတိေပးႏိူင္တာမို႔ ေမ့ေလ်ာ့တာမ်ိဳးမျဖစ္ေစဘဲ မွန္မွန္ စဥ္ဆက္လုပ္ရမဲ့ follow up ေတြအတြက္ အဆင္ေျပလွပါတယ္။
ျပန္ၿပီးခ်ဳပ္ရရင္ ကၽြန္မလို ရရန္ရွိစာရင္းကိုင္သူေတြအတြက္
၁) Aging Report ကို မွန္မွန္ၾကည့္ၿပီး ေန႔စဥ္အလုပ္ေတြကို ဇယားခ်ပါ
၂) Credit
terms ေရာ၊ Credit Limit ေရာ ေက်ာ္ေနတဲ့ ေဖာက္သည္ေတြကို
အထူး ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ေငြေတာင္းပါ။ လိုအပ္ရင္ အထက္က မန္ေနဂ်ာျဖစ္ျဖစ္ အေရာင္းတာဝန္ခံနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္
ညွိၿပီး အကူအညီရယူပါ
၃) ေန႔စဥ္ လစဥ္ လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ေတြကို မေမ့ေလ်ာ့ေအာင္ သတိေပးေနမဲ့ ကလန္ဒါ-calendar entry နဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့
အက်င့္ရယူပါ
၄) လုပ္ရမဲ့အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား အေရးႀကီးတဲ့အတိုင္း အမွတ္စဥ္မွတ္ၿပီး ပထမ ဒုတိယ ဦးစားေပးေတြ သတ္မွတ္ၿပီး အစဥ္အတိုင္းသာ လုပ္သြားပါ
၅) အလုပ္ခ်ိန္ ေနာက္မက်ပါေစနဲ႔
၆) ကိုယ္အမွားလုပ္မိရင္ ဝန္ခံတတ္သူျဖစ္ပါေစ၊ အမွားျပင္ဆင္ၿပီးတာနဲ႔ အမွန္အတြက္ ေၾကနပ္ ရင္း ေရွ႕ဆက္မမွားဖို႔ ႀကိဳးစားပါ
၇) ဖုန္းနဲ႔ ေျပာဆိုတာမွာပဲ ျဖစ္ေစ၊ ေမးလ္နဲ႔ပို႔ၿပီး ေျပာဆိုတာမွာပဲ ျဖစ္ေစ ကိုယ့္ေဖာက္သည္နဲ႔
ဆက္ဆံတဲ့ အခါ ေဆာင္သင့္ ေရွာင္သင့္တဲ့ အသံုးအႏွႈန္းေလးေတြ ရွိပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ ဆက္ဆံေျပာဆို
ေငြေတာင္းခံတဲ့အခါမွာ ရိုင္းပ်မွႈမရွိေစဘဲ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္လိုခ်င္တာရေအာင္
တင္းတင္းရင္းရင္း ေတာင္းဆိုတတ္ရပါမယ္။ကၽြန္မ ႀကံဳရင္ ေရးပါဦးမယ္
ေနာက္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြနဲ႔ အဆင္တေျပေပါင္းသင္းဆက္ဆံႏိူင္ဖို႔ (Get along well with
your colleagues) ကို ေနာက္တစ္ပိုစ့္မွာ ေရးပါဦးမယ္ရွင္။ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးပဲ အလုပ္ခြင္ထဲမွာ အဆင္ေျပ ေအာင္ျမင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။