Thursday, September 14, 2017

ပန္းဆိုုတာ...

တိမ္ေတြကိုု ေရတြက္တာမ်ိဳးမဟုုတ္ဘူး

ပန္းပြင့္ေတြကိုု ကၽြန္မ ေရတြက္ေနတာ
အနာအဆာေတြ ႏြမ္းေၾကေနတဲ့ပန္းေတြကိုု
ေဘးဖယ္ထားလိုုက္ရတဲ့အခါ
ပန္းေတြမ်က္ႏွာကိုု ကၽြန္မ လႊဲထားမိ

တပြင့္
ႏွစ္ပြင့္
သံုုးပြင့္
....
....
....
ပန္းေတြ ေရတြက္ၿပီးစီးသြားေတာ့
ဖယ္ထားတဲ့ အပြင့္အနာအဆာေတြကိုု ျပန္ထည့္ၿပီးေရတြက္ေနလိုုက္တယ္
သူတိုု႔လည္း ပန္းေတြပါပဲ
ပန္းတပြင့္ရဲ႕ျဖစ္စဥ္ဟာ ပြင့္စကေန ႏြမ္းတဲ့အထိ
အျပစ္ကင္းစင္ခဲ့တာပဲဟုုတ္ဖူးလား
ေနစမ္းပါဦး
အနာအဆာရွိေတာ့ေရာ....ပန္းအျပစ္လား...

ခုုမွပဲ
ကၽြန္မ ၾကည္ၾကည္စင္စင္ျပံဳးျဖစ္ေတာ့တယ္။  ။


ခ်စ္ၾကည္ေအး
၁၄ဝ၉ ၂၀၁၇





Saturday, September 9, 2017

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ
ကြၽန္မေနတယ္
ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ

ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ...

အဲဒီမနက္
လက္ဘက္ရည္ဝိုင္းကအထ
အထိန္းအသိမ္းမတတ္တဲ့ကြၽန္မလက္မွာ
ဖ်တ္ က နဲ....
လက္ဘက္ရည္ဖန္ကြဲစေတြထဲ
ေဖြးေဖြးလႈပ္ ႏွင္းေတြ...


စီေကေအ
၂၃၀၅၂၀၁၇

Sunday, September 3, 2017

ယံုုၾကည္ရာ....

ဟိုး ငယ္ငယ္တုန္းက
ကြၽန္မတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ
ေရတြင္းပ်က္ေဟာင္းႀကီးထဲကို
အေႂကြေစ့ေတြ ပစ္ခ်ခဲ့ဖူးၾကတယ္
ျပန္လည္ဆံုေတြ႔ပါေစ 
တြဲလက္မျဖဳတ္ေၾကး ဆုေတာင္းခဲ့ၾကတယ္
ဘာသံမွ ျပန္မၾကားရ
ဘာကိုမွ မျမင္ရလည္း
အေႂကြေစ့ေလးေတြ ေရတြင္းေအာက္ေျခထိေရာက္သြားၿပီဆိုတာေတာ့
ယံုၾကည္ခဲ့သားပဲ...

ျမင္ရၾကားရဖို႔ဆိုတာထက္
ယံုၾကည္​ဖို႔က အဓိကက်တယ္ဟုတ္လား...


ခ်စ္ၾကည္ေအး
၂၂၀၈၂၀၁၇

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...