ငါး​မွေးခြင်းအနုပညာ

 ငါး​မွေးရတာ ကျွန်မ မနှစ်သက်ပါ။ ​ငါးမွေးဖို့ စိတ်မကူးခဲ့​ပေမယ့်လည်း ​မွေးဖို့ရာ အ​ကြောင်းဖန်လာ​တော့ ​ရော့ ငါးကန် ဒီလို​ရေလဲ၊ ဒီလိုအစာ​ကျွေးဆိုပြီး တည့်တည့်ကြီး​ရောက်လာကာ ​မွေးဖြစ်ရ​တော့တာ။ ကျွန်မမြင်ဖူး​နေကျ ​ရောင်စုံငါး​တွေနဲ့၊ မှန် ကန်နဲ့၊ ​အောက်စီဂျင်ပိုက်နဲ့ အဲလို​တွေ မဟုတ်။ လက်သန်းလုံးမျှပင် မကြီး​သော မီးခိုး​ရောင်မွဲမွဲ ငါး ၁၃​ကောင်ကို အင်တုံအကြီးကြီးထဲ ထည့်​မွေးထားခြင်းမျိုးပါပဲ။

ပိုင်ရှင်ပြောသလို ​ရေလဲ၊ သူ​ပြောသလို အစာ​ကျွေးတာ​ပေမယ့် ငါး​တွေက တဖြည်းဖြည်းနည်းလာကာ ၁၀​ကောင်ပဲ ကျန်​တော့တယ် ၇​ကောင်ကျန်​သေးတယ်က​နေ ​နောက်ဆုံး ၅​ကောင်​လောက်သာ ကျန်​တော့တယ် ဖြစ်လာ​တော့ လူက နည်းနည်း စိတ်ဖိစီးလာတယ်။ 

ငါး​ရောင်းတဲ့ဆိုင်သွား၊ ကိုယ်လှတယ်ထင်တဲ့ ငါး​ရောင်စုံ​တွေ တထုပ်ဝယ်လာကာ ကန်ထဲ ထပ်ဖြည့်ထားလိုက်တယ်။ နည်းနည်း​တော့ စိတ်ချမ်းသာသွားသလိုပဲ။ ဒါဟာ ခဏက​လေးပဲ ခံတယ်။ ​နောက် ၄ ၅ ရက်ကြာ​တော့ ငါး​တွေက ​​သေပြန်​ရော။ ငါးဆိုင်ပြန်သွား​မေးကြတယ်။ 

ဒါ ပုံမှန်ပဲ ငါး​တွေက ​သေကြမှာပဲ တဲ့ (ဟမ်) 

ဒါဖြင့် ဘာ​ကြောင့် ​မွေး​​​နေကြ​သေးတုန်း။ 

မင်းတို့ ဘာ​ရေဖြည့်လဲ 

​ရေပိုက်​ခေါင်းက ​ရေပဲ ဖြည့်တာ​ပေါ့

ဟာ ဒါဖြင့် ဒါ​လေးဝယ်သွား စလုံးက​ရေ​တွေက ကလိုရင်း​တွေ များတယ်။ ဒါ​လေးက ​ရေထဲက ကလိုရင်း​တွေကို ဖယ်​ပေးတာ

အဲလိုလား ဝယ်ရတာ​ပေါ့

သူ​ပြောတဲ့ ကလိုရင်းဖယ်​ပေးတဲ့​ဆေးအပြင် ငါးအ​ရောင်ထွက်တဲ့​ငါးစာဗူးတဗူးပါ ဝယ်ခဲ့​သေး။ အင်တုံကြီးက ငါးအ​ရောင်​လေး​တွေကိုမမြင်ရလို့ မှန်ငါးကန်ပါ ဝယ်လိုက်​သေး၊ ပြီး​တော့ ​ရေညှိပင်​တွေ ကန်ထဲထည့်ဖို့ ထပ်ဝယ်ရ​သေး။

ဒါလည်းပဲ ငါး​တွေက ​သေကြတာပဲ...

တ​နေ့တ​နေ့ ငါး​တွေ ​သေပြန်ပြီလားဆိုတဲ့စိတ်က အ​တော် ​နေလို့မ​ကောင်းတာ။

ယူထျူထဲသွား ငါး​တွေအတွက် relexing music ​တွေဘာ​တွေ သွားရှာပြီး ငါးကန်နားဖွင့်ပြ။ အမ်မယ် ဒီ​ကောင်​တွေ ဖလပ်ဖလပ်နဲ့ ​နေတာပဲ မြူးသဟ...။ ​နေရာကျပြီထင်တာပဲ၊ ​ပြောမဆုံး​သေးဘူး၊

​နောက်​နေ့​တွေကျ တ​ကောင်ပြီးတ​ကောင် ​ရှောကြပြန်တာပဲ။ ယူထျူထဲ သွားပြန်ရှာတယ်...

"မင်းကန်ထဲက ငါး​တွေကို မင်းကိုယ်တိုင်ပြန်သတ်​နေမိပြီလား..."

ဟာ...သူ့​ခေါင်းစဥ်က လူ​တွေကို အ​တော်ခံစားရ​စေတယ်။ သူက ​ရေဘယ်လိုလဲရတယ် အစာဘယ်လို​ကျွေးရတယ် ဒါပဲ​ပြောတာပဲ။ ကျွန်မတို့လည်း အဲလိုပဲ လုပ်​ပေး​နေတာပဲကို...

ငါး​မွေးရတာ မလွယ်ပါလား

​တော်ပြီ ဒီတခါ ငါးမျိုးပြုတ်ရင် ငါးကန်ပါ ​ရေသွန်ပစ်လိုက်​တော့မယ်။ ထပ်မ​မွေး​တော့ဘူး။ 

ကုန်ကာနီးပြီ၊ နောက်ဆုံး မီးခိုး​ရောင် ငါးတ​ကောင် ကျန်တယ်။

ဖြစ်ချင်​​တော့ အဲ့ငါးက ဗိုက်ပူကြီးဖြစ်​နေတယ်။

ဒါကုန်ရင်မ​မွေး​တော့ဘူး ဆိုကာမှ ငါးမဗိုက်ပူကြီးက တ​နေ့မှာ ငါးက​လေး​တွေ ဥချလိုက်တယ်။

ငါးကန်ထဲကြည့်​နေတုန်း ဖျတ်ကနဲ ငါးပိစိ​လေး ​ပြေးကူးသွားတာ​တွေ့ရ​တော့ ​ဟေးကနဲ အူမြူးသွားတယ်။ 

ဟာ ငါးမက ​မွေးပြီ​ဟေ့ 

အိမ်ရှိလူကုန် ငါးကန်နား ပြူးပြဲကြည့်ကြတယ်။ 

ပထမတ​ကောင် ​နောက်တ​ကောင်

မျက်လုံးက​လေးနှစ်လုံးအပြူးသားနဲ့ မြီးတန်သွယ်က​လေးနဲ့ ပထမ​ကောင်ကို ငပြူး

ဒုတိယ​ကောင်ကို ငပြဲ လို့ နာမည်​ပေးလိုက်တယ်။

​နောက် ၃ ၄ ရက်ကျ​တော့ ငါးပိစိ​လေး ၄​ကောင် ဖြစ်လာတယ်။ 

​နောက်တိုးနှစ်​ကောင်ကို တ​ကောင်ကို ငလုံး၊ ​နောက်တ​ကောင်ကို ငဖီးလို့ နာမည်​ပေးလိုက်တယ်။ ငါးမကြီးက က​လေး​တွေကို ပြန်စားတတ်တယ်ဆိုလို့ ငါးပိစိတွေကို ငါးမကြီးနဲ့ ကန်ခွဲပြီး ​နောက်တကန်မှာ ထားရတယ်။ 

အိမ်မှာလည်း တ​နေ့တ​နေ့ ငပြူး ငပြဲ ငလုံး ငဖီးတို့ကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်​နေရတယ်။

​ပြောချင်တာက ခုမှလာမှာ...

တ​နေ့က စလုံးမိတ်​ဆွေတ​ယောက်နဲ့ ငါး​တွေအ​ကြောင်းစကားစပ်မိကြတယ်။ 

ငါး​တွေ တ​ကောင်ပြီးတ​ကောင် ​ရှောကုန်လို့ ငတို့မှာ စိတ်​တွေမ​​​ကောင်းလိုက်ရတာ...ဘာညာ...

သူက စကားမစပ် နင်တို့ဆီမှာ အာမီမန်း​တွေနဲ့ ပြည်သူ​တွေ တိုက်​နေကြတာ သတင်း​တွေ ကြည့်ရတယ် တဲ့

​အေး အာမီမန်း​တွေ ​ရှောသွားရင် ငါတို့ ​ပျော်ကြတာမှ တအုန်းအုန်းပဲ...

သူက ​အေး​နော် တဲ့

ကိုင်း ​ပြောချင်တာက

ကျွန်မတို့မှာ အိမ်​မွေးတိရိစာန်​တွေ ​သေကြရင်​တောင် ဝမ်းနည်းတတ်ကြ​သေးတာ။

ဒင်းတို့​သေကုန်ကြလို့ ကျွန်မတို့​ပျော်ကြတာ နည်းတဲ့ အကုသိုလ်လား ဒါ​ပေမယ့် ကျွန်မတို့ ​ပျော်ကြတယ်...​ပျော်ကြဖို့ရာ လုံ​လောက်တဲ့အ​ကြောင်းနဲ့မို့ ​ပျော်ကြရတယ်...

ယူထျူသွားကြည့်ဖို့လည်း စိတ်မကူး​ပေါင်...

အိမ်းး

ငလုံးတို့ ငဖီးတို့ ငါးလားမ​မြောက်​သေးခင်က...

ခုတ​လော Marble cake ကြိုက်​နေလို့ ခဏခဏဖုတ်ဖြစ်တယ်...

ဂငယ်​ကွေ့မှာ...

 ​နေ့လယ်က သူငယ်ချင်းတ​ယောက်နဲ့ ဖုန်း​ပြောဖြစ်တယ်။ သူက ဂျပန်က၊ ကိုယ်နဲ့ အီကိုမှာ အတူတက်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်း။ သူက ဟိုတုန်းကတည်းကလည်း ​ချော အခုလည်း ကြည့်​ကောင်းတုန်း။ ​နေ့လယ်က​တော့ ဖုန်းထဲမှာ သူက ညည်းရှာတယ်။ ရုပ်ကျလာတဲ့အ​ကြောင်း၊ ပင်ပန်းလွယ်တဲ့အ​ကြောင်း၊ အရင်ကလို ဓါတ်ပုံရိုက်ရင် ဘယ်လို​နေ​နေ မလှ​တော့တဲ့အ​ကြောင်း​တွေ။ နငရအ​ကြောင်း​တွေပါလာပြီး မအလကို ထိုင်ဆဲ​ရေးလိုက်ကြ​သေးတယ်။ ဒင်း​ကြောင့် စိတ်​တွေဆင်းရဲရတာ ပူပန်ကြရတာ ဆိုပြီး။ ​နောက်​တော့ ကျန်းမာ​ရေး၊ ကျွန်မက ဒူးနာတာ အ​တော်သိသာလာပြီဆိုတဲ့အ​ကြောင်း ဝိတ်​တော့နည်းနည်း​လျှော့ဖို့လိုလာပြီဖြစ်​ကြောင်း၊ အ​ပေါ်ပိုင်းဝိတ်တက်ရင် ဒူးက သယ်ထားရ​တော့ ပိုနာတဲ့အ​ကြောင်း​ပြော​တော့ သူလည်း အရင်လိုမဟုတ်ဘဲ ပင်ပန်းလွယ်တဲ့အ​ကြောင်း။ ​ပြောရရင် သူငယ်ချင်းနှစ်​ယောက်သား ဇရာ​ထောင်းလာပုံ​တွေ စီကာပတ်ကုံး​ပြောဖြစ်ကြတယ်ဆိုပါ​တော့။

​နောက်ဆုံး​​တော့ သူက ငပျင်းကျွန်မကို Yogaသင်တန်းသွားတက်ဖို့၊ မျက်နှာကို mask တပတ်၂ခါကပ်ဖို့၊ ​လေ့ကျင့်ခန်းမှန်မှန်လုပ်ဖို့၊ တရားထိုင်ဖို့​တွေ​ပြောပြီး ဖုန်းချသွား​လေရဲ့...။ ကျွန်မကလည်း ​အေးပါဟာ ​အေးပါဟာ ​ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်ကြတယ်။

တကယ်လည်း ကျွန်မတို့ မငယ်ကြ​တော့ပါဘူး။ ဇရာဆိုတာက​တော့ မြင်သာထင်သာ​ ကိုယ့်ဆီ​ရောက်လာ​နေပြီ။ 

​နေတတ်ဖို့အပြင် အ​သေတတ်ဖို့လည်း ပြင်ရပြီ။ 

ကျန်းမာဖို့​တော့ ကျွန်မ တကယ်လိုလားပါတယ်။ ရုပ်ရည်က​တော့ နှစ်​ပေါင်း ၅၀​ကျော် ​ချောလာပြီးပြီပဲ ဟုတ်လား... 😛

နိူင်ငံ့အ​ရေးကလည်း တ​နေ့ထက်တ​နေ့ အားရစရာ​တွေ ရှိသလို ကိုယ့်ဘက်က ​ပေးဆပ်လိုက်ရတဲ့ အသက်​တွေလည်း ရှိတုန်းပဲ။ $ရူးတ​ကောင် အာဏာရူးလိုက်တာ တတိုင်းပြည်လုံးပြာပုံပဲကျန်မတတ် ​ပေးဆပ်လိုက်ရတာ​တွေ များလွန်းလှတယ်။ 

စိတ်​တွေတည်ရာမရတိုင်း ကျွန်မလည်း ကိုယ်လုပ်ချင်တာ​တွေလုပ်မိတာပဲ။ အဓိကက​တော့ စိတ်​တွေကို ချည်တိုင်တခုမှာ တွဲချည်မိတာ ဆိုပါ​တော့။

ကိတ်မုန့်​တွေပဲ တင်ပါရ​စေဦး။ ကိုယ့်လက်ရာဆို​တော့ ကြွားစိန်လုပ်ချင်တာ။ no bake cheese cakeနဲ့ baked cheese cake ပါ။ no bake cheese cakeက peach topping​လေး ထည့်ထားပါတယ်။

ကိုယ့်ပုံက​တော့ သူငယ်ချင်းစကားနား​ထောင်ပြီး maskကပ်ထားလို့ အိပ်ကာနီး​လေး ရိုက်ဖြစ်တဲ့ ဆယ်လ်ဖီ။ အိုလာတာက​တော့ တကယ်အိုလာတာ၊ ​မေးနှစ်ထပ်ကိုသာကြည့်။ ​ကျေနပ်တာက​တော့ ကိုယ် အရမ်းရင့်ကျက်လာတာကိုပဲ။ ​

ကိုယ့်အ​ကြောင်း မ​ကောင်း​ပြောလည်းပဲ ​အေး​လေ ကိုယ်က​ရော ​ကောင်းလို့လား အဲလို ပြုံး​ထေ့ဖို့သာပဲ စိတ်ထဲရှိ​တော့တယ်။ မုန်းသူရှိက မုန်း​စေ၊ ရွံသူရှိလည်း ရွံပါ​စေ​တော့...။

လောကဓံကို ဘဝကို ဇရာကို...

ဘာကိုမဆို ပြုံးကြည့် ရင်ဆိုင်တတ်ပြီ...။

ကျွန်မဘဝကို ခုမှ ကျွန်မကိုယ်တိုင် ပိုင်ဆိုင်လာရသလိုမျိုး...

ခကအ

ကျွန်မရဲ့ ရှင်သန်ခြင်း

 ခုရက်​တွေမှာ အချိန်​တွေ ဘယ်လိုကုန်သွားမှန်း မသိနိူင်​အောင်ကို အလုပ်​တွေဆက်တိုက် လုပ်​နေမိတယ်။ တ​နေ့မှာ ကိုရီးယား​လေး တပိုင်းကြည့်ဖို့ တနာရီ​လောက်မှ အချိန်မ​ပေးနိူင်ဘူး။ စိတ်ကလည်း အဲဒီမှာ မရှိဘူး။

လွမ်း​ရေးထက် ဝမ်း​ရေးခက်သတဲ့

တကယ်က ခုချိန်မှာ အရာအားလုံးထက် တိုင်းရေးပြည်​ရေးက ပိုခက်​နေချိန်...

တတ်နိူင်တဲ့ဘက်က​နေ ပါဝင်​နေဖြစ်ပါတယ်၊ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်​နေရင်းနဲ့ပဲ...။

စကားမစပ်...

ကိုယ် ပထမဆုံးဖုတ်ဖြစ်တဲ့ swiss rollက တကယ် စား​ကောင်းတယ်။ ကိတ်သားကို စ​ထ​ရော်ဘယ်ရီအရသာနဲ့ အထဲမှာ Lychee filling ထည့်ထားတာ။ တ​နေ့ကြုံရင်​တော့ ​ကျွေးချင်ပါ​သေးတယ်။ 

ဒီ​နေ့​တော့ စိတ်ကို ခဏအနား​ပေးရင်း မတီးဖြစ်တာကြာတဲ့ ဂစ်တာ​ကောက်ကိုင်ဖြစ်တယ်။ ပြီး​တော့ ကြိုးကြာသီချင်း​လေး တီးမိတယ်။ ကိုယ်က ငပျင်းဆို​တော့ ​ကော့ဒ်အသစ်​တွေ မကျင့်ချင်ဘူး၊ သိပြီးသား ​ကော့ဒ်အလွယ်က​လေး​တွေပါတဲ့သီချင်းပဲ ရှာတီးဖြစ်တယ်။

ရှင်သန်လိုစိတ် ရှိ​သေးတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း ​ကျေးဇူးတင်ဖြစ်တယ်။ 

ကိုယ့်လိုပဲ ကြိုးကြာသီချင်း​လေးကို လိုက်တီးချင်သူ​တွေအတွက် ​လက်ကွက်​လေး စာသား​လေး ထည့်​ပေးလိုက်တယ်။ 

နား​ထောင်ကြည့်ချင်ရင်... ကြိုးကြာ - ကျွန်မ မှားတယ်

တခါတ​လေ​တော့လည်း လက်ရှိက​နေ ခဏက​လေး လွတ်​မြောက်ကြည့်ရတာ ​ကောင်းသားပဲ..