27May2022

 ဒီ​နေ့ က​လေး​တွေ ​နောက်ဆုံး ​ကျောင်းတက်ရက်...

သူတို့က​လေး​တွေက တလနီးပါး ​ကျောင်းပိတ်​ပေမယ့် ကိုယ်တို့ဆရာမ​တွေက​တော့ ​ကျောင်းသွားရမယ်။ ​တလကျောင်းပိတ်ရက်မှာ ၂ပတ်​တော့ ကိုယ်တို့ နားခွင့်ရတယ်။ 

ကိုယ်ချစ်တဲ့က​လေးနှစ်​ယောက်က ​နောက် termကျရင် ​ကျောင်းမှာ မရှိ​တော့ဘူး။ တ​ယောက်က ၇နှစ်ပြည့်လို့ ​ကျောင်းက​နေ ထွက်ရတာ၊ ​နောက်တ​ယောက်က​တော့ တခြားအချိန်ပြည့်​ကျောင်းရလို့ ​ပြောင်းသွားတာ။ 

ထွက်သွားတဲ့က​လေးတ​ယောက်ရဲ့အိမ်က ကိုယ်တို့ဆရာနှစ်​ယောက်အတွက် ​ချော့ကလက်လိတ် ကိတ်မုန့်တဘူးစီ ပို့လာတယ်။ ချစ်စရာက​​​လေးနှစ်​ယောက်ကို term 3 ပြန်ဖွင့်ရင် သတိရ​နေ​တော့မယ်။ 

သံ​ယောဇဥ်​တွေဟာ တကယ် မ​ကောင်းဘူးဘဲ...

သူတို့​လေး​တွေ​ကြောင့်ပဲ ပင်ပန်းလွန်း​ပေမယ့် ဒီအလုပ်ကို မထွက်နိူင်​သေးတာ...

တကယ်​တော့ ကိုယ် Physically drainedဖြစ်လွန်း​နေပြီ။ လက်ဆစ်အရွတ်ထိထားတာရယ်၊ ဒူးနာတာရယ်၊ ပင်ပန်းလွန်းတာရယ်နဲ့ လူက မဟန်နိူင်​တော့ဘူး။ 

နိူင်သ​လောက်​ပေါ့​လေ...

ဒီအလုပ်ကို တတ်နိူင်သ​လောက်​တော့ လုပ်ချင်​သေးတယ်...

13May2022

 ဘာမှ ထူးထူးလည်လည်မရှိတဲ့ ​နေ့ရက်များပါပဲ၊

မနက် ၅:၄၅ အိပ်ရာထ၊ ၅မိနစ်​လောက် အ​ကြော​လျှော့၊  ​ရေချိုး၊ ပြင်ဆင် အဝတ်အစားလဲ။ 

မနက်စာစားရင်း စာ​လေးဘာ​လေး ခဏဖတ်၊ FB​ပေါ် ခဏတက်ကြည့်။ 

၇နာရီ အိမ်က ထွက်တယ်။

ရထားစီးရင် ခဏနဲ့​ရောက်သွားမှာမို့ ကားပဲစီးတယ်။ ကား​ပေါ်​အေး​ဆေးထိုင်လိုက်ရင်း လမ်း​ဘေးက သစ်ပင်စိမ်းစိမ်း​တွေ ကြည့်တယ်။ ​မေတာပို့တယ်။ အဲလို တရက်တာချင်း ကြည်ကြည်လင်လင်​လေး စတင်ပြီး ​နေတယ်။ 

ပြီး​တော့ ​နေ​ရောင်ခြည်​တွေ လင်းဖြာ​နေတာကို ကြည့်​ငေးရင်း မင်ဂလာပါ အလင်း​ရေ...လို့ နှုတ်ဆက်တယ်...။ 

အတွင်းလှိုက်နာကျင်ရတဲ့ အခြားတဖက်မှာ ​အေးချမ်း​အောင် ​နေတတ်ခြင်းဟာလည်း ကိုယ့်အတွက် ရှင်သန်ခြင်း​ဆေးပါပဲ...

8May 2022

မနက်က FB postတခုမှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူက အမျိုးသမီးတ​ယောက်နဲ့ ဖြစ်​နေလို့ နာကျင်​နေရတဲ့ မိန်းမဖြစ်သူ​ရေးထားတာ ဖတ်လိုက်ရတယ်။ သူနဲ့ အိမ်​ထောင်သက် ၉နှစ်​ကျော်မှာ ဟိုအမျိုးသမီးနဲ့ ၈နှစ်ပြည့်နှစ်ပတ်လည်တဲ့...။ 

ဖတ်ကြည့်ရင်း ကိုယ်ပါ စိတ်​​မောလာတယ်။ အဲဒီမှာ စိတ်ဝင်စားစရာ ​ကော်မန့်တခု ​ဖတ်ရတယ်။

​ယောကျာ်း​တွေဟာ တချိန်တည်းမှာ တ​ယောက်ထက်ပိုပြီး ချစ်နိူင်ကြတယ်လား...တဲ့...။ (ကိုယ်လည်း ​တွေးဖူးတဲ့​မေးခွန်း)

မိန်းမဖြစ်သူအ​ပေါ်လည်း အကြင်နာမပျက် ချစ်လက်စမြဲလျက် တခြားမိန်းမအ​ပေါ်မှာလည်း ချစ်မက်​နေ​နိူင်​သေးတာ...တဲ့။ 

အံ့သြစရာ...။

ကိုယ်တို့အမျိုးသမီး​တွေမှာ​တော့ ချစ်တဲ့သူဟာ တ​ယောက်ပဲ ရှိတာ...။ မချစ်တဲ့သူပါးပြင် ဟန်​ဆောင်ပြီး နမ်းလို့မရ၊ ပင့်သက်ရှူလို့မှမရ...၊

ချည်ဆိုတဲ့ ရုပ်ရှင်ကို သတိရလိုက်မိတယ်။

ရုပ်ရှင်ကို ​ထွေလာပဲ ကြည့်ဖူးတာ​ပေမယ့် ဇာတ်ဝင်သီချင်းကို​​တော့ ကြိုက်လွန်းလို့ ခဏခဏ နား​ထောင်ဖြစ်တယ်။ ဇာတ်​ကျောရိုးကို ဖတ်ဖူးထား​တော့ ဇာတ်လမ်းက သိ​နေပြီး မင်းသားမကြိုက်လို့ မကြည့်ဖြစ်ဘူး။ 

သီချင်းကို​တော့ ခဏခဏ နား​ထောင်ဖြစ်တယ်။

​"မောင် လို​နေတဲ့အချိန်တိုင်း ရှိ​နေ​ပေးမယ်...

မလို​တော့ဘူးဆိုလည်း ဟိုအ​ဝေးကို ထွက်သွားမယ်..."

အဲဒီစာသား​ရောက်ရင် အလိုလို ငိုချင်မိတာ...

ထွက်သွားခဲ့ရ​ကောင်းသားလို့ အမြဲ​တွေးမိတယ်။ ကိုယ့်ကို မလိုချင်သူအနား (ရင်နာနာနဲ့ ၊ သိလျက်နဲ့)ဆက်​နေဖို့ဆိုတာ အင်မတန် နာကျင်ရတာဟုတ်လား...။ 

ဟင့်အင်း....၊

ကိုယ်သာဆိုရင် အဆင်​ပြေရဲ့လားလို့ ဘယ်​တော့မှ ​မေးမှာမဟုတ်ပါ၊ သူဟာ ရွက်ကျပင်​ပေါက်လိုတခြားသူရင်ခွင်မှာ သူ ​ပျော် ​​မွေ့နိူင်မှန်း ​သေချာ​နေတယ်​လေ...။

​မောင် အဆင်​ပြေရဲ့လား

03May2022

 ရယ်စရာ​ကောင်းတယ်လို့ ကျွန်မထင်တာပဲ...၊

ညက အိပ်မက်​တွေ အရှည်ကြီးမက်တယ်၊ ပထမတခါမက်ပြီး နိူးလာတယ်၊ ပြန်အိပ်​တော့ အဲဒီအိပ်မက်ကိုပဲ ဆက်မက်တယ်။ အဆက်အစပ်လည်း မရှိပါဘဲ၊ ကျွန်မက သူ့အိမ်မှာ ချက်ပြုတ်စား​သောက်ကြဖို့ သူငယ်ချင်း​တွေကိုဖိတ်တယ်၊ သူ့ခွင့်ပြုချက်လည်း မယူဘဲ​လေ၊ (ကျွန်မသူငယ်ချင်း​တွေကို ဘာ​ကြောင့် သူ့အိမ်ဖိတ်ရသလဲ ကျွန်မလည်း မသိဘူး၊ အိပ်မက်ဆို​တော့ မက်ချင်ရာ မက်တာပဲ)

သူငယ်ချင်းနှစ်​ယောက်ကို ဖိတ်တာ၊ တ​ယောက်က သူ့မိသားစုလိုက်ကြီး ​ခေါ်လာ​​ရော၊ ဘုရား...ဘုရား ခက်ပြီ​ပေါ့၊ သူ့ဆီက ခွင့်မ​တောင်းဘဲ သူ့အိမ်ကို (ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာလို) ကျွန်မသူငယ်ချင်း​တွေ ဖိတ်ပြီး စား​သောက်​နေလိုက်ကြတာ အင်မတန် ဆိုးတာပဲ၊ ဒီကြားထဲ တ​ယောက်က မိသားစုလိုက်ကြီး...၊ အားနာလိုက်တာ...၊ အိပ်မက်ထဲ ​နေရထိုင်ရအလွန်ခက် မျက်နှာပူ​ အားနာ...၊ အဲလို​နေ​နေရင်း သူက ဘယ်ကမှန်းမသိ ​ပေါ်လာ​ရော၊ အိမ်အ​ပေါ်လိုလို ကုန်းမြင့်က​လေး​ပေါ်က​နေ ကျွန်မတို့ကို စီးမိုးကြည့်​နေတဲ့သူ့ကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်မမှာ မျက်နှာဘယ်လိုထားရမယ်မသိဘဲ သူ့နာမည်ကို အားတုံ့အားနာ​ခေါ်ရင်းက သူရှိရာ ကုန်းမြင့်က​လေး​ပေါ် ​ပြေးတက်သွားမိတယ်။ သူ့မျက်နှာက အလွန်ကို စိတ်ညစ်ညူး​နေဟန်...၊ 

သူ့အနား​ရောက်ကာနီး​လေးမှာပဲ အိပ်မက်က ဖျတ်ဆို နိူးလာတယ်။ မနက် ၇နာရီ...၊ ​ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ အအိပ်ကြီးပြီး ဘာ​တွေ အိပ်မက်​နေမှန်း မသိ။ အိပ်မက်ထဲမှာ​တောင် ကျွန်မက သူ့အနား​ရောက်ခွင့် မရှိ...။ ဒါ​ပေမယ့် သူ့ကို ခဏ​တော့ ​တွေ့လိုက်ရတယ်​လေ...။ သူ့မျက်နှာ ပုပ်သိုးသိုးကို​ပေါ့...။ 

ကြည်ကြည်လင်လင်ပဲ အိပ်ရာထ မျက်နှာသစ်ပြီး မနက်စာ စားတယ်။ အဲဒီအထိ ကျွန်မ ပြုံး​နေမိတုန်းပဲ...။

​နောက်တခါ ကျွန်မအိပ်မက်ထဲ ရှင်လာဖြစ်ခဲ့ရင် မျက်နှာ​လေး​တော့ ပြုံးထားဖို့ ​ကောင်းတာ​ပေါ့ရှင်...၊