21012024

 

၂၀၂၄အစမှာကိုပဲ ဝမ်းနည်းစရာ​တွေ ကြားရတယ်။ 

ကိုယ်ကြိုက်ခဲ့ရတဲ့ အန်တီ​ဒေါ်မာမာ​အေးဆုံးပါးသွားပြီဆိုတဲ့သတင်းအပါအဝင်​ပေါ့။ တကယ့် နှစ်​ယောက်မရှိတဲ့ ဂန္ဓဝင်အဆို​တော်ကြီး​လေ...၊ သူ့အသံ သူ့သီချင်း​တွေနဲ့ မြန်မာသံစဥ်သီချင်း​တွေကို ယဥ်ပါးခဲ့ရတာ။ ကျွန်မ တက္ကသိုလ်တက်တုန်းက အနုပညာအသင်း လူ​ရွေးပွဲမှာ သူ့သီချင်း ဆိုခဲ့တာ။ တူနှစ်ကိုယ် ဆိုတဲ့သီချင်းကို ​ရွေးဆိုခဲ့တာ​လေ။ (မှတ်မိ​သေးတယ် ​ဒေါနစိမ်း​ရောင် ရင်​စေ့လက်ရှည်နဲ့ ဇင်းမယ်ချိတ်နဲ့ တွဲဝတ်ပြီး မျက်နှာ​ပြောင်နဲ့တက်ဆိုခဲ့တာ)​။ ဘေးအ​ဆောင်က တီချယ်ကြီး​တွေ​တောင် သီချင်းလူ​ရွေးပွဲရှိတဲ့ အ​ဆောင်ဘက်ကူးပြီး လာနား​ထောင်ကြတယ်။ (အဲ့ပွဲပြီးကတည်းက တီချယ်ကြီး​တွေက ​ကျောင်းမှာဘာပွဲလုပ်လုပ် "ဟိုတူနှစ်ကိုယ်​လေး"ပါထည့် အဲလိုဖြစ်​တော့တာ 😅) ​ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းပွဲ​တွေမှာ ပွဲတိုင်း​ကျော်ဖြစ်​တော့တာပဲ။

ပြောချင်တာက အန်တီ​ဒေါ်မာမာ​အေးဟာ ကျွန်မနဲ့ လူချင်းသာ မသိလိုက် မမြင်ဖူးခဲ့လိုက်ရ​ပေမယ့် သူ့သီချင်း​တွေနဲ့ကျွန်မနဲ့ကဖြင့် အ​တော်​လေး ဆုံခဲ့ကြဖူးတာ။ 

သူ့အသံဟာ စကားလုံး​တွေနဲ့ ​ပြောပြလို့မမီနိူင်​အောင် ပြည့်စုံလွန်းတယ်။ သူ့အသံထဲမှာ အ​ဆွေး အလွမ်း အ​သော အ​ထေ့ အရှိုက် အရယ်အ​မော အကုန်ပါတယ်။ သူ့အသံထဲစီး​မျောလိုက်ပါရတာကိုက စိမ့်​နေ​အောင်အရသာရှိတာ။ တ​ရေးချစ်ခွင့်မြင်ရနိူး ဆို နား​ထောင်ပြီးတိုင်း နုန်း​ခွေသွား​တော့မတတ် သူနဲ့အတူ ​မောဟိုက်ရတယ်။ 

"ကြာ​လေ​လေ သတိရတိုင်းတိုင်"...၊ 

"ထိလုမိုးဆီ တိမ်သို့မီသား ထွဋ်ဘုန်း​ခေါင်ဖျား မြ​စေတီအပါး၌ နယ်ခြား​မြေ​ဝေး ​နှောင်းချစ်​ထွေးနှင့်"...၊ 

စာသား​တွေက တကယ့်အနှစ်​တွေ ကျစ်လစ်​နေတာပဲ။

အချစ်​ရေက​တော့ ကျွန်မ ခပ်ငယ်ငယ်တုန်းက တ​နေ့ ​စောင်းတီးသင်တဲ့အခါ အဲ့သီချင်းတီးတတ်​အောင် တီးသင်မယ်လို့ စိတ်ကူးမိခဲ့ဖူးတဲ့အထိပဲ။ 

ချစ်အဓိပ္ပါယ် နှင်း​ပျောက်တဲ့​နွေ မေ့ကွက်ကိုရှာ

မနက်ဖြန်မှဆက်၍ငိုမယ် ချစ်အားငယ်ရသူမယ်

အ​ကောင်းဆုံးများစုစည်းမှု

သီချင်း​ပေါင်းများစွာ လူ​တွေရဲ့ရင်ထဲထိ ပစ်ခတ်ထားရစ်ခဲ့ပြီး သူက​တော့ ဟိုးအ​ဝေးကြီးဆီ ခရီးဆက်ထွက်သွားခဲ့ပြီ။ ကျွန်မတို့ နှစ်ခါပြန်မရနိူင်တဲ့ အဆိုပညာရှင်ကြီး...။ သူဆုံးတဲ့သတင်းတက်လာတဲ့​နေ့ကတည်းက သူ့သီချင်း​တွေ youtubeမှာ ပြန်ရှာ တ​နေကုန်ဖွင့်ထားပြီး နား​ထောင်​နေမိတယ်။ လွမ်းစရာ​...။ နှ​မျောလိုက်တာ...။ 

တချိန်တည်းမှာ ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ သတိထားမိသွားတာတခုက ကျွန်မဟာ ဟိုခပ်ငယ်ငယ်ကတည်းက အလွမ်းအ​ဆွေးသီချင်း​တွေချည်း ကြိုက်ခဲ့တယ်ဆိုတာကိုပဲ။ 

ခင်ညွန့်ရည်ဆိုတာ​တွေလည်း ကြိုက်ခဲ့တာပဲ။ အလွမ်းသီချင်း​ရေးတဲ့ ​မောင်​ကျော်​ဇော၊ ခင်ညွန့်ရည်ဆိုပြီး အ​ခွေကာဗာမှာ ဆံပင်အုံထူထူအနက်အရှည်ကြီးအသား​ပေး ဖြန့်ချထားတဲ့ ခပ်​ဆွေး​ဆွေးအမျိုးသမီးပုံကို မှတ်မှတ်ရရကို မှတ်မိတာ။မိုးမခအလွမ်း၊ သို့ မိုးရိပ်ဧည့်သည်၊ မိုး၊ သူနဲ့​တွေ့ရင်၊ ​မောင်သိ​စေလိုတယ်၊ စမ်း​ချောင်း​လေးရှိရာအရပ် အဲလိုသီချင်း​​တွေ...လိုက်​အော်ဆိုခဲ့တာ​ပေါ့။ မိုးမခအလွမ်းအ​ခွေကို ကြိုက်လွန်းလို့ ခဏခဏ နား​ထောင်ဖြစ်ခဲ့တာလည်း မှတ်မိတယ်။ 

ဘုရားဘုရား...ကျွန်မဟာ လူပုံကြည့်ရင်သာ ဘရုတ်ဘရက် အခွီတလိုင်းပုံ ​ပေါ့​ပေါ့ရှပ်ရှပ် ထင်ရ​ပေမယ့် တကယ့်တကယ်ကျ seriouslyအလွမ်းသမကြီး​ပေပဲကိုး 😅😅

ကျွန်မ ၉တန်း၁၀တန်းတုန်းက နာမည်ကြီးခဲ့တဲ့ ​မေဆွိ ​မေခလာတို့ကျ အဲ့​လောက် မကြိုက်ဘူး။ အသံစူးလို့၊ အသံက နားမစွဲလို့၊ သီချင်း​တွေက ရင်ထဲမထိလို့ အဲလို...။ 

အန်တီမာမာ​အေးတို့ အန်တီခင်ညွန့်ရည်တို့လို သီချင်း​တွေမှ ငြိတာ။ 

ဒီတ​လော​တော့ အန်တီ့သီချင်း​တွေ ပြန်ရှာနား​ထောင်ဖြစ်​နေဦးမယ်...။

​ကောင်း​ကောင်းအနားယူပါ​တော့၊ လွမ်းတယ်အန်တီ....

12012024

 ​ပြောင်းလဲသွားတာ​တွေထဲ ခရီးသွားတဲ့ပုံစံ​လည်း တခုအပါအဝင်ဖြစ်တယ်။ ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါး ခရီးသွားရတာ ပိုနှစ်သက်လာတယ်။ အရင်ကဆို မနက်တစုံ၊ ညဘက်ဒင်နာချိန်တစုံ တ​နေ့အတွက် အဝတ်၂စုံ တွက်ပြီး သယ်သွားတယ်။ ညအိပ်ဝတ်စုံကပါ​သေး။ ဖိနပ်လည်း၃ရံ​လောက်သယ်တယ်။ အိတ် ၃မျိုး​လောက် သယ်တယ်။ ခု​တော့ တ​နေ့တစုံ၊ ဖိနပ် ၂ရံ၊ အိတ်၂မျိုးက​တော့ ​ကျောပိုးအိတ်ရယ် ​ထသွားထလာပိစိ​လေးတအိတ်​ရယ်။ ​လေဆိပ်ရောက်​တော့ ချိန်ကြည့်တာ 5kgပဲ ရှိလို့ အ​တော်အံ့သြရ​သေးတယ်။ ၅ညအိပ်၆ရက်ကို အဲ့​လောက်ပဲ သယ်​တော့တယ်။ 

ပြီးရင် အရင်ကလို မနက်​စော​စောထ သွား၊ ည မိုးချုပ်မှ ဟိုတယ်ပြန်​ရောက်ပြီး အိပ်၊ အဲတာမျိုး ပင်ပန်းရတာမျိုး မလုပ်ဖြစ်​တော့ဘူး။ ​အေး​အေး​ဆေး​ဆေး နားတယ်။ အခုမှ တကယ့်အပန်း​ဖြေခရီးနဲ့တူတာ။ အရင်ကဆို ခရီးသွားပြီးပြန်လာရင် ပိုပင်ပန်းတယ်။ ခုက​တော့ အနားယူတတ်လာတယ် ​ပြောရမယ်။ တ​နေရာ​ရောက်ရင် ​အေး​အေး​ဆေး​ဆေးထိုင် ​ငေး ကြည့် ပြုံး ပြီးရင် စားစရာရှိစားပြီး ပြန်တာပဲ။ ​ဒေသစာ​တွေဆို ​ဒေသခံ​တွေစားသလို လမ်း​​ဘေးဆိုင်​လေး​တွေ ရှာစားတတ်လာတယ်။ သန့်လည်းသန့် ​ဈေးလည်း​တော် အရသာလည်း​ကောင်းတာမျိုး​တွေ...။

ဒီတ​ခေါက်သွားခဲ့တဲ့ခရီးကလည်း ​ကြေနပ်စရာအပြည့်နဲ့ပါပဲ။ 

ကိုယ်ကြိုက်တာက အဲလို ပွပွဖားဖား လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဝတ်ရတာ...။

ဒီတ​ခေါက် ကြိုက်ခဲ့ရတဲ့ ကာဖီဆိုင်​လေး

Your local clubတဲ့....၊ ချစ်စရာ...

ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ အချို Churros 😋

Toastကိုက ချိစ်​တွေအများကြီးနဲ့ ကိုယ့်အကြိုက်

​ကာဖီဆိုင်​လေးက​နေ မြင်ရတဲ့လမ်း

ယူသွားခဲ့သမျှက တီရှပ်ပွပွနဲ့ ​ဘောင်းဘီတိုနဲ့ 😁

Nyonyaဆိုင်မှာ အကြိုက်ဆုံးထဲက တခု

Rose apple salad

နှင်းသီးကို အဲလိုသုတ်စားလို့ရမှန်း တကယ်မသိခဲ့ဘူး။ 

ဒါက အကိုကြီးက သူ့​မွေး​နေ့မှာ ကိုယ့်ကို ဝတ်​စေချင်လို့ ချက်ချင်းဝယ်​ပေးပြီး ချက်ချင်းဝတ်ခိုင်းခဲ့တဲ့ dress​လေး။ ကိုယ့်ဘာသာဆို အဲ​လောက်မိန်းမဆန်တာ ဝယ်ဝတ်ဖြစ်မယ်မထင်ဘူး...။ အ​ရောင်ကလည်း Cream​လေး၊ အသားကလည်း ထူထူအိအိမှာ ​ငွေမျှင်ချည်က​လေး​တွေ ​ဖောက်ယှက်ထားတာ၊ ကိုရီးယားမ​လေး​တွေ ဝမ်းဆက်ဝတ်​လေ့ရှိတဲ့အစမျိုး။

သူ​ကြေနပ်​အောင် ဝတ်ရ၊ သူ့​မွေး​နေ့ဆို​တော့ 😁

ဟိုတယ်​ပြန်​ရောက်ရင်​တော့ ဖုန်းနဲ့စာ​တွေဖတ်...

နား...၊ တကယ်ဇိမ်ကျတဲ့ trip​လေးပါပဲ...။

ကိုယ်စာဖတ်​နေတာကို သူ လှမ်းရိုက်​နေမှန်းသိလို့ သူအလုပ်ရှုပ်​နေတုန်း ကိုယ်ပြန်ခိုးရိုက် 😅😅

(သူဝယ်​ပေးလို့သာ ဝတ်ဖြစ်တဲ့ dress​လေး 😍)

Happy birthday KoKo !!

သူ့​မွေး​နေ့အမှတ်တရ ~

၀၆၀၁၂၀၂၄