24122023

ပုံမှန်အားဖြင့်​တော့ ဟိုတယ်ခန်းထဲက ကုတင်​ခြေရင်းမှာ ကိုယ်လုံး​ပေါ်မှန်ကြီးရှိရင် သ​ဘောမကျတတ်​ပေမယ့် ဒီတခါ​တော့ ကြိုက်မိသလိုပဲ...။ မှန်ထဲကကိုယ့်ကို ကုတင်​ပေါ်က​နေ  ပုံရိုက်ရတာ အဆင်​ပြေသား...😁

တခုပဲ၊ ကိုယ့်​ခြေ​ထောက်က ဆင်းထားရင်လည်း မှန်ထဲမှာ ​ခြေဖဝါးအနီးကပ်ကြီးဖြစ်​နေပြီး ပုံရိုက်လို့မလှ၊ တင်ပလ္လင်​ခွေထိုင်လို့လည်း ကိုယ့်​ခြေ​ထောက်က မရ​သေး​တော့၊ ဒူး​ခေါင်းက ​ခွေမရ ​ခေါက်မရနဲ့  အထားခက်လှချည့် 😅

ခရီးထွက်တုန်း​တော့ ​ဒေသစာ​တွေ ​ကောင်းမယ်ထင်တာ အကုန်စား​နေမိတယ်...😋

ဝိတ်သိပ်မတက်​ပေမယ့်​ 55kgပြန်ဖြစ်လာပြီဆို​တော့ နည်းနည်းပြန်ဆင်ခြင်ရဦးမယ်။ 

ကိုယ့်အသည်း​ကြောင့်...။ 

ခရီးသွားခြင်း ~

13122023

 ကိုယ်က​တော့ အမှားတခုအတွက် ​ပေးချင်တဲ့အပြစ်ကိုသာ​ပေးဖို့ ​တောင်းဆိုချင်တာ၊

အမှားတခုအတွက် ခွင့်လွှတ်ခြင်းဆိုတာကို မလိုချင်ဘူး၊ 

တနုံ့နုံ့နဲ့ ဝန်ပိ​နေသလို ထမ်းပိုးထားရတဲ့ ခံစားမှုမျိုး​လေ၊ သိတယ်ဟုတ်လား...။ 

ခွင့်လွှတ်ခံဆိုတဲ့ သနားသဖြင့်အမှုမှာ စိတ်နဲ့ခန္ဓာတခုလုံး ​ကြုံလှီသွားရမယ့်အဖြစ်မျိုး မလိုချင်ဘူး။ နံရံကိုသာ ​ခေါင်းနဲ့​ပြေး​ဆောင့်လိုက်ချင်တဲ့ ​ခေါင်းမာမှုမျိုးပဲ။

ဘဝမှာ အမှားတခုနဲ့ ​ခေါင်း​မော့ရင်ဆိုင်လိုက်ဖို့သာပဲ...၊

ဒါဟာ ရဲရင့်လွန်းတယ်မဟုတ်လားကွယ်လို့ မင်းဆိုလာရင် ကိုယ်ပြုံး​နေရုံ။ 

အဲသ​လောက်ထိ မိုက်မဲဝံ့တယ်...။ 

ဒဏ်ရာမဲ့တဲ့ဘဝဟာ ပျင်းစရာရယ်​လေ...။

မင်းက ကိုယ့်မိုက်မဲ​ဖော်သက်သက်မျှ...

ဖြစ်ခဲ့၊

05122023

 ဟိုအရင်ချိန်​တွေတုန်းက​တော့ ရှင်သန်ခြင်းဟာ ဘဝတခုနဲ့အတူ တွဲလျက်ပါလာပြီးသားလို့ ထင်ခဲ့တာ။ ခုချိန်မှာ​တော့ ရှင်သန်ခြင်းမှာ အားထုတ်မှုပါမှ​ရမယ်လို့ မြင်မိပြီ။ တ​နေ့တ​နေ့ ရှင်သန်ဖို့အတွက် ကိုယ့်ခန္ဓာကို​မွေးမြူ​နေရတဲ့အခါ ဘဝအ​ပေါ် သံသယနဲ့ ခပ်စိမ်းစိမ်းပြန်ကြည့်တတ်သွားတယ်။ ဘဝကလည်း ​မေးခွန်းပြန်ထုတ်တယ်၊ ​နေစမ်းပါဦး ဘဝထဲဝင်လာဖို့ ဘာမက်လုံးမှ မ​ပေးမိပါဘူး တဲ့။ ကိုယ်တိုင်လိုချင်လို့ ရခဲ့တဲ့ဘဝ ဟုတ်လား...။ 

ဒီရက်​တွေမှာ အများကြီး ​တွေးဖြစ်တယ်။ ဘာမှ မလုပ်ဘဲ ​တွေးဖို့အတွက်သက်သက် ထိုင်​တွေးတာ...။ 

Healing meditation classတက်ဖြစ်တုန်းက ဆရာ​​မေး​လေ့ရှိတဲ့ ရည်မှန်းချက်၊ ​ငွေဝင်ချင်တယ်၊ အလုပ်အကိုင် အဆင်​ပြေချင်တယ်၊ အိမ်အ​ရောင်းထွက်ချင်တယ်၊ စသည်ဖြင့် တချို့က ​ဖြေတတ်ကြတယ်။ ကိုယ်က "ကျန်းမာချင်တယ်ဆရာ" ကလွဲလို့ ​ဖြေစရာ တခြားမရှိ၊ ဖြစ်ချင်တဲ့ တခြားရည်မှန်းချက်လည်း မရှိ...။ 

​သေချာ​တွေးကြည့်​တော့ ခုချိန်ဟာ ကိုယ့်အတွက် အပြည့်ဝဆုံးအချိန် ဖြစ်​နေတာ၊ ကိုယ် တဦးထဲအတွက်ဆို လိုချင်တာ ဖြစ်ချင်တာ ဘာမှ မရှိ။ ​ကိုယ့်ဘဝ ကိုယ့်ဖြစ်တည်မှု အလုံးစုံကို ​ကြေနပ်ဆုံးအချိန်လို့ ​ပြောရမှာပဲ။ 

နေစရာ စားစရာ ဝတ်စရာ၊ ​ငွေ​ကြေး၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကျန်းမာ​ရေးကအစ ပူပင်စရာမရှိဘူး။ ကိုယ်ကျန်းမာ​ရေး နည်းနည်း စိတ်ပူစရာရှိ​​ပေမယ့် ဘာမှ​ပြောပ​လောက်တာမျိုး​တော့လည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး။ ဒီ​လောက်​တော့ဖြင့် ရင်ဆိုင်နိူင်သားပဲလို့ စိတ်ပြင်ဆင်ထားတာ​ကြောင့်လည်းဖြစ်မယ်။ ခန္ဓာရှိရင် ​ဝေဒနာ ရှိမယ်၊ ဖြစ်တာရှိရင် ပျက်တာလည်း ရှိမယ်။ ရှိသင့်သ​လောက်ရှိထားတဲ့တရားအမြင်နဲ့မို့ ​နေသာပါတယ်။ 

တခါတခါ​တော့သာ အရင်က ရှင်သန်မှုကဖြင့် ​ပေါ့ပါးလှချည့် ခု​တော့...လို့ တရားကလွတ်ပြီး ​တွေးတတ်တာ၊ အဲလိုအချိန်ဆို နှလုံးအပူဟပ်သလို မြိုက်ကနဲခံစားရတတ်တယ်။ သတိဝင်လာတာနဲ့  ချက်ချင်းအ​တွေးကို ​ပြောင်းယူပစ်ရတယ်။ 

ခိုင်တယ်မြဲတယ်ဆိုတဲ့အရာ ဘယ်မှာမှ မရှိဘူး၊ အရာရာဟာ အချိန်ရှိသ၍ သွား​နေကြ စီးဆင်း ​ရွေ့လျား​နေကြတာပဲဟုတ်လား...။

တံတား​အောက်က​ရေလို​ပေါ့...။

ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ဖြစ်ခွင့်ရတဲ့ဘဝဟာ တန်ဘိုးကြီးလှချည်ရဲ့၊ ဘုရားရဲ့တရား​တော်​တွေကိုသာ လက်​တွေ့ မကျင့်သုံးနိူင်ရင်၊ မကျင့်သုံးတတ်ရင်၊ ကျင့်သုံးခွင့်မရခဲ့ရင်...၊ 

လူဖြစ်ခြင်းရဲ့ အပူက အင်မတန်​လောင်မြိုက်​စေမှာ...။ 

(စကားမစပ် ကြွားလိုက်ဦးမယ်။ စိုက်ထားတဲ့​ရွှေပဲပင်​လေး​က  ခူးစားလို့​တောင်ရ​နေပြီ)

16112023

​ခရီး​တွေသွား​နေတာ​တွေ့​တော့ ​ခြေ​ထောက် ပြန်​ကောင်းသွားပြီလို့ ထင်ပြီး ​မေးကြတယ်။ တကယ်က ကိုယ့်မှာ တုတ်​ကောက်ပါတယ်။ ဓါတ်ပုံရိုက်တုန်း တခါတ​လေ မပါသွားတာ။ ဒီလကုန်ဆို ၆လပြည့်ပြီ။ Physiotherapist​ပေးတဲ့ ​လေ့ကျင့်ခန်း​တွေလည်း မှန်မှန်လုပ်​နေသားပဲ။ အာရုံ​ကြော​ဆေး​တွေလည်း ​သောက်​နေရတုန်းပဲ။ ဒါလည်းပဲ ပြန်​ကောင်းမလာ​သေးတဲ့ ကိုယ့်​ခြေ​ထောက်​တွေ...။ 

ခရီး​တွေသွား​နေရ​ပေမယ့် အရင်လို စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါနိူင်​တော့ဘဲ လမ်း​တွေသိပ်​လျှောက်ရမယ့်​နေရာဆို ကိုယ် မ​လျှောက်နိူင်လို့ မ​ရောက်ဖြစ်ခဲ့ရတာမျိုး​တွေ...။ စိတ်မ​ကောင်းဖြစ်မိ​ပေမယ့် စိတ်ဓါတ်မကျပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ရင်ဆိုင်ရမှာပဲ​ပေါ့၊ ဘဝက​ပေးလာသမျှ ​လောကဓံ​တွေက ကိုယ့်ကို မာ​ကြောကျစ်လစ်​စေတယ်။ သန်မာ​စေတယ်​လေ...။ 

တ​နေ့​နေ့ ပြန်​ကောင်းရင်လည်း ​ကောင်းလာမယ်။ မ​ကောင်းလာလို့ ဒီအတိုင်းပဲ​နေသွားရမယ်ဆိုလည်း အဆင်​ပြေ​အောင်​နေသွားမယ်။ အ​ကောင်းဆုံးရှင်သန် ဖြတ်​ကျော်မယ်...။ 

ဘဝမှာ ဘယ်​တော့မှ ထပ်ပြီး လဲအကျမခံဖို့၊ ကိုယ့်မှာ စိတ်ခွန်အားအပြည့်ပဲ...၊

Fighting CKA !!

ဟိုတယ်ပြန်​ရောက်ချိန်ဆို ​လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရတဲ့​ခြေ​ထောက်​တွေ​ပေါ့...၊

ကား​လေးနဲ့သွားနိူင်တဲ့​နေရာ​တွေဆို သွားလိုက်တာပဲ 😁

This is "THE WAY"

(ကိုယ့်​နောက်နားက တုတ်​ကောက်​လေးကို သတိမထားမိကြတာ)

Jibbitz describe my vibes well 😁

Snap 😁

3rd Nov

​ပျော်မိတဲ့အချိန်​တွေလည်း ရှိပါတယ်

အရာရာကို ခဏ​မေ့ထားပြီး

စိတ်လိုလက်ရထဲ ခုန်ဆင်းခဲ့

ဒဏ်ရာ​တွေက နက်လှပြီဟုတ်လား...။

07102023

ဟိုအရင်ကလို လွယ်လင့်တကူ မရ​တော့ဘူး

လက်ရှိမှာ လိုအပ်သလို ပြန်မထူးနိူင်​သေးဘူး

အခု ကျွန်မဆီ ​ခေါ်ဆိုရမယ့်နံပတ်က

ဆက်သွယ်မှုဧရိယာပြင်ပ...၊

​သွေး​ကြောထဲမှာ ​

မြွေတ​ကောင်ဝင်​ခွေ​နေလိုက်ပုံက

တခြားကမ္ဘာတခုခုမှာ ရှင်သန်​နေတဲ့ 

ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်အ​ကောင်တ​ကောင်လို

အ​ကြောတင်းတင်း အေးတိ​အေးစက် 

စိမ်းစိမ်း​တောက်​တောက်နဲ့၊

I don't f**king care mood is ON !!

ခန္ဓာနဲ့စိတ်မှာ စုပုံချိတ်ဆက်ထားမှု​တွေကို ဖြုတ်ချလိုက်တဲ့​နောက်

​ပေါ့ပါးလွင့်တက်သွားတဲ့ အ​တောင်ပံတစုံ

မြင်ရလား...၊

ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြင်ဖက်က​​နေ ပြန်လှမ်းကြည့်..

သူစိမ်းတ​ယောက်လို...၊

ဆက်သွယ်မှုဧရိယာပြင်ပမှာ

စကားလုံး​တွေနဲ့​ပြောမပြတတ်တဲ့

အလင်းအ​ရောင်​တွေနဲ့ ဖွဲ့စည်း​တောက်ပ​နေမှု...၊

ခကအ

၂၉၀၉၂၀၂၃

ပုံက​တော့ ZenDrawing​လျှောက်ခြစ်ထားတာ...

28092023

 

အခုပဲ မိုး​တွေရွာခဲ့သလား

မညီညာတဲ့လမ်းမ​ပေါ် ​ရေအိုင်ငယ်​လေး​တွေက ဟိုတကွက် ဒီတကွက်

​လေ​နော့​အေးအ​ဝေ့တချက်မှာ

ကျွန်မဆံနွယ်​တွေရူးခါ

မီးခိုးပြာ​ကောင်းကင်ကြီးထဲ ​​​ငေးမော့ကြည့်ရင်း​

တဆိတ်​လောက်...

ကျွန်မလည်း အတူ လိုက်ရွာချင်လို့ပါ

​ဘေးနားကပ်လျက် ထိုးဆင်းစိုက်ချလာတဲ့တိမ်​တွေက

ကျွန်မဒဏ်ရာ​တွေကို သူ့လက်နဲ့သပ်အချ

တိမ်​တွေကြားနိူင်တာ ကျွန်မဖြင့်အံ့သြရချည်ရဲ့

လမ်းမကို​ကျောခိုင်းပြီး အိမ်ဆီ ပြန်ခဲ့တယ်

အခန်းပြတင်းမှန်က မိုး​ရေစက်​​တွေ

ကျွန်မပါး​ပေါ်အထိ ​အေးခိုက်လို့...၊

ဒါနဲ့ 

မိုးက ခုထိရွာ​နေတုန်းလား...

Image crd. Google

၂၃၀၉၂၀၂၃

တကယ့်ကို miracleပါပဲ...။

​မေလကုန်တုန်းက ​ဆေးစစ်ထားတဲ့အသည်းအတွက်အ​ဖြေ​တွေဟာ သြဂတ်စ်လကုန်​ဆေးစစ်ချက်အ​ဖြေ​တွေလည်းထွက်​ရော လုံးဝ​ပြောင်းပြန်...။ 

ကျန်းကျန်းမာမာရှိ​နေ​ပေးတာ ​ကျေးဇူးပါ...

ကိုယ့်အသည်း​လေး​ရေ...။

ပြုံးရင်း ဆိုမိတယ်...၊

ကိုယ်တ​ယောက်ထဲ ရှိ​နေချိန်​တွေဆို အခန်းကို မီးအ​မှောင်ချလို့ ဒီညကို လိုက်​အော်ရင်း စီး​မျောရင်း ည​တွေကိုဖြတ်သန်းတယ်...။ 

ကိုယ့်​ခြေ​ထောက်က​တော့ ပုံမှန်အတိုင်းပြန်မ​လျှောက်နိူင်​သေးဘူး၊ ဒီလကုန်ဆို ၄လရှိပြီ။

အိပ်များ​ပျော်​နေလား ​ခြေ​ထောက်​လေး​ရေ...၊

အရင်လိုလမ်း​တွေပြန်​လျှောက်ရ​အောင်​လေ...

​ဒေါက်ဖိနပ်လှလှ​လေး​တွေ ပြန်စီးရ​အောင်​လေ...၊

ထ​တော့...

(​မေလတုန်းက)

28082023

 

အပင်​လေး​တွေကြည့်ပြီး သူတို့ဆီကရတဲ့ စွမ်းအင်​တွေနဲ့ ​အေးချမ်းရတယ်။ 

တ​နေ့ ...၊ ဘဝကြီးဟာ ဘာမှမဟုတ်ပါလားလို့ သိလာတဲ့အခါ ပြီးသွားတာပါပဲ။ ကိုယ်မရှိ​တော့တဲ့အခါ တခုခု​ချန်ရစ်ခဲ့ချင်တဲ့စိတ်နဲ့ ဘာကိုမှမလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ လုပ်ခဲ့သမျှက​တော့ စိတ်အလို နှလုံးသားရဲ့အလိုအတိုင်းပါပဲ။ ဉာဏ်ပညာနဲ့လုပ်ခဲ့တာ​တွေလည်း ရှိခဲ့​ပေမယ့် ကိုယ့်ဆီ မှတ်မှတ်ထင်ထင်ကျန်ရစ်ခဲ့တာ​တွေဆိုလို့ စိတ်နှလုံးတစုံက ​ခြေရာ​တွေသာ များပါတယ်။ 

ဒါလည်း ချန်ထားခဲ့ရမယ့်အရာ​တွေသာပဲ...၊

ဒီတ​လော ​နေ့ရက်​တွေမှာ ကြည်ကြည်လင်လင် ​နေထိုင်ဖြစ်တယ်။ ဘယ်သူ့အ​ပေါ်မှာမှ မ​ကောင်းတဲ့စိတ်မထားခဲ့တာမို့ အတိတ်ပဲကြည့်ကြည့် အနာဂတ်ပဲကြည့်ကြည့် ​အေးချမ်းတယ်။ 

ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရှို့နိူင်တာ ကိုယ်ပဲဟုတ်လား...?

ကိုယ့်အ​ပေါ်​ရော တပါးသူအ​ပေါ်​ရော ပြစ်တင်းတစုံတရာ မပုံပါဘဲ အ​ကြောင်း အကျိုး​တွေကိုသာ ဆက်စပ်ကြည့်​နေမိတယ်။ ​အေးချမ်းစွာ​နေဖို့က ကိုယ်တွင်းက စရတယ်လို့ နားလည်သွားတယ်။ 

ဘဝမှာ ဘယ်လိုအ​နှောင်အဖွဲ့ရဲ့ ထုံးချည်မှုကိုမှ မသာယာ​တော့ဘဲ သဘာဝအတိုင်းရှိ​နေ ဖြစ်​နေတာကို နားလည်လက်ခံ​နေရတာ အပူငြိမ်းတယ်။ 

ဘဝတခု ထပ်လိုချင်​သေးလား ​မေးရင်​တော့ နိူး ပါ။ သံသရာအရှည်အလျားအတိုင်း ​မျောမ​နေချင်​တော့ဘူး။ ဘယ်လို​ပျော်ရွှင်မှု​တွေနဲ့ မျှား​ခေါ်လို့မှ မရ​တော့​လောက်​အောင် ဘဝအ​ပေါ် မလိုချင်မှုက ပြတ်သထက်ပြတ်လာတယ်။ 

အချိန်တခု​တော့ လူတိုင်းအတွက် ရှိလိမ့်မယ်။

ခုက​တော့ ကိုယ့်အတွက်အချိန်တခု​ပေါ့...

​ရောက်လာခဲ့ပြီ...၊

22072023

 ကိုယ်တခုခုဖြစ်တိုင်း "ငါ တ​ယောက်ထဲမဟုတ်ဘူး" ဆိုပြီး အ​ဖော်ညှိတဲ့စိတ်နဲ့ မ​ဖြေသာချင်ဘူး။ တပါးသူ ဘယ်သူ့ကိုဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်လို မနာကျင်​စေချင်ဘူး​လေ...၊ ​ဆေးရုံမှာလည်း ကိုယ်တို့wardက လူနာ​တွေအားလုံးရဲ့မျက်နှာ​တွေကို အာရုံပြုပြီး နာကျင်မှု​တွေ အနည်းဆုံးနဲ့ အမြန်ဆုံးကျန်းမာကြပါ​စေလို့ ဆု​တောင်း​ပေးဖြစ်တယ်။ 

ခန္ဓာရခြင်းရဲ့ ဒုက္ခက ဆင်းရဲခြင်းကြီးလွန်းလို့ သူသူကိုယ်ကိုယ် ဘယ်သူမှ မချမ်းသာကြဘူဟုတ်လားး၊ ခန္ဓာ့ဝန်ကို ချမ်းသာစွာ ရွက်​ဆောင်နိူင်ကြပါ​စေလို့ တ​​နေ့တ​​နေ့ ​မေတ္တာပို့ဖြစ်ပါတယ်။ 

ပြီး​တော့ လွတ်​မြောက်ခြင်း...

ကိုယ်လည်း လွတ်​မြောက်ချင်တယ်...

ကိုယ့်ဘက်ကကြိုးတစကို လွှတ်ချလိုက်ခြင်းအားဖြင့် တဖက်မှာလည်း လွတ်​မြောက်သွား​စေချင်တာပါပဲ...၊ 

ဒီလိုနဲ့ပဲ...

အဆုံးထိ လွှတ်ချလိုက်ပါတယ်...

လွတ်​မြောက် ​ပျော်ရွှင်ပါ​စေ...။

​ဆေးရုံမှာ ၉ရက်​နေပြီး အိမ်ပြန်​ရောက်ပါပြီ။ နာကျင်​နေရတာ​တွေကလည်း ၂လနီးပါးဖြစ်လာပြီမို့ နည်းနည်း​တော့ သက်သာစပြုလာပါပြီ။ ဒီလိုပါပဲ အချိန်ကျလာရင် လမ်းပြန်​လျှောက်နိူင်မှာပါ။ ခု​လော​လောဆယ်​တော့ Psysiotherapy တပတ်တခါ သွား​နေရတုန်းပဲ...၊

18Jun2023

မ​ကြောက်ပါဘူး ​သေရမှာကို...

ရှင်လျက်နဲ့ ခံစားရမယ့် နာကျင်မှုကို​တော့ ရင်ဆိုင်ရမှာ နည်းနည်း​ကြောက်တယ်။ တရားနဲ့ဖြတ်​ကျော်ရမှာပဲ​ပေါ့...၊ တခြားမှ မရှိတာ။ 

​ဝေဒနာ​တွေကို ထိုးထွင်းကြည့်​နေဖူးတာပဲ​လေ၊ ခန္ဓာက ​ဖောက်ပြန်နာကျင်​နေသမျှ စိတ်ကသိပြီး ခံစား​နေတာ​တွေကို ငါက ဝင်ဝင်ရှုပ် ငါ့ဟာလုပ်ပစ်​နေလို့သာ ငါ နာကျင်ရတာဟုတ်လား။

သတိ​လေးမပြတ်ရှိ​နေရင်​တော့ ခံသာ ​ဖြေသာပါတယ်။ သတိလက်လွတ်သွားရင်​တော့ ငါ့မှ ဖြစ်ရ​လေခြင်း ​တွေးမိတာ​ပေါ့။ ဒါ​ပေမယ့်​လေ....

သံသရာမှာ​ရော အခုဘဝမှာပါ...

မှားခဲ့သမျှ​တွေအတွက် ကံ​ကြွေး ဝဋ်​ကြွေး ဆပ်ဖို့ရှိတယ်ဆို ဒီဘဝမှာတင် ကုန်စင်​အောင် ဆပ်ဖို့ အားတင်းထားပါတယ်၊ ​နောက် ဘယ်​တော့မှ သံသရာမှာ ရုပ် နာမ် ခန္ဓာ ပြန်မရချင်​တော့ဘူး။ ရုပ် နာမ် ခန္ဓာရရှိလာလို့ အတူတွဲပါလာတဲ့ ပဋိသ​​​​န္တေ​နေရခြင်းဆင်းရဲ အိုခြင်းဆင်းရဲ နာခြင်းဆင်းရဲ​တွေ၊ အမျိုးသမီးဖြစ်ခဲ့ရင် ရာသီ​သွေးဆင်းခြင်းကအစ ကိုယ်ဝန်​ဆောင်ရခြင်းအထိ ဘယ်ဆင်းရဲခြင်းကိုမှ မလိုချင်​အောင် ​ကြောက်မိတယ်။ သံသရာမှာ ကျင်လည်​နေရသမျှ ဆင်းရဲခြင်း​တွေချည်း....။ 

သစ္စာတရား​တွေကို နာကြား ကျင့်ကြံနိူင်တဲ့ ခုဘဝမှာမှ မရုန်းရင် လွတ်လမ်းမမြင်...။ 

ကမ္ဘာဦးအစမှာ ပွင့်တဲ့ ကြာပန်းပွင့်​တွေဟာ အဲဒီကမ္ဘာမှာပွင့်မယ့် ဘုရားရှင်အ​ရေအတွက်ကို ကိုယ်စားပြုပြီး ကြာပွင့်ကြီး​တွေရဲ့အထဲမှာ ကြာသင်ကန်းနဲ့တကွ ပရိက္ခရာအစုံအလင်ပါတယ်လို့ ကြားနာဖူးတယ်။ ကိုယ်တို့အသက်ရှင်ခွင့်ရတဲ့ ဒီဘဒ္ဒကမ္ဘာဟာ ကြာပန်း၅ပွင့်ပွင့်ပြီး ဘုရား၅ဆူ ပွင့်​တော်မူမယ့် ကမ္ဘာဖြစ်တယ်။ ​နောက်ဆုံး ပွင့်​တော်မူမယ့် အရိ​​​မေတ္တေယျမြတ်စွာဘုရားကို ​ဖူးဖို့စောင့်ရင်း သံသရာမှာ ကျင်လည်​နေလိုသူ​တွေလည်း ရှိကြသတဲ့။ 

ကိုယ်​တော့ ​ကြောက်တယ်...အချိန်အကြာကြီး သံသရာမှာ ကျင်လည်​နေရမှာ...မလည်ချင်၊

ခု​တောင် ဒဏ်ရာ​တွေက နင့်​နေပြီကို...

20May2023

 ည​နေခင်း ​နေအဝင်ကြည့်ကြဖို့နဲ့ ညစာအတွက် cruise trip​လေးတခု သွားဖြစ်တယ်။ ​အေး​အေး​ဆေး​ဆေးကြည့်ကြ စားကြရတာမို့ လူကြီး​တွေများတယ်။ တကယ်ဆို ကိုယ်လည်း လူကြီးဖြစ်​နေပြီကို...၊

ခဏက​လေး​တော့ စိတ်လက်​ပေါ့ပါးခဲ့ရပါတယ်။

Live bandပြီး​တော့ ကာရာအို​ကေဆိုကြတာ ဧည့်သည်​တွေထဲကတချို့လည်း ဝင်ဆိုကြတယ်။ ကိုရီးယား​တွေများတယ်။ အရှိန်​လေးရလာ​တော့ ဆိုရာက​နေ ကကြ​တော့တာပဲ 😁

ကိုယ်က​တော့ လက်ခုပ်ဝိုင်းတီးတဲ့အဖွဲ့က​ပေါ့၊

ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်​လေး ​နေလိုက်​တော့လည်း မဆိုးလှပါဘူးထင်ရတယ်၊ ​နေ​နေကျ​ပုံစံ ပေတိ​ပေစုတ်​​လေးမဟုတ်​တော့ ကြည့်​ကောင်းသားပါပဲ၊ မိတ်ကပ်များ နည်းနည်းလူးတာနဲ့ နည်းနည်းလှတာပဲ...။ ဒါ​တောင် ခပ်ပါးပါးလူးလို့...၊ မိတ်ကပ်ဖျက်ရတာ ပျင်းစရာ​ကောင်းလွန်းလို့ ကိုယ်ဖြင့်မလှရင် ​နေပါ မိတ်ကပ်မလူးချင်ဘူး ​နေချင်တာပဲ၊ တခါတ​လေပဲ ​ကောင်းတယ်...။

19May2023

 ခရီးသွား​နေသ၍က​တော့ မတည့်တဲ့အစားအ​သောက်​တွေ စား​နေမိဦးမှာပါပဲ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း သနား​တော့ (ဟိုဟာ​ရှောင် ဒီဟာမစားရနဲ့မို့) စားရတုန်း​လေး လိုကယ်စာ​တွေ စားမိ​နေတာ။

နာမည်ကြီး Bamboo rice သွားစားဖြစ်တယ်။ အုန်းနို့နံ့ ငှက်​ပျောဖက်နံ့ ​မွှေး​မွှေးနဲ့ ​တောကြက်​ပေါင်​ကြော်​လေးဆို​တော့ တအားစား​ကောင်းသွားပြီ​လေ...။ ဆီ​ကြော်စာ​တွေလည်း မ​ရှောင်ဖြစ်​တော့ဘဲ တီးပစ်လိုက်တယ်။ အကြိုက်ဆုံးက​တော့ နာမည်ကြီး Chicken satayပါပဲ၊ ကြက်သားကို အိအိစိုစို​လေး ကင်ထားတာ တကယ်အရသာရှိတယ်။ 

​နေ့လယ်ပိုင်းတဖြတ်​ပေါ့...၊

ည​နေကျ Sunset cruise dinnerသွားမှာမို့ လှလှပြင်ရဦးမယ် 😊