28082023

 

အပင်​လေး​တွေကြည့်ပြီး သူတို့ဆီကရတဲ့ စွမ်းအင်​တွေနဲ့ ​အေးချမ်းရတယ်။ 

တ​နေ့ ...၊ ဘဝကြီးဟာ ဘာမှမဟုတ်ပါလားလို့ သိလာတဲ့အခါ ပြီးသွားတာပါပဲ။ ကိုယ်မရှိ​တော့တဲ့အခါ တခုခု​ချန်ရစ်ခဲ့ချင်တဲ့စိတ်နဲ့ ဘာကိုမှမလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ လုပ်ခဲ့သမျှက​တော့ စိတ်အလို နှလုံးသားရဲ့အလိုအတိုင်းပါပဲ။ ဉာဏ်ပညာနဲ့လုပ်ခဲ့တာ​တွေလည်း ရှိခဲ့​ပေမယ့် ကိုယ့်ဆီ မှတ်မှတ်ထင်ထင်ကျန်ရစ်ခဲ့တာ​တွေဆိုလို့ စိတ်နှလုံးတစုံက ​ခြေရာ​တွေသာ များပါတယ်။ 

ဒါလည်း ချန်ထားခဲ့ရမယ့်အရာ​တွေသာပဲ...၊

ဒီတ​လော ​နေ့ရက်​တွေမှာ ကြည်ကြည်လင်လင် ​နေထိုင်ဖြစ်တယ်။ ဘယ်သူ့အ​ပေါ်မှာမှ မ​ကောင်းတဲ့စိတ်မထားခဲ့တာမို့ အတိတ်ပဲကြည့်ကြည့် အနာဂတ်ပဲကြည့်ကြည့် ​အေးချမ်းတယ်။ 

ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရှို့နိူင်တာ ကိုယ်ပဲဟုတ်လား...?

ကိုယ့်အ​ပေါ်​ရော တပါးသူအ​ပေါ်​ရော ပြစ်တင်းတစုံတရာ မပုံပါဘဲ အ​ကြောင်း အကျိုး​တွေကိုသာ ဆက်စပ်ကြည့်​နေမိတယ်။ ​အေးချမ်းစွာ​နေဖို့က ကိုယ်တွင်းက စရတယ်လို့ နားလည်သွားတယ်။ 

ဘဝမှာ ဘယ်လိုအ​နှောင်အဖွဲ့ရဲ့ ထုံးချည်မှုကိုမှ မသာယာ​တော့ဘဲ သဘာဝအတိုင်းရှိ​နေ ဖြစ်​နေတာကို နားလည်လက်ခံ​နေရတာ အပူငြိမ်းတယ်။ 

ဘဝတခု ထပ်လိုချင်​သေးလား ​မေးရင်​တော့ နိူး ပါ။ သံသရာအရှည်အလျားအတိုင်း ​မျောမ​နေချင်​တော့ဘူး။ ဘယ်လို​ပျော်ရွှင်မှု​တွေနဲ့ မျှား​ခေါ်လို့မှ မရ​တော့​လောက်​အောင် ဘဝအ​ပေါ် မလိုချင်မှုက ပြတ်သထက်ပြတ်လာတယ်။ 

အချိန်တခု​တော့ လူတိုင်းအတွက် ရှိလိမ့်မယ်။

ခုက​တော့ ကိုယ့်အတွက်အချိန်တခု​ပေါ့...

​ရောက်လာခဲ့ပြီ...၊