ငါး​မွေးခြင်းအနုပညာ

 ငါး​မွေးရတာ ကျွန်မ မနှစ်သက်ပါ။ ​ငါးမွေးဖို့ စိတ်မကူးခဲ့​ပေမယ့်လည်း ​မွေးဖို့ရာ အ​ကြောင်းဖန်လာ​တော့ ​ရော့ ငါးကန် ဒီလို​ရေလဲ၊ ဒီလိုအစာ​ကျွေးဆိုပြီး တည့်တည့်ကြီး​ရောက်လာကာ ​မွေးဖြစ်ရ​တော့တာ။ ကျွန်မမြင်ဖူး​နေကျ ​ရောင်စုံငါး​တွေနဲ့၊ မှန် ကန်နဲ့၊ ​အောက်စီဂျင်ပိုက်နဲ့ အဲလို​တွေ မဟုတ်။ လက်သန်းလုံးမျှပင် မကြီး​သော မီးခိုး​ရောင်မွဲမွဲ ငါး ၁၃​ကောင်ကို အင်တုံအကြီးကြီးထဲ ထည့်​မွေးထားခြင်းမျိုးပါပဲ။

ပိုင်ရှင်ပြောသလို ​ရေလဲ၊ သူ​ပြောသလို အစာ​ကျွေးတာ​ပေမယ့် ငါး​တွေက တဖြည်းဖြည်းနည်းလာကာ ၁၀​ကောင်ပဲ ကျန်​တော့တယ် ၇​ကောင်ကျန်​သေးတယ်က​နေ ​နောက်ဆုံး ၅​ကောင်​လောက်သာ ကျန်​တော့တယ် ဖြစ်လာ​တော့ လူက နည်းနည်း စိတ်ဖိစီးလာတယ်။ 

ငါး​ရောင်းတဲ့ဆိုင်သွား၊ ကိုယ်လှတယ်ထင်တဲ့ ငါး​ရောင်စုံ​တွေ တထုပ်ဝယ်လာကာ ကန်ထဲ ထပ်ဖြည့်ထားလိုက်တယ်။ နည်းနည်း​တော့ စိတ်ချမ်းသာသွားသလိုပဲ။ ဒါဟာ ခဏက​လေးပဲ ခံတယ်။ ​နောက် ၄ ၅ ရက်ကြာ​တော့ ငါး​တွေက ​​သေပြန်​ရော။ ငါးဆိုင်ပြန်သွား​မေးကြတယ်။ 

ဒါ ပုံမှန်ပဲ ငါး​တွေက ​သေကြမှာပဲ တဲ့ (ဟမ်) 

ဒါဖြင့် ဘာ​ကြောင့် ​မွေး​​​နေကြ​သေးတုန်း။ 

မင်းတို့ ဘာ​ရေဖြည့်လဲ 

​ရေပိုက်​ခေါင်းက ​ရေပဲ ဖြည့်တာ​ပေါ့

ဟာ ဒါဖြင့် ဒါ​လေးဝယ်သွား စလုံးက​ရေ​တွေက ကလိုရင်း​တွေ များတယ်။ ဒါ​လေးက ​ရေထဲက ကလိုရင်း​တွေကို ဖယ်​ပေးတာ

အဲလိုလား ဝယ်ရတာ​ပေါ့

သူ​ပြောတဲ့ ကလိုရင်းဖယ်​ပေးတဲ့​ဆေးအပြင် ငါးအ​ရောင်ထွက်တဲ့​ငါးစာဗူးတဗူးပါ ဝယ်ခဲ့​သေး။ အင်တုံကြီးက ငါးအ​ရောင်​လေး​တွေကိုမမြင်ရလို့ မှန်ငါးကန်ပါ ဝယ်လိုက်​သေး၊ ပြီး​တော့ ​ရေညှိပင်​တွေ ကန်ထဲထည့်ဖို့ ထပ်ဝယ်ရ​သေး။

ဒါလည်းပဲ ငါး​တွေက ​သေကြတာပဲ...

တ​နေ့တ​နေ့ ငါး​တွေ ​သေပြန်ပြီလားဆိုတဲ့စိတ်က အ​တော် ​နေလို့မ​ကောင်းတာ။

ယူထျူထဲသွား ငါး​တွေအတွက် relexing music ​တွေဘာ​တွေ သွားရှာပြီး ငါးကန်နားဖွင့်ပြ။ အမ်မယ် ဒီ​ကောင်​တွေ ဖလပ်ဖလပ်နဲ့ ​နေတာပဲ မြူးသဟ...။ ​နေရာကျပြီထင်တာပဲ၊ ​ပြောမဆုံး​သေးဘူး၊

​နောက်​နေ့​တွေကျ တ​ကောင်ပြီးတ​ကောင် ​ရှောကြပြန်တာပဲ။ ယူထျူထဲ သွားပြန်ရှာတယ်...

"မင်းကန်ထဲက ငါး​တွေကို မင်းကိုယ်တိုင်ပြန်သတ်​နေမိပြီလား..."

ဟာ...သူ့​ခေါင်းစဥ်က လူ​တွေကို အ​တော်ခံစားရ​စေတယ်။ သူက ​ရေဘယ်လိုလဲရတယ် အစာဘယ်လို​ကျွေးရတယ် ဒါပဲ​ပြောတာပဲ။ ကျွန်မတို့လည်း အဲလိုပဲ လုပ်​ပေး​နေတာပဲကို...

ငါး​မွေးရတာ မလွယ်ပါလား

​တော်ပြီ ဒီတခါ ငါးမျိုးပြုတ်ရင် ငါးကန်ပါ ​ရေသွန်ပစ်လိုက်​တော့မယ်။ ထပ်မ​မွေး​တော့ဘူး။ 

ကုန်ကာနီးပြီ၊ နောက်ဆုံး မီးခိုး​ရောင် ငါးတ​ကောင် ကျန်တယ်။

ဖြစ်ချင်​​တော့ အဲ့ငါးက ဗိုက်ပူကြီးဖြစ်​နေတယ်။

ဒါကုန်ရင်မ​မွေး​တော့ဘူး ဆိုကာမှ ငါးမဗိုက်ပူကြီးက တ​နေ့မှာ ငါးက​လေး​တွေ ဥချလိုက်တယ်။

ငါးကန်ထဲကြည့်​နေတုန်း ဖျတ်ကနဲ ငါးပိစိ​လေး ​ပြေးကူးသွားတာ​တွေ့ရ​တော့ ​ဟေးကနဲ အူမြူးသွားတယ်။ 

ဟာ ငါးမက ​မွေးပြီ​ဟေ့ 

အိမ်ရှိလူကုန် ငါးကန်နား ပြူးပြဲကြည့်ကြတယ်။ 

ပထမတ​ကောင် ​နောက်တ​ကောင်

မျက်လုံးက​လေးနှစ်လုံးအပြူးသားနဲ့ မြီးတန်သွယ်က​လေးနဲ့ ပထမ​ကောင်ကို ငပြူး

ဒုတိယ​ကောင်ကို ငပြဲ လို့ နာမည်​ပေးလိုက်တယ်။

​နောက် ၃ ၄ ရက်ကျ​တော့ ငါးပိစိ​လေး ၄​ကောင် ဖြစ်လာတယ်။ 

​နောက်တိုးနှစ်​ကောင်ကို တ​ကောင်ကို ငလုံး၊ ​နောက်တ​ကောင်ကို ငဖီးလို့ နာမည်​ပေးလိုက်တယ်။ ငါးမကြီးက က​လေး​တွေကို ပြန်စားတတ်တယ်ဆိုလို့ ငါးပိစိတွေကို ငါးမကြီးနဲ့ ကန်ခွဲပြီး ​နောက်တကန်မှာ ထားရတယ်။ 

အိမ်မှာလည်း တ​နေ့တ​နေ့ ငပြူး ငပြဲ ငလုံး ငဖီးတို့ကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်​နေရတယ်။

​ပြောချင်တာက ခုမှလာမှာ...

တ​နေ့က စလုံးမိတ်​ဆွေတ​ယောက်နဲ့ ငါး​တွေအ​ကြောင်းစကားစပ်မိကြတယ်။ 

ငါး​တွေ တ​ကောင်ပြီးတ​ကောင် ​ရှောကုန်လို့ ငတို့မှာ စိတ်​တွေမ​​​ကောင်းလိုက်ရတာ...ဘာညာ...

သူက စကားမစပ် နင်တို့ဆီမှာ အာမီမန်း​တွေနဲ့ ပြည်သူ​တွေ တိုက်​နေကြတာ သတင်း​တွေ ကြည့်ရတယ် တဲ့

​အေး အာမီမန်း​တွေ ​ရှောသွားရင် ငါတို့ ​ပျော်ကြတာမှ တအုန်းအုန်းပဲ...

သူက ​အေး​နော် တဲ့

ကိုင်း ​ပြောချင်တာက

ကျွန်မတို့မှာ အိမ်​မွေးတိရိစာန်​တွေ ​သေကြရင်​တောင် ဝမ်းနည်းတတ်ကြ​သေးတာ။

ဒင်းတို့​သေကုန်ကြလို့ ကျွန်မတို့​ပျော်ကြတာ နည်းတဲ့ အကုသိုလ်လား ဒါ​ပေမယ့် ကျွန်မတို့ ​ပျော်ကြတယ်...​ပျော်ကြဖို့ရာ လုံ​လောက်တဲ့အ​ကြောင်းနဲ့မို့ ​ပျော်ကြရတယ်...

ယူထျူသွားကြည့်ဖို့လည်း စိတ်မကူး​ပေါင်...

အိမ်းး

ငလုံးတို့ ငဖီးတို့ ငါးလားမ​မြောက်​သေးခင်က...

ခုတ​လော Marble cake ကြိုက်​နေလို့ ခဏခဏဖုတ်ဖြစ်တယ်...