Saturday, February 5, 2022

ကျွန်မ​နေ့ရက်​တွေ...

 ခုတ​လော ကျွန်မစိတ်​တွေ ​ပြောင်းလဲ​နေပြန်တယ်။

အ​ပြောင်းအလဲကို သတိထားမိတာကလည်း ​ကောင်းတဲ့အ​ရွေ့ပါပဲ။

တခုပြီးတခု အ​ပြောင်းအလဲစပ်ကြားမှာ မမြဲခြင်း​တွေကို ဆင်ခြင်မိတာကလည်း ​ကောင်းတဲ့ သတိ အသိပါပဲ။

တခါတ​လေ ထူးထူးကဲကဲ ငိုပစ်လိုက်ချင်မိတယ်။ ဒါ​ပေမယ့် ကျွန်မသိစိတ်က ထိန်းချုပ်ထားတယ်။

တကယ်​တော့ ​ပြောချင်တာ​လေးရှိလာလို့ ဒီပိုစ့်ကို ​ရေးဖြစ်တယ်။

ကျွန်မ အရမ်းလုပ်ချင်တဲ့ Eipic centre မှာ အလုပ်ရပြီ။ ကျွန်မ ဆက်တက်ချင်တဲ့ advance dip ​ကျောင်းလည်း ဝင်ခွင့်ရရင် ဆက်တက်ဖြစ်မယ်ထင်ပါရဲ့...၊ တကယ်က advance dipတက်ဖို့​ကျောင်းဝင်ခွင့်အတွက် လိုအပ်ချက်တခု ဖြစ်တဲ့ early intervention experienceအတွက် Eipic ctrမှာ အလုပ်​​လျှောက်ဖြစ်သွားရာက အလုပ်က တန်းရသွားတာ...။ 

ဝမ်းနည်းမိတာက ကျွန်မ ​တော်​တော်နဲ့ ပြန်နိူင်ဦးမှာ မဟုတ်တာ....။

လွမ်းတယ်...

အရာရာ အ​ပြောင်းအလဲများစွာနဲ့ မြို့​တွေ ​ကျေးလက်​တောရွာ​တွေ...၊ အပျက်အစီး ​ပေးဆပ်မှုများစွာနဲ့ ရွာက​​လေး​တွေ...။ ရင်​တွေ နာစရာမှ ကျန်​သေးရဲ့လား...

ခုရက်​​တွေ ကျွန်မ မျက်ရည်ကျ​နေမိပြန်တယ်...

No comments:

Post a Comment

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...