Tuesday, May 4, 2010

ဘာလီ ခရီးစဥ္-၁၀ (အၿပီး)

က်မတို႔ ေနခဲ့တဲ့ Kuta Beach က Jaya Karta ဟိုတယ္ ၊ ဒါက Beach ဘက္က ဝင္တဲ့ အဝင္ ေပါက္ပါ....သူတို႔ကေတာ့ ၾကယ္ေလးပြင့္လို႔ ေအာ္ေနတာပါပဲ...က်မကေတာ့ ၃ပြင့္ေလာက္ပဲ ေပးခ်င္ပါတယ္။ အင္ဒိုနီး႐ွား ေန႐ွင္နယ္ အဲလိုင္းျဖစ္တဲ့ GA-ဂ႐ူးဒါးရဲ႕ ပ႐ိုမိုး႐ွင္းနဲ႔ သြား တာမို႔ ဟိုတယ္ပါၿပီးသားပါ...။ ဂ႐ူးဒါးရဲ႕ အဓိပၸါယ္က Vehicle/Circle of God လို႔ဆိုပါတယ္။ အသြားအျပန္ ပို႔ေဆာင္ဆက္သြယ္မႉ Circle ကိုဆိုလိုခ်င္တာ ျဖစ္ဟန္တူပါရဲ႕...နတ္ဘုရားရဲ႕ စီးေတာ္ယာဥ္၊ ပို႔ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရးရဲ႕ အ႐ွင္သခင္ေပါ့...ဟိႏၵဴနတ္ဘုရားကို ေက်ာ ေပၚတင္စီးခဲ့တဲ့ ဂဠဳန္ကို တင္စားထားတာပါ...။ တိုက္႐ိုက္ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ဂဠဳန္ပါ။


ေပးရတဲ့ေစ်းနဲ႔ဆို ေနေပ်ာ္ပါတယ္၊ ဟိုတယ္က ၂ထပ္-ဝရံတာနဲ႔ တဲြရက္ အေဆာင္ေလးေတြမို႔ ခ်စ္စရာ တမ်ိဳးေကာင္းေနပါတယ္။ သူတို႔ ဆီမွာ High rise Building ေဆာက္တာ ခြင့္မျပဳ ပါဘူး။ မီတာ ၂၀ အျမင့္ထက္ ေက်ာ္လို႔ မရဘူးလို႔ ကားသမား ေျပာျပပါတယ္။


ေ႐ွ႕က အုန္းပင္နဲ႔ ကြယ္ေနတဲ့ အေပၚထပ္ အခန္းကေလးက က်မတို႔ ေနခဲ့တာေပါ့....


ဟိုတယ္ အတြင္းဘက္ပိုင္း....ေအာက္ထပ္


ဟိုတယ္ အေပၚထပ္ က်မတို႔ အခန္းေ႐ွ႕က လမ္းေပါ့....


ဝါသနာပါရင္ က်ားကြက္ထိုးလို႔ရေသးတယ္...


ဟိုတယ္မွာ ေရကူးကန္ ၂ကန္႐ိွတယ္ ။ ဒါက Beach ဘက္မ်က္ႏွာလွည့္ထားတဲ့ မနက္စာ စားတဲ့ နားက ေရကူးကန္....ကေလးကန္ေပါ့


ဒါက ေနာက္တကန္...သူကေတာ့ ကာဖီဆိုင္နဲ႔ ကပ္လ်က္ေလးတင္...လူႀကီးကန္ ဆိုေတာ့ ေရကူးရင္း အေအးတို႔ အပူတို႔ မွာေသာက္ၾက တာ ဒီကန္မွာေပါ့....


Boarding Pass ကေတာ့ သားသားနားနား ႐ိွသား...အင္း...သားနားဆို ေလဆိပ္မွာ Airport Tax ႐ူျပား တေယာက္ တသိန္းခဲြ ေပးရ ေသးတာကိုး...ဆိုင္လားေတာ့ မသိဘူး...:)


ေလဆိပ္ထဲက အိမ္သာ လက္ေဆးကန္ေပၚမွာ အဲဒီ ပန္းအိုးေလးေတြ႔တာနဲ႔ ...၊ ဂဠဳန္လက္သည္းလို႔ က်မတို႔ေခၚၾကတဲ့ အ႐ြက္ေပၚမွာ တ႐ုတ္စကားပန္းပြင့္ အျဖဴအဝါ စပ္ၾကားေလး တင္ၿပီးထိုးထားတာ၊ အကုန္အက်လည္း သက္သာ၊ ႐ိွတဲ့အ႐ြက္ အပြင့္ေတြနဲ႔ မ်က္စိ ပသာဒ ျဖစ္ေအာင္လည္း စဥ္းစားၿပီး ထိုးထားတာမို႔ သေဘာက်မိတယ္။ က်မက ပန္းအိုး အလွထိုးတာ ဝါသနာ ပါတယ္ေလ...:)


အျပန္ေလယာဥ္ေပၚမွာ စားခဲ့တာ....၊ ေကြၽးတာေလးေတြက ေတာ္ေတာ္ေကာင္း သား Inflight မဂၢဇင္း ထဲမွာေတာ့ သူကလည္းပဲ Four Star Airline ပါပဲတဲ့ေလ....

မစားခင္မွာ ဘုရားတ ရတဲ့ အျဖစ္ေျပာျပအံုးမယ္...။ က်မက Window Seat မွာ ၊ အခ်စ္က အလယ္ခံုမွာ ထိုင္ၾကတယ္။ က်မရဲ႕ ေနာက္ခံု မွာ ၆ ႏွစ္အ႐ြယ္ ကေလးမ နဲ႔ သူ႔ေဘးမွာ ၄ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ကေလး ၿပီးမွ ေဘးခံုမွာ အေမလုပ္သူ ထိုင္တယ္။ အေဖျဖစ္သူက ဟိုးေ႐ွ႕ ၅ခံုေက်ာ္ေလာက္ကေန လာလာၾကည့္႐ွာသား...။


အဲဒီ ကေလးမေလးဟာ ေနာက္ကေန က်မခံု ေနာက္မီွကို တခ်ိန္လံုး ကန္ေက်ာက္ေနခဲ့တာ၊ က်မမွာ မ်က္လံုးမိွတ္ၿပီး နားမယ္ ၾကံလိုက္၊ ေနာက္ကေန အုန္းကနဲ ေဆာင့္ကန္လိုက္နဲ႔ ေခါင္းကို မူးေနာက္လာေတာ့တယ္။ မေနႏိူင္ေတာ့တဲ့အဆံုး ေနာက္ျပန္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ ကေလးေတြ အေမခမ်ာ မခ်ိသြားၿဖဲေလး ၿပံဳးျပ႐ွာရင္း ကေလးေတြကို ေငါက္တယ္။ သူေငါက္ေလ ဟိုက ပိုကန္ျပေလ...ဒါနဲ႔ က်မလည္း စိတ္ေလွ်ာ့ၿပီး မ်က္လံုးစံုမိွတ္ လိုက္ခဲ့ ေတာ့တယ္။

ဗိုက္ဆာေနတဲ့ ကေလးေတြက ေလယာဥ္မယ္ေတြ အစားအေသာက္ လိုက္ေကြၽးေနတာ ေတြ႔ေတာ့ စားရေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ခဏ ၿငိမ္ေန ေသးတယ္။ အစားအေသာက္ တြန္းလွည္းေလး က သူတို႔နားေရာက္မွ ဟိုးေနာက္ဘက္ ျပန္တြန္းသြားေရာ...ဒါနဲ႔ အေမလုပ္သူက ေမးေတာ့ ေလယာဥ္မယ္က ရာသီဥတု အေျခအေနေၾကာင့္ အစားအေသာက္ ေကြၽးတာ ခဏ ရပ္ထား ပါတယ္လို႔ ဆိုတယ္။
အဲဒီ ေလယာဥ္မယ္ႏွယ္ ဒီေလာက္ပဲ ႐ိုးရသလားလို႔...တျခားအေၾကာင္းမ်ား ျပပါေတာ့လား...ႏွလံုးေရာဂါ႐ိွတဲ့လူေတြသာ ပါခဲ့ရင္ ၾကားတာနဲ႔တင္ အသက္ထြက္ခ်င္စရာ...


ကေလးေတြေတာ့ မသိဘူး က်မျဖင့္ အေတာ္လန္႔သြားတာ၊ တခါမွ အဲလို မျဖစ္ဖူးေတာ့ေလ...၊ ခဏေနေတာ့ ေၾကျငာသံထြက္လာၿပီး မၾကာဘူး ေလယာဥ္က သိသိသာသာကို ခါေတာ့တာ။ ၇-၈ မိနစ္ေလာက္ ၾကာမယ္ ထင္ရဲ႕။ တကယ္မ်ား တခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ ခုလို ဘာလီပိုစ့္ ေတြ ေရးႏိူင္ ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္...

အဲဒါမ်ိဳး ၃ခါေလာက္ ျဖစ္တာ၊ စလံုးေျမကို touch down ျဖစ္မွပဲ ဟင္း ခ်ႏိူင္ေတာ့တယ္...၊ အဲဒီကေလး ၂ေကာင္မ်ား ခဏပဲ ၿငိမ္တယ္၊ ေလယာဥ္ျပဴတင္းေပါက္ကေန ေအာက္လႊတ္ခ် ခ်င္စိတ္မ်ားေတာင္ ေပါက္လို႔လာတယ္ တကယ္...။

ေလယာဥ္ဆိုက္ေတာ့မွ အျပင္ထြက္ဖို႔ ေစာင့္ရင္း ေနာက္က ကေလးအေမကို လွမ္းစကားစပ္ လိုက္ေတာ့ သူတို႔က အီရန္က လာတဲ့လူ ေတြဆိုပဲ...။ ဘုရားဘုရား...ေတာ္ေသးရဲ႕ က်မ ဒီကေလးေတြကို ကလန္ကဆန္ မလုပ္မိတာ...ႏိူ႕မို႔ဆို ႏ်ဴကလီးယားမုန္႔ တလံုးေလာက္ ပစ္ ေကြၽးသြားမွ....ဘေလာဂ့္မဂင္းႏိူင္ပဲ ႐ိွေရာ့မယ္....

ဘာလီပိုစ့္ကေတာ့ ဒီမွာပဲ ၿပီးပါၿပီ...အခြင့္အေရးရရင္ တေခါက္ ထပ္သြားခ်င္ပါေသးတယ္။ က်မ သြားခ်င္တာေတြ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ိွေနေသးလို႔ပါ...ေရးၿပီးခဲ့တဲ့ ဘာလီပို႔စ္ ေတြ အစ အဆံုးဖတ္လို႔ က်မနဲ႔အတူ ဘာလီ အလည္လိုက္ခဲ့သူမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူး စကားဆိုရင္း ဘာလီပိုစ့္ကို အၿပီးသတ္လိုက္ပါရေစေနာ္....:)


17 comments:

  1. ဒီတစ္ခါေတာ့ တစ္ကြ.... ဘူးထြားထြား...

    ReplyDelete
  2. ႏွစ္လည္း ဘယ္သူ႔မွေပးဘူး...
    ဒါနဲ႔ ေလယာဥ္ေပၚမွာ အဲ့လိုေကၽြးတာလား..
    စစ္တုရင္ခုံေတြ ေတာ့ခိုက္တယ္.. ဟယ္ရီေပၚတာဇာတ္ကားထဲက စစ္တုရင္ခုံေတြေတာင္ သတိရေသးေတာ့တယ္...

    ReplyDelete
  3. သူငယ္ခ်င္း ေရ

    အစ က အဆံုး စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ နဲ႔ စာဖတ္သူ မ်ား သိေစဘို႕ တကူးတက ေသခ်ာ ရွင္းျပသြားတာေတြ ပံုေတြ ရုိက္ျပထား တဲ႔ ေစတနာ ေတြကို ေလးစားပါတယ္ေနာ္..

    ေနာက္တခါ လည္း ဒီလိုၾကည္၂ႏူး၂ ေလး ခရီး ထြက္ႏိုင္ေစဘို႕ ဆုေတာင္း ေပးလိုက္ပါတယ္..

    ခင္မင္စြာျဖင္႔
    ေရႊစင္

    ReplyDelete
  4. စိတ္ဝင္စားတယ္ဗ်ာ. .
    သြားဦးမွ. . ဟန္းနီးမြန္းက်ရင္. .

    ပန္းထိုးတာကေတာ႔ က်ေနာ္လည္း ဝါသနာ ပါတယ္ . . .
    ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္က လက္ေဝွ႕အိတ္နဲ႔ ထိုးတာ. .သဲအိတ္က နာလို႔. .

    ( ငါ႔အမရဲ႕ ဘာလီ ခရီးစဥ္ကို က်ေနာ္ PDF ဖိုင္နဲ႔ လုပ္ေပးမယ္။ အမွတ္တရေပါ႔။ )

    ReplyDelete
  5. ဘာလီကို ေခၚသြားတာေက်းဇူးပါ။

    ReplyDelete
  6. ဆရာကေတာ္ ေရ
    ေက်းဇူးအထူးတင္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ-
    စာေတြဖတ္ရင္းအေတာ္ ကိုသြားခ်င္မိပါတယ္-
    အင္ဒိုကိုေရာက္ဖူးေပမဲ့ ဘာလီကိုေတာ့မေရာက္ဖူးေသးပါ-
    စာေတြ ့နဲ ့သြားျပစ္လိုက္ျပီဗ်ာ-

    ReplyDelete
  7. ဘေလာ့ဂ္ထဲမွာေတာ့ ေရာက္ဖူးသြားၿပီ။ အျပင္မွာလည္း တေခါက္ေတာ့ ေရာက္ဖူးေအာင္ သြားလည္ၾကည့္မွ ျဖစ္မယ္။ မခ်စ္ၾကည္ေအးလည္း အမွတ္တရ လြမ္းစရာ ဓါတ္ပံုေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဘာလီကို ခဏခဏ စိတ္ကူးနဲ႔ ျပန္ေရာက္လုိ႔ ရတာေပါ့။

    ReplyDelete
  8. အမယ္ေလးေလး..မခ်စ္ေရ...
    ေလယာဥ္ေပၚက အျဖစ္က ရင္တုန္စရာပါလားေနာ္..။ ျမေသြးသာဆို အသက္ေတာင္ ထြက္သြားမလားမသိ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္။

    အင္း... ဘာလီက ခုမွ တကယ္ၿပီးသြားတာ။

    မခ်စ္တို႕ ဇနီးေမာင္ႏွံ ေနာက္ထပ္ခရီး တစ္ခု အျမန္ဆံုး ထြက္ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေျခြလိုက္ပါတယ္ေနာ္..။

    ReplyDelete
  9. ခ်စ္ၾကည္ေရ
    စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ေအာင္၊ ေရာက္ဖူးခ်င္စိတ္ေပၚလာေအာင္ ေရးတတ္ပ...
    အားက်...

    ReplyDelete
  10. အင္း...
    ခ်စ္ၾကည္ ဘာလီပိုစ့္ ၁၀ခုေတာင္ေရးၿပီး ညႊန္းလြန္းလို႕ လို႕ သြားခ်င္တာပါလို႕ ေျပာဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီ... း))

    ေနာက္ထပ္လဲ အခုလို လွပတဲ့ ခရီးသြားပိုစ့္ေလးေတြ ေဝေဝဆာဆာ တင္ႏိုင္ေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလ်က္...

    ReplyDelete
  11. ေလလိႈင္းေပၚကေနေတာ့ ဘာလီ တစ္ေခါက္ေရာက္ျပန္ပါေရာ့လား
    ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ရွယ္စိတ္၀င္စားပါတယ္ အမခ်စ္ေရ သိန္းတစ္ေထာင္ ႏွစ္ခါျပန္ေလာက္ေပါက္ေစဖို႕ ဆုေတာင္းေပးပါေနာ္ အဲဒီအခါက်မွဘဲ လည္နိုင္ေတာ့မယ္ထင္တယ္
    သြားအံုးဗ်ာ ေနာက္တေနရာ ဒါမွကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ဘေလာ့ေပၚမွာ လည္ရမွာ

    ခင္တဲ့
    seesein

    ReplyDelete
  12. ဒီတစ္ခါေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေကၽြးတဲ့ အစားအစာေတြကုိ သြားရည္ယုိစြာနဲ႕ ၾကည့္သြားပါေဂ်ာင္းးးးးးးးးးးး :)))
    ႏ်ဴကလီယားမုန္႕တစ္လုံးေလာက္မ်ား လက္ေဆာင္ေတာင္းခဲ့ၿပီးေရာ... ၿမန္မာၿပည္သယ္သြားၿပီးးးးးးးးးးးး (ဒီတင္ရပ္မွ :P )

    ဂ်င္ဂ်င္း

    ReplyDelete
  13. မခ်စ္လုိပဲ ဇြန္လည္းႀကဳံဖူးတယ္။ အဂၤလန္သြားတုန္းက စီးတဲ့ေလယာဥ္က KLM, ဒတ္ခ်္အဲလုိင္းဆုိေတာ့ Amsterdam မွာ transit ၀င္ေတာ့ ခရီးသည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒတ္ခ်္ေတြ။ ဇြန္တုိ႔ေနာက္ခုံမွာ ဒတ္ခ်္သားအမိသားအဖသုံးေယာက္ တစ္ခုံစီ။ ကေလးေလးက ၃၊၄ႏွစ္အရြယ္။ တစ္ညလုံးေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ မနက္ေရာက္မွ တစ္ခ်ိန္လုံး ေနာက္ကေန ကန္ေတာ့တာ။ ေလယာဥ္မဆုိက္ခင္ ၂နာရီေလာက္အလုိမွာ TV ကေန Mr.Bean ျပေတာ့မွ ကေလးက အဲဒါၾကည့္ၿပီး တခြိခြိရယ္လုိ႔ ကန္တာရပ္သြားတာ။ ေတာ္ေသးတယ္၊ Mr Bean ကယ္ေပလုိ႔။ :D

    အစ္မေရ... ဓာတ္ပုံေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔ တင္ျပေပးသြားတဲ့ ဘာလီခရီးစဥ္အတြက္ ေက်းဇူးပါလုိ႔။ း)

    ReplyDelete
  14. ေလယာဉ္ေပၚမွာ မ်ားႀကီး ေကၽြးတယ္ေနာ္။
    Silk Air ထက္ေတာင္ မ်ားေသး

    ReplyDelete
  15. ပံုေလးေတြ ၾကည့္ရတာ..ကိုယ္တိုင္သြားရသလိုပဲ.. :):)

    ReplyDelete
  16. ဘာလီပို႔(စ္)ေတြ အကုန္ဖတ္သြားတယ္။
    http://www.youtube.com/watch?v=UXZSQaHARes

    ReplyDelete
  17. အခု Int'l departure tax Rupiah 150000 မေပးရေတာ့ပါ ခင္ဗ်...........

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...