Sunday, March 21, 2010

အသိတရား ရဲ႕ အေရာင္...

ဒီပိုစ္႔က ဘလာေဂၚ လမ္းမေတာ္ ေမာင္မိုးရဲ႕ တက္ဂ္ပိုစ့္ပါ။ အသိတရား တဲ့...။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ေရးပဲေရးခိုင္းလို႔ ေျပာမ်ား ေျပာခိုင္းရင္ ပါးစပ္နဲ႔ မဆန္႔ေလာက္ဘူး အေတာ္ အဟန္႔ႀကီးတဲ့ စကားလံုးပါ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ က်မ သိတဲ့၊ က်မနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ နဖူးေရာ၊ ဒူးေရာ ေတြ႔ခဲ့ဖူးတဲ့ အသိတရားဆိုတဲ့ ေကာင္ကို ဒီလို ဂုတ္ကဆဲြလို႔ ေရးခ်ျပလိုက္မိပါတယ္...။

လူတိုင္းမွာ ႐ိွသင့္တဲ့ အသိတရား ကိုယ္စီ ႐ိွၾကပါတယ္။ ငယ္ရင္လည္း ငယ္တဲ့ အေလ်ာက္၊ လူလတ္ပိုင္းမွာလည္း လူလတ္ ပိုင္း၊ လူႀကီးပိုင္းမွာလည္း လူႀကီးပိုင္း အေလ်ာက္ေပါ့...။ အဲဒီေကာင္ကို ေပတံတခုနဲ႔သာ တိုင္းတာလို႔ ရမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီ ေပတံ အတို အ႐ွည္ဟာ အသက္အ႐ြယ္၊ အေတြ႔အၾကံဳ၊ ပညာရည္ ျပည့္ဝမႈ၊ အေတြးအေခၚ ရင့္က်က္မႈေတြအေပၚ မူတည္လို႔ ကဲြျပားသြားၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြ တခုခ်င္းစီနဲ႔ အသိတရားဟာ တိုက္႐ိုက္ အခ်ိဳးက် မေနပါဘူး။

ဒီေကာင့္ ရဲ႕ အလုပ္ကေတာ့ ႐ွင္းပါတယ္။ သိေပးေနတာပါပဲ။ ဘာေတြမ်ား သိေပးေနလဲ ဆိုေတာ့ အမွား အမွန္ ေတြကို သိေပး၊ ခဲြျခမ္း စိတ္ျဖာေပးေနပါတယ္။ နဲနဲေလး ေ႐ွ႕ကို ထပ္ေတြး ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ ဒီေတာ့ အဲသလို အမွန္ အမွား ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာ ေပးႏိူင္စြမ္း တဲ့ အသိတရား ႐ိွသူေတြဟာ အမွားကင္းၾကေရာတဲ့လား...။ ႏိူး...ႏိူး...ႏိူး.....အသိတရား႐ိွသူေတြ အမွားေတြ လုပ္ေနၾကတာမွ တပံုႀကီးပါပဲ။ သူတို႔ဟာ ကမာၻက သိရေလာက္ေအာင္ ေၾကာ္ၾကားတဲ့၊ တကယ္လည္း အသိႀကီးတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိူင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ ဘဝမွာ အမွားေတြ၊ ခေရာစ့္ေတြ၊ ဒဏ္ရာေတြမွ အမ်ားႀကီးပါ။

ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မယ္ တခ်ိဳ႕ "သိသိႀကီးနဲ႔ကြာ...ေတာက္" ဆိုတာမ်ိဳး၊ သိရက္နဲ႔ သတိလက္လြတ္ ျဖစ္သြားတဲ့အခါ "ဒီတခါ ငါေတာ့ မွားၿပီ" ဆိုတာမ်ိဳး။ ဦးေႏွာက္ႀကီးႀကီး႐ိွသူေတြ၊ သိတ္သိလွပါတယ္ ဆိုသူေတြ သူတို႔မွာ အမွားအမွန္ ခဲြျခားသိႏိူင္ေပမဲ့ သတိမမူ ဂူဝင္တိုက္ ဆိုသလို (ေအးေလ မျမင္မွေတာ့ ဝင္တိုက္ၿပီေပါ့) လက္မတင္ေလး၊ လက္တလံုးျခားေလး သိသိႀကီးနဲ႔ပဲ အမွားေတြ က်ဴးလြန္ေန မိတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ႏြံတခုလို ကြၽံ ကြံၽ ဝင္ေနတတ္တဲ့ အမွားေတြထဲမွာ လႈပ္ေလ ျမဳတ္ေလ ဘယ္လိုမွ ႐ုန္းထြက္မရ ျဖစ္ေနတတ္ ၾကျပန္ပါတယ္။

ဒီေကာင့္ရဲ႕ ပင္ကိုယ္က အျဖဴေရာင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီေကာင္က တေကာင္တည္းဆိုရင္ ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္လွေပဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အသိ တရား ဆိုတဲ့ေကာင္ရဲ႕ ေနာက္မွာ သတိေလးကပ္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဥာဏ္ျဖစ္ၿပီး ေရာင္စဥ္ အသြယ္သြယ္ လွပစြာ ကြန္႔ျမဴးႏိူင္ေတာ့ မွာပါ။ တခါတခါ သတိေလး တခ်က္ မဲ့တာနဲ႔ သတိ ကင္းလြတ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒီ့ေကာင္က အမဲေရာင္ လံုးလံုး ျဖစ္သြားတတ္ေသး တယ္။ အမဲေရာင္ ဆိုမွေတာ့ သိၾကတဲ့ အတိုင္း ေပါ့...ဘာကိုမွ မျမင္ႏိူင္တဲ့ စံုလံုးကန္းေပါ့၊ စံုလံုးကန္းရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဦးတည္ရာ မဲ့၊ ဦးတည္ရာ မဲ့ ေတာ့ မွားတဲ့ဘက္ ေရာက္ႏိူင္ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္း ၁၀၀ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ႐ိွရင္းစဲြ အသိတရားကို သတိေလးနဲ႔ ေဘာင္ခ်ိန္တတ္ဖို႔ သိတ္ အေရးႀကီးပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အသိရဲ႕ေနာက္မွာ သတိဆိုတဲ့ အကြပ္ေလး လိုတဲ့အေၾကာင္း ျဖည့္စြက္ ေျပာလိုျခင္းပါ။ အသိ နဲ႔ သတိ ႀကီးစြာထားရက္ နဲ႔ မွားတတ္တဲ့ အမွားမ်ိဳးေတြ က်ျပန္ေတာ့ တခါမွားရင္ ကေလးဆိုးကေလးတေယာက္ ဆိုးသလို လူေတြက ခြင့္လႊတ္ဖို႔ စဥ္းစားေကာင္း စဥ္းစားၾကပါလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ခါ...အင္း ထားပါေတာ့...သံုးခါ...အဲ...သံုးခါ နဲ႔ သံုးခါ အထက္ ဆိုရင္ေတာ့ လူမိုက္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ လူလိမၼာေတြ ကေတာ့ အသိေနာက္ သတိေလးကပ္လို႔ မေကာင္းဘူးဆိုရင္ပဲ ပါးနပ္စြာ ေ႐ွာင္႐ွားသြားေလ့ ႐ိွၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့ လွပတဲ့ ေရာင္စဥ္ေတြပဲ ယူမလား၊ အမဲေရာင္ကိုပဲ စံုလံုးကန္းစြာ ႏွစ္သက္မလား၊ ေ႐ြးခ်ယ္မႈက မိမိကိုယ္တိုင္နဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ပါ တယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ ကိုယ္ခံ ဆိုေပမဲ့ လူဆိုတာ အသိုက္အဝန္းနဲ႔ ေနၾကတာ ျဖစ္ေလေတာ့ ရလာမဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြက မိမိရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္၊ ခ်စ္သူ ခင္သူမ်ား အားလံုးကိုပါ အဖ်ားေရာ အရင္းပါ ခတ္သြားႏိူင္တယ္ ဆိုတာ ေခါင္းထဲထည့္ထားရမွာပါ။ အသိတရား၊ သတိ၊ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္မႈ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ အားလံုးရဲ႕ အေနာက္မွာ ရလာဒ္ အက်ိဳးဆက္က မလဲြမေသြ ႐ိွလာမွာပါ။ အဲဒီအခါက်ရင္သာ ရင္ဆိုင္ႏိူင္ဖို႔၊ လက္ခံႏိူင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားရမွာ။


ဤပိုစ့္အား တက္ဂ္သူ၏ မူလပို႔စ္ကို ငဲ့ညွာ၍ သန္႔သန္႔ႀကီး၊ ခန္႔ခန္႔ႀကီး ႏွင့္ အတည္ေပါက္ ေရးေပးလိုက္သည္။
ခ်စ္ၾကည္ေအး ေရးတာ လံုးဝ လံုးဝ မဟုတ္ပါ။

ပံု
သန္႔သန္႔ႀကီး
ခန္႔ခန္႔ႀကီး ႏွင့္
အတည္ေပါက္


16 comments:

  1. ေနာက္ဆံုး အျပာေရာင္စာ ေရာက္ေတာ့မွ မမခ်စ္ေရးတာဆိုတာ ေသခ်ာေတာ့တယ္ ဟက္ဟက္

    ReplyDelete
  2. သန္႔သန္႔ၾကီး
    ခန္႔ခန္႔ၾကီးႏွင္႔
    အတည္ေပါက္တို႔အား တက္ဂ္ပို႔စ္ေရးေပးတဲ႔အတြက္ အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သန္႔လြန္း ခန္႔လြန္း တည္လြန္းလို႔ ၄ ေခါက္ေလာက္ဖတ္ယူလိုက္ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေကာ္မန္႔တြင္ ဘာမွတ္ခ်က္ေရးရမွန္းမသိေအာင္ အသိတရားတို႔ ေမွာင္အတိက်သြားပါသျဖင္႔ ေက်းဇူးတင္ဥပကာရတစ္ခုသာေရးလိုက္ႏိုင္ပါေတာ႔သည္။

    ပုံ
    ငမူး အဲေယာင္လို႔
    ေမာင္မိုး

    ReplyDelete
  3. အသိတရားေတြကိုသိေအာင္လာဖတ္သြားတယ္

    ReplyDelete
  4. အမ္ ဘူလဲဟင္ သန္႔သန္႔ၾကီး ခန္႔ခန္႔ၾကီးက
    အစ္မခ်စ္ၾကည္ေအးေရးတာဟုတ္ဖူးလား
    တားနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးအုံး သန္႔ၾကီး နဲ႔ ခန္႔ၾကီးကုိ

    ReplyDelete
  5. လာဖတ္သြားပါတယ္။ ဒီမွာက အေရာင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေရးထားတယ္ဆိုေတာ့ ဖတ္သူေတြအတြက္ စိတ္ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ကၽြန္မ ပို႔စ္မွာေတာ့ ေခါင္းမူးၿပီး ျပန္ၾကရတယ္ေျပာတယ္။

    ReplyDelete
  6. ဏီလင္းညိဳSun Mar 21, 07:40:00 PM GMT+8

    မႀကီးေအးေရ.....
    ဖတ္ရတာေကာင္းတယ္....တစ္ကယ္....။
    “ေ႐ြးခ်ယ္မႈက မိမိကိုယ္တိုင္နဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္”.... ဆိုတာ အမွန္ပါပဲဗ်ာေနာ္.....း))
    ခင္မင္တဲ့
    ဏီလင္းညိဳ

    ReplyDelete
  7. မမသန္႕၊ မမခန္႕နဲ႕ မမေပါက္ၾကီးတုိ႕ေရ...ညီမေလး လာေရာက္ဖတ္မွတ္ သြားပါတယ္... :))

    ReplyDelete
  8. ပံု
    သန္႔သန္႔ႀကီး
    ခန္႔ခန္႔ႀကီး ႏွင့္
    အတည္ေပါက္

    ဆုိမွ ခ်စ္ႀကည္ေရးမွန္းပုိေသခ်ာသြားတယ္။

    ReplyDelete
  9. ဒီပိုစ့္ကေရာ ေျပာင္းျပန္ အဓိပၸာယ္ ယူရမွာပဲလား...

    းဝ)

    ReplyDelete
  10. ႏြံတခုလို ကြၽံ ကြံၽ ဝင္ေနတတ္တဲ့ အမွားေတြထဲမွာ လႈပ္ေလ ျမဳတ္ေလ ဘယ္လိုမွ ႐ုန္းထြက္မရ

    အသိတရားေတြ မဲေမွာင္ၾကေနခဲ့တာေတြ ၾကာပါျပီ ေဒၚမယ္ခ်စ္ေရ

    ခင္တဲ့
    seesein

    ReplyDelete
  11. ေသေသခ်ာခ်ာကို ဖတ္သြားပါတယ္ အမေရ. . .အဲ . .

    သန္႔သန္႔ၾကီး ၊ ခန္႕ခန္႕ၾကီး ၊ အတည္ေပါက္ ေရးတာဆိုေတာ႔ ဆန္႕ဆန္႕ၾကီးမ်ား ျဖစ္ေနေလမလားလို႔လည္း ေက်ာခ်မ္းစြာ ေတြးျမင္မိပါေၾကာင္း...:)

    ReplyDelete
  12. ဝက္ဝံေလးMon Mar 22, 07:50:00 AM GMT+8

    အင္ တရားေဟာေနသလား ထင္ရတာ မခ်စ္ေရ ဟိ စိတ္မခ်ိဳးနဲ႕ေနာ္ အာဘြားးးးးးရွလူး မြ မြ မခ်စ္က ဒါမ်ဳိးစာေတြလဲ ရ သကိုးး ဟိ

    ReplyDelete
  13. အစ္မ..အစ္မ...အဲဒီေရွ့က ဂူႀကီးကိုဖယ္လို႕ရရင္ ဖယ္ေပးပါလားအစ္မရယ္..... ခဏခဏဝင္တိုက္လြန္းလို႕... ဟီဟိ..။

    ReplyDelete
  14. အသိနဲ႔သတိ...ႏွစ္လုံးထဲနဲ႔ ေတာ္ေတာ္တာတယ္ေနာ္။ အတည္ပုိ႔စ္ေလးေတြ ခန္႔ခန္႔ႀကီးထပ္ေရးပါဦး အစ္မခ်စ္ေရ။

    အားေပးလ်က္

    ReplyDelete
  15. ဆပ္ျပာတခဲလုံးကုန္ေအာင္ေရခ်ိဳးျပီး..အန္တီခင္(ပတၱျမားခင္)၏ ခန္႔ခန္႔ၾကီးဓါတ္ပုံဆိုင္မွာ ေရာင္စုံဓါတ္ပုံုံရုိက္ရင္း ခပ္တည္တည္ အီးေပါက္သြားေၾကာင္း....အသိတရားရရွိပါသည္

    ReplyDelete
  16. သန္႕လြန္း ...
    ခန္႕လြန္းလို႕....
    မန္႕သြားရပါေၾကာင္း...။
    ဂြတ္ထ အစ္မခ်စ္ၾကည္ေရ။
    မအားလို႕ ခုမွ တစ္ေပါင္းထဲ စာေၾကြးေတြ ဆပ္သြားပါတယ္ရွင္။

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...