အလႉ ဒါန ျပဳၾကသည္ ဆိုရာဝယ္...

"နင့္အသက္ တခါလႊတ္ ငါ့အသက္ ဆယ္ခါလႊတ္"

က်မတို႔ ငယ္ငယ္က ငွက္လႊတ္၊ ငါးလႊတ္ၾကတဲ့ အခါ ေျပာေလ့႐ိွၾကတဲ့ စကားေလး...
ခု အေသအခ်ာ ျပန္စဥ္းစား ၾကည့္မိတဲ့ အခါ အေတာ္ကေလး ရယ္စရာ ျဖစ္ေနတာ...

ဘယ့္ႏွယ္ သူ႔ေတာ့ တခါလႊတ္ၿပီး ကိုယ့္က်ေတာ့ ဆယ္ခါ လႊတ္ရမယ္ လို႔ ၊ ေဘးမဲ့လႊတ္တဲ့ ဇီဝိတ ဒါန ျမတ္တဲ့ အလႉပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ေလာဘေလး တန္းလန္းနဲ႔ လႉတဲ့ အလႉ ျဖစ္လို႔ ေနခဲ့တယ္၊ ကိုယ္က ၉ခါ အျမတ္ ျပန္ရဖို႔ တြက္ၿပီး လႉထားတာကိုး...

တကယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုး ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက ငွက္ကေလးရဲ႕ ေနရာမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကေလးနဲ႔ ခဏ ဝင္ၾကည့္ရမွာ ၊ ခမ်ာ တကယ္ပဲ က်ဥ္းၾကပ္ေနပါလား၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေန႐ွာမွာ ၊ သူလဲပဲ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းခ်င္႐ွာလိမ့္မေပါ့၊ ငါသာဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုမ်ား ခံစား ရမွာပါလိမ့္၊ သူ႔ကို လႊတ္လိုက္ ရင္ျဖင့္ သူ ေပ်ာ္႐ွာမွာ...။

အဲဒီလို...ငွက္ကေလး အေပၚ ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေလး ထားၿပီး တကယ္ လႊတ္လိုက္တဲ့ အခါမွာလည္း ဟိုးေကာင္းကင္ႀကီးထဲ လြတ္လပ္စြာ တဟုန္ထိုး ပ်ံသြားတဲ့ ငွက္ကေလးရဲ႕ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေလး ၊ အဲဒါေလးကို ရင္ထဲ ကူးစက္လို႔ ငွက္ကေလး နဲ႔ အတူ ခံစားေပးရမွာ...။

ၿပီးတဲ့အခါ ဘာဝနာကုသိုလ္ေလး ထည့္လို႔ ဪ သူလဲ မၿမဲတဲ့ အနိစၥ၊ ကိုယ္လဲ မၿမဲတဲ့ အနိစၥ၊ အဲဒီလိုေလး ဆင္ျခင္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ ပိုၿပီး အက်ိဳးမ်ား သြားေတာ့တာ...။

သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းကပ္ လႉဒါန္းတဲ့ အခါမွာလည္း လႉဖို႔အတြက္ ဆြမ္းခ်က္၊ ဆြမ္းျပင္တဲ့ အခါ ဒီဆြမ္းေလး ဘုန္းေပးရျခင္းေၾကာင့္ သံဃာေတာ္ေတြ ေ႐ွ႕ဆက္ သာသနာ့ အက်ိဳး သယ္ပိုးႏိူင္ေတာ့မဲ့ အေရးေတြးလို႔ ပီတိေလးနဲ႔ ဝမ္းသာေနရမွာ ၊ ၿပီးမွ အလႉခံ ပုဂၢိဳလ္သည္လဲ မၿမဲ၊ လႈဒါန္းေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္လဲ မၿမဲရယ္လို႔ အနိစၥ သေဘာေလးလည္း ဆင္ျခင္လိုက္ႏိူင္မယ္ ဆိုရင္ အင္မတန္ အက်ိဳးမ်ားတဲ့ အလႉ ျဖစ္သြားပါတယ္။

ဒါေတြက မလႉခင္ နဲ႔ လႉေနစဥ္ ထားရမဲ့ စိတ္ေလးပါ။ လႉၿပီးတဲ့အခါမွာလည္း ၾကံဳလိုက္တိုင္း ဒီအလႉေလးျပန္ စဥ္းစားရင္း ဝမ္းေျမာက္ ပီတိေလး ျဖစ္ေနရမွာ...။ ဒါဆိုရင္ သံုးတန္ေစတနာ ျပဌာန္းၿပီး လႉထားတဲ့ အတြက္ အင္မတန္ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ အလႉေလး ျဖစ္သြားၿပီေပါ့ ။

ကိုယ့္ဘက္ကသာ ျဖဴစင္သန္႔႐ွင္းတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ဘာမွ တုံ႔ျပန္ အက်ိဳး မေမွ်ာ္ကိုးပဲနဲ႔ လႉဒါန္းပါ ၊ ဆုေတြ ဘာေတြ ေတာင္းေနစရာ မလိုပါဘူး ၊ အက်ိဳးေပးက သူ႔ဘာသာ ေအာ္တို လာပါလိမ့္မယ္။ မႏၲေလး သြားတဲ့ ကား စီးမွေတာ့ မႏၲေလး ေရာက္ရမေပါ့။

အဲဒီလို မဟုတ္လို႔ ဆုေတာင္းခ်င္ လွခ်ည္ရဲ႕ ဆိုရင္လဲ ေတာင္းေပါ့ေလ။ က်မကေတာ့ နိဗၺာန္ဆုပဲ ေတာင္း ေစ ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နိဗၺာန္က ေတာင္းယူလို႔ မရ ၊ တကယ္ အလုပ္လုပ္မွ ရမယ္ ဆိုတာေတာ့ သတိခ်ပ္ ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ဤအလႉသည္ နိဗၺာန္၏ အေထာက္ အပံ့ ျဖစ္ပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းတာက ပိုၿပီး အဓိပၸါယ္ ႐ိွပါတယ္။

လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ၊ ျဗဟၼာခ်မ္းသာ ေတြ ဆုေတာင္းေနစရာ မလိုပါဘူး။ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာ ကိုသာ အာ႐ံုျပဳၿပီး လႉပါ။ မႏၲေလး လက္မွတ္ျဖတ္ထားတဲ့ သူဟာ လမ္းမွာ ေတာင္ငူတို႔ ပ်ဥ္းမနားတို႔ မေရာက္မွာ ပူေနစရာမွ မလိုအပ္ပဲေလ...။




မအားလို႕ စာမေရးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ႏွစ္သက္မိခဲ့တဲ့ ေရးၿပီးသား အေဟာင္းေလးေတြထဲကေန ျပန္႐ွာတင္လိုက္ပါတယ္:)