ေထြရာ-၁ပါး
သူ႔ က်န္းမာေရးခုတေလာ အိမ္ကလူႀကီးရဲ႕ က်န္းမာေရးက အေတာ္ေလး ထူထူေထာင္ေထာင္ ႐ိွလာပါၿပီ။ တပတ္ေလာက္ သူ အိပ္ရာထဲ လဲေနခ်ိန္ေတြတုန္းက က်မျဖင့္ အေတာ္ေလး ကသီခဲ့တာ။ ႐ံုးအလုပ္ တဘက္၊ ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရး တဘက္၊ သူ႔ျပဳစုရတာက တဘက္ ဒီၾကားထဲ ဘေလာ့ဂ္ကလည္း ေရးခ်င္ေသးတာ ဆိုေတာ့ကာ...။ ည ညေတြဆို အိပ္ခ်ိန္ထဲက ဖဲ့ၿပီး စာေလး တေၾကာင္းရ ရ ေရးထား၊ ပံုေလး တပံုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အပ္လုပ္ဒ္ လုပ္ထားနဲ႔ မူးစု ပဲစု ကုလားစု စုၿပီး ပိုစ့္ေလးေတြ တင္ေနရ႐ွာတာ။
သူ႔ေရာဂါကလည္း ဘာျဖစ္မွန္းမသိ။ မနက္ဆို အေကာင္း၊ ညေန ညေနဆို ဦးေခါင္းခြံႀကီး ဆဲြခြၽတ္ထားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေခါင္းမူးသတဲ့။ ကိုက္လည္း ကိုက္သတဲ့။ ေဆးခန္းလဲ စံု၊ ေဆးလည္း စံုေနၿပီမို႔ သူ႔မွာ ဒီေတာင္မွ ေက်ာ္ႏိူင္ပါေတာ႔မလားနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြက်၊ သူတေယာက္တည္း ႐ိွေနခ်ိန္မွာ အင္တာနက္ထဲက ဘရိန္းက်ဴမာတို႔ ဘရိန္းကင္ဆာတို႔ရဲ႕ ေရာဂါ အသြင္အျပင္ေတြ ႐ွာေဖြဖတ္ၿပီး တူလွခ်ည့္ ဆိုၿပီး စိတ္ကထင္၊ အေမ့ကိုလည္း အေမ့သမီးကို ဂ႐ုစိုက္ေနာ္လို႔ ငိုသံပါႀကီးနဲ႔ မွာလိုမွာ။
ျဖစ္ရမယ္ေလ။ သူက က်မလို ဂီလာနမွ မဟုတ္ေပတာပဲ။ အင္မတန္ က်မ္းမာသူ၊ ေဆး လံုးဝ မေသာက္သူကိုး။ ခုလို ေဆးေတြကို ပဲေလွာ္လို စားေနရင္းက မေပ်ာက္တဲ့အခါ သူ စိတ္ဓါတ္ က်လာေတာ့တာ။ ဆရာဝန္နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ ေဆး႐ံုမွာ ရက္ခ်ိန္းယူေတာ့လည္း ဧၿပီလက်မွ ရက္က ရတယ္။ မေစာင့္ႏိူင္ဘူးေလ သူက ခုကို ျပခ်င္ေတာ့တာ။ ေခါင္းမထူႏိူင္ေအာင္ အိပ္ရာထဲ လဲေနတာ ဆိုေတာ့လည္း သူ ဘယ္လိုမွ ဆက္ၿပီး မခံစားႏိူင္ေတာ့ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ အေရးေပၚဌာနကို ႏွစ္ေယာက္သား သြားခဲ့လိုက္ၾကေတာ့တယ္။
ေဟာ...သက္သာခ်င္ေတာ့လည္း ေဆး႐ံုက ဆရာဝန္ ေပးလိုက္တဲ့ေဆး တခါေသာက္ ၂လံုး၊ တေန႔ ၃ႀကိမ္နဲ႔ကိုပဲ ေကာင္းေနျပန္ရဲ႕။ ဘာေဆးလဲ ဆိုေတာ့ကာ ပါရာစီတေမာ....။ အံ့ဩတယ္ တကယ္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့လို႔ ေရာဂါ အေၾကာင္းရင္းကို ႐ွာေဖြဖို႔ေတာ့ အာ႐ံုေၾကာဆရာဝန္နဲ႔ ရက္ခ်ိန္းယူထားပါေသးတယ္။ သူ ေနမေကာင္းစဥ္က အိမ္အထိ သတင္းေမး လာၾကသူမ်ား၊ မက့္ေဆ့ခ်္ပို႔ ၿပီး ေမးသူမ်ား၊ ဖုန္းနဲ႔တမ်ိဳး ဖဘမွာတဖံု သတင္းေမးလာၾကသူမ်ား၊ အၾကံဉာဏ္ေပးၾကသူမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။
သူ႔ေတာ့ လူခ်စ္ လူခင္ မ်ားၾကသား။ က်မ နာမက်န္းျဖစ္ရင္သာ ဘယ္လိုေနမယ္ မေျပာတတ္ဘူး။ ေအးေလ ဝန္ကေတာ္ တက်ပ္၊ ဝန္ေသေတာ့ တမတ္ ဆိုၾကသမို႔လား...။
ေထြရာ-၂ပါး
ဗီဗာဟိန္း စီစဥ္သူအတြက္ စာယူတ်ဴ႕မွာ လ်မ္းလ်မ္းေတာက္ေနတဲ့ ဗူးသီးမ...ေဆာရီး သည္းခံပါ႐ွင္။ ဗူးသီးမွ အရီးလာမေတာ္နဲ႔ဟယ္ ဆိုတဲ့ ဗီဗာဟိန္း...။ အဲဒီ ဗီဗာဟိန္းအေၾကာင္း မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါက ထူးမွ မထူးဆန္းပါကပဲလား။ ခုေခတ္ႀကီးကိုကမွ ရဲရမဲ့ေခတ္။ လုပ္ရဲရမယ္။ ေၾကာင္ရဲရမယ္။ ေပါရဲရမယ္။ ဝတ္ရဲ စားရဲရမယ္။ ေအာ္ရဲ ဟစ္ရဲရမယ္။ ခုန္ေပါက္ရဲ လႉပ္ယမ္းရဲရမယ္။ အဲဒီရဲေတြနဲ႔ တခုမဟုတ္ တခု ၿငိရဲရင္ နာမည္ႀကီးတာပဲ။ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီစြာနဲ႔ နာမည္ႀကီးသူမ်ားကို မဆိုလိုပါ။ ဒီေတာ့ အဲဒီေဖာ္ျမဴလာနဲ႔ လူသိမ်ားလာတဲ့ ဗီဗာဟိန္းကို အထူးအေထြ မေျပာလိုပါ။ ေျပာကို မေျပာလိုပါ။ အနဲဆံုးေတာ့ အ႐ုပ္မပါ အသံခ်ည္းပဲ နားေထာင္ရင္ ပို စိတ္ခ်မ္းသာတာပဲ မဟုတ္ပါလား။
ေျပာစရာ ႐ိွတာက က်မကို အံ့ဩေစတဲ့ စီစဥ္သူ ဥဴးပဇၨင္းကိုပါ။ စီစဥ္သူဟာ တကယ္ပဲ သာသနာ့ေဘာင္ထဲက အစစ္အမွန္ သံဃာေတာ္တပါးသာ ျဖစ္ရင္ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ အင္မတန္ မသင့္ေလ်ာ္လွတာပါ။ မ်ားျပားလွတဲ့ သိကၡာပုဒ္ေတြကို ေစာင့္ထိန္းေနရတဲ့ သံဃာေတာ္၊ ဘုရားသားေတာ္တပါး မဆိုထားနဲ႔ က်မတို႔လို လူပုဂၢိဳလ္ေတြေတာင္ ၉ပါးသီလေစာင့္ထိန္းတဲ့အခါ နစၥ၊ ဂီတ ဆိုတဲ့ သီလကို ေစာင့္ထိန္းရေသးတာ။ ဒီသိကၡာပုဒ္ဟာ ေတးဂီတ အကအခုန္ စတာေတြကို ကိုယ္တိုင္လည္း မလုပ္၊ သူမ်ားတကာ လုပ္ေဆာင္တာကိုလည္း အားမေပးရဘူးဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း သိၾကပါတယ္။
ဝါသနာဆိုတာကေတာ့ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြေတာင္ အေငြ႔အသက္ က်န္႐ိွေနေသးတာ။ ဝါသနာအေငြ႔အသက္ႏွင့္တကြ အလံုးစံုေသာ ကိေလသာတို႔ကို ပယ္သတ္ႏိူင္သူဟာ အဆူဆူ ပြင့္ခဲ့ၿပီးေသာ ဘုရား႐ွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္မ်ားပဲ ပယ္သတ္ႏိူင္တာပါ။ ဒီေတာ့ ဥဴးဇင္းရယ္ ဝါသနာပါရင္လည္း ဓမၼေတးသီခ်င္းေလးေတြေလာက္ စီစဥ္ပါလို႔သာ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ေတာ့တာပါပဲ။
ေထြရာ-၃ပါး
တူမေလး ေမြးေန႔က်မရဲ႕ တူမေလး ဒီေန႔ပဲ ၈လျပည့္ပါတယ္။ သူ က်မတို႔ဆီကို ေရာက္ေနခိုက္ အမွတ္တရ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖိတ္ၾကားၿပီး ေမြးေန႔ပဲြ ေသးေသးေလး လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ မိုးေတြ ေစြ႐ြာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ေမြးသူမို႔ အိမ္နာမည္ မိုး-Rain လို႔ ေပးထားပါတယ္။
ခ်စ္ရေသာ တူမေလး ဘဝတေလွ်ာက္ အစစအရာရာ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါ၊ က်န္းမာ ခ်မ္းသာ၍ သာသနာျပဳႏိူင္ေသာ၊ မိဘေက်းဇူး ဆပ္ႏိူင္ေသာ သမီးေကာင္း ရတနာေလး ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္း လိုက္ပါတယ္။
ေထြရာ-၄ပါး
ဒီေန႔ ခ်က္စားတဲ့ဟင္းဝက္သား မန္က်ည္းႏွစ္ခ်က္...
လြယ္ပါတယ္။ ပံုမွန္ ခ်က္ေနက်အတိုင္း ဝက္သားကို လံုးခ်က္ပါတယ္။ ဝက္သား ကီလိုဝက္ေလာက္ပါ။ အေခါက္ ႏူးခါနီးေတာ့မွ ၾကက္သြန္နီ ဥေသးေသးေလးေတြ အလံုးလိုက္ ထည့္ပါတယ္။ ၿပီးမွ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ မန္က်ည္းႏွစ္ေလး ထည့္ပါ။ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္က ထန္းညက္ခဲ တခဲကို ေလးစိတ္ စိတ္ၿပီး တစိတ္ေလာက္ ဟင္းအိုးထဲ ပစ္ထည့္လိုက္တာပါ။ အဲဒီအခါ မန္က်ည္းႏွစ္ရဲ႕ အခ်ဥ္ရယ္၊ ထန္းညက္ခဲရဲ႕ အခ်ိဳရယ္၊ ၾကက္သြန္နီဥ အႏွစ္ အိအိေလးရယ္၊ ႏူးေနတဲ့ ဝက္သားအဆီ တုန္တုန္ေလးရယ္....။ အင္မတန္မွ အရသာ အစပ္အဟပ္ ညီတဲ့ ဝက္သား မန္က်ည္းႏွစ္ခ်က္ေလး စားဖို႔ အဆင္သင့္ရၿပီေပါ့။
ဘ႐ိုကိုလီနဲ႔ အဘယ္လံုနီ...
အဘယ္လံုနီ...ဆိုတာ ပင္လယ္စာ တမ်ိဳးပါ။ ဝယ္မစားပါဘူး။ တ႐ုတ္ႏွစ္ကူးတုန္းက ႐ံုးက မဲေဖာက္ေပးတဲ့ အထဲ ပါလာလို႔ အေမလည္း ႐ိွေနတုန္း စားဖူးေအာင္ ခ်က္ျဖစ္လိုက္တာပါ။ ဘ႐ိုကိုလီ-ပန္းေဂၚဖီစိမ္းကို ဆီနဲနဲနဲ႔ ေရေလး ျဖန္းျဖန္းၿပီး အရင္ေၾကာ္ပါတယ္။ ပန္းေဂၚဖီစိမ္း ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ႐ိွတဲ့အခါ လီွးထားတဲ့ အဘယ္လံုနီကို ထည့္၊ သူက က်က္ၿပီးသားမို႔ သိတ္ခ်က္ေနဖို႔ မလိုပါဘူး။ ခ႐ုဆီ...အနည္းငယ္ျဖစ္ျဖစ္ ထည့္ပါ။ က်မကေတာ့ အိမ္မွာ အသင့္႐ိွေနတဲ့ အဘယ္လံုနီေဆာ့စ္ကိုပဲ သံုးလိုက္ပါတယ္။ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ေလးနဲနဲ ျဖဴး၊ အခ်ိဳအငံ ျမည္းၿပီး အဆင္ေျပတယ္ဆို စားလို႔ ရပါၿပီ။ က်မကေတာ့ ဟင္းရည္ေသာက္ မပါတာမို႔ အရည္ ခပ္ပက္ပက္ေလးနဲ႔ ဆမ္းစား၊ ေသာက္စားလို႔ရေအာင္ ခ်က္ထားပါတယ္။ အဘယ္လံုနီအစား ပုဇြန္နဲ႔ ေၾကာ္စားရင္လည္း ေကာင္းပါတယ္႐ွင္။
ငါးေၾကာ္....
ငါးပုေလြလိုလို ငါးမ်ိဳးပါ။ ငါးေၾကာ္ရတာ ပညာ အပါဆံုး၊ အခက္ဆံုးပါပဲ။ ဆီ မေပါက္ေအာင္ေလ...။ ဘာရမလဲ...ဆီ ဆူတာနဲ႔ ငါးေတြကို ဒယ္အိုး ႏႈတ္ခမ္းအတိုင္း အသာေလး ေလွ်ာကနဲ လိွမ့္ထည့္ၿပီး အေပၚကေန ဇလံုနဲ႔ အုပ္ထည့္လိုက္တယ္။ ဒီလိုက်ေတာ့လည္း ဆီေပါက္သံေလးက နားေထာင္ အေကာင္းသားရယ္။ အေရးႀကီးတာက ငါးေၾကာ္တဲ့အခါ မီး မျပင္းေစရသလို မီးလည္း သိတ္မေအးေစရပါဘူး။ ငါးေၾကာ္နံ႔ေလး ေမႊးလာရင္ က်က္ပါၿပီ။ အသက္ကေလး အသာ ေအာင့္ထားၿပီး အသာေလး တျခမ္းလွန္ ၿပီးမွ ခုနကအတိုင္း ဆက္ေၾကာ္ပါ။ ထမင္းျဖဴ ပူပူေလးေပၚ ငါးေၾကာ္ဆီေလး ဆမ္းၿပီး ဆားေလးနဲနဲ ျဖဴးစားရတာ က်မ သိတ္ႀကိဳက္ပါတယ္။
အားလံုးပဲ စားေကာင္း ေသာက္ေကာင္းၾကပါေစ႐ွင္....
ေထြရာ-၁ပါး
ReplyDeleteအမရဲ႕လူၾကီး အကိုၾကီး ျပန္လည္က်န္းမာလာလို႔ ၀မ္းသာပါတယ္။ ေဆးနဲ႔ေရာဂါကေတာ့ အဲဒီလိုပဲ တခါတေလ ျဖစ္တတ္တယ္ေနာ္။
ေထြရာ-၂ပါး
ဗီဗာဟိန္း ဆိုတာဖတ္ဖတ္ေနတာ ဗာဗီဟိန္းပဲျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ တခါမွမၾကားဖူးဘူး။ သီလမေစာင့္ႏိုင္၊ ၀ိနည္းမလိုက္နာႏိုင္ပဲ ဘုန္းၾကီးလုပ္ေနရင္ လုပ္တဲ့လူတင္မဟုတ္ ေဘးကလူေတြပါ အကုသိုလ္မ်ားလိုက္တာ။
ေထြရာ-၃ပါး
အမတူမေလးက ၀၀ကစ္စ္ ခ်စ္စရာေလး
ေထြရာ-၄ပါး
စားခ်င္လိုက္တာ... :D
အခုတေလာ ကြန္မန္႔ေတြေတာင္ စာေပစီစစ္ေရးကို တင္ေနရပါလားေနာ္ :D
ReplyDeleteဗီဗာဟိန္း....ဟုတ္လား တိဘူးဗ်....၊
ReplyDeleteတူမေလးကဝတုတ္ေလး..ခ်စ္စရာ....။
အား...ဝက္...ဝက္....၊ဝက္ျမင္တာနဲ့ တုန္တတ္လာျပီ...။
စားလိုက္ရမွ ျငိမ္သြားတာကလား...:)
ငါးကို ဆီမေပါက္ေအာင္ေျကာ္နည္း နိႆရည္းကေတာ့
မွတ္သားေလာက္စရာတကယ္ေကာင္းတယ္...:)
တေထြ ... သက္သာၿပီဆိုၿပီး မေပါ့ပါနဲ႔အမ ... ဆက္လက္၍ ဂ႐ုစိုက္ပါ။
ReplyDeleteႏွစ္ေထြ ... ဗီဗာဟိန္းကို မသိေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးက စီစဥ္သူဆိုလို႔ အံ့ၾသကုန္ႏိုင္ဖြယ္ပါတကားလို႔ ဘုရားတ-သြားတယ္။
သံုးေထြ ... ၈ လျပည့္ ကေလးေလးက ထြားလိုက္တာ .. ဂ်ပန္မေလးလိုပဲ ... မခ်စ္ၾကည္ ဆုေတာင္းတဲ့အတိုင္း ျပည့္ပါေစလို႔ သံေယာင္လိုက္၍ ထပ္ဆုေတာင္းသြားပါတယ္။
ေလးေထြ ... ၀က္သား မန္က်ည္းႏွစ္ ... အိုးလိုက္ဆြဲခ်င္ေနတယ္။
ဘရိုကိုလီ .... ခဏခဏစားရလြန္းလို႔ သိပ္မၾကိဳက္ေပမဲ့ အဘယ္လံုနီဆိုတာကို စိတ္၀င္စားေနတာ။ အဘယ္လံုခ်ည္ မဟုတ္လို႔ ေတာ္ေသး ... ။ :P
ငါးေၾကာ္ ... ျမည္းခ်င္စရာေလး ... ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ပါ။ :))
ေနာက္ဆို ခုနစ္ေထြ ရွစ္ေထြ မ်ားမ်ားေရးပါ အမခ်စ္ၾကည္ ... ။
အစ္ကိုၾကီး ေနေကာင္းျပီလား
ReplyDeleteေနမေကာင္းတာ မသိလိုက္ဘူး အစ္မရယ္ ခု ျပန္ေကာင္းမွဘဲ သိရေတာ႔႕တယ္ သတင္းမေမးျဖစ္လိုက္တာ ေဆာရီးပါေနာ္။
ဗီဗာဟိန္းလဲ သိရျပန္တာဘဲေနာ္ အစ္မကေတာ႔ း)
ညီမလဲ ဟိုေန႔ည တစ္ညလံုး သူ႕သီခ်င္းေတြ အားလံုးထိုင္ၾကည္႔ျပီး ေဒါမနႆေတြ ပြားေနမိတာေပါ႔။ ျမန္မာ၀တ္စံုနဲ႔ ရက္ပါ ကဟန္ေလးက ၾကည္႔ခ်စ္စဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလို႔ လိုက္ကမလားေတာင္ စဥ္းစားမိတယ္ ဟိီးဟီး။
အစ္မ တူမ ၀၀ကစ္ကစ္ေလး ေမြးေန႔ေပါင္းရာေက်ာ္တုိင္ပါေစေနာ္။
၀က္သားမက်ည္းႏွစ္ခ်က္ေလးက သြားေရေတာင္က်တယ္
အဆီတံုး အိအ္ိေလးျမင္ေယာင္ျပီး ရွလြတ္ျဖစ္တယ္..
အကုိ႕ က်န္းမာေရး ေဒါင္ေဒါင္ျမည္လာေတာ့
ReplyDeleteအမလည္း ဘေလာ့မွာ ပုိ႕စ္မ်ားမ်ား ျပန္ေရး
ႏုိင္ေတာ့မယ္ေပါ့ ...
ဟိုလူၾကီး..က်န္းမာဝျဖိဳးအလွေတြတိုးေနတယ္ဆိုလို႔ ဝမ္းသာပါ၏.....
ReplyDeleteဗီဗာဟိန္းလဲ ဝပါ၏..
တူမေလးလဲ ဝပါ၏...
ဝက္သားစားလ်င္ ဝမွာေၾကာက္လို႔ မစားေတာ့ပါ..
ငါးေလးေတြ ပိန္ပါ၏....။
အစ္မခ်စ္...ကုိၾကီးေနမေကာင္းတာ မသိလိုက္ဘူး... :((....ဘာပဲေၿပာေၿပာေနေကာင္းသြားၿပီဆုိလို႕ ၀မ္းသာပါတယ္။ ဗီဗာဟိန္းနဲ႕ ဥဴးဇင္းနဲ႕အေၾကာင္းကေတာ့ ေၿပာရမွာစိတ္ကုန္လြန္းလို႕...အစ္မခ်စ္တူမေလး
ReplyDeleteေရာက္ေနတာလား...သူေလတအားခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္
....ေအာက္ဆုံးက ငါးေၾကာ္ပုံၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသသြားတယ္....ဂ်င္းလည္းအခုပဲအဲဒီငါးေၾကာ္နဲ႕ ထမင္းစားၿပီးတာမုိ႕လို႕ေလ... :)))
ဗီဗာဟိန္း ကို ကိုယ္ေတြသာမၾကိဳက္တယ္ ေတာမွာေတာ့ အလွဴဆို သူ႕သီခ်င္းၾကီးပဲဖြင့္ေနၾကတာ ခေလးေတြလည္းၾကိဳက္ပါ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ရယ္စရာမဟုတ္ပဲ သူ႕သီခ်င္းေတြၾကည့္ျပီး ထိုင္ထုိင္ရယ္ေနေတာ့တာ စိတ္ညစ္ပါ့ ေတြ႕ရ ျမင္ရတာ း(
ReplyDeleteပန္းဖူးစိမ္းေၾကာ္စားသြားတယ္ တူမေလးက ခ်စ္စရာေလးပဲ အေဒၚေတြနဲ႕တူလို႔ျဖစ္မယ္ ။
မခ်စ္ရဲ့ခ်စ္ခ်စ္ျကီးေခါင္းကိုက္ေရာဂါအတြက္ကိုယ္ေတြ့
ReplyDeleteေဆးျမီးတိုေလးေပးခ်င္လို့ပါ..ခုလိုေန့ပူညခ်မ္းရာသီ
မွာ..ေန့လည္၊ညေန အထူးသျဖင့္..အျပင္ကျပန္လာခ်ိန္
ေတြမွာမခံမရပ္နိုင္ေအာင္ေခါင္းကိုက္ရင္..နာရီဝက္ေလာက္နားျပီး..ဒူးေခါင္းကေနေရေအးေအးနဲ့အားရေအာင္ေလာင္းခ်လိုက္၊ျပီးရင္ေရစင္ေအာင္သုတ္၊ခ်က္ခ်င္းသက္သာသြားတယ္သိလား..
တိုင္းရင္းေဆးနည္းေပါ့..အပူေတြအေပါ ္ကိုဆန္လို့ေ ခါင္းကိုက္တာတဲ့..မခ်စ္လျူကီးျမန္ျမန္ေနေကာင္းပါေစ..။
စူပါဗီဗာရဲ့စပြန္ဆာဘုန္းျကီးကေနာက္တခါဆိုရင္ကိုယ္
တိုင္ေရးဆိုဇီးသီးထုတ္ေတာ့မယ္တဲ့..အားေပးျကတာေပါ့..။
မခ်စ္တူမေလးကအေဒါ ္နဲ့တူတာထင္တယ္..ခ်စ္စရာ
ေလးေနာ္...။
အခုတေလာဘေလာ့ေပါ ္မွာဝက္သားေတြျပျပီးနွိပ္စက္
ေနျကတယ္ေနာ္..ဟင္း..(အျံကိတ္သံသြားသည္)။
အဘယ္နီနျီကီးေတာ့ေျကာက္..ေျကာက္..ငါးေျကာ္ေတြ
အားရပါးရဝါးသြားဘီ...။
စုစု
မခ်စ္.. cluster headache မ်ားလား.. ဂူးဂဲလ္ ၾကည့္လိုုက္ပါ.. ေရာဂါ လကၡဏာေတြ ေတြ႕ရမယ္..။
ReplyDeleteအိမ္မွာလည္းပဲ... ။
အဲဒီ ေခါင္းကိုုက္တာက.. မနက္ ေနထြက္ခ်ိန္.. ညေန ေနေစာင္းခ်ိန္ .. ( မသိရင္ေတာ့..ျပဳစားသလိုု ) တကယ္ေတာ့..မ်က္စိ နဲ႕ အလင္း နဲ႕ ထိေတြ႕ တန္ျပန္မူ တခုု ေၾကာင့္လဲ ပါတယ္။ .. တေသာင္းမွာ တေယာက္ ျဖစ္တတ္သတဲ့.. ခုုေတာ့..
၁။ အကိုေတာ္ ကိုပန္းသီး အျမန္သက္သာပါေစ။ က်ေနာ္လဲ ေခါင္းခဏခဏကိုက္တယ္။ အဲဒီလို ကိုက္လာ ရင္ ေဗာ္ဒကာ ၄ ပက္ေလာက္ ေသာက္လိုက္တယ္။
ReplyDelete၂။ ဗီဗာဟိန္း အေၾကာင္းကေတာ့ ဗ်ိဳး ဟစ္ၿပီးေတာ့ သာ.. ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
၃။ တူမေလးခ်စ္စရာေကာင္းတာက အမ်ိဳး လိုက္လို႕ လို႕ေျပာရင္ တေန႕ စလုံး ၅ က်ပ္တန္ မုန္႕ ၃ႏွစ္တိတိ ၀ယ္ေကၽြးခ်င္ သြားဦးမယ္။
၄။ ၀က္သားမန္က်ည္းမွည့္ႏွပ္နည္း ယူသြားတယ္။ ွရွဲတဲ့ အတြက္ေက်းဇူးပါ။
၅။ ငါးအမ်ိဳးမ်ိဳး ေန႕တိုင္းလိုစားေနရေပမယ့္ မရိုးေသးပါဘူး။
၆။ အမွန္က ၄ေထြ ဆို ေဒါင္းေနၿပီဗ်။
ဝမ္းတလံုးေကာင္းရင္ ေခါင္းတလံုးမခဲဘူးတဲ့ အစ္မရ။ တျခားေနရာေတြလည္း ဂရုစိုက္လိုက္ပါအံုး။
ReplyDeleteတူမေလးကေတာ့ ညီမ တူမေလးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ဆင္ပါတယ္။ ေမႊးေမႊးေပးခဲ့တယ္။
ဝက္ကို ေရွာင္က ငါးကို ရွလြတ္သြားပါတယ္ရွင္။
မမခ်စ္
ReplyDeleteအကိုၾကီးေနမေကာင္းတာကို မေမးရက္လို ့မေမးတာ.
ခုသူေၿပာသလိုဆိုနားလည္တယ္ မခ်စ္ရဲ့ အိမ္ကခ်စ္ခ်စ္ေနမေကာင္းတုန္းကလည္းသူ ့မွာ သူ ့ေရာဂါထက္ ခေလးငယ္ငယ္ေလး၂ ေယာက္နဲ ့မိန္းမကိုၾကည့္ၿပီး မစားနိုင္မေသာက္နိုင္ ဘယ္သူေတြ ဆီက ဘယ္ေလာက္ရမယ္က အစ အေသးစိတ္ေၿပာတာပါဆို....
ေနာက္တစ္ခါ ၾကည္ၾကည္ကိုယ္တိုင္ၿဖစ္တာ အဆုတ္မွာအရိပ္ေတြ့ ့တယ္ဆိုေတာ့ ဟုတ္မဟုတ္မေသခ်ာပဲ သူ က အရက္ေတြ ေသာက္ၿပီး ညတိုင္းငို.. ေနာက္ေလၿပြန္ အေသးတစ္ေခ်ာင္းပြတာဆိုတဲ့ အေၿဖထြက္လာေတာ့မွ သူ ့ခမ်ာ ေပ်ာ္နိုင္တယ္...
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ တစ္ခါတစ္ခါ သိပ္ပူရတယ္ မခ်စ္ရယ္.....
မခ်စ္ကေရာ တူမေလးလို ၀ကစ္ကစ္ေလးလား
ကိုက္စားခ်င္စရာၾကီးလား.......း)
ငါးေက်ာ္မစားရတာ ဒီေရာက္ကတည္းကေပါ့ ဆီေပါက္တဲ့ကိစၥေၾကာက္လို ့
ခ်မ္းေၿမ့ပါေစ မခ်စ္ေရ
ၾကည္ၾကည္
http://www.youtube.com/watch?v=XcCES4N0hds
ReplyDeleteYoutube ႀကည့္လို ့မရသူမ်ားအတြက္ ေဖာက္သည္ခ်ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ အဆိုပါ အမ်ိဳးသမီး အဆိုေတာ္က သူ ့Channel ကို ပိတ္သိမ္းလိုက္ျပီျဖစ္ေႀကာင္းနဲ ့ရိွရင္းစြဲ သူ ့ရဲ့ Video မ်ားမွာလည္း comment ေပးျခင္းကို လက္မခံေတာ့ပါေႀကာင္း သတင္းေပး
လိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
http://myanmarinsingapore.com/profiles/blogs/inspiration-copyright-amp
အမရဲ႕အကိုႀကီး ထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာတာ ၾကားရတာဝမ္းသာပါတယ္၊ ဆက္ၿပီးဂ႐ုစိုက္ပါ၊ အဟင္း။
ReplyDelete၁) သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ခ်စ္ခ်စ္ ေနေကာင္းလာတာ ဝမ္းသာသည္။ လူထက္ စိတ္က ပို၍ အဓိက က်သည္...။
ReplyDelete၂) အၾကားႏွင့္ပင္ စိတ္ပ်က္ေနရတာ လံုေလာက္ၿပီ... အျမင္ျဖင့္ အကုသိုလ္ မယူခ်င္။ ထို႔ေၾကာင့္ လံုးဝ မၾကည့္ပါ။
၃) သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးေလး... ပါးေလးေတြ တြဲေနတာကို အခ်စ္ဆံုး...
၄) ဝက္သား မန္က်ည္းႏွစ္ခ်က္က လူကို ဖမ္းစားသည္။ ဝက္သားကို မၾကိဳက္သူ ကိုယ္လို လူေတာင္ စားခ်င္သလိုလို ျဖစ္မိသည္... တရက္ေလာက္ အဆီမပါပဲ အသားခ်ည္းသက္သက္ ခ်က္ေကြ်းပါ သူငယ္ခ်င္း...
ေထြရာေလးပါး အတြက္ မွတ္ခ်က္ ဤတြင္ ၿပီး၏။
မခ်စ္..
ReplyDeleteေထြရာ၄ပါး လာဖတ္သြားပါတယ္..
တူမေလးက ဝဝကစ္ကစ္ေလး ခ်စ္စရာေလးေနာ္...
ဝက္သားေတာ႔ ေရွာင္ထားလို႕မစားေတာ႔ဘူး၊ ငါးေႀကာ္ေလးေတာ႔ တစ္ေကာင္ေလာက္ပါဆယ္ ထုတ္ခြင္႔ၿပဳပါေနာ္..ဟိ