စစ္ကိုင္း မ်က္မျမင္ေက်ာင္းသို႔ တေခါက္

စစ္ကိုင္းသြားခဲ့တဲ့ေန႔ကို အစဥ္လိုက္ ျပန္စဥ္ရရင္ မနက္ပိုင္းမွာ ပထမဆံုး ဦးပိန္တံတား၊ ဒုတိယ စစ္ကိုင္း မ်က္မျမင္ေက်ာင္း ၿပီးေတာ့ ေ႐ွ႕ခရီး မဆက္ခင္ ဗိုက္ထဲက ပိုးမ်ိဳး႐ွစ္ဆယ္ကို ဝေစ လွေစဖို႔  သူဇာမွာ ေန႔လည္စာ ထမင္းစားၾကပါတယ္။ ေန႔လည္ပိုင္း အစီအစဥ္အေနနဲ႔က က်မ ပထမဦးဆံုး ေရးခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႉေတာ္ ဘုရားႀကီး၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္အေနနဲ႔ စစ္ကိုင္းေတာင္ ဆြမ္းဦးပုည႐ွင္ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးေတြကို ေန႔လည္စာ ေကြၽးလႉဖို႔ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားရာ ေ႐ႊဘို-မံု႐ြာ-မႏၲေလး လမ္းေပၚမွာ႐ိွတဲ့ စစ္ကိုင္း မ်က္မျမင္ေက်ာင္းကို က်မတို႔ေရာက္သြားေတာ့ မနက္ ၁၁နာရီေလာက္ ႐ိွေနပါၿပီ။

က်မတို႔ကို ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးက (ဆရာမႀကီးသာ ဆိုရတယ္ ခပ္ငယ္ငယ္ရယ္ပါ) ေက်ာင္းဝင္းထဲကို လိုက္ျပပါတယ္။ တျခားေသာ သာမန္ေက်ာင္းေတြလိုပဲ အတန္းအလိုက္ ကေလးေတြကို ခြဲျခားထားၿပီး သင္ၾကားမႈ အေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းေတြသာ ကဲြျပားသြားတာပါ။

အခန္းငယ္ေလးေတြရဲ႕ အဝင္ဝမွာ ပထမတန္း၊ ဒုတိယတန္း၊ အႏိွပ္အေၾကာျပင္ခန္းနဲ႔ ကြန္ျပဴတာခန္း စသျဖင့္ ေရးထိုးထားၿပီး တခန္းမွာ ကေလးေတြ ၃-၄-၅ ေယာက္ေလာက္စီ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

စာသင္ခန္း အျပင္ဘက္ ကစားကြင္းထဲမွာ စာေအာ္က်က္ေနၾကတဲ့ ကေလးေတြလည္း ႐ိွၾကပါေသးတယ္။

၃ဧကေက်ာ္တဲ့ ျခံဝင္းႀကီးထဲမွာ ကစားကြင္းကို ရံၿပီး အေဆာက္အဦေလးေတြ ေဆာက္လုပ္ထားပါတယ္။

                                               သူတို႔ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္

                                            ထမင္းစားေဆာင္

ဆရာမႀကီး ေျပာျပခ်က္အရ စုစုေပါင္း ကေလး ၆၆ ေယာက္႐ိွၿပီး ေက်ာင္းကေန ၁၀တန္း ေအာင္သြားသူေတြ၊ ဘြဲ႔ရသြားသူေတြေတာင္ ႐ိွတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

အတန္းပညာ သင္ၾကားေပးတဲ့အျပင္ မ်က္ေစ့စမ္းသပ္မႈ ျပဳလုပ္ေပးၿပီး မ်က္ေစ့အလင္း ျပန္ရႏိူင္ေျခ႐ိွသူေတြကို ေဆးလည္း ကုသေပးပါတယ္။ အဲဒီလို ကုသေပးလိုက္လို႔ ေအာင္ျမင္သြားသူေတြ ႐ိွသလို တခ်ိဳ႕လည္း မႈန္ဝါးဝါးေလး ျပန္ျမင္ရတာတို႔၊ မ်က္ေစ့တဘက္ ျပန္ျမင္သြားသူတို႔လည္း ႐ိွတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔ေလးေတြ ရထားတဲ့ ထူးခြၽန္ဆုေတြ၊ ဂုဏ္ျပဳလက္မွတ္ေတြကို ေတြ႔ရတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားကို က်မ တိုးလို႔ အသိအမွတ္ ျပဳမိရျပန္ပါတယ္။ မျမင္ရင္သာ ေနရမယ္ အသိကိုေတာ့ျဖင့္ ျမင္သူေတြနဲ႔ တန္းတူ ရ႐ိွခံစားဖို႔ ဇဲြခတ္ ႀကိဳးစား ေနၾကသူကေလးေတြပါ။

သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ စာေရးသားနည္းက စာ႐ြက္ေပၚ အေပါက္ကေလးေတြပါတဲ့ ေဘာင္ကို အေပၚက ထပ္တင္၊ ၿပီးမွ အခြၽန္ကေလးေတြနဲ႔ အရာထင္ေအာင္ ဖိၿပီး ေရးထိုးရင္း ေအာက္က စာ႐ြက္အေပၚ ေဖာင္းႂကြရာကေလးေတြ ထင္ေစပါတယ္။ အဲဒီ ေဖာင္းႂကြရာကေလးေတြကို လက္ၫိႇဳးေလးနဲ႔ ထိေတြ႔ၿပီး ဖတ္တာပါ။

စာလံုးတလံုးေရးဖို႔ ေဘာင္ေလးထဲမွာ အကြက္ ၆ကြက္နဲ႔ ၁၂ကြက္ ပါပါတယ္။ ပံုကိုၾကည့္ပါ။ "၏" ကိုေရးခ်င္ရင္ အစက္ကေလးေတြ ျပထားတဲ့ အတိုင္း ၁-၃-၅ အကြက္ေလးထဲမွာ ေဖာင္းႂကြအရာေပၚေစရပါတယ္။ အဲဒါေတြကိုေတာ့ သူတို႔ အလြတ္ ႏႈတ္တိုက္ က်က္မွတ္ၾကရပါတယ္။ ဥပမာ- ၏-၁ ၃ ၅၊ ၍-၁ ၂ ၃ ၄ ၆၊ ၌-၂ ၃ ၆ အဲဒီလို အေသက်က္ရတာပါ။

                                    
                                         ပံုေပၚကို ကလစ္ႏိွပ္ၾကည့္ပါ

သူတို႔အတြက္ ပညာသင္ၾကားေရး အေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းေလးေတြ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ စားေရးေသာက္ေရးအတြက္လည္း အလႉ႐ွင္ေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။မနက္စာ ၄၀၀က်ပ္၊ ေန႔လည္စာ ၇၀၀က်ပ္နဲ႔ ညစာအတြက္လည္း ၇၀၀က်ပ္မို႔ တေယာက္ကို တေန႔လံုးစာ ၁၈၀၀က်ပ္ႏႈန္းနဲ႔ လႉဒါန္းႏိူင္ၾကပါတယ္။