ဘာလီ ကမ္းေျခလူကေလးတို႔ အေၾကာင္း

တကယ္ေတာ့ ဒီေန႔ ဘာလီအပိုင္း ၉ကို ေရးတင္ဖို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ မေန႔ညက CNA သတင္းမွာ ဘာလီ ကူတာဘိခ်္က ေကာင္းဘိြဳင္ ဆိုတဲ့ သတင္းကို ၾကည့္လိုက္ရ တယ္။ ဒါနဲ႔ က်မလည္း ယူက်ဳ႕က ဗီဒီယိုကလစ္ ကိုသြားၾကည့္၊ တခါ ဒီမနက္ The New Paper သတင္းစာမွာ ပါလာတာေတြ႕ျပန္ေတာ့ ဒီသတင္းကို အရမ္းေရးခ်င္သြားတယ္။

ပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားသြားတာက က်မက ဘာလီျပန္ ပူပူေႏြးေႏြး မဟုတ္ေတာင္ သိတ္ၿပီး မေအး စက္ေသးတဲ့အတြက္ရယ္၊ က်မတို႔ ေနခဲ့တဲ့ Kuta Beach မွာ ျဖစ္ေနလို႔ရယ္ပါ။


သတင္းကိုေတာ့ အေသးစိတ္ မေရးေတာ့ပါဘူး။ ျခံဳေျပာရရင္ အိႏိၵယလူမ်ိဳး စကၤာပူပီအာ ခံယူထားတဲ့ Film Maker - Mr.Virmani ဆိုသူဟာ လာမဲ့ July မွာလုပ္မဲ့ Melbourne Int'L Film Festival အတြက္ Documentary short film တခု ဘာလီ Kuta Beach မွာ သြား႐ိုက္ရာက စခဲ့ပါတယ္။

သူ တင္ျပခ်င္တာက ဘာလီရဲ႕ အလွအပ နဲ႔ Beach ကို အမီွျပဳလို႔ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း ျပဳေနၾကတဲ့ Cowboys ေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝ ျဖစ္ႏိူင္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လို နားလည္မႈ လဲြ ၾကတယ္ မသိဘူး။ ဘာလီဟာ ဒီ Cowboys ေတြေၾကာင့္ အက်ည့္တန္ ေစတယ္။ Cowboys ေတြကိုလည္း ဂ်စ္ဂလိုေတြ(Gigolo) လို႔ စြပ္စဲြေျပာဆိုတယ္လို႔ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီမွာ Cuta Beach ရဲ႕ တာဝန္႐ိွသူေတြက Beach Boy ေတြကို ေခၚယူစစ္ေဆး ေမးျမန္းတာေတြ လုပ္လာ ၾကတယ္။

တိုတိုေျပာရရင္ ဒါကို Beach Boy ေတြက မေက်နပ္ဖူးေပါ့။ သူတို႔ ဒီလိုေန-စားလာတာပဲ ဆယ္စုႏွစ္မက ႐ိွခဲ့ၿပီ ခုေတာ့ ဒီ Film-Maker ေၾကာင့္ လို႔ဆိုတယ္။ Mr.Virmani ကလည္း ေျပာ႐ွာပါတယ္။ Beach Boys ေတြအတြက္ သူစိတ္မ ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း၊ သူေပးခ်င္တဲ့ မက္စိပ္က ဒါ မဟုတ္ေၾကာင္းပါ။

က်မလည္း Kuta Beach မွာ ေနခဲ့ေတာ့ Beach Boy ေတြနဲ႔ Foreigner အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ေနထိုင္ ဆက္ဆံပံုေတြ ေတြ႔ခဲ့တာပါပဲ။ တေယာက္ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေတ့ထားတဲ့ စီးကရက္ကို တေယာက္က ယူေသာက္လို႔၊ အုပ္စုလိုက္ ဝိုင္းဖဲြ႔ ထိုင္လို႔၊ တီးၾက မႈတ္ၾက ဆိုၾက ကၾက နဲ႔ပါပဲ။ က်မ အေနနဲ႔ေတာ့ ထူးဆန္းတယ္ လည္း မထင္ခဲ့မိပါဘူး။ ဘာလီမွာ Beach Boys ေတြနဲ႔ ႏိူင္ငံျခား သူေတြ ေတြ႔ရသလို၊ ထိုင္းသြား ရင္လည္း ထိုင္းမေတြကို ႏိူင္ငံျခားသား လူျဖဴေတြနဲ႔ တြဲလ်က္ ေတြ႔ရမွာပါပဲေလ။ ဆန္ေပးလို႔ ဆီရေနၾကတဲ့ ကိစၥမို႔ အထူးတလည္ ျဖစ္မ ေနေတာ့ ပါဘူး။

သတင္းစာထဲမွာပါတဲ့ Beach Boy တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေျပာစကားေတြကျဖင့္ ပိုစိတ္ဝင္စားစရာပါပဲ။

"ငါတို႔က လာသမွ်လူေတြကို တာဝန္ေက်ေအာင္ ဧည့္ခံရမွာပဲ။ တခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးသ မီးေတြက ငါတို႔ကို တိုးဂိုက္အေနနဲ႔ ငွားတယ္။ ငါတို႔ ပါသြား တဲ့အတြက္ လမ္းခရီး တေလွ်ာက္မွာ အမွတ္ တရ ပစၥည္းဝယ္ရင္ ဘာမဆို သက္သာတဲ့ေစ်း နဲ႕ရတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဲဒီရက္ ေတြမွာ သူတို႔စားသလို အေကာင္းစား ေတြ စားရတယ္။ တခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ငါတို႔ ၂ရက္-၃ရက္ၾကာရင္ သူတို႔ ဟိုတယ္ ခန္းထဲ ေရာက္သြားၾက တယ္။ ဒီအတြက္ ငါတို႔ ပိုက္ဆံမ ယူဘူး ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ဟာ ဂ်စ္ဂလိုေတြ မဟုတ္ဘူး" သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ သာယာမႈ ကို ငါ တို႔ကေပးၿပီး သူတို႔က နာရီ စတဲ့ အဖိုးတန္လက္ေဆာင္ေတြ ျပန္ေပးတယ္ လို႔ ေျပာၾကတယ္။

"အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ဆိုရင္ ငါ့ကို ေနာက္ႏွစ္မွာ ဂ်ာမဏီကို သူနဲ႔အတူ ေခၚသြားပါ့မယ္လို႔ ဂတိမ်ားေတာင္ ေပးတယ္။ အဲသလိုသာ တကယ္ေခၚသြားရင္ ငါကေတာ့ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းၿပီး ေပါင္းသင္းမယ္။ ဂ်ာမဏီ က်ရင္ေတာ့ ငါ့ဘဝဟာ ခုလို မဟုတ္ေတာ့ ဘူး ဆင္းရဲတြင္းက လြတ္ၿပီလို႔" ေျပာသတဲ့။ တကယ္လည္း သူတို႔ဘဝမွာ ငတ္တခါ ျပတ္တ လွည့္ေတြ ႐ိွခဲ့ပါသတဲ့။ ဘာလီ လိုေနရာမ်ိဳးဟာ ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ပြင့္လင္းရာသီ ေရာက္မွသာ သူတို႔ေလးေတြလည္း အူစိုရေပတာကိုး။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဂတိေပး သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ကျဖင့္ ဂ်ာမဏီကို ေခၚမသြားခဲ့ပါဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ့ Beach Boy ေလးေတြဟာ အေပ်ာ္ၾကံ သြားျခင္း ခံရ႐ွာသူေတြ လို႔ေတာင္ ရယ္ပြဲဖြဲ႔ ေျပာရမလိုလို...။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူတို႔လည္း ေနာက္ထပ္ လာသမွ် အသစ္အသစ္ေသာ ႏိူင္ငံျခားသူေတြနဲ႔ ခ်စ္ပြဲဝင္ၾကျပန္ တယ္။


Beach Boy ေတြဟာ အေအး၊ စီးကရက္ေရာင္းတယ္၊ Beach ထိုင္ခံုနဲ႔ ေရာင္စံုထီး တြဲထားတာေတြ ငွားစားတယ္။ တခ်ိဳ႕လည္း Surfing သင္ေပးႏိူင္ၾကသူေတြပါ။ Beach မွာ အလုပ္လုပ္တဲ႔ သူေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘာလီကြၽန္းေပၚကခ်ည္း မဟုတ္ပဲ ဂ်ာဗားကလာသူ ေတြလည္း႐ိွ၊ တခ်ိဳ႕လည္း ဝပ္ပါမစ္ မ႐ိွပဲလုပ္ေနသူေတြေတာင္ ႐ိွသတဲ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုေတာ့ အရင္လို အေနအစား မေခ်ာင္ေတာ့ပဲ တာဝန္႐ိွသူေတြရဲ႕ ေစာင့္ၾကပ္ ၾကည့္႐ႈမႈေအာက္မွာ Beach Boy ေတြ အေတာ္ စိတ္အက်ဥ္းက်ေနၾကေလရဲ႕။

ယူက်ဴ႕က ဗီဒီယိုကိုေတာ့ ဒီမွာ ၾကည့္ႏိူင္ပါတယ္