အြန္လိုင္းသၾကၤန္ ဘေလာ့ဂ္ဂါတို႔ သၾကၤန္

ခါတိုင္းဆို လိုင္းေပၚမွာ မ႐ိွတတ္ေပမဲ့ ခုတေလာ လိုင္းေပၚမွာ အေနမ်ားေနျပန္ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွ ကိုယ့္ကို မျမင္ေအာင္ မီးခိုး ေရာင္ အက်ီႌေလး ဝတ္လို႔ တိတ္တိတ္ေလး လူလံုး ေဖ်ာက္ေန ေနတတ္တယ္။ တေယာက္ေယာက္မ်ား အစိမ္းေရာင္ ဝတ္စံုကေလး တလြင့္လြင့္နဲ႔ တက္လာလို႔ကေတာ့ ပုန္းေနရာကေန ဝုန္းကနဲ ထြက္၊ ျဗန္း ကနဲေနေအာင္ ေရလွမ္းပက္ေတာ့ တာ။ ဟိုခမ်ာ ေၾကာင္အ အ ျဖစ္ေနတုန္း အိုးမဲဆီလူးထားတာနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး တဖက္ပါ ဆဲြေပး လိုက္ေသးတာ။ ၿပီးမွ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္လို႔ တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ တေယာက္ထဲ ကြန္ျပဴတာႀကီး ၾကည့္ ရင္း သေဘာတက်....။ ဒါကို ၿခံဳခို တိုက္ခိုက္ တဲ့ နည္းပဲ ေျပာၾကပါေတာ့။

ေနာက္တနည္းက်ျပန္ေတာ့ အစားနဲ႔ မွ်ားတဲ့နည္း။ "မုန္႔လံုးေရေပၚေလး OOOOOOOOO OOOO စားပါအံုးလား" ဆိုေတာ့ တဖက္လူမွာ ပီတိေတြျဖစ္ၿပီး မုန္႔လံုးေရေပၚေလးေတြ တလံုး ႏွစ္လံုး ေရၾကည့္ေနတုန္း ဝုန္းကနဲဆို ခြက္ေစာင္းခုတ္၊ မ်က္ႏွာကို ေရျမႇဳတ္ စပေရးနဲ႔ မႈတ္ပစ္ လိုက္ၿပီးမွ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ ၿပီး တဟီးဟီးနဲ႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ သေဘာက်ေနတတ္ျပန္တာ။

ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္၊ စီေဘာက္ေတြထဲမွာ ေရခဲေရေတြနဲ႔ ပက္၊ အိုးမဲေတြ သုတ္၊ ခြက္ေစာင္း ေတြ ခုတ္၊ အိမ္႐ွင္ ဧည့္ခံထားသမွ် မုန္႔ေတြ စားၿပီးမွ ကိုယ့္အိမ္ျပန္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္အိမ္ေလးလည္း ေရထဲေမ်ာ၊ စီေဘာက္ေတြလည္း ႂကြက္စုတ္ေရမြန္း ျဖစ္႐ွာလို႔ရယ္...

ဒါပါပဲ...။ ဒါက်မတို႔ ဘေလာ့ဂ္ဂါ သၾကၤန္ေပါ့...။ အေဝးေရာက္သၾကၤန္ကို အေဝးေရာက္ျမန္မာ ေတြက အြန္လိုင္းနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြေပၚ မွာပဲ ဆင္ႏႊဲၾက၊ ေရပက္ မုန္႔ေကြၽးၾက၊ သံခ်ပ္ေတြ ထိုးၾကနဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ ရင္ခုန္စြာ တမက္တေမာ လိုလားစဲြလန္းစြာ က်င္းပၾကေလရဲ႕......

အျပင္ထြက္ႏိူင္သူေတြကေတာ့ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ ျမန္မာအသင္းအဖဲြ႔ေတြ တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ သၾကၤန္အတုေလး တခု ဖန္တီးယူခြင့္ ရၾကပါတယ္။ အတုဆိုတာ အစစ္ေလာက္ မေကာင္းေပမဲ့ သစ္မရခင္စပ္ၾကား ဝါးေပါင္းကြပ္ ဆိုသလုိ ကိုယ့္ေျမ ကိုယ့္႐ြာရဲ႕ သၾကၤန္အစစ္ ရနံ႕ကို မွန္းဆလို႔ လြမ္းၾကရတာပါပဲ။

တကယ္ဆို က်မက ေရေၾကာက္သူပါ။ ကေလးတုန္းက ေရေဆာ့သေလာက္ အ႐ြယ္ေလး ေရာက္လာတဲ့အခါ သူမ်ားေတြ ေရေဆာ့တာကို မ႑ပ္ေနာက္က ေငးၾကည့္ရင္း ေပ်ာ္ေနခဲ့ ႐ံုေလာက္ပါ။ ဒီၾကားထဲကမွ ကားေပၚက လူေနာက္ တခ်ိဳ႕ ဆင္းလာၿပီး ေရလာေလာင္းမွ စိုခဲ့ရ တာ။ အခ်မ္းလည္းေၾကာက္တာမို႔ ဂ်ာကင္ထူထူ မခြၽတ္တမ္း ဝတ္ခဲ့တာ မွတ္မိေနတုန္းပါပဲ။

သၾကၤန္ဆိုတာက အားလံုး သိၾကတဲ့ အတိုင္း လူႀကီးလူငယ္ အ႐ြယ္မေ႐ြး ကေလးအစ ေခြးအဆံုး ေပ်ာ္ၾကတာ။ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ၾကတာ ။ မသိသူေရာ သိသူေရာ လမ္းမွာေတြ႔ရင္ စ ေနာက္ ရင္းႏီွးတတ္ၾကတာ၊ အာဃာတ ႐ိွသူခ်င္းေတာင္ ေျပလည္ ေပါင္းစည္း ေစတတ္တာမ်ိဳး မဟုတ္လား။

မ်ားေသာအားျဖင့္ အခ်မ္းခံႏိူင္ေအာင္ဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္လို႔ မူးၾက၊ တႏွစ္တခါ မို႔လို႔ဆိုၿပီး အေပ်ာ္လြန္လို႔ ႐ူးၾကသူေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ ဒီေတာ့ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ လြတ္သြားၾကတဲ့အခါ ယာဥ္တိုက္မႈေတြ၊ ရန္ပဲြေတြ၊ အေသအေပ်ာက္ေတြလည္း ပြဲေတာ္ၿပီးတဲ့အခါ စာရင္းထြက္ လာတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါကလည္း ႏွစ္စဥ္ ျဖစ္ေနက်ပါေလ။

ဒါေပမဲ့ ခုလို က်မ စာေရးၿပီး ေျပာႏိူင္တဲ့ အခြင့္အေရး ႐ိွေနခ်ိန္မွာ သၾကၤန္ေပ်ာ္မဲ့ ကေလးေတြ ကို တခုေလာက္ ေျပာျပခ်င္တယ္။ လူငယ္ပီပီ ေပ်ာ္ၾကပါ၊ ႐ူးၾက မူးၾကပါ ဒါေပမဲ့ အႏၲာရာယ္ ျဖစ္ေစေလာက္ တဲ့ အေပ်ာ္မ်ိဳးေတာ့ ေ႐ွာင္ၾကေစ ခ်င္ပါတယ္။ သၾကၤန္ရက္ေတြ ဆိုရင္ အိမ္က မိဘေတြဟာ သားသမီး အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုမွ ရင္ထဲက အပူလံုး က်ရတတ္တာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကေလးေတြအားလံုး စည္းနဲ႔ ကမ္းနဲ႔ စံနစ္တက် ေပ်ာ္တတ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။

စည္းကမ္း႐ိွတဲ့ သၾကၤန္၊ က်က္သေရ ႐ိွတဲ့ သၾကၤန္ကို က်န္းမာေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ဆင္ႏႊဲရင္း ႏွစ္သစ္ကို မဂၤလာ႐ိွစြာ ႀကိဳႏိူင္ၾကပါေစ႐ွင္...