ေမတၱာ လက္နက္

၂၀၀၄-၂၀၀၅ ခုႏွစ္ေလာက္ ဆီတုန္းကပါ ။ အဲဒီႏွစ္ေတြကို ဆြမ္းႀကီးေလာင္းတဲ့ႏွစ္ လို႕ေတာင္ေခၚခဲ့ ၾကတာေပါ့ ။ စကၤာပူမွာ အေျခအေနေကာင္း၊ ေပၚလစီေတြေျပာင္း လို႕ ပီအာ ေတြ ေသာက္ေသာက္လဲ ခ်ေပးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္၊ အဲဒီတုန္းကမ်ား အိုင္စီေအေ႐ွ႕ေတာင္ေယာင္လို႔ ျဖတ္မေလွ်ာက္ ေလနဲ႔၊ လက္ဆြဲ ၿပီး ပီအာကဒ္ အတင္းထိုးေပးေနတာလို႕ ေျပာရင္ ရေလာက္တဲ့ အခ်ိန္။ ေ႐ႊျမန္မာေတြ ခိုင္ခိုင္ မာမာ စေတးတပ္စ္ ေလး တခု ရၾကၿပီ ဆိုၿပီး မုဒိတာ ပြားခ်င္စရာ ။

အဲဒီေတာ့ အိမ္ဝယ္ၾက ၊ မိသားစုေတြေခၚၾက နဲ႔ " ေပ်ာ္တာေပါ့ အေမရယ္ " လို႔ ဆိုခ်င္စရာႀကီးေပါ့။ ႐ြာက အဘိုးေတြ အဘြားေတြ လဲ ေျမးထိန္းဖို႔ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ခ်ီတက္လာၾကေတာ့တာ။ ျမန္မာ အလံလႊင့္လို႔ ျမန္မာျပည္ေျမပံုႀကီးမ်ား ပဲ့ၿပီး ေရာက္လာသလားလို႔ ေတာင္ထင္ခ်င္စရာ။ အမ္အာတီ တခုခုေရာက္လို႔မ်ား ေနာက္ကေန ဝါးလံုး႐ွည္တလံုးနဲ႔သာ ပိတ္ေကြၽးလိုက္လို႔က "ေအာင္မာေလးဗ်" လို႔ ၾကားရလိမ့္မယ္, အဲ..အနီးဆံုး ေဆး႐ံုတ႐ံု ပို႔ၾကပါဟဲ့ ဆိုရင္ ေတာ့ ဟိုကေန "ဘာမ်ားကူညီရပါမလဲ႐ွင္" လို႔ ျမန္မာ နာ့စ္မကေလး က ဆီးၿပီးေမးအံုးမွာ။  ျမန္မာေတြ အဲသည္ေလာက္ မ်ားတယ္။အဲဒါပဲ မယံုရင္ စမ္းသာၾကည့္ၾက ။

သို႔ေသာ္လည္း တဲ့, တခုက က်မတို႔ ေ႐ႊျမန္မာေတြခ်ည္း ပီအာ ေပးေနတာမဟုတ္ ၊ ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ေတြ, ဖားေတြ, ယပက္လက္ေတြ, မဇၨၽိမႏြယ္ဖြား အိႏၵိယေတြ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုကို ေပးေနေတာ့ကာ အဲဒီမွာ စေတာ့တာပါ ။

လူမိ်ဳးေပါင္းစံုတာနဲ႔အမွ် လုပ္ငန္းခြင္မွာ လူေပါင္းစံုနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ ရတာေတြ ႐ိွလာပါတယ္ ။ လူဆိုတာကလဲ ေခြးခ်င္းကိုက္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ေခြးႏိုင္မွ ႀကိဳက္တဲ့အမိ်ဳးကိုး, ဒီေတာ့ အစတည္းက ယဥ္သကို ဆိုရမလိုပါ ။ တခ်ိဳ႕ ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ေတြဆို မိန္းကေလးေရာ ဘာေရာ ငဲ့ညႇာဖို႔ မသိသူေတြပါ ။ မိတ္ေဆြ ညီမေလး တေယာက္ ေျပာဖူးတယ္၊ ဆိုက္ထဲမွာ သူတို႔သံုးဖို႔ မွာထားတဲ့ ရီဘားေတြကို တ႐ုတ္ေတြက မေျပာမဆိုနဲ႔ ယူသံုး၊ အ႐ြယ္အစား မတူလဲ ျဖတ္ညႇပ္ၿပီးသံုးေတာ့ တကယ္လဲ သံုးဖို႔လိုေရာ ျပန္မွာရလို႔ ၾကန္႕ၾကာတဲ့ အေၾကာင္းေတြပါ။

မေလး႐ွားမ တေယာက္ဆို စာ႐ြက္စာတမ္းေတြအကုန္ စားပြဲေပၚကေန ေအာက္ကို လႊင့္ပစ္တဲ့ အထိ ဆိုးတာ က်မ ကိုယ္ေတြ႕။ အဲ ကုလားေတြက်ျပန္ေတာ့ သူတို႔ကုလားျပည္မွာ အမ်ိဳးသမီး မ႐ိွလို႔ ထင္ရေအာင္ကို  ေခၚေတာ တေထာင္ဗို႔နဲ႔ပါ ။ သူတို႔ , သူတို႔ ေတြ ဆိုးတာေတြ ကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့ေလ ဆိုးတာအျပင္ ညစ္တာေတြလဲ ႐ိွသားေပါ႔ ။

အမ်ားႀကီးေပါ့ေလ, ဒါေတြေရးျပရရင္ အတြဲ၅၀ ကိုရီးယား ဒရမ္မာ တခုစာ ျဖစ္သြားေလာက္တယ္ ။ က်မ တို႔က ေ႐ႊျမန္မာေတြ မဟုတ္လား, အစဥ္အလာနဲ႕ ေနခဲ့ၾကတာေလ...၊ ဒီေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားေလး နဲ႔ အညီေပါ့ ။ " အဆံုးအစ မထင္ေအာင္ ႐ွည္လ်ားလွတဲ့ သံသရာမွာ တဦး နဲ႕ တဦး မေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးသည္ ဟူ၍ မ႐ိွ " တဲ့ ။

အားလံုးဟာ သံသရာ ေဆြမ်ိဳးေတြခ်ည္းပါ ။ ရင္ဝယ္သားကို မိခင္က ေမတၱာထား သလို ထား ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ ။

အဲ..ခုလိုက်ျပန္ေတာ့..ဘဂၤလားကုလား မဲမဲေလးေတြ ေတာင္ ခ်စ္စရာကေလးေတြ ျဖစ္လို႔.....။

ဘဝ အေမာေတြ ေျပၾကပါေစ...



၀၇.၁၁.၀၉ ၂၃း၁၀ နာရီ