ခုတေလာ အျပင္ထြက္ရမွာကို... ေၾကာက္ေနတာ...၊ အရင္ကဆို တက္ႂကြလိုက္တာမွ... သြားၾကရေအာင္ဆို ကိုယ္က အခုလား ျပင္ျပီးသား ဆိုတာမိ်ဳး..။ အင္း... အသက္ အ႐ြယ္ နဲ႕လဲ ဆိုင္တယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အိမ္ေထာင္က်ခါစက မိန္းမ ခပ္ဝဝ ေတြ ေတြ႕ရင္... "အို...အမ်ိဳးသမီးေတြမ်ား မ်က္ႏွာေလးကခ်စ္စရာ... ၾကည့္ေကာင္းပါရက္ကနဲ႕ ကိုယ္လံုးၾကီးက မထိန္းထားဘူး၊ ကိုယ္သာဆို အဲလိုမျဖစ္ေစရဘူး သိလား... ထိန္းထားမွာ"လို႕ ေျပာခဲ႕ဖူးတာ..။
၂၀-၂၅ ေလာက္ထိ ပိန္ပိန္ေလးမို႕... ဝခ်င္လိုက္တာမ်ား...။ ဘာစားစား မဝဘူး... အဆီစားလို႕မွ အသား မျဖစ္တဲ႕ ကိုယ္...။ ၃၀ ေက်ာ္က် ျပန္ေတာ႕ နဲနဲေလး တက္လာတာသိရင္ တပတ္-ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေလွ်ာ့လိုက္ရင္ရျပီ။ ကိုယ္ဝတ္ခ်င္တဲ႕ အကၤ်ီေတာ္ေအာင္လို႕ေလ။ အဲ ၄၀ ေလးလည္း ေက်ာ္စျပဳ လာေရာ.. စေတာ႕တာပဲ..၊ အရင္က ဘာစားစား မဝတဲ႕ ကိုယ္၊ ခုေတာ႕ ဘာမွ မစားလဲဲ ဝတဲ႕ကိုယ္ ျဖစ္လာေရာ...။ ဘုရား ဘုရား.. ဝဇီေဗဒ ထိတိုင္း႐ွသတဲ႔.. သူမ်ားေတြကို ေျပာမိခဲ႕လို႕မ်ားလား...၊ အဲဒီ မိန္းမ ၾကီးေတြ စကၤာပူ တျမိဳ႕ လံုး ပတ္႐ွာျပီး ေတာင္းပန္မွ ထင္ပါရဲ႕...။
အျပင္သြားခါနီးမ်ား ေတာ္ေနေသးတဲ႕ ၊ ဝတ္လို႕လဲလွေနေသးတဲ႕ အကၤ်ီ႐ွာဝတ္ရတာက တဒုကၡ...။ အိမ္ကလူၾကီးကလဲ အျပင္သြားခါနီးမို႕ သူအရင္ျပီးေနရင္ ေလာျပီ... "ေဟ႕ ၾကာလွခ်ည္လားကြ လွည္းအိုႀကီးေရနံသုတ္ေနတာလား..." တဲ႕ေလ။
ေတြ႕တဲ႕သူေတြကလဲ... "ေနေကာင္းလား၊ မေတြ႕တာၾကာျပီေနာ္"... ေတာ္ေရာေပါ႕... ဒီေလာက္ဆို၊ "ဟယ္..အမ ဝလာတယ္ေနာ္" က ေနာက္က ပါလာေသး၊ အဲဒါနဲ႔ဲ မျပီးေသးဘူး.."ေလွ်ာ့အံုးေလ အမရဲ႕"တဲ႕။ ဟင္း ......... (သက္ျပင္းအႀကီးႀကီးခ်)။
အမ်ိဳးသမီးေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မွန္ႀကိဳက္တယ္။ အိမ္မွာ႐ိွတဲ႕ မွန္မေျပာနဲ႔... အျပင္သြား လို႕ ကိုယ္႔ အရိပ္ျပန္ျမင္ရတဲ႕ မွန္ျပဴတင္းေပါက္တို႕၊ ေ႐ွာ႕ပင္းေမာ အဝင္ တံခါးေပါက္တို႕ မ်ား ျဖတ္သြားမိရင္ အနဲဆံုး ေခါင္းေလးတခ်က္ေလာက္ေတာ႕ ငဲ့ၾကည့္လိုက္ရမွ...။ အဲဒီမွာ..ေဘးတေစာင္း ရပ္ရက္.. ထူပ်စ္ပ်စ္ ပြေဖာင္းေဖာင္း ခႏၶာကိုယ္...၊ လက္ေမာင္းလံုးႀကီးေတြမ်ား ေကအက္ဖ္စီ ၾကက္ေပါင္ကို မွန္ေျပာင္း နဲ႕ ၾကည့္ ရသလို...၊ အနီးကပ္မ်ားၾကည့္လို႕ကေတာ႔ ေမးေစ႔ ႏွစ္ထပ္ အစ္အစ္ႀကီးေတာင္ေတြ႕ရ အံုးမယ္..။ အဲလို အလွဖြဲ႕ (အဲ..အဝဖြဲ႕ ဆိုပိုသင္႕ေတာ္မယ္ထင္ပ) ဖြဲ႕ လို႕ရတဲ႕ မိန္းမႀကီးတေယာက္ပံု ျမင္ေနရေတာ႕တာ...။ ရင္ဘတ္ျပီးရင္... ခါးမဟုတ္ပဲ ဗိုက္တန္းေရာက္သြားေရာ....။
စလင္းမင္းတီးတို႕၊ စလင္းမင္းစန္တာ တို႕ ေၾကာ္ျငာေတြေတြ႕လဲ လုပ္ရဲပါဘူး... အညာေတြ ျဖစ္ေနမွ...။ အစားေလး နဲနဲေတာ႕ေလွ်ာ့မွဆိုလဲ ..အမ်ားဆံုး၃ရက္ပဲ၊ အိမ္ကလူၾကီး အစားအိုးကို ခ်က္ေကၽြးေနရေတာ႕ေလ သူခံတြင္းေတြ႕မဲ႕ ဟင္းစပ္ကေလးေတြခ်က္ရင္း ကိုယ္ခ်ည္းပဲ ထမင္းပြဲက တဲြ ထရတယ္။ အင္း... ဒီေန႔ဟင္းေလးေတြက အၾကိဳက္ေတြ ဆိုေတာ႕ စားလိုက္ပါအံုးမယ္ေလ... နက္ဖန္က် နဲနဲေလွ်ာ့ စားမေပါ႕ ဆိုတာ မိ်ဳးက ခဏ ခဏ။ နက္ဖန္.. သို႕မဟုတ္ ဘယ္ေသာအခါ... အဲဒီသီခ်င္းနဲ႕ သူက စေလ႔ ႐ိွတယ္...။ ျပီးေတာ႕... ငယ္ကၽြမ္းေဆြသီခ်င္းကို ဖ်က္ျပီး..."ငယ္သူငယ္ခ်င္းေရ... ခုေတာ႕... ေဒၚဘုတ္ဆံု"... တဲ႕ေလ။
တခါေတာ႕ ပါဝါ႐ိုက္ဒါ (စက္ဘီးလိုခြထိုင္ျပီး ေျခေထာက္ကလဲနင္း လက္ကလဲ ဆြဲမကစားရတဲ႕ ဝိတ္ခ်စက္ပါ) ေလွ်ာ့ေဈးခ်ေနတာ လိုခ်င္လွေခ်ရဲ႕ ဆိုလို႔ ဝယ္ေပးလာ႐ွာတယ္...။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ... တလေလာက္ေတာ႕ ဇြဲနဲ႕ လုပ္ပါရဲ႕... ၾကာေတာ႕ အဲဒါႀကီးလုပ္ရင္ ႂကြက္တက္လို႕... ဇက္နာလို႕နဲ႕... တခန္းရပ္သြားျပန္ပါတယ္....။ အဲဒီစက္လက္ကိုင္ေပၚ သူ႕ အဝတ္ေတြ လာျပီး ခိ်တ္လိုက္ လွမ္းလိုက္နဲ႕ "ဒီတခါ မိန္းမ ဝယ္လိုက္တဲ႕ ဟန္ဂါ က အေကာင္း ဆံုး ပဲေဟ႔ ေနာက္အႏွစ္၂၀ ေလာက္ဆို ဒါႀကီးေဈးတက္ေလာက္ျပီ... မိန္းမက အၾကံ ပိုင္တယ္ကြာ" တဲ႕ေလ။ အျမင္ကပ္စရာ...။
"ဝလဲ ဘာျဖစ္လဲကြာ... အေရးႀကီးတာ မိန္းမ ေပ်ာ္႐ႊင္က်န္းမာေနဖို႔ ပဲ" လို႕ေတာ႕ေျပာ႐ွာသား...။ တရက္က အျပင္ထြက္ေတာ႕ မိန္းမ ဝဝ ႀကီးတေယာက္ ေပါင္ ၃၀၀ ေလာက္ ႐ိွမယ္ ေတြ႕ေတာ႕ ေမးၾကည့္မိတယ္..။ "တကယ္လို႔မ်ား မိန္းမ အဲေလာက္ႀကီး ဝလာရင္ေရာ"... လို႔။ သူက "စိတ္မပူပါနဲ႕ခ်စ္ရယ္... ကိုကို စကၤာပူေရးဗား ထဲခုန္ခ်႐ုံေပါ႔..." တဲ႔ ေလ ။
ဘဝအေမာေတြ ေျပၾကပါေစ...
၀၇.၁၁.၀၉, ၀၇း၄၅ နာရီ
မမသက္ေ၀ဘေလာခ့္မွာေတြ႕လို႔ လိုက္လာတာ.. ၾကိဳဆုိပါတယ္ အမေရ.. စာေတြအမ်ားၾကီး ေရးႏုိင္ပါေစ... :)
ReplyDeleteအမေရးထားတာ ဖတ္ျပီး ရီလိုက္ရတာ.. :D
ဟားဟား ... ေရးထားတာရယ္တယ္ ... ဘ၀တူေတြ လာေတြ႔ေနၿပီ။ မသက္ေ၀သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းလားလို႔ ခန္႔မွန္းမလို႔ဟာ ပို႕စ္နည္းေသးလို႔ ဘယ္သူမွန္းမသိေသးဘူး ...လာဖတ္မယ္ေနာ္ ...
ReplyDeleteေက်းဇူး ညီမေလး ...ေနာက္လဲ လာရီပါအံုး ေနာ္...
ReplyDeleteဟုတ္ပ မဆိြရယ္...ဝလံုး ေရးဖို႕ ေဝးေဝး ႐ွာေနစရာ မလိုေပါင္...
ReplyDeleteသက္ေဝဘေလာ႔ကေနလာလည္တာပါ...ၾကိဳဆိုပါတယ္.... ၃၀ေက်ာ္ထဲက ဝလာတယ္လို႔ အေၿပာခံေနရၿပီ...အဟင္႔
ReplyDeleteမမဝ ဆီ အဲ့ေလ..
ReplyDeleteမခ်စ္ၾကည္ ဆီလာလည္ပါတယ္..။။
မသက္ေ၀ဆီေရာက္ရင္းနဲ႔ ပါ။။
မသက္ေ၀ ပို႕လိုက္တာ..။
ReplyDeleteဟဲ.. မီးမီး ေရးခ်င္တာ ေရးလို႕ ရျပီ တဲ့လား.. ( မ) လို႕ပဲ ေခၚေတာ့မယ္။ ( အမ) မဟုတ္ဘူးေနာ္။ း)
အ၀ ေဗဒ ကေတာ့... ဒီလိုေျပာၾကတယ္.. မိန္းမေတြက..ပိန္ရင္..ပါးက..အရင္ပိန္ျပီး..၀ ရင္ ဗိုက္က..အရင္၀ တယ္ တဲ့..။
စလံုးမ ပိန္ေညာင္ရိုး ေတြ ကိုေတာ့.. အ၇မ္း အားမက်ပါနဲ႕..မရယ္.. ။ မသကာ..တင္တင္မူ တို႕ ၾကည္ၾကည္ေဌးတို႕..စိုးျမတ္သူဇာ တို႕ ဆိုဇ္ ေလာက္ဆို.. ေတာ္ေရာေပါ့။
ခင္မင္စြာျဖင့္.. ႏွုတ္ဆက္.. လည္ပတ္သြားပါေၾကာင္း
ဘ၀တူေတြ လာေတြ႔ေနပါေပါ႔လား။
ReplyDeleteခ်ိဳသင္းကိုေတာ႔ ေဘာ္လုံးနဲ႔တူလို႔ ခ်စ္တာ လို႔ ေျပာထားလို႔ သူခ်စ္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္လို႔ပဲ မွတ္ပါတယ္။ :))
ဟားဟား ေနာက္ဆုိ စင္ကာပူျမစ္မရွိေတာ့ဘူးလုိ႔ ေျပာလိုက္အမ...
ReplyDeleteအမခ်ိဳသင္း အမကေတာ့ နဂိုတည္းက ၀၀ ခ်စ္စရာေလးပါ။ ေဘာလံုးနဲ႔တူတယ္ဆုိေတာ့ ကန္ေတာ့မထုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္... အဟိ.
ဟုတ္တယ္
ReplyDeleteကိုယ္တုိင္လည္း အရင္ကနဲ႕ စာရင္ ၀ လာလို႕ စိတ္ညစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေနေတာ္ေလာက္ပါပဲ။ လွေနပါေသးတယ္ (ဟဲ.. ေျဖသိမ့္ထားရတယ္။)
႐ို႕စ္ ..ေပါက္...ေက..ခ်ိဳသင္း..ပီတိ...မပန္..လာဖတ္သြားလို႕ ေက်းဇူးပါ...စီနီယာ ဘေလာ့ဂ္ဂါႀကီး ေတြ ရဲ႕ အားေပးမႈ ေၾကာင့္ အားတက္ရပါတယ္...လင့္ခ္ေလးေတြ လာယူပါရေစ ႐ွင္...
ReplyDeleteဝ တာေတြ စာစီရရင္ေတာ့ ကိုရီးယားကား ႐ွည္တယ္ဆိုတာ...ဘာဟုတ္လို႔တုန္း...:D
"စိတ္မပူပါနဲ႕ခ်စ္ရယ္... ကိုကို စကၤာပူေရးဗား ထဲခုန္ခ်႐ုံေပါ႔..." တဲ႔ ေလ ။
ReplyDeleteHay! That is Gr8.
Carry on man.
BINO
မသက္ေ၀ဆီက လာတာပါ။
ReplyDeleteခင္စရာေကာင္းမယ့္ပံုပဲ။
၀တာကို ေလွ်ာ့သင့္မွန္းသိေပမယ့္ မေလွ်ာ့မိေသးတဲ့အထဲမွာ
ညီမလည္းပါပါတယ္။
အိမ္က အေဖာ္မြန္ကေတာ့ ဆိုင္က အရုပ္ေတြေပၚမွာ အိက်ီလွလွေလးေတြ႕လို႕ “လွတယ္ေနာ္၊ ၀တ္ခ်င္သား” လို႕ေျပာရင္ ဘာေျပာလဲသိလား၊
“၀တ္ခ်င္ရင္ သူတို႕လို ျဖစ္ေအာင္အရင္လုပ္”တဲ့။
:)
ဟမ္
ReplyDeleteအဲလို ဝ တတ္တယ္လား ဟင္။
အစ္မေရ...တကယ္ရီရေအာင္ေရးလည္းေရးတတ္ပါရဲ႕...
ReplyDeleteေနာက္လည္းအဲဒီလုိရီစရာေလးေတြမ်ားမ်ားေရးပါဦး....
ေၾသာ္...ေမ့ေတာ့မလုိ႕...
အစ္မ လင္ခ့္ေလးယူသြားတယ္ေနာ္.... :)
ဟြန္႕..........
ReplyDeleteဝတဲ့အေၾကာင္းမ်ားေတာ့ မေျပာခ်င္ေပါင္...
အေမ့ခံထားလိုက္တယ္... ေအးေရာ... :-P
သက္ေဝက ၀လို႕လား...
ReplyDeleteပိန္ပိန္ေလးဆို...
:) အစ္မဘယ္သူဆိုတာ ..သိသလားလို႔။
ReplyDeleteမွားရင္လဲ မွားမွာေပါ႔ေလ။
mm
အင္း..ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ထိန္းတ့ဲေနရာမွာေတာ့ ျမန္မာမေတြက ည့ံေသးသလိုပဲ။ (ဒုကၡပဲ blogger အစ္မေတြေတာ့ ႐ိုက္ခ်င္ေတာ့မယ္) ခင္သန္းႏုကို အတုယူေပါ့ေနာ...
ReplyDeleteအေရးအသားနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ ရီရတယ္ဗ်။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔။
ခုမွမန္႔လို႔ စိတ္မဆိိုးေၾကးေနာ္ အစ္မ။ ခုမွ အားလို႔ အေဟာင္းေလးေတြ ျပန္ဖတ္လိုက္တာ။ ဖတ္လို႔ ေကာင္းတဲ့ စာေတြ႔ျပန္ရင္ မမန္႔ပဲမေနႏိုင္ဘူးဗ်ာ..။