Saturday, December 3, 2022

03122022

 နှစ်တခုက မကြာခင် ကုန်ပြန်​တော့မယ်...

အရာရာဟာ သူ့သ​ဘောနဲ့သူ သွား​နေကြတဲ့ အနတ်တသ​ဘောကို သိပြီဆို ဘယ်အရာကမှ ထူးဆန်းအံ့သြဖွယ် မဟုတ်​တော့ဘူး။ 

ဒါဟာလည်း ပြီးဆုံးသွားမှာပဲ

ဒါဟာလည်း ​ကျော်ဖြတ်သွားမှာပဲ

ဒီလိုနဲ့ ဘဝကြီးရဲ့အနှစ်မဲ့ပုံ​တွေကို သိ သိ​နေရင်း ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါး သို့​သော် ​လေး​လေးနက်နက်ခံယူ ဖြတ်သန်းမိတယ်။ အဲဒီ​နေ့ရက်​တွေထဲ အ​ရောင်မရှိတဲ့စိတ်​တွေကို ဖျတ်ကနဲ ဖျတ်ကနဲ ​တွေ့ရတတ်တယ်။ ကြည်ကြည်လင်လင်​နေနိူင်လာတယ်။ နာကျင်ရတဲ့ ​နေ့ရက်​တွေထဲ ဖြတ်သန်းနိူင်ဖို့ ခွန်အားလိုတယ်ဟုတ်လား၊ တ​နေ့တ​နေ့ ဖဘတက် သတင်းဖတ်ပြီးတိုင်း နာကျင်အံကြိတ်ထားမိတဲ့ရက်​တွေ၊ အသံမထွက်ဘဲ ဆဲ​ရေး​နေမိတာ​တွေ...။ 

ငါတို့ဘက်က ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ် လဲကျသွားလို့မရဘူးဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ အားတင်းထားရတယ်။ 

ကံ ကံ၏အကျိုး​ပေးဆိုတာကို ယုံကြည်​သော်လည်း အချိန်ဟာ ကြာတတ်တယ် ​ရောက်မလာနိူင်​သေးဘူး။ အမှန်တရား​တွေ တရားသဖြင့်​တွေကို ဘုရားသိ​သော်လည်း ​စောင့်ဆိုင်းတတ်ရတယ်။ 

ဒါ​ပေမယ့်ကွယ် ​စောင့်ဆိုင်းရချိန်မိနစ်တိုင်းဟာ အပြစ်မဲ့သူ​တွေရဲ့ အသက်​တွေ၊ အိုးအိမ်​တွေ ပျက်စီးဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရချိန်​တွေပဲ၊ အဲတာ​တွေအတွက် အချိန်ဟာ တဆိတ်​တော့ ကြာလွန်းတယ်...


No comments:

Post a Comment

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...