ဆီဘူးၿမိဳ႕ဝင္ဝင္ခ်င္း က်မရဲ႕ အျမင္အာ႐ံုကို ဖမ္းစားႏိူင္ခဲ့တာက အေရာင္အေသြးစံု၊ ဒီဇိုင္းစံု နဲ႔ သူတို႔ဆီက ဘတ္စ္ေတြပါ...
ကားနံပါတ္နဲ႔ လမ္းေၾကာင္းကို ကားနံေဘးေတြမွာ ေရးထားေလ့႐ိွတယ္။ ကားခက ပက္ဆို ၂၀-၃၀=စလံုး ၁က်ပ္ေလာက္ က်ပါတယ္...
တခ်ိဳ႕ဆို ေရးျခယ္ထားတာ အင္မတန္ လက္ရာေျမာက္လြန္းတာမို႔ စီးၾကည့္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိတာ၊ တကယ္ေတာ့ က်မတို႔ဆီက ဒိုင္နာေတြနဲ႔ တူတူပါပဲ...
ရယ္စရာေကာင္းတာက ဘတ္စ္ မွတ္တိုင္ရယ္လို႔ မ႐ိွဘဲ ဆင္းခ်င္တဲ့ေနရာေရာက္တဲ့အခါ "ပါေသးေဒ ဆရာေရ႕" လို႔ ေအာ္ရသတဲ့...။ ျမန္မာလိုေတာ့ ဟုတ္ဖူးေပါ့ ဗီဆာရား-Visaya လိုပါ...:) ဒီလိုပဲ လိုက္ခ်င္တဲ့ ခရီးသည္ကလည္း ေတြ႔တဲ့ ေနရာက လက္တားစီး႐ံုပဲတဲ့...ကိုင္း...နိပ္လိုက္ပံုမ်ား...
တုတ္တုတ္လို သံုးဘီးကားေတြလည္း ႐ိွရဲ႕...အမွန္ကေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကို ေဘးတြဲေလး တြဲထားတာ...
ဒါက လမ္းမွာ ေတြ႔တဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းေလး တေက်ာင္း..."ငယ္စဥ္က ကေလးတို႔ဘဝ ေပ်ာ္ပါးဖို႔ရာ လြယ္ပါတယ္ ကိုယ္ရတာနဲ႔ တင္းတိမ္ ေရာင့္ရဲ" ဆိုတဲ့ ကိုထီးရဲ႕ ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ နိဗၺာန္ဘံုကို သတိရမိတယ္...
ၾကည့္...ေသခ်ာတယ္ ငယ္ငယ္တုန္းက အဲလိုပဲ ဖိနပ္ သဲႀကိဳးကြင္းထဲ လက္လ်ိဳထည့္ၿပီး ေျခဗလာနဲ႔ ကစားဖူးခဲ့ၾကမွာ...ကေလးဘဝ ဘယ္ေလာက္ လြတ္လပ္လိုက္သလဲ...ဒါေပမဲ့ ခုေန ကေလး ျပန္မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး...စာမက်က္ခ်င္လို႔၊ ဘေလာဂ့္ေရးခ်င္လို႔...:P
သေဘာၤပံု ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ႀကီး တလံုး...
ဖယ္ရီဆိပ္ကို ျပန္ေရာက္ပါၿပီ...
အဲဒီမွာ ဘိုဟိုးလ္ကေန ဆီဘူး ဖယ္ရီလက္မွတ္ ဝယ္ရတယ္...
ဖယ္ရီေပၚတက္ၾကဖို႔ လူေတြ အုပ္လိုက္ သြားေနၾကတာ....
ညစာ စားဖို႔...သူတို႔ဆီက Park Mall...မေျပာမ႐ိွၾကပါနဲ႔ သေဝထိုး မ ယရစ္ ဝဆဲြ-ေႁမြ ေၾကာက္ၾကသူမ်ား ဒီက လွည့္ျပန္ပါ...ၾကည့္ခ်င္သူမ်ား ေဆး-ဟိုင္း တူ ေႁမြ ပါ....
သူပါပဲ သူပါပဲ...
ဘယ္ဘက္က ၾကည့္ၾကည့္ ဒီပံု ခပ္ေခြေခြ ဝိုင္းဝိုင္း ပါပဲ...ေထာင့္မက်ိဳးဘူး ဆိုရမွာေပါ့...
ဒီတပိုစ့္ ဒီတင္ရပ္ပါဦးမယ္...အပိုင္း ၁၀မွာ ဆီဘူးပိုစ့္ အၿပီး တင္ပါမယ္....အားလံုးပဲ စီးယူ...:)
ဟုတ္ပ..အစ္မရာ ျကည့္ရတာ ေထာင့္ကို မက်ိုးဘူး..။
ReplyDeleteေလာကၾကီးမွာ မရွိေစခ်င္တဲ.အေကာင္စာရင္းမွာေတြထဲမွာ ေျမြက ေရွ.ဆံုးကပါတယ္။ေျမြရဲ.ေနာက္က ကြၽတ္။
ReplyDeleteေျမြပံုၾကီးကို မ်က္ေစ. ေမွးျပီး မၾကည္.တၾကည္. နဲ.ၾကည္.ေတာ.ၾကည္.လိုက္ေသးတယ္။ မုန္းစရာၾကီး။ ဘယ္ေနရာမွာမွ သံုးစားလို.အက်ဳိးမျဖစ္မယ္.အေကာင္ၾကီး။
ေျမြေရခြံဒီဇိုင္းနဲ.ဆို ဘယ္ပစည္း၊ဘယ္အသံုးအေဆာင္မွ မ၀ယ္၊မသံုးပါ။
ေျမြကို အရမ္းခ်စ္တယ္
ReplyDeleteအရင္က ေမြးဖူးတယ္ အေမမၾကိဳက္လို႔ လႊတ္လိုက္ရတယ္
ငယ္ငယ္တံုးကဆို လူႀကီးေတြက အိပ္ျပီး ထမင္းစားရင္ေျမြျဖစ္မယ္ ေျပာလို႔ အျမဲ လိုလို လစ္တိုင္း အိပ္ျပီးစားတယ္
ReplyDeleteအာဘြား တူ ေျမြ
ReplyDeleteေျပးသာကိုင္လိုက္ခ်င္တယ္ း)
ေထာင့္မက်ိဳးအခ်င္းခ်င္းမို ့ထင္တယ္ ခြိ
ဘတ္စ္ေတြေတာ့ ႀကိဳက္သြားတယ္။
ReplyDeleteငါးပိသိပ္ ငါးခ်ဥ္သိပ္ တင္လားဟင္ ခ်စ္ၾကည္
ဟုတ္ပ စီးခ်င္စရာဘတ္စ္ကားမ်ားပါဘဲ..
ReplyDeleteျမန္မာျပည္က ဒိုင္နာနဲ႕တုူတယ္ဆိုလို႕ ဒိုင္နာခ်င္းေတာ႕ တူခ်င္တူမယ္ က်န္တာေတြေတာ႕ ကြာမယ္ထင္ပါတယ္.. ျမန္မာျပည္မွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေတြ အလွ်ံပယ္ထြက္ေတာ႕ ကားေတြအကုန္ ဂဂ္စ္သံုးတဲ႕ကားေတြ လုပ္ထားတယ္ေလ...
ဟြန္း သူမ်ားႏိုင္ငံေတြထက္သာတယ္ကြ....
ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလုိဒီလို လွ်ံတာ.. ကိုယ္႕တိုင္းျပည္က ထြက္တဲ႕ ဓာတ္ေငြ႕ကို အလကားနီးပါး ( ေစ်းၾကီးၾကီးနဲ႕ ) ၀ယ္သံုးရတယ္ေလ း)
ဟာာာ ေႁမြႀကီးလားလို႔ သိပ္မႀကီးဖူး ကၽြန္ေတာ္ဖမ္းဖူးတဲ႔ ေျမြေတြ ေလာက္ပဲ ဟင္းခ်ဳိေလးခ်က္တုတ္ရရင္ေတာ႔ ဟိဟိ အရသာပဲ း) း) ေပါင္လုံးေလာက္မွ ဖမ္းရမွာ နည္းနည္းရွိန္တယ္ဗ်
ReplyDeleteေထာင္႔ မက်ဳိးတဲ႕ သူ႕ ကို ၾကည္႕မရေတာ႔ဘူး ဟြန္းမုန္းတယ္ သြားမယ္
ReplyDeleteဟဲ..ဟဲ
ခင္တဲ႔
ေရႊစင္ဦး
အီးးး ေျမြၾကီးက တကယ္အခ်ိဳးမေျပတာေတာ့....
ReplyDeleteသူမ်ားေတြ က ေထာင့္မက်ိဳး ရွာတဲ့ ရွည္ရွည္ အေကာင္ အေၾကာင္း ေျပာေနတာနဲ႕ က်ေနာ္ ေရာင္စုံဒိုင္နာစီး ၿပီးျပန္သြားတယ္။ :P
ReplyDeleteေအာက္ဆံုးက ေရ ရင္ ၄ ပံုေျမာက္ကိုၾကိုက္တယ္ ေကာင္းကင္က တိမ္ေတြကို သေဘာက်လို႕ ။
ReplyDeleteဟုတ္ပ အစ္မရယ္.... ေထာင့္ကိုမက်ိဳးဘူး ေျမြက ဝိုင္းဝိုင္းၾကီး :)
ReplyDeleteခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)
ဗဟုသုတေတြ မွ်ေ၀ေပးတာ ေက်းဇူးပါ အမေရ။
ReplyDeleteေထာင့္မက်ိဳးတဲ႔ ေကာင္ႀကီးကို မႀကည့္ရဲႀကည့္ရဲနဲ႔ ႀကည့္သြားပါတယ္... ဟိုင္းေတာ့ မဟိုင္းလိုက္ေတာ့ဘူး...:)
ReplyDeleteဘတ္စ္ကားေတြက ဘဲရီးကာလာဖူးလ္ပဲေနာ္... း) ခိုက္တယ္...
သေဘာၤပံုနဲ႔အိမ္ကိုသေဘာက်တယ္..၀ယ္ေပးမလားအမခ်စ္..
ReplyDeleteေျမြကိုေတာ့ မၾကည့္ရဲ.ၾကည့္ရဲ ၾကည့္သြားတယ္ း)
ခ်စ္တဲ့
ညီမသဒၶါ
ေၿမြႀကီးက အႀကီးႀကီးပဲေနာ္...
ReplyDeleteလက္နဲ႔တို႕ႀကည္႔ခ်င္တယ္..ဟိ
ေၿမြၾကီးကိုေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ ဒါနဲ႕မူလတန္းေက်ာင္းေလးက ၿမန္မာၿပည္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ဆင္တူတယ္ေနာ္....
ReplyDeleteအစ္မေရ... စာေၾကြးေတြ လာရွင္းေနၿပီေနာ္။
ReplyDeleteအယ္... ဂ်င္းေျပာခ်င္တာနဲ႔ ဇြန္ျမင္တာ အတူတူျဖစ္ေနၿပီ။
သူတုိ႔ႏုိင္ငံက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေက်ာင္းေလးကုိ ျမင္ေတာ့ ဟုိတုန္းက ေမွာ္ဘီလက္မွာ ရန္ပုံေငြမေလာက္လုိ႔ ဆက္မေဆာက္ႏုိင္ဘဲ ရပ္ထားရတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းေလးကုိ သြားသတိရမိတယ္။ ေနာက္ၿပီး မေဆာင္ႏုိင္လုိ႔ ဖ႐ုိဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲက ေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္းကုိလည္း မ်က္စိထဲ ျပန္ျမင္ေယာင္သြားတယ္။
အစ္မေရ.. ေျမြပုံတင္ေပးလုိ႔ ေက်းဇူးေနာ္။ ဇြန္နဲ႔အမ်ိဳးေတာ္လုိ႔ ၾကည့္ခ်င္ေနတာ... ဟဲ..ဟဲ... ေနာက္ႀကဳံရင္ ေျပာျပမယ္ေနာ္... ဘယ္လုိေတာ္လဲဆုိတာ ;)