Monday, September 3, 2012

ပင္လယ္ရဲ႕ ခ်စ္ေသာ....

ညိွဳ႕ ငင္ လိုက္ တာ.... 
အ လင္း သီး တစ္ လံုး 
၀င္းစက္ျဖာေ၀လိုက္ပံုက 
နမ္းမက္ခ်င္စရာ တအိအိရႊမ္းစို 
ကမာၻရဲ႕အျပာေရာင္ရင္ခြင္မွာ 
ကိုယ့္လွႈိင္းတံပိုးေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းရုန္းၾကြ ။ ။


at
Labels:

6 comments:

  1. လရိပ္အိမ္Mon Sep 03, 12:40:00 PM GMT+8

    အလင္းသီး---မီးသီး(မီးလုံး)ကိုေျပာတာလား။ း)
    အာ သိျပီ။ ေနလုံးကိုေျပာတာမလား ဟိ

    ReplyDelete
  2. သတုိးMon Sep 03, 01:32:00 PM GMT+8

    "၀င္းစက္ျဖာေ၀လိုက္ပံုက
    နမ္းမက္ခ်င္စရာ တအိအိရႊမ္းစို "
    ခ်စ္ေသာပင္လယ္ဆီမွာ တေမာ့တေမာ ေငးေမ့မင္တက္မိခဲ့တယ္။

    ခင္မင္ေသာ သတုိး

    ReplyDelete
  3. ညီလင္းသစ္Mon Sep 03, 03:26:00 PM GMT+8

    ♫♫ ပင္လယ္ဟာကိုယ္ပါ...♪♪.. လမင္းေျခရာ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္...♫♪

    ကမာၻဦးက ပန္းသီးတစ္လံုး ဧဝအေပၚ ျဖားေယာင္းဆြဲေဆာင္သလိုမ်ိဳး ပင္လယ္ဟာ အဲဒီအလင္းသီးရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွာ တဝုန္းဝုန္း တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔...၊ က်စ္လစ္ၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး..။

    ReplyDelete
  4. mstintMon Sep 03, 10:59:00 PM GMT+8

    ကဗ်ာေလးရဲ႕အနက္ကိုရွာရင္း ကြန္မန္႔ေတြကေန နားလည္သြားတယ္ မခ်စ္ေရ။ တီတင့္ရဲ႕အရည္အခ်င္းကိုသိတယ္ဟုတ္? ဟိဟိ
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  5. မိုးနတ္ၾကယ္စင္Mon Sep 03, 11:00:00 PM GMT+8

    ကဗ်ာတုိေလး ခံစားသြား၏
    ခင္တဲ႔..မိုးနတ္

    ReplyDelete
  6. mstintMon Sep 03, 11:22:00 PM GMT+8

    ကဗ်ာတိုေလး အားေပးသြားတယ္ မခ်စ္ေရ။
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...