Sunday, April 17, 2022

17Apr2022

 ဂမ္ဘီရကြက်​ခြေဆိုတာကို ကြားဖူးသလိုလို သိသလိုလိုနဲ့ ​သေချာ မသိခဲ့ဘူး။ ခင်မင်​နေတဲ့ အကိုတ​ယောက်က ကျွန်မလက်ဖဝါးကို ​သေချာကြည့်ပြီး ​ဟောတဲ့ အ​ဟော​ကြောင့် ကျွန်မမှာ ဂမ္ဘီရကြက်​​ခြေပါတဲ့အ​ကြောင်း သိရတယ်။ သူ​ဟောပြီး​တော့ စိတ်ဝင်စားတာနဲ့ ဂမ္ဘီရကြက်​ခြေအ​ကြောင်း ရှာဖတ်ကြည့်မိပါတယ်။ တကယ်ပဲ ကျွန်မနဲ့ သိပ်ကိုတိုက်ဆိုင်​နေတာ ​တွေ့ရတယ်။ 

ဘာ​ကြောင့် ကျွန်မဟာ ​ပေးစရာရှိတဲ့ အ​ကြွေး​တွေ ​ကြေ​အောင်ဆပ်​နေရသလို ခံစား​နေရမှန်း နားလည်သွားခဲ့တယ်။ 

တခါတ​လေ ဘဝကြီးနဲ့ ဆက်စပ်ပြီး ရလာတဲ့ ကိုယ်  စိတ် နှလုံး ခံစားမှု​တွေဟာ တကယ်ကိုဆန်းကြယ်တယ်။ လက်ဖဝါးပြင်​ပေါ်က အ​ရေးအ​ကြောင်း​လေး​တွေဟာ လူတ​ယောက်ရဲ့ ဘဝအစိတ်အပိုင်း​တွေကို ထင်ဟပ်ဆက်နွယ်​မှုပြ​နေတာမျိုး အရင်ကဆို ကျွန်မ အယုံအကြည် မရှိခဲ့ဘူး။

ဒီလက်ဖဝါး​ပေါ်က အ​​ရေးအ​ကြောင်း​တွေရဲ့ အ​ပြောင်းအလဲ​တွေ ရှိနေတတ်ပုံကိုလည်း သိရတယ်။ အကြမ်းအားဖြင့် ​ကောင်းတာလုပ်​နေသူရဲ့ လက်ဖဝါးပြင်​ပေါ်က အ​ရေးအ​ကြောင်း​တွေဟာ ​ကောင်းတဲ့ဘက်ကို ​ပြောင်းလဲလာတယ်ဆိုတာ ကျွန်မ ကိုယ်​တွေ့ပဲ...။ 

(မနှစ်က ဆရာတ​ယောက်​ဟော​ပေးထားတာ၊ ကျွန်မက သစ်စာတရားနဲ့ ပတ်သက်လို့ဉာဏ်အမြင်ကို ကျင့်ကြံရယူနိူင်မလားမေးလို့ သူ ပြန်​ဖြေထားတာ)

ဘဝ ဘဝ​တွေ သံသရာ​တွေကို ကျွန်မ ​ကြောက်တယ်...။ 

(ဒီ​နေ့ဟာ မြန်မာနှစ်ဆန်းတရက်​နေ့ ဖြစ်တယ်၊ ဒါ​ပေမယ့် ကျွန်မတို့ မ​ပျော်ကြဘူး။ နာကျင်ရတဲ့​နေ့တ​နေ့အဖြစ် ​တေးမှတ်ထားမိကြတဲ့​နေ့ ဖြစ်တယ်။ ​ပျော်စရာနှစ်သစ်လို့ ကျွန်မတို့အချင်းချင်း ဆု​တောင်း မ​ပေး​တော့ဘူး...)

No comments:

Post a Comment

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...