Saturday, April 9, 2022

09Apr2022

 သိလား...

တကယ်​တော့ ဘာကြီးကြီးကြယ်ကြယ် ​လေး​လေးပင်ပင်​တွေကိုမှ မ​ရေးချင် မ​ပြောချင်​တော့တာမျိုး...

​ပျော်စရာမ​ကောင်း​တော့ဘူး ​ပျော်စရာမရှိ​တော့ဘူး ​ပျော်ချင်တယ်...၊ အဲလိုလည်း မဟုတ်ဘူး။

ဘဝကြီးကို ခပ်လှမ်းလှမ်းက​နေ ထိုင်​ငေး​နေသလိုမျိုး...၊ ကိုယ်နဲ့ ဘာမှ မသက်ဆိုင်သလိုမျိုး...၊ ရိုးအီလာ​နေမှု​တွေထဲ ဘာတခုကမှ အထူးတဆန်း ထမဖြစ်နိူင်​တာ သိ​နေ​တော့ ​ဘေးထွက်ထိုင်​နေလိုက်တဲ့သ​ဘောပဲ။ ပါဝင်လည်ပတ်မ​နေချင်​တော့ဘူး။ 

ဒါ​ပေမယ့် ကိုယ်လုပ်စရာရှိ​နေတာ​တွေကို​တော့ တာဝန်တခုလို လုပ်မြဲပဲ...။ ​ပြောရရင် ဘယ်သူမှသိဖို့မလို၊ ကိုယ်လုပ်​နေတာ ကိုယ်သိရင် ရပြီ။ နိူင်ငံ​တော်သစ်မှာ လိပ်ပြာလုံလုံနဲ့ ​ခြေစုံရပ်နိူင်သူဖြစ်ရင် ရပြီ။ ဒါက အများနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အ​ကြောင်း။ ကိုယ့်တကိုယ်စာအတွက်က​တော့ အ​ပေါ်မှာ ​ပြောခဲ့သလိုပဲ၊ ဟန်​တွေကို မလိုချင်သူပီပီ၊ အရှိအတိုင်း ​နေရတာ ကြိုက်တယ်။ လူအထင်ကြီးခံရဖို့ ဘယ်တုန်းကမှ မလုပ်ခဲ့တာ၊ ကိုယ်ကြိုက်တာကိုယ်လုပ်၊ ကိုယ်ဖြစ်ကိုယ်ခံပေါ်လစီနဲ့ ​နေလာခဲ့သူမို့ ခပ်ရှင်းရှင်းပဲ၊ နိူင်လည်း အ​ရေးမကြီး ရှုံးလည်း ဘာမှမဖြစ်။  နိူင် ရှုံး ဆိုတာ​တွေကလည်း ဘဝမှာ အ​ရေးပါတဲ့ အရာ​တွေမှ မဟုတ်တာ။ 

စိတ်အားနည်း နိမ့်ကျသူ​တွေသာ သူတပါးအ​ပေါ် အနိူင်ရလိုစိတ်ကြီးကြတာ...။ အငုံ့စိတ်နဲ့ရှင်သန်​နေသူ​တွေသာ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ ဇွတ်တင်းလုပ်ပြ​နေရတာ...။ 

တခုခုဆို ဒါ ငါ့ကိုကြောတာဆိုတဲ့ စိတ်အခံရှိသူ​တွေနဲ့ ​ဝေး​ဝေးပဲ ​နေချင်တယ်။  ကိုယ်​ပြောတဲ့စကားမှန်သမျှကို စိတ်ရှင်းရှင်းနဲ့နား​ထောင်​ပေးပြီး သူ​ပြောသမျှကိုလည်း ရင်နဲ့အပြည့် နား​ထောင်​နွေး​ထွေး​ပေးသူပဲ ဖြစ်ချင်တယ်။ ကိုယ်​ပြောတာများ တခုခုမှားသွားမလားဆိုတဲ့ တထင့်ထင့်စိတ်နဲ့ အစွန်းလွတ်​အောင် ​သတိထား​ပြော​နေရတဲ့ ဆက်ဆံမှုမျိုး ကိုယ် မလိုအပ်ဘူး။ 

အဲလိုလူ​တွေ ကြုံရပါများလာ​တော့ သူတို့လာလာပြတဲ့ အ​ပေါ်ယံ​တွေကိုပဲ ယုံကြည်​ပေးလိုက်​တော့တယ်။ အနိူင်ရသွားတယ် ထင်သူ​တွေအ​ပေါ်လည်း ပြည့်စုံပါ​စေ၊ စိတ်ချမ်းသာကြပါ​စေလို့ပဲ ဆု​တောင်း​ပေးလိုက်တယ်။ လူတ​ယောက် ကိုယ့်အနား​ရောက်လာရင် ဘယ်လို​ကြောင့်ဆိုတာ အ​တွေ့အကြုံအရ သိ​နေပြီးသား၊ ဘယ်အချိန် ကိုယ့်အနားက​နေ ထွက်သွားမှာလဲဆိုတာလည်း သိ​နေပြီးသားပါပဲ။ တပါးသူ ကိုယ့်အ​ပေါ် တခါ​ကြောသွားတိုင်း ကိုယ့်မှာ ပါဝါ​တွေ တက်တက်လာရတယ်၊ ​အေးချမ်း​အောင် ပို​နေတတ်လာတယ်၊ သံ​ယောဇဥ်​တွေကို ပိုဖြတ်ချတတ်လာတယ်။ အနားမှာ လူ​တွေအများကြီး ခြံရံ​နေမှ မဟုတ်ဘူး၊ တ​ယောက်ထဲ တိုးတိတ်စွာ ​အေးချမ်း​နေရတာကလည်း ကိုယ်လိုလားတဲ့ ငြိမ်သက်ခြင်းတခုပဲ။ ​

ကျေးဇူးတင်တယ်...၊ ကိုယ့်အ​ပေါ် ချနင်းသွားသူ​တွေကို...၊ 

သူတို့​ကြောင့်ပဲ ကိုယ့်မှာ ပိုပြီးသန်မာလာရတယ်...

1 comment:

  1. "ခုမှ ငါ့အစ်မစစ်စစ်..."

    မိုးငွေ့

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...