Wednesday, December 20, 2017

ကၽြန္မတိုု႔ ေနာက္တၾကိမ္ မခြဲၾကရခင္…

ကၽြန္မ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ
ေဘးဘီဝဲယာမငဲ့ဘဲ တည့္တည့္ေလွ်ာက္ေလ့ရွိတယ္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ေတြ႔ဆံုုမွႈဟာ
ေက်ာခိုုင္းထြက္ခြာသြားၾကဖိုု႔ပဲ ဟုုတ္လား
ေတြ႔ဆံုုမွႈေတြကိုု လႊတ္ခ်
လြမ္းဆြတ္သတိရျခင္းေတြကိုု က်စ္က်စ္ဆုုတ္လိုု႔…ကၽြန္မ
လမ္းဆက္ေလွ်ာက္(ခဲ့)တယ္
ကမာၻၾကီးရဲ႕အနားသတ္မ်ဥ္းေတြဟာ လံုုးၿပီးေကြးေနတာမွန္ရင္
သူသာ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ရင္
ကၽြန္မသာ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ရင္
ကၽြန္မတိုု႔ ျပန္ဆံုုေတြ႔မွာပဲ…
တေန႔ေန႔ေပါ့
အဲဒီအခါ…ကၽြန္မေကာင္းကင္က
ေလးလံအံုု႔မွိဳင္းေနတဲ့ မ်က္ဝန္းမိုုးေတြ
သူ႔ညာဘက္ရွပ္ေကာ္လာကေလးထဲ
ရြာခ်ပစ္လိုုက္မယ္
လြမ္းဆြတ္သတိရျခင္းေတြကိုု လက္ထဲကေန (သူ မသိေအာင္)
တိတ္တိတ္ေလးျဖည္ခ်ေပးလိုုက္မယ္...
ကၽြန္မတိုု႔
ေနာက္တၾကိမ္ မခြဲၾကရခင္…။



ခ်စ္ၾကည္ေအး

No comments:

Post a Comment

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...