Tuesday, November 1, 2011

၆လျပည့္ ရသအလင္း

အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ စာမေရးျဖစ္တာပါ လို႔...မေျပာေတာ့ဘူး....:)

၂၉ရက္ေန႔က က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ရသအလင္း ေဖာင္ေဒး႐ွင္းရဲ႕ ၆လျပည့္ပဲြေလးမွာ ဆရာသည္ေမာ္ႏိူင္ရဲ႕ အႏုပညာျပကြက္ေတြနဲ႔အတူ ခင္းက်င္းျပသခြင့္ရခဲ့တဲ့အတြက္ ပီတိျဖစ္ရတယ္။  ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္ ဆရာ....

ပြဲေလးတစ္ခု  ေခ်ာေမြ႔ ေအာင္ျမင္စြာၿပီးဆံုးခဲ့လို႔ အားထုတ္ဖန္တီးခဲ့ၾကသူ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ထပ္တူ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ ကြၽန္မ စာမေရးႏိူင္ေသးခင္မွာ ပဲြကိုတက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ေမာင္ငယ္ ဖိုးစိန္ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘုတ္က မွတ္စုကေလးကိုပဲ ျပန္လည္ ေဝမွ်ပါရေစ႐ွင္။ 

ေမာင္ေလးေရ... ရသအလင္း (၆)လျပည့္မွာ ေမာင္ေလးကဗ်ာ တစ္ပုစ္ေလာက္ရြတ္ပါလား.. မမတို႔ ရသအလင္း(၆)လျပည့္ကို ကဗ်ာရြတ္ပြဲနဲ႔ အတူ သည္ေမာ္ႏိုင္ရဲ ႔ အႏုပညာ ျပကြက္ေတြေပါင္းျပီး ပြဲေလးတခု လုပ္မလို႔ ဆုိျပီး ကိုယ့္အမ ဒါဒါက ေျပာေတာ့ လြယ္လင့္တကူပဲ ေခါင္းညိတ္ခဲ့တယ္။ ကဗ်ာက ရြတ္ခ်င္တာ ထက္ မမတို႔ပြဲမွာ ဘာလုပ္မလဲ ဆုိတာ စိတ္၀င္စားတာရယ္.. အားၾကိဳးမာန္တက္ ေန႔မအား ညမနား ၾကိဳးစား လုပ္ေနရွာတဲ့ ကိုယ့္အမကို သနားတာရယ္ ကူညီဖို႔ ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က စျပီး ကိုယ့္အမ ကဗ်ာေတြပို႔ေတာ့တာပဲ...။ ကိုယ္လဲ အိမ္မွာ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သံကုန္ဟစ္တာပဲ။ အတက္လဲ မသိ အက်လဲ မသိ၊ ရြတ္ရျပီးေရာပဲ။ မရြတ္ရလဲ အေၾကာင္းမဟုတ္ ကူညီရရင္ ျပီးေရာ ေျပာထားေပမယ့္ ကိုယ့္အမကေတာ့ ကဗ်ာေတြ ပို႔ေပးရွာပါတယ္။ ပို႔ေပးတဲ့ ကဗ်ာကလဲ မန္းတေလးသိန္းေဇာ္ရဲ ႔ ခင္.. ဆုိတဲ့ အခ်စ္ကဗ်ာ..။ ကိုယ့္လို ေနရင္းထိုင္ရင္း ရန္လိုေနတဲ့ စုတ္ခၽြန္းခၽြန္းမ်က္ႏွာနဲ႔ စူေထာ္ေထာ္ ႏွဳတ္ခမ္းပိုင္ရွင္ကိုမ်ား အခ်စ္ကဗ်ာ ႏုႏုေလး ရြတ္ခိုင္းတဲ့ မမ ကိုေတာ္ေတာ္ေလးစားသြားတယ္။ မသကာ သူကဗ်ာေလး ရြတ္ရ ရြတ္ရဆုိေပမယ့္ သူ႔ကို ေရာင္းအားျမွင့္တင္တယ္လို႔ သူမ်ားျမင္မွာစိုးလို႔ ကိုယ္ရြတ္ခ်င္တဲ့ ကဗ်ာေလး မရြတ္ရဘူး။ ဒီလိုပါပဲ...။ ေနာက္ေတာ့လဲ ဒီလိုပါပဲေပါ့..။ ေရြးရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ကဗ်ာဆရာ လွသန္းရဲ ႔ ကိုယ့္ဖိနပ္ဟာ ကိုယ့္ခံတပ္ပါပဲ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို ပို႔ေပးေတာ့ ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ဒီကဗ်ာပဲ ရြတ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ညမွာ မခ်စ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ အိမ္မွာ ရီဟာဆယ္ လုပ္ပါတယ္။ မခ်စ္ရဲ႕ ေရာက္တာနဲ႔ ျပဴျပဴငွာငွာပဲ အၾကိဳက္ေလးေတြ ခ်ေပးေတာ့ ကိုယ့္ခမ်ာ ေလာက စည္းစိမ္ေတြ တက္ရင္ သူမ်ားရြတ္တာေတြကို ဆရာလုပ္ေနတယ္။ မခ်စ္ခ်က္တဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးကလဲ အရမ္း စားေကာင္းပါတယ္။ ရစ္တက္ေနတာေတာင္ ႏွစ္ပန္းကန္ ကုန္သြားပါတယ္။  မၾကာခင္မွာပဲ အေဖာ္ျပဳမယ့္သူေတြ ေရာက္လာေတာ့ ထပ္ျပီး ရစ္တက္သြားလိုက္တာ အိမ္ျပန္ေတာ့ ကိုယ့္အမ ဖုန္းေတြပါတဲ့ အိတ္ကို အိမ္အထိ မွားဆြဲသြားတဲ့ အထိပါပဲ..။ မူးေနတာကို ေက်းဇူးတင္လိုက္ပါ။ မူးျပီးမွားဆြဲလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တာ။ ေနာက္မဟုတ္ရင္လမ္းမွာေပ်ာက္ပါျပီး။

စေနေန႔ ညေနမွာ ရသအလင္းရဲ ႔ ပြဲေလးကို စတင္ပါတယ္။ အခန္းကို အခ်ိန္နဲ႔ ငွားရတဲ့အတြက္ ဧည့္သည္မေရာက္ခင္ ေဘာလံုးေတြ ဆင္ရ.. အခန္းေရေမႊးဖ်န္းရ... ဧည့္ၾကိဳစားပြဲ ခင္ရ.. စက္ပစၥည္းေတြဆင္ရနဲ႔ အားလံုး တက္ညီလက္ညီ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ အခမ္းအနားမွဳးကို မခ်စ္က အဂၤလိပ္လို တလွည့္ ျမန္မာလို တလွည့္ ေျပာပါတယ္။ စင္ေပၚမွာ မ်က္ႏွာခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ အခမ္းအနား အစအဆံုး သရုပ္ေဆာင္သြားပါတယ္။ ေလးစားပါတယ္။

ပထမဆံုး အခန္းအနားဖြင့္ျပီးေတာ့ ကိုသည္ေမာ္ႏိုင္ကို မိတ္ဆက္ပါတယ္။ ကိုသည္ေမာ္ႏိုင္ရဲ႕ Short film (၃) ခုကို ျပသပါတယ္။ အရင္က ကိုသည္ေမာ္ႏိုင္ကို မသိပါဘူး။ အခု Short Film ကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ ကိုသည္ေမာ္ႏိုင္ရဲ ႔ အႏုပညာကို ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။ ပထမဆံုး ျပသတဲ့ ထဲကမွာ The Clinic ဆိုတာေလးကို သေဘာက်ပါတယ္။ ကိုယ္ၾကီးျပင္းလာတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ယေန႔ အခ်ိန္ထိ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ ကိုေတြ႕ခဲ့ရသလို ခုခ်ိန္ထိ ရွိေနေသးတယ္ ဆုိတာပါပဲ။

အခန္းအနား အစီအစဥ္အရ ကို သည္ေမာ္ႏိုင္ရဲ ႔ Short Film ျပီးရင္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ စဖို႔ပါ။ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ အစကို ရသအလင္း ဥကၠဌ ရနံ႕သစ္ စားေသာက္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ ကိုဘိုဘို၀င္းနဲ႔ ဖြင့္ဖို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကိုဘိုဘုိ၀င္းေပ်ာက္ေနတဲ့ အတြက္ ဖြင့္ပြဲ ကို ကိုယ္နဲ႔ စလိုက္ရပါတယ္။

မခ်စ္က ဖိုးစိန္ လို႔ေခၚလို႔ စင္ေပၚတက္ ဂစ္တာနဲ႕ တီးလံုးလိုက္ေပးမယ့္ ကိုမိုးေမာင္တို႔ ၾကိဳးညွိ ေနခ်ိန္မွာ ငယ္ငယ္တုန္းက ပထမဆံုး ကဗ်ာလြတ္ ျပိဳင္ပြဲ၀င္တာကို သတိရမိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေမက တိုက္ပံုရယ္ ေတာင္ရွည္ပုဆိုးရယ္..ေမာက္က်က္သေရ ေခါင္းေပါင္းရယ္ ၀တ္ေစျပီး အလံကိုင္ျပီး ႏိုင္ငံ အက်ိဳးျပဳကဗ်ာ(မွတ္မိေတာ့ဘူး)ကိုရြတ္ေစပါတယ္။ အေမဆင္ေပးတာက အေဖပုဆိုးကို ျဖတ္ျပီး ေတာင္ရွည္ ပုဆိုးလုပ္ထားတာဆုိေတာ့ ပုဆိုးက တေတာင္ေလာက္ေရွ႕ထြက္ေနတာကို ဘယ္လိုမွ သေဘာမက်ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲ က်ပ္သြားတဲ့ တိုက္ပံု နဲ႕ ေခ်ာင္ေနတဲ့ ေခါင္းေပါင္းကလဲ ပါေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ လို႔ စင္ေပၚတက္ေတာ့ ေအာက္က ဒိုင္လူၾကီး အပါအ၀င္ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ေတြက သေဘာက်ျပီးရယ္ေတာ့ ကိုယ့္ခမ်ာ ေဒါသေတြ ထြက္ျပီး နင္တို႔ငါ့ကိုဘာရယ္တာလဲ.. ငါစိတ္တိုလာျပီးေနာ္ဆုိျပီး.. ၀တ္ထားတဲ့ ေခါင္းေပါင္းေတြ ... စီးထားတဲ့ ဖိနပ္ေတြနဲ႔ ေရွ႔ မွာျမင္သမွ် ဒိုင္လူၾကီး ေတြကို လွမ္းရိုက္ေတာ့တာပါပဲ..။ အေမ စင္ေပၚတက္ဆြဲ ျပီး ဆင္းေတာလဲ ေပေတျပီး မဆင္းပဲ ျပီးေအာင္ ရြတ္မယ္ဆုိလို႔ ေအာက္ကလူေတြ ရယ္ခ်င္ရက္နဲ႔ မရယ္ရဲ ပဲ က်ေနာ္ကဗ်ာရြတ္ ျပီးတဲ့ အထိကို ေစာင့္ျပီး ရယ္ၾကရတဲ့ အျဖစ္ကုိေရာက္ရတာပါပဲ...။ ဒီလိုသတိရရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ဖိနပ္ဟာ ကိုယ္ခံတပ္ပါပဲ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာဆရာ လွသန္းရဲ ႔ ကဗ်ာကုိ ရြတ္ခဲ့ပါတယ္။

ကိုယ္ျပီးသြားေတာ့ ကိုဘိုဘို၀င္းရြတ္ပါတယ္။ ငုယင္ဗန္ထရိြဳင္းဆုိတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ရီဟာဆယ္ထက္ ပိုျပီး အသက္ပါပါ မာန္ပါပါနဲ႔ ရြတ္တာ အေနာက္က လူေတြ မ်က္ရည္လည္တဲ့ အထိ ျဖစ္သြားပါတယ္။ တခုပဲ စိုးရိမ္ရပါတယ္။ ကိုဘိုဘို၀င္းက ပြဲစင္အေရွ႕ ကို မ်က္ႏွာ မူရြတ္ရင္း မာန္ပါလာေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လွည့္သြားလိုက္တာ နံရံထဲ၀င္ေတာ့မယ့္ အတိုင္းပါပဲ။ ကဗ်ာရွည္ရင္ နံရံထဲမွာစိုးရိမ္ရလို႔ ရသအလင္းအဖြဲ႕သားေတြက ဥကၠဌ အတြက္ ေျပးဆြဲဖို႔ အသင့္ အေနအထား ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကဗ်ာရြတ္သြားတာ အရမ္းကို ေကာင္းပါတယ္။

ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ျဖစ္တဲ့ ကိုလင္းလင္းေဇာ္ အလွည့္ပါ။ လူစီ ရဲ ႔ လက္ေဆာင္ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာကိုရြတ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းရြတ္သြားတာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ မ်က္စိမွိတ္ျပီး ေျပာပါတယ္။ ကိုယ့္ငခ်ဥ္ကိုယ္မွ မခ်ဥ္ရင္ သူမ်ားလဲ စားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပီးတာနဲ႔ ဘယ္သူမွ လက္ခုတ္မတီးခင္ ကိုယ္ တီးပါတယ္။ ျမန္ျမန္ျပီးသြားလို႔......လို႔ ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။

ျပီးေတာ့ မခ်စ္က သူမရဲ ႔ကိုယ္တိုင္ ခံစား ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ေမ်ာလြင့္ အတူ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို အသံေလးေအးေအးႏြဲ႕ ႏြဲ႕ေလးနဲ႔ ရြတ္တာ နားေထာင္လို႔ေကာင္းပါတယ္။ (ခုအခါလဲ ေပါက္တူးလုပ္ျပန္ျပီး)။ ေဘးမွာ ထုိင္ေနတဲ့ မခ်စ္ရဲ ႔ကိုကို ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ ခ်စ္ ရြတ္ေနတာကို ၾကည္ႏူးစြာ ျပံဳးျပီး နားေထာင္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ဘာသတိရလဲ ဆုိေတာ့ ရီဟာဆယ္ညက မခ်စ္ကိုကို ကိုယ္တိုင္စပ္ျပီးရြတ္ျပတဲ့ ကဗ်ာပါပဲ....။ ခ်စ္သူက ဘာ..တံုး.. ဆုိလဲ မသိပါဘူး။ သိခ်င္ရင္ မခ်စ္ကိုေမးၾကပါ။

 ျပီးေတာ့ အျမင့္လို႔ ေခၚတဲ့ ကိုမိုးျမင့္တိမ္ အလွည့္ပါပဲ။ ဖာစီယာ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာကို ရြတ္သြားပါတယ္။ ကဗ်ာရြတ္သြားတဲ့ထဲမွာ အျမင့္ အေကာင္းဆံုးပဲ။ အသံလဲေကာင္း ကဗ်ာကလဲ ေကာင္း ရုပ္ကလဲ ေခ်ာ ဆုိေတာ့ သူ႔ကိုေငးရင္း ကဗ်ာမွာ ေမ်ာသြားတယ္။ တခုပဲ စိတ္ကြက္စရာ... ကဗ်ာမွာ ခံစား.. အျမင့္ကို ၾကည့္ေနရင္း မ်က္ခံုးနားေပၚက ေပါက္ေနတဲ့ ၀က္ျခံဖုၾကီးကို ညွစ္ထုတ္ျပစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္.. သနပ္ခါးေလးတို႔ျပီး ဖံုးေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ ကေလးက တဖြားဖြား ေပၚေပၚလာတယ္။ ေၾသာ္... လူကေနေပမယ့္ စိတ္က မေနပံုမ်ား.... ။ ကံေကာင္းသြားတယ္ မွတ္ပါ ကိုမိုးျမင့္တိမ္...။

ကဗ်ာရြတ္ပြဲ ပထမပိုင္းျပီးေတာ့ ကိုေဇာ္ေဇာ္ထြန္းရဲ ႔ အႏုပညာ ခံစားမွဳ ေျပာင္းလဲ လာပံုေတြကို ရွင္းျပပါတယ္။ အီးလို ေျပာသြားပါတယ္။ ႏွာေခါင္းမပိတ္ပါနဲ႔။ အဂၤလိပ္လို ေျပာတာပါ။ ကဗ်ာေတြကို အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္ျပီး မၾကာခင္ စာအုပ္ထုတ္ေတာ့မွာပါ။ ဂုဏ္ယူစရာပါ။ စကာၤပူက မေလာက္ေလး မေလာက္စား လဲလား ေျပာတတ္တဲ့ စကာၤပူ အထီး အမေတြကို ေခၚျပခ်င္ပါတယ္။ (ဒါလဲ လိပ္မ်ိဳးပါပဲ)။
 
ျပီးေတာ့ ကိုသည္ေမာ္ႏုိင္ရဲ ႔ ဇာတ္လမ္းတုိ တပုဒ္ျပအျပီးမွာ ရသအလင္း အေၾကာင္းနဲ႔ လွဴ တန္းခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ ၊ ဆရာမ အႏုပညာရွင္ေတြကို ဆလိုက္ရွိဳးနဲ႔ ျပပါတယ္။ ဓာတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ျပီး အႏုပညာသည္ေတြ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို သနားမိသလို ၊ ဒီလို အႏုပညာသမားေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ်ေထာက္ပံ့မွဳ ျပဳေနတဲ့ ရသအလင္းက အကိုေတြ အမေတြကို တအားေလးစားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျပတဲ့ ဆလိုက္ရွိဳးက ပိုျပီး တတပ္ တအား ပါ၀င္ခ်င္စိတ္ ေတြ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဂုဏ္ယူပါတယ္။

၁၅ မိနစ္ၾကာ ပထမပိုင္းျပီးေတာ့ ဒုတိယပိုင္း အစီအစဥ္ကို စပါတယ္။ ဒီဇိုင္းနာ ကိုမိုးၾကယ္က ရသအလင္း (၆) လျပည့္အတြက္ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္လက္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ အရမ္းသေဘာက်ပါတယ္။ ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အရာ တျခားလူလုပ္တတ္ရင္ သေဘာက်တာ အက်င့္ပါေနလို႔ သေဘာက်ပါတယ္။ ကိုမိုးၾကယ္ ဒီဇိုင္းေတြက လက္ရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေကာင္မေလးေတြအတြက္ဆို စိတ္ေစတနာ ေရွ႕ထားျပီး ဒီဇိုင္းဆြဲေပးေၾကာင္းလဲ သိရပါတယ္။ (ေၾကာ္ျငာပါ)။

ျပီးေတာ့ ကိုဘုန္းျမတ္ေက်ာ္ရဲ ႔ ကိုယ္တိုင္ေရးကဗ်ာ အေမ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးနဲ႔ စပါတယ္။ ကဗ်ာေလးက ေကာင္းေတာ့ ကိုယ့္အေမကိုယ္ အရမ္းသတိရမိပါတယ္။ ကိုယ့္အေမကို သတိရလို႔ စ်ာန္၀င္ေနတုန္း.. ဟိုသြားဒီသြားနဲ႔ ကိုဟိန္းထိုက္စ်ာန္ တေယာက္ အလုပ္ရွုပ္ေနပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့မွ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေပ်ာက္လို႔တဲ့။

ျပီးေတာ့ မၾကာခင္ စြံေတာ့မယ္လို႔ သတင္း သဲ့သဲ့ ထြက္ေနတဲ့ (သားမေျပာဘူးေနာ္... သူမ်ားဆီက ၾကားတာ) ကိုလင္းဒီပက ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား ကဗ်ာကို ရြတ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့  ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေန သူေတြ အတြက္ကဗ်ာပါပဲ။ ကိုဒီပဆီက စားရပါေစ။

ေနာက္တေယာက္က အသားျဖဴျဖဴ ေခ်ာေခ်ာ သန္႔သန္႔ အိမ္မက္ရွင္က ကိုယ္တိုင္ေရး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့ ငါေနတဲ့ ျမိဳ႔ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာကို ရြတ္ျပန္တယ္။ အိမ္က ညီေတြ တေၾကာင္းစ ႏွစ္ေၾကာင္းစ မွတ္မိေနတဲ့ထိ ကဗ်ာက ေကာင္းပါတယ္။ (ဒါလဲ ေပါက္တူးပါပဲ)။ အဲဒီေနာက္ ကိုေက်ာ္ေဇာခိုင္ရဲ ႔ ကဗ်ာအေတြးကိုေပးေသာ တျခားကဗ်ာမ်ား ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး ကဗ်ာ တစ္ပုစ္ကိုရြတ္ပါတယ္။ ရြတ္ရင္းနဲ႔ စ်ာန္၀င္လာတာ နားေထာင္ လို႔ ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ကိုဟိန္းထိုက္စ်ာန္က ေဘးနားထိုင္ေနတဲ့ အမဆီ လာျပီး အတင္းစာရြက္ လာလွန္ပါတယ္။ ေဘးက အမက အေၾကာက္အကန္ ျငင္းရွာပါတယ္။ ကိုဟိန္းတေယာက္ ပ်ာေနပါတယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဘယ္သူ႔ဆီ မွားပါသြားလဲ မသိဘူး တဲ့။

အဲဒီအခ်ိန္ လီလီ ဘီယာ တက္ငွဲ ႔ပါတယ္။ ကိုယ္အမ မဒါက လီလီဆုိတဲ့ ကဗ်ာကို ရြတ္တာ ကိုယ္တိုင္လီလီနဲ႔ ထိုင္ျပီး ဘီယာေသာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ျဖစ္တဲ့ အထိပါပဲ။ လီလီ ဘီယာငွဲ ႔သြားပါတယ္။ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးပါလီလီ.. အဲေလ.. အမအိျႏၵာ...

ကိုဟိန္းထိုက္စ်ာန္အလွည့္ေရာက္ပါျပီး။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေနာက္ဆံုး ရွာမရတဲ့ အဆံုး ပရိတ္သတ္ေရွ ႔မွာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေပ်ာက္သြားတဲ့ အေၾကာင္းတရား၀င္ ေၾကျငာေတာ့ ပရိတ္သတ္ေတြက တ၀ါး၀ါးပြဲ က်ေပါ့..။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဆုိတာက ကဗ်ာပါ။ အဂၤလိပ္ကဗ်ာဆရာတေယာက္ေရးထားတာကို ကိုေဇာ္ေဇာ္ထြန္းက ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ထားတာ.. ။ အရမ္းကို ေလးနက္တယ္။ ဘာသာျပန္ေတာ္တယ္။ အတြင္းခံစာရြက္ေပ်ာက္လို႔ ပေရာဂ်က္တာနဲ႔ ထိုးျပီး ကိုဟိန္းတေယာက္ကဗ်ာ ဖတ္ေတာ့မွ ပေရာဂ်က္တာမွာ ေပၚတဲ့ ကဗ်ာကို ဖတ္.. အေတြးေတြနယ္ခ်ဲ ႔ ရင္ တဟားဟား တ၀ါး၀ါးနဲ႔ ပြဲ စည္ခဲ့ပါတယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ မွားပါသြားတဲ့သူကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို တမင္မ်ား ေဖ်ာက္ျပီး နည္းသစ္ကဗ်ာ ဖတ္နည္းကို ထြင္ခဲ့တဲ့ ကိုဟိန္းထိုက္စ်ာန္ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ပြဲ ၾကည့္ပရိတ္သတ္မ်ား အရမ္းသေဘာက်ခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အိတ္နဲ႔ လြယ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။

ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုသည္ေမာ္ႏိူင္ရဲ ႔ ရင္နစ္စရာ ျဖစ္ရပ္မွန္ နာဂစ္စ္Documentary ကို တစ္နာရီခြဲ ၾကာေအာင္ ၾကည့္ပါတယ္။ ၾကည့္သူတိုင္း သနားစိတ္ေတြ နဲ႔ စုပ္တသပ္သပ္... မ်က္ရည္စ လည္လည္နဲ႔ ၾကည့္ခဲ့ရပါတယ္။ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ေဒါ့ကူမန္ထရီေလးပါ။ ျပီးသြားေတာ့ ပြဲသိမ္းစကားေျပာမယ့္ မခ်စ္ေတာင္ ရင္ထဲမွာ စို႔ျပီး ဘာမွ မေျပာႏိုင္ျဖစ္ခဲ့လို႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ ေနာက္တခါက မခ်စ္ အတြက္ (၅)မိနစ္စာ ပိုေပးပါ။ မခ်စ္ မတင္လိုက္ရတဲ့ ေက်းဇူးတင္စကား ေနာက္တပြဲမွာ ေပါင္းေျပာပါမယ္။

ဘာျဖစ္ျဖစ္ရသအလင္းရဲ ႔ ေျခာက္လျပည့္ ေမြးေန႔ ညေလးက ရသေပါင္းစံုကိုေပးပါတယ္။ ဗဟုသုတလဲ ရပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာ ၾကည္ႏူးစရာလဲ ေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ့္အမေတြ အကိုေတြရဲ ႔ ပြဲ ျဖစ္သြားတဲ့ ပီတိ အျပံဳးေတြကို ျမင္ေတာ့ ၾကည္ႏူးရပါတယ္။

တကယ္ကို မြန္ျမတ္သန္႔စင္တဲ့ ေစတနာေတြပါ။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ကိုယ့္မိသားစု အတြက္ ရုန္းကန္ေနရေပမယ့္ ရတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ ရွိတဲ့ ေခၽြးနည္းစာေလးနဲ႔ ဒီအဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းျပီး တကယ္လိုအပ္တဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြကို ပင္ပင္ပန္းပန္း အားၾကိဳးမာန္တက္ ကူညီလုပ္ေဆာင္ေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ အားက်တယ္။ ေလးစားမိတယ္။ အႏုပညာ ၀ါသနာပါသူေတြအေနနဲ႕ ကိုယ္မွာ ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံေလး နည္းနည္းနဲ႔ ကိုယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြရဲ ႔ က်န္းမာေရး အညံ့ခ်ိန္ေတြမွာ ကူညီခြင့္ရတာ ေက်နပ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလွပါတယ္။ ကိုယ့္ တတ္ႏိုင္တဲ့ ပိုက္ဆံေလးနဲ႔ ေပးလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္၊ တဖက္သားက တအားလိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကူညီခြင့္ရတာ အရမ္းကို ပီတိျဖစ္ ကုသိုလ္ရတဲ့ အလုပ္တခုပါ။

"အႏုပညာရွင္ကို သူ႔ အႏုပညာက ေစာင့္ေရွာက္တယ္"တဲ့။ ရသအလင္းရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ေလးပါ။

ကိုယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တဲ့ ေငြေၾကးနဲ႔ တကယ္တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြရဲ ႔ အသက္ကို ဆက္ေပးရင္း.. အႏုပညာကို အသက္ျပန္သြင္းရင္း.. အႏုပညာ ကုသိုလ္ယူၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။

ရသအလင္းကို တကယ့္ စိတ္ရင္း ေစတနာနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ားကိုလဲ အထူး ခ်စ္ခင္ေလးစား အားက်ပါတယ္။ ရသအလင္း ေဖာင္ေဒးရွင္း အဓြန္႔ ရွည္တည္တံ့ပါေစ။ အႏုပညာကို လက္ဆင့္ကမ္းရင္း အႏုပညာရွင္ေတြကို အသက္ဆက္ ေမွာ္သြင္းႏိုင္ပါေစ။





"ရသအလင္းေဖာင္ေဒးရွင္း ထာ၀စဥ္ အဓြန္႔႐ွည္ပါေစ"

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္

ဖုိးစိန္



အရင္က ရသအလင္းအတြက္ ကြၽန္မ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ၿပိဳင္တူတြန္းလ်င္...ဆိုတဲ့ ပိုစ့္ေလးပါ....


13 comments:

  1. ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႔စရာပါ အမေရ။ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ အမကိုကို ရြတ္ျပတဲ႔ ကဗ်ာေလး ျပန္ရြတ္ျပပါဦး။ ေမ႔သြားလို႔။ အဟဲ။

    မိုးျမင္႔တိမ္

    ReplyDelete
  2. ဟမ္ အျမင့္ ေအးပါ ေအးပါ၊ နားေထာင္ခ်င္ရင္ အိမ္လာခဲ့၊ သူ တစ္ေခါက္ျပန္႐ြတ္ျပလိမ့္မယ္ :)

    ဟုတ္ပါ့ ေမာင္ေလးေရ၊ စိန္စိန္တို႔ အျမင့္တို႔ လင္းလင္းတို႔ အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ အားလံုး ဝိုင္းဝန္းခဲ့ၾကလို႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာပါ :))

    ReplyDelete
  3. ေသာၾကာ လို ညမ်ိဳးလာမယ္ေလ... အျမည္းစံု... အရသာစံုနဲ႔... ဟိဟိီးးးး....

    ReplyDelete
  4. မမခ်စ္
    အႏုပညာရွင္ကို သူ႔ အႏုပညာက ေစာင့္ေရွာက္တယ္တဲ႔

    အဲဒီစာသားေလးကုိေရႊကြပ္ထားခ်င္တယ္ပုိက္ဆံရွိရင္ေလ
    ၾကိဳက္လြန္လြန္းလုိ႔ပါ။

    ReplyDelete
  5. မခ်စ္ေရ ကိုယ္တိုင္မေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ '၆လျပည့္ ရသအလင္း' ကိုဖတ္လိုက္ရေတာ့လည္း ကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ အသံဖိုင္ေလးသာ ပါလာရင္ အလံုးစံုျပည့္စံုသြားၿပီ း)။
    ျပန္လည္မွ်ေဝေပးတာ ေက်းဇူးပါ မခ်စ္ေရ။
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  6. ဟိုတေန ့က ဓာတ္ပံုေတြ ၾကည့္ျပီး ကတည္းက ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ဖုိ ့ေကာင္းမယ္ ဆုိတာ သိျပီးသားပါ...
    တကယ္ေတာ့ အစ္မခ်စ္ ျပန္ေျပာျပတာနဲ ့တင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ျပည့္စံုေနပါျပီ...
    ခုစာဖတ္လိုက္ရေတာ့ ပိုျပည့္စံုသြားတာေပါ့...

    ReplyDelete
  7. ဒါေၾကာင့္ ပို႔စ္ေတြမေရးႏိုင္ပဲ ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနတာကိုး....။ အားက်၊ အားရ၊ ၀မ္းသာစရာေတြပါဘဲ အစ္မေရ..။ ရသအလင္း၆လျပည့္မွသည္ ေနာင္..လာမယ့္ ေန႔ရက္မ်ားစြာတိုင္ အဓြန္႔ရွည္ခိုင္ျမဲၿပီး ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ေကာင္းမႈမ်ားစြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေစေနာ္..။

    ReplyDelete
  8. ေမာင္ေလးဖိုးစိန္ သိတ္ရတာေပါ့၊ လာျဖစ္ေအာင္သာလာခဲ့...

    စပါယ္ေလး...ဟုတ္တယ္ အမလည္း အဲဒီေဆာင္ပုဒ္ကို သိတ္ႀကိဳက္တယ္....

    ဟုတ္ကဲ့ တီတင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ရက္ေကာ့ဒ္လုပ္ထားလား ေမးၾကည့္ပါဦးမယ္ေနာ္:)

    ေမာင္ေလး ညီရဲ ေနာက္တခါ ကဗ်ာ႐ြတ္ခိုင္းမယ္၊ က်င့္ထား ဒါပဲ :)

    ညီမျမေသြးေရ ဟုတ္ပါ့ ရသအလင္း အဓြန္႔႐ွည္ တည္တံ့ဖို႔ အတူ ဆုေတာင္းၾကရေအာင္...!

    ReplyDelete
  9. ရသအလင္း အဓြန္႔႐ွည္ တည္တံ့ပါေစ....

    ReplyDelete
  10. မႀကီးခ်စ္..
    ရွင္းက်ားေပါ မွာ အဲလိုေတြစုျပီး
    လုပ္ျဖစ္တယ္ေနာ္ အားက်စရာ

    ReplyDelete
  11. ဝမ္းသာၾကည္ႏူးမိပါတယ္... ရသအလင္းအဓြန္႔ရွည္တည္တံ႔ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္....

    ReplyDelete
  12. ကိုယ္တိုင္မလာႏိုင္ေတာ႔လည္း သူမ်ားေရးထားတာေလးေတြ ဖတ္ျပီး ကဗ်ာရြတ္ေနမဲ႔ ပံုစံေလးေတြ ျမင္ေယာင္ျပီး တကယ္နားေထာင္ေနရသလို ခံစားခ်က္ကို ပြားယူသြားပါတယ္အစ္မေရ..
    ဖိုးစိန္ကလည္း အေရးေကာင္းေတာ႔ ဟာသေလးေတြ ေႏွာျပီး ကိုယ္ပါ လိုက္ပါျပံဳးရယ္ရင္း ေပ်ာ္စရာပြဲေလးျဖစ္ေၾကာင္း ခံစားလိုက္မိပါတယ္. ရသအလင္းေဖာင္ေဒးရွင္း ၆လျပည္႔မွသည္.. ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာတိုင္ ရသအလင္းေရာင္မ်ားကို ျဖန္႔ျဖဴးေဝငွေပးႏိုင္ပါေစလို႔..

    ReplyDelete
  13. း) ေအာင္ျမင္ပါေစဗ်ား
    ကဗ်ာဆုိရြတ္ခ်င္တယ္ း)

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...