အေမအိုရဲ႕ အိမ္အျပန္

စကားလံုးမ်ားစြာထက္
သားလက္ေမာင္းက တက္တူး
အေမ ၾကည္ႏူးေစ....
သားမ်က္ႏွာေပၚက အျပံဳးမ်ား
အေမ့အတြက္ ခြန္အား...တဲ့.....

ႏုႏြဲ႕သိမ္ေမြ႔ ဖြဖြညင္သာ
တိုးတိုး ညႇင္းညႇင္း...
မ်က္လံုးေလးေတြခ်င္း ႏီွးေႏွာ...
ေျပာၾကခဲ့....။

အေဖ့ရဲ႕ သမီး၊ အဘိုးရဲ႕ေျမး
ရဲရဲနီေစြး ေသြးေတြကမွတဆင့္
ျမင္ခြင့္ရခဲ့ၾကေပါ့
ခမ္းနားလွပေနေတာ့မဲ့.....ရာဇဝင္ အသစ္ကို....။

အေမအို....
ငိုရလြန္းလို႔ ထံုေနတဲ့
မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ပီတိမ်က္ရည္ေတြၾကားက
အားတင္းၿပီး ျမင္ေအာင္ၾကည့္...
ဒီ သားအမိကို.....

အေမအို....
ေပါက္ကနဲ က်လာတဲ့
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေဝဝါး
အေမွာင္ထဲက....
စစ္ေျမျပင္က....
သူမရဲ႕ သားေတြ...

ေသသလား...
႐ွင္သလား...
ကြဲျပားမသိ ေန႔႐ိွသ၍
တေျမ့ေျမ့လြမ္း တသသကြၽမ္းရင္း
တလွမ္းခ်င္း....အိမ္အျပန္....။


***ကမာၻေပၚက အေမႏွင့္သားမ်ား အတြက္...