Thursday, October 21, 2010

မိုး႐ြာခ်ိန္ အေတြး

သြပ္မိုးအိမ္ေခါင္ေပၚ မိုးေရစက္ေတြ တေဗ်ာင္းေဗ်ာင္း က်သံ အဆက္မျပတ္ ၾကားေနရသည္။ ထိုမွ တဆင့္ တံစက္ၿမိတ္ကို ေက်ာ္လြန္၍ ေျမႀကီးထဲ စိမ့္ဝင္သြားေသာ မိုးေရေဖြးေဖြးတို႔ကို သူ လိုက္ေငးၾကည့္ေနမိျပန္သည္။ ၾကည့္ရင္းကပဲ သူ အားမရႏိူင္ေတာ့ျပန္။ အခန္းတံခါးကို ဂ်က္ထိုး ပိတ္လိုက္ၿပီး ကုလားထိုင္တလံုးကို ျပဴတင္းေပါက္အနားထိ ဆဲြယူေ႐ႊ႕ကာ အခန္းျပဴတင္းေပါက္ တံခါးႏွစ္ခ်ပ္လံုး ဖြင့္ခ်လိုက္သည္။ ျပဴတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚ တံေတာင္ဆစ္ ႏွစ္ဖက္လံုး တင္၍ ထပ္ထားေသာ လက္ဖမိုး ႏွစ္ခုေပၚ ပါးအပ္ကာ မ်က္ႏွာေပၚ လာေရာက္ ထိမွန္ေသာ မိုးေရစက္မ်ားကို တခုတ္တရ မက္ေမာစြာ ခံစား လိုက္မိေတာ့သည္။ သူ သည္လို မခံစားရသည္မွာ ၾကာခဲ့ေလၿပီ။

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ မိုး႐ြာလ်င္ အိမ္ေ႐ွ႕မွာ မိုးေရထြက္ခ်ိဳးရတာကပင္ သူတို႔ကေလးမ်ားအတြက္ ေပ်ာ္စရာ။ ေႏြတုန္းက ပူေလာင္ အိုက္စပ္ၿပီး မိတ္ဖုေတြ ထြက္ခဲ့သမွ် မိုးေရေလးထိမွ မိတ္ေပ်ာက္မည္ မဟုတ္လား။ ဘေလာဂ့္ဂါ ျဖစ္လာမည့္ ကေလးဆိုေတာ့လည္း ငယ္တုန္းကတည္းက မိတ္ေပါသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ေမာင္ႏွမေတြ၊ အိမ္နီးခ်င္း သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ မိုး႐ြာထဲ ေဘာလံုးကန္၊ ေဂြလိွမ့္၊ စိမ္ေျပးတမ္း ကစားခဲ့ၾကသည္မွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဘယ္ေတာ့မွ ဖ်ားနာသည္ မ႐ိွပါေပ။

တံစက္ၿမိတ္ေအာက္မွာ ဝါးေရတံေလ်ာက္ေလး ခံ၊ ၿပီးမွ အဲဒီကေန တိုင္ကီထဲ ေရဆင္းေစရသည္။ အ႐ြယ္ေလးရလာေတာ့ အဲဒီ တိုင္ကီထဲကေရကိုပဲ ခြက္နဲ႔ ခပ္ခ်ိဳးခဲ့ရသည္။ အေမက သမီး လူႀကီးျဖစ္ၿပီေနာ္ ဟုဆိုကာ ေဘာင္းဘီတိုႏွင့္ မိုး႐ြာထဲ အျပင္ ထြက္ေဆာ့ခြင့္ မေပးေတာ့။ သို႔ေသာ္ သူ မိုးကို အိမ္ထဲမွ ေငးေမွ်ာ္ရင္းႏွင့္ပင္ အခ်စ္မျပယ္ခဲ့ပါ။

တခါ ငိုတတ္တဲ့မိုးကို သူ ေတြ႔ခဲ့ဖူးသည္။ ထီးကိုင္ပ်င္းတဲ့ သူ႔ကို ေနာက္ကေန ထီးလိုက္ေဆာင္းေပးတတ္ေသာ မိုး ဆိုတဲ့ ေကာင္ကေလး။ ထီးေအာက္က ေျပးထြက္ၿပီး မိုးေရထဲ သူ ေလ်ာက္တဲ့အခါ မိုးက ခ်ာလီထီးႀကီး ခ်ိဳင္းၾကားညႇပ္ကာ ေပေတတတ္ေသာ သူႏွင့္အတူ ေဘးမွ လိုက္ေလ်ာက္ခဲ့ေလသည္။ ေနာက္တေန႔ မိုး ဖ်ားေတာ့ အညႇာအတာ ကင္းမဲ့စြာပင္ သူ ေလွာင္ရယ္ခဲ့ေသးသည္။ ေမးေစ့ေအာက္ ထိ႐ံုသာ ႐ွည္ေသာ သူ႔ဆံပင္ေတြ ခဏႏွင့္ ေျခာက္ေသြ႔ခ်ိန္မွာ ထူအုပ္ ႐ွည္လ်ားေသာ မိုးဆံပင္ေတြက အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာ စို႐ဲႊေနဦးမွာ ေသခ်ာသည္ေလ။

သူ အိမ္ေထာင္က်ၿပီ ဆိုေတာ့ အဲဒီ မိုးက အိမ္ကိုသြားၿပီး သူ႔မိသားစု ေ႐ွ႕မွာ သူ ရက္စက္ေၾကာင္းေတြ ေျပာေျပာၿပီး ထစ္ခ်ဳန္းမိုး ႐ြာခဲ့သည္ ဆို၏။ သူ႔ ညီမေလး ျပန္ေျပာစကား အၾကားမွာ သူ ရယ္ခဲ့မိေသးသည္။ သူသည္ မိုးႏွင့္ ပတ္သက္လ်င္ ထိုကဲ့သို႔ အသည္းႏွလံုး မ႐ိွသူသာ ျဖစ္ေလသည္။ အဲဒီ အ႐ြယ္က သူ႔မွာ မိုးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခံစားႏိူင္စရာ မ်ားမ်ားစားစား မ႐ိွခ့ဲပါ။

မိုး႐ြာ ေရႀကီးေသာ အျဖစ္အပ်က္တို႔သည္ ႐ြာမွာတင္မဟုတ္၊ စလံုးလို ေခတ္မီတိုးတက္ေသာ ကြၽန္းၿမိဳ႕ပင္လွ်င္ ၾကံဳေတြ႔ေနရသည္။ စပ္ခဲ့ဖူးေသာ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ မိုးကဗ်ာဟု အမည္ေပးထားေသာ ေပ်ာ္စရာ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ အလ်ဥ္းသင့္၍ တင္ဦးမည္။

ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ေလ...
ေရးေဖာ္ေရာင္းရင္း သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ....

ဝႆန္ကာလ မိုးက်ၿပီဆိုလ်င္
ထီးအိုထီးေဆြး ထုတ္လို႔သာ ဟန္ျပင္
စကၤာပူတခြင္ ေရေဖြးေဖြးငယ္ႏွင့္ေလး....။

ဂ်ိဳးၿဂိမ့္ရယ္မွ တညံညံ
မိုးၿခိမ္းသံ ဆူညံပြက္ကယ္ေၾကာင့္
ႏွမေလး ေမာင့္ရင္ခြင္
ခိုဝင္ကာ ေျပးခ်င္ေပါ့ေလး....။

စိတ္ကူးရယ္တဲ့မွ တယဥ္ယဥ္
မိုး႐ြာရင္ အိမ္မွာ ႏွပ္ခ်င္လို႔
ေကာ္ဖီပူေႏြးရယ္နဲ႔ စာအုပ္မို႔ ဖတ္စရာ
ေက်ာ ႏွင့္ အိပ္ယာ ကပ္သည္ႏွင့္ေလး....။

ေလျပင္းငယ္တဲ့မွ ၾကမ္းၾကမ္း
Traffic Jam တေလွ်ာက္ ကားတန္း႐ွည္ ေႏွာင့္သမို႔
ေနာက္က်လို႔ ႐ံုးအေရာက္
မန္ေနဂ်ာ ဆူေဟာက္သည္ႏွင့္ေလး....။

႐ံုးအသြား မိုးမိသည္ကိုျဖင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ခ်င္ေသးသလိုလိုပင္။ ဖိနပ္အေကာင္းေလးမ်ား ဝတ္မိသည့္ေန႕ မိုး႐ြာပါက ဖိနပ္ေလးခြၽတ္ကာ လက္မွကိုင္သြားခ်င္ေတာ့သည္။ ဖိနပ္ဆိုလို႔ တခါက ဖိနပ္ေၾကာင့္ သူအေတာ္ ႐ွက္ခဲ့ရဖူးသည္။ တကယ္ေတာ့ ဖိနပ္တခုထဲ မဟုတ္ပါ။ မိုးႏွင့္ ေပါင္းမိ၍သာ ျဖစ္ေလသည္။ အဲသည္ေန႔က အကႌ်အစိမ္းေရာင္ ႏွင့္ စကပ္အနက္ေရာင္၊ ခံုျမင့္ ကတၲီပါဖိနပ္ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ႏွင့္ အေတာ္ကို လန္းခဲ့သည့္အျပင္ ဖိနပ္ လာ လာၾကည့္ၾကေသာ ႐ံုးမွ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား စားပဲြခံုေအာက္မွ ေျခေထာက္ကေလးႏွစ္ေခ်ာင္း ခဏခဏ ထုတ္ျပေနရခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။

ထိုေန႔က ေန႔ခင္းကတည္းက မိုး ေစြေနသည္မွာ ႐ံုးဆင္းမွ တိတ္ေလသည္။ သို႔ႏွင့္ ညေန ႐ံုးအဆင္း ကြန္ကရစ္လမ္းေလးေပၚ ေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့ႏွင့္ သြားရာ ႐ံုးကားဆီမေရာက္မီ ဗိုင္းကနဲ ေခ်ာ္လဲခဲ့ေတာ့သည္။ ထီးစကပ္လို ဖားဖားႀကီးမဟုတ္ဘဲ တိုက္စကပ္ အၾကပ္မို႔သာ ေတာ္ပါေသးသည္။ ေဘးဘယ္ညာ လက္ေမာင္းရင္းမွ ဆဲြကိုင္ကာ ထူေပးခဲ့သူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးစကား မဆိုမိ၊ ကိုယ္တိုင္လည္း ႐ံုးကားေပၚ ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္း မသိေအာင္ လူတကိုယ္လံုး ထူပူေနခဲ့သည္။ မိုးႏွင့္ ဖိနပ္ကိုပဲ စိတ္နာရမည္လား၊ နေမာ္နမဲ့ႏိူင္လွေသာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ အျပစ္တင္ရမည္လား မဆိုႏိူင္။ ခု ျပန္ေတြးေသာ္ ရယ္ခ်င္ပက္က်ိ ၿပံဳးမိရသည္။

အလုပ္ခ်ိန္ ႐ြာေသာမိုးကို အလုပ္ပိတ္ရက္သို႔သာ ေ႐ႊ႕လိုက္ခ်င္သည္။ အိပ္ရာေပၚ ေစာင္ထူထူျခံဳကာ စႏၵရားလွထြဋ္၏ တိမ္တမန္ႏွင့္ ေကြးခ်င္သည္။ ဝမ္းလ်ားေမွာက္၍ ပူလာေသာ္ တေစာင္း၊ တေစာင္းေျပာင္း၍ ေႏြးလာေသာ္ ပန္လန္လက္ ပက္လက္ကယ္လန္လို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေလ်ာင္းစက္နည္းႏွင့္ ေလ်ာင္းစက္မည္။ ပ်င္းရိျခင္း ၆ပါး၌ မိုး႐ြာသည္ကို တပါးအေနႏွင့္ တိုးေစခ်င္လွသည္။

႐ံုး၌ အလုပ္ မယ္မယ္ရရ မ႐ိွေသာေန႔မ်ားမွာ မိုး႐ြာၿပီဆိုလွ်င္မူ နဂိုကမွ ထြက္ခ်င္ခ်င္ စိတ္တို႔သည္ ေျခေထာက္ ဘီးတပ္ကာ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚ ေရာက္၏။ ဘေလာ့ဂ္ေပၚ ေရာက္၏။ လိုင္းေပၚတက္၏။ ရပ္ကြက္ထဲမွ လူမ်ားကို ဟိုင္း လုပ္၏။ အမ်ားသူငါ စေတးတပ္စ္၌ မိုး႐ြာေနတယ္ ပ်င္းတယ္ အိပ္ငိုက္တယ္ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ ဝါး...အစ႐ိွသည္တို႔ကို ဖတ္ရသည္ ႐ိွေသာ္ ဝမ္းသာအားရစြာ ဝင္ေရာက္ပူးေပါင္း၏။ ခ်ိဳကုပ္႐ိွရာ ခ်ိဳကုပ္လာ ဆိုထားသည္ မဟုတ္ပါလား။

ေလေရာ မိုးေရာ ၾကမ္းလာသည္။ သူ႔ မ်က္ႏွာေပၚ ေအးစိမ့္ေသာ မိုးစက္တို႔ ခုန္ေပါက္ က်ဆင္းလာျပန္သည္။ ဟင့္အင္း သူ ျပဴတင္းတံခါးကို ထမပိတ္ခ်င္ပါ။ သည္လိုေလး ခဏ ေနခ်င္ေသးသည္။

"ဟာ...မိန္းမ သြားၿပီကြာ ကိုယ့္အကႌ်ေတြ ေလွ်ာ္လွမ္းထားခဲ့တာ မိုး႐ဲႊကုန္ၿပီေဟ့..."

"အင္...အမ္ ဘာလဲ မိုး႐ြာေနလား ဘယ္တုန္းက အိမ္ျပန္ေရာက္တုန္း"

အဆီအေငၚမတဲ့စြာ စကားလံုးတို႔ ခုန္ထြက္သြားသည္။ မိုး႐ြာခ်ိန္အေတြး ေတြးရင္း အေတြးထဲ သူ ေမ်ာပါသြားခဲ့သည္။ သူ ရယ္မိျပန္သည္။ တကယ္ဆို မိုး႐ြာလွ်င္ သူ ေတြးမေနအားပါ။ လွမ္းထားေသာ အဝတ္ေတြ ႐ုတ္ရမည္။ အိမ္ျပဴတင္း တံခါးေတြ ပိတ္ရမည္။ အိမ္ေ႐ွ႕ ဖိနပ္စင္ မိုးမပက္ေစရန္ ေနရာ ေ႐ႊ႕ရမည္။ ႐ြာမွာလိုေတာ့ ေရခံစရာ မလိုပါ။ သူ လက္ေတြ႔ ဘဝထဲ ေရာက္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။





သူငယ္ခ်င္း သက္ေဝရဲ႕ တက္ဂ္ပိုစ့္ေလးပါ။ မိုး႐ြာရင္ မေတြးတတ္တဲ့ က်မအတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလး အၾကပ္ေတြ႔ေစခဲ့တဲ့ ပိုစ့္ပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္း ေက်နပ္မယ္ ထင္ပါတယ္ေနာ္....

20 comments:

  1. အစ္မေတာင္ ေရးၿပီးသြားၿပီ။ ဖတ္ရင္းနဲ႔ ၿပဳံးလုိက္ရေသး။ း))

    ReplyDelete
  2. မိုးရာသီ.....
    လက္ေတြ႕ခံစားခ်က္ေလး ဖတ္သြားပါတယ္။

    ReplyDelete
  3. သူတို႔ဆီမွာ မိုးေတြရြာေနတာ စာေတြဖြဲ႔ေနလိုက္ၾကတာ..
    ဒီမွာျဖင့္ ခ်မ္း လြန္းလို႔ ေကြးေနရတယ္..

    ReplyDelete
  4. ဒီမနက္ေတာ့ မုိးကလဲရြာ Haze ကလဲျဖစ္ ကားေတြကလဲ ၾကပ္……

    ReplyDelete
  5. ဘေလာဂ့္ဂါ ျဖစ္လာမည့္ ကေလးဆိုေတာ့လည္း ငယ္တုန္းကတည္းက မိတ္ေပါသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ အမခ်စ္....အဲဒီအေရးေလးၾကိဳက္တယ္...။ ငါ့အမက မေတြးတတ္ေပလို႔ပဲ...ကဗ်ာေတာင္စပ္လိုက္ေသး....။ အမခ်စ္မိုးရြာခ်ိန္အေတြးေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္....။

    ခင္တဲ႔
    မိုးေငြ႔

    ReplyDelete
  6. ဒီမွာေတာ႔ ေရေတြၾကီးလို႔ စိတ္ညစ္ေနရတယ္.။။

    ReplyDelete
  7. အမခ်စ္နဲ႔အတူ မိုးထဲမွာလိုက္ေတြးသြားခဲ့တယ္..။
    လြမ္းသလိုလိုႀကီးပဲ........
    ခ်စ္တဲ့
    ညီမသဒၶါ

    ReplyDelete
  8. မိုး မိုး အခုေတာ႔ မိုးကိုေၾကာက္ေနတယ္ဗ်ဳိ႕ ၿပိဳစရာ ေတြမၿပိဳေအာင္ မိုး ရယ္ မရြာပါနဲ႕ေတာ႔ ...

    ခင္မင္စြာျဖင္႔
    ေရႊစင္ဦး

    ReplyDelete
  9. ေက်နပ္ပါတယ္။ ေက်နပ္ပါတယ္။ သက္ေ၀ေတာ႔ မဟုတ္ .. အန္တီသက္ေ၀ရဲ႔ တူနယ္ခ်င္းပါ။ ေရးထားတာ ဖတ္လို႔ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ မိုးဆိုတဲ႔ ေကာင္ေလး သနားပါတယ္ အၾကည္ရယ္။

    တို႕ကေတာ႔ မိုးရြာရင္ စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းေလး သတိရတယ္။
    သတိရလို႔ သီခ်င္း နဲနဲညည္းသြားတယ္ ..း)

    ရြာေစခ်င္ရင္ မရြာႏိူင္ဘူး ...
    မရြာေစခ်င္ရင္ သြန္းၿဖိဳး မဆဲေတာ႔တယ္ ...
    မိုး ... ဘယ္လိုလဲမိုး ...
    ေၿပာရခက္လြန္းတဲ႔ မိုးမင္းရယ္ ...
    ခန္႔မွန္းရ ခက္တဲ႔ မိုးမင္းရယ္ မိုး ....

    မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ကိ္ု မိုးနဲ႔ ႏိွဳင္းယွဥ္ဖဲြ႔ထားတဲ႔ သီခ်င္းေလးပါ။ တို႕သိပ္ၾကိဳက္တယ္။

    ReplyDelete
  10. အမခ်စ္ေရ
    ဒီမွာေတာ့ မိုးကေတာ့ ရက္ရက္စက္စက္ကိုရြာျပန္ေပါ့
    ဒါေၾကာင့္ ကၽြတ္ကေလးေတြေဆာင္ထား
    ေနာက္ေဖးက ပံုးေလးေတြ အဖံုးရွိလားနဲ႕ အသင့္ျပင္ေနပါတယ္
    ေရကူးလို႕ရေအာင္လို႕ေလ အိပ္ယာထဲ တေစာင္းေရာ ပက္လက္ေကာ ေမွာက္ရက္နဲ႕ ေနရတာ ေခါင္းေတြေတာင္ မူးေနျပီ ေခါင္းကေတာ့ လွည္႔မွမရတာကိုး

    ခင္မင္တဲ့
    seesein

    ReplyDelete
  11. အေရာင္ေတြ စံုလင္ လွပတဲ့ မိုးရြာခ်ိန္ အေတြးပါ...
    လက္ေတြ႕ဘဝမွာ ေတြးေနစရာ အခ်ိန္မရွိဘူးဆိုတာကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ သေဘာက် လက္ခံပါတယ္...။ ဒါေပမယ့္ တခါတခါမွာေတာ့ သီခ်င္းေလး တေအးေအးနဲ႕ ဟိုေတြး ဒီေတြး ေတြးခ်င္ ေတြးမိတာေပါ့ေလ...။

    သူငယ္ခ်င္း ဆြိကို အားက်လို႕ ဒီေန႕ နားေထာင္ျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းေလး မိုး အေၾကာင္းလဲ ပါေနလို႕ ေရးေပးလိုက္တယ္... သီခ်င္းနာမည္က အခ်စ္မရွိမွပဲ... ငါ တဲ့... အဆိုေတာ္က ရဲေလး ပါ...။

    "မလြမ္းဘူးလုိ႔ အားတင္းလည္း… ငါ့ကိုယ္ငါပဲ ညာေနတာ… အျပင္ကသည္းတဲ့… မုိးမွာ သတိရျခင္းေတြပါေနမွာပဲ…
    ရြာေနတဲ့ ငါ့ရင္ထဲမွာ မစဲေတာ့ဘူး… အခု ဒါေတြဟာ…
    တရားခံဟာ ဘယ္မွာလဲ... ပုိက္စိတ္တိုက္ၿပီး ရွာေနတာ… ... ..."

    ReplyDelete
  12. ဒီမွာေတာ့ မိုးေတြညိဳ႕ၿပီး စိမ့္လို႕..ရြာလို႕..။ ေၾကညာေနတယ္။ မုန္တိုင္းတဲ့။ မေန႕ကလိေမၼာ္။ ဒီေန႕ အနီတဲ့..။ ဒါေပမယ့္ ရံုးကတက္ေနရတာပါဘဲ..။ အခုေတာ့ ေအးစိမ့္ေနတဲ့ အဲကြန္းခန္းထဲ အေႏြးထည္ထူထူ၀တ္လို႕..လိပ္လို ကြန္နက္ရွင္ကို အံတုလို႕ ကြန္မန္႕ေလးေရးခဲ့ပါတယ္ မခ်စ္ေရ..။
    ေၾသာ္...မိုး..။

    ReplyDelete
  13. မိုးကဗ်ာကေတာ႕ အမိုက္ဆံုးဘဲ အစ္မေရ
    မ်က္စိထဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ရွိေစတယ္ေနာ္။
    ဒီမွာလဲ မိုးေတြ ရြာေကာင္းတုန္းပါဘဲ
    ဒီမိုးတိတ္တာနဲ႕ လာမဲ႕ရက္ေတြဆို ေဆာင္း၀င္ေတာ႕မယ္
    ေဆာင္းေရာက္ျပန္ေတာ႕လဲ ခ်မ္းလြန္းတယ္..
    ကဗ်ာထဲကထီးေတာ႕ မေဆာင္းပါနဲ႕ အစ္မရယ္
    အစ္မအတြက္ ထီးအသစ္ေလး ၀ယ္ပို႕လိုက္ပါ႔မယ္
    ေတာ္ၾကာ ေဆာင္းေနရင္း က်ိဳးျပဳသြားမွာ စိုးလို႕ပါ။ း)
    သီတင္းကၽြတ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အစ္မေရ။

    ReplyDelete
  14. ဂ်င္းကေတာ့ မုိးရြာတဲ့အခ်ိန္ဆုိ ရုံးမွာဆုိ မေပ်ာ္ဘူး။ အိမ္မွာဆုိရင္ေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္တယ္။ း))

    ReplyDelete
  15. ဟိုးတုန္းကေတာ့ မိုးမ်ားရြာရင္ ေဘာလံုးကိုင္ျပီး အိမ္ေပၚကဆင္းလြန္းလို႔ အိမ္က အိပ္ရာလိပ္ပါယူသြားပါလားတဲ့ အဲေလာက္ထိကိုပဲ :) ခုေတာ့ လြမ္းစရာေလးေတြေပါ့ အမခ်စ္ရယ္ :(

    ခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)

    ReplyDelete
  16. ညီမကေတာ့...မိုးရြာရင္ေစာင္ေလးျခံဳ..စာၾကည္႔မီးေလး
    ဖြင့္လို႕စာအုပ္ေလးဖတ္ၿပီးေနခ်င္တာ..
    တကယ္လက္ေတြ႕မွာေတာ့........
    မိုးရြာေနလည္း..... :(

    ReplyDelete
  17. ဖတ္သြားပါတယ္ အစ္မေရ။
    ..........................................

    အစ္မေရ.. ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ေသာ္ လည္းေကာင္း အတည္ေသာ္လည္း ေျပာမိတဲ႔ စကားေတြ ထဲမွာ

    အမွားပါခဲ႔ျပီး ကာယကံ ၊ ဝစီကံ နဲ႔ ပတ္သတ္ေသာ အျပစ္မ်ားကို ခြင္႔လႊတ္ပါရန္ ေလးစားစြာ ဝန္ခ်ကာ ရွိခိုး ေတာင္းပန္ပါတယ္ အစ္မ။

    အစ္မလည္း စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း ၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည္႔စံုပါေစ။

    ReplyDelete
  18. လက္ေတြ႔ဘ၀ထဲ ေရာက္လာတဲ႔ မိုး အေတြးေလးကို သေဘာက်သြားတယ္။
    ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ မိုး နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးေတြဟာ သတိရစရာ လြမ္းခ်င္စရာ ေကာင္းေနခဲ႔တယ္။ ထီးေဆာင္းေပးတဲ႔ ေကာင္ေလးကလဲ မိုးလိုပဲ ငိုတတ္သလားးး ေယာက်ာၤးေလးေတြ ငိုတာ သိပ္မၾကိဳက္..:P
    ခ်ိဳသင္းကေတာ႔ မိမိုးကို ခ်စ္လိုက္တာေလ..ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းကို ငယ္ငယ္က သေဘာက်မိခဲ႔တယ္။

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...