၂၀၁၀ အေရးေတာ္ပံု

ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ေတြက တ႐ုပ္ႏွစ္ကူး ဝန္းက်င္မို႔ ဆပ္ပလိုင္ယာ (Supplier) ေတြဆီက လက္ေဆာင္ မုန္႔ေတြ ႐ံုးမွာ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ လိေမၼာ္သီး၊ ဝက္သားျပားကင္၊ နာနတ္သီး ကြတ္ကီ၊ မုန္႔အခ်ိဳေတြမ်ား စံုေနတာပါပဲ။ စတပ္ဖ္ေတြ အိမ္ကို ေပးလိုက္တဲ့ အျပင္ ႐ံုးမွာကိုပဲ အလ်ံပယ္ ေပါမ်ားလြန္းေနတာ ဆိုေတာ့ အဲဒီရက္ပိုင္းက ႐ံုးမွာ တနာရီျခား မုန္႔စားၾကတာ အက်င့္ေတာင္ပါတယ္။ အားတဲ့သူက (မအားလည္း အားေအာင္ လုပ္ၾကပါတယ္) မုန္႔ထုပ္ ဖြင့္ေဖာက္ၿပီး စားပဲြခံုေစ့ လိုက္ေဝငွ ေနေတာ့တာ။ မစားဘူးလို႔ တင္းထားလည္း သံပတ္က ေလ်ာ့ေလ်ာ့သြားၿပီး အားနာနာ နဲ႔ ယူစားမိေနေတာ့တယ္။

အရပ္ ၅ေပ ၄လက္မမွာ အရင္က ကီလို ၅၀ (ေပါင္ ၁၁၀) ႐ိွခဲ့တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ခုေတာ့ ကီလို ၅၇ (ေပါင္ ၁၂၅) ႀကီးမ်ားေတာင္ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီအ႐ြယ္ႀကီးက်ကာမွ အရပ္က ဘယ္ထြက္ ေတာ့မတုန္း ၊ ၅ေပ ၄လက္မ ပဲေပါ့။ လူက ေဒါင္လိုက္ တက္မလာပဲ ေဘးတိုက္ႀကီး ထြားလာ တာ...ဘယ္ေလာက္ အၾကည့္ရ ဆိုးမလဲ မွန္းသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့။


အိမ္မွာလည္း ေတာ္႐ံုပဲ စားမယ္၊ ဝိတ္ေလ်ာ့မယ္ ဆိုၿပီး စိတ္ဆံုးျဖတ္ထားတာပါ။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဝိတ္ခ်ျဖစ္တာက လူကို မဟုတ္ပဲ ေရခဲေသတၱာကို ျဖစ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေခ်ာကလက္တို႔ ခ်ိစ္တို႔ ေရခဲမုန္႔တို႔ ဆိုတာက က်မ အႀကိဳက္ျဖစ္ေနေလေတာ့ ေရခဲေသတၱာ ႀကီး တခုလံုး က်မ အႀကိဳက္လို႔ ဆိုရမလို ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ခုေတာ့ ေရခဲေသတၱာမွာ Log-in Name နဲ႔ Password ထည့္ထားလိုက္ ရတယ္။ Log-in name : ခ်စ္ၾကည္ေအး ဆိုတာနဲ႔ Access denied ပဲ....။ တတ္ႏိူင္ဘူးေလ...အဲသလို လုပ္မွ ရမဲ့ အေျခအေနကိုး...။

လွခ်င္ ပခ်င္တယ္ ဆိုတာထက္ အဝတ္အစားေတြ မေတာ္ေတာ့တာက ဆိုးပါတယ္။ တခါမ်ား အက်ႌေလးေတြ ေစ်းခ်ေနတာမို႔ တန္တယ္ဆိုၿပီးအဝယ္ ကိုယ့္ဆိုက္ဒ္က မ႐ိွေတာ့ ခပ္တည္ တည္ပဲ နဲနဲေလး ဝိတ္ခ်လိုက္ရင္ ရၿပီ ဆိုၿပီး စေမာဆိုက္ဒ္ ေတြ ဝယ္ခ်လာတာ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ အငယ္မ ေကာင္းစားဖို႔ ျဖစ္သြားပါေရာလား။

ေနာက္တခုက လူက ေလးလာတာ...ကိုယ္ေတြ ေညာင္းကိုက္တတ္လာတာ။ အရင္ကလို မသြက္လက္ေတာ့ ကိုယ္လက္ ေလ့က်င့္ခန္းေလးမ်ား လုပ္ရင္ တခ်က္ခုတ္ ၂ ခ်က္ ၃ခ်က္ ျပတ္ကေရာ။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္းမာေရးက ပိုအေရးႀကီးလာၿပီ မဟုတ္လား။ မနက္ေစာေစာ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ဖို႔က်ေတာ့ လည္း အိပ္ခ်ိန္ထဲက ဖဲ့မေပးႏိူင္၊ ညေန႐ံုးဆင္းခ်ိန္ က်ျပန္ေတာ့ လည္း ခ်က္ရ ျပဳတ္ရနဲ႔၊ စာေရးခ်င္တာနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္လည္ခ်င္တာနဲ႔ ေတာင္ အခ်ိန္ မေလာက္ ႏိူင္တာ။ ဒါေတာင္ ခုတေလာ အိမ္မွာ မခ်က္ျဖစ္တာ ၾကာေပါ့။

တကယ္က ပိုေနတဲ့ ၇ ကီလိုကို ၂၀၁၀ မွာ အနဲဆံုး ၆ ကီလိုက်ခ်င္တာပါ။ တလကို ကီလိုဝက္ ႏႈန္းနဲ႔ တႏွစ္ အၾကာမွာေပါ့ေလ...။ ဒါေပမဲ့လည္း စိတ္ကူး ထဲ ပလန္ဆဲြ၊ ပါးစပ္ကပဲ ဝိတ္ခ်ဖို႔ ေအာ္ေနတာ ဆိုေတာ့ကာ ဒီဝိတ္ႀကီး ကလည္း ခုထိ မလႈပ္ေသးပါဘူး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ...၂၀၁၀က ၁၀လႀကီး မ်ားေတာင္ က်န္ပါေသး။ ဒီႏွစ္ကုန္မွာ ၅ကီလို က်လည္း မဆိုးပါဘူးေလ။ ေအာ္ေန႐ံုနဲ႔ေတာ့ မၿပီးဘူး မဟုတ္လား။ ခက္ေနတာက အေရး ေတာ္ပံု ေအာ္ရ မည္....အဲေလ...ေအာင္ရမည္ လို႔ ခုထိ ေအာ္ေနတုန္းပဲ ဆိုေတာ့ကာ...


ဘဝ အေမာေတြ ေျပၾကပါေစ႐ွင္...