Thursday, December 24, 2009

အလႉ ဒါန ျပဳၾကသည္ ဆိုရာဝယ္...

"နင့္အသက္ တခါလႊတ္ ငါ့အသက္ ဆယ္ခါလႊတ္"

က်မတို႔ ငယ္ငယ္က ငွက္လႊတ္၊ ငါးလႊတ္ၾကတဲ့ အခါ ေျပာေလ့႐ိွၾကတဲ့ စကား ေလး...ခု အေသအခ်ာ ျပန္စဥ္းစား ၾကည့္မိတဲ့ အခါ အေတာ္ကေလး ရယ္စရာ ျဖစ္ေနတာ...။

ဘယ့္ႏွယ္ သူ႔ ေတာ့ တခါလႊတ္ၿပီး ကိုယ့္က်ေတာ့ ဆယ္ခါ လႊတ္ရမယ္ လို႔ ၊ ေဘးမဲ့လႊတ္တဲ့ ဇီဝိတ ဒါန ျမတ္တဲ့ အလႉပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ေလာဘေလး တန္းလန္းနဲ႔ လႉတဲ့ အလႉ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္၊ ကိုယ္က ၉ ခါ အျမတ္ ျပန္ရဖို႔ တြက္ၿပီး လႉထား တာကိုး...။

တကယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုး ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက ငွက္ကေလးရဲ႕ ေနရာမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္ကေလးနဲ႔ ခဏ ဝင္ၾကည့္ရမွာ ၊ ခမ်ာ တကယ္ပဲ က်ဥ္းၾကပ္ ေနပါလား၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေန႐ွာမွာ ၊ သူလဲပဲ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္း ခ်င္ ႐ွာလိမ့္မေပါ့၊ ငါသာ ဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုမ်ား ခံစား ရမွာပါလိမ့္၊ သူ႔ကို လႊတ္လိုက္ ရင္ျဖင့္ သူ ေပ်ာ္႐ွာမွာ...။

အဲဒီလို...ငွက္ကေလး အေပၚ ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေလး ထားၿပီး တကယ္ လႊတ္လိုက္တဲ့ အခါမွာလည္း ဟိုးေကာင္းကင္ႀကီးထဲ လြတ္လပ္စြာ တဟုန္ထိုး ပ်ံသြားတဲ့ ငွက္ကေလးရဲ႕ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေလး ၊ အဲဒါေလးကို ရင္ထဲ ကူးစက္လို႔ ငွက္ကေလး နဲ႔ အတူ ခံစား ေပးရမွာ...။

ဘာကိုပဲ လႉလႉ ၊ ကိုယ္လႉလိုက္လို႔ အလႉခံပဂၢိဳလ္ ရ႐ိွိမဲ့ ခ်မ္းသာမႈေလးကို ပီတိေလးနဲ႔ ခံစားၿပီး ဝမ္းေျမာက္လို႔ ၊ မိမိ ရင္ထဲ အေအးဓါတ္ ေလး ကိန္းေနပါေစ။

ၿပီးတဲ့အခါ ဘာဝနာ ကုသိုလ္ေလး ထည့္လို႔ ဪ သူလဲ မၿမဲတဲ့ အနိစၥ၊ ကိုယ္လဲ မၿမဲတဲ့ အနိစၥ၊ အဲဒီလိုေလး ဆင္ျခင္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ ပိုၿပီး အက်ိဳးမ်ား သြားေတာ့တာ...။

သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းကပ္ လႉဒါန္းတဲ့ အခါမွာလည္း လႉဖို႔အတြက္ ဆြမ္းခ်က္၊ ဆြမ္းျပင္တဲ့ အခါ ဒီဆြမ္းေလး ဘုန္းေပးရျခင္းေၾကာင့္ သံဃာေတာ္ေတြ ေ႐ွ႕ဆက္ သာသနာ့ အက်ိဳး သယ္ပိုးႏိူင္ေတာ့မဲ့ အေရးေတြးလို႔ ပီတိေလးနဲ႔ ဝမ္းသာေနရမွာ ၊ ၿပီးမွ အလႉခံ ပုဂၢိဳလ္သည္ လဲ မၿမဲ၊ လႈဒါန္းေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္လဲ မၿမဲ ရယ္လို႔ အနိစၥ သေဘာေလးလည္း ဆင္ျခင္လိုက္ ႏိူင္မယ္ ဆိုရင္ အင္မတန္ အက်ိဳးမ်ားတဲ့ အလႉ ျဖစ္သြားပါတယ္။

ဒါေတြက မလႉခင္ နဲ႔ လႉေနစဥ္ ထားရမဲ့ စိတ္ေလးပါ။ လႉၿပီးတဲ့ အခါမွာလည္း ၾကံဳလိုက္တိုင္း ဒီအလႉေလးျပန္ စဥ္းစားရင္း ဝမ္းေျမာက္ ပီတိေလး ျဖစ္ေနရမွာ...။ ဒါဆိုရင္ သံုးတန္ေစတနာ ျပဌာန္းၿပီး လႉထားတဲ့ အတြက္ အင္မတန္ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ အလႉေလး ျဖစ္သြားၿပီေပါ့ ။

ကိုယ့္ဘက္ကသာ ျဖဴစင္ သန္႔႐ွင္းတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ဘာမွ တုံ႔ျပန္ အက်ိဳး မေမွ်ာ္ကိုးပဲနဲ႔ လႉဒါန္းပါ ၊ ဆုေတြ ဘာေတြ ေတာင္းေနစရာ မလိုပါဘူး ၊ အက်ိဳးေပးက သူ႔ဘာသာ ေအာ္တို လာပါ လိမ့္ မယ္။ မႏၲေလး သြားတဲ့ ကား စီးမွေတာ့ မႏၲေလး ေရာက္ရမေပါ့။

အဲဒီလို မဟုတ္လို႔ ဆုေတာင္းခ်င္ လွခ်ည္ရဲ႕ ဆိုရင္လဲ ေတာင္းေပါ့ေလ။ က်မကေတာ့ နိဗၺာန္ဆုပဲ ေတာင္း ေစ ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နိဗၺာန္က ေတာင္းယူ လို႔ မရ ၊ တကယ္ အလုပ္ လုပ္မွ ရမယ္ ဆိုတာေတာ့ သတိခ်ပ္ ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ဤအလႉသည္ နိဗၺာန္၏ အေထာက္ အပံ့ ျဖစ္ပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းတာက ပိုၿပီး အဓိပၸါယ္ ႐ိွပါတယ္။

လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ၊ ျဗဟၼာခ်မ္းသာ ေတြ ဆုေတာင္းေနစရာ မလိုပါဘူး။ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာ ကိုသာ အာ႐ံုျပဳၿပီး လႉပါ။ မႏၲေလး လက္မွတ္ ျဖတ္ ထားတဲ့ သူဟာ လမ္းမွာ ေတာင္ငူတို႔ ပ်ဥ္းမနားတို႔ မေရာက္မွာ ပူေနစရာမွ မလိုအပ္ ပဲေလ...။

လႉဒါန္းတတ္ ဆုေတာင္းတတ္ၾကပါေစ...။




*** ညီမေလး တေယာက္က ေျပာလာပါတယ္။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ မွာ အမက ဘာဝနာကို တန္းေရးတာကိုး တဲ့၊ ဒါန နဲ႔ သီလ အေျခခံေလး အရင္ေရးေပးပါအံုး အမရယ္ လို႔ ဆိုလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ မနက္ဖန္ ေမာင္ရီႏိူတို႔ရဲ႕ စုေပါင္း အလႉေလး အေၾကာင္းကလဲ ေခါင္းထဲ ႐ိွေနတာေၾကာင့္ ဒီပို႔စ္ေလး ထပ္ေရးျဖစ္ပါတယ္။ သိၿပီးသူမ်ားလဲ ႐ိွၾကမွာပါ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီပို႔စ္ေလး ဖတ္မိလို႔ အသိေလး တခု တိုးသြားတယ္ ဆိုရင္ပဲ က်မ ဝမ္းသာရမွာပါ...။

7 comments:

  1. အမေရ

    ညကမအားလိုက္လို႕ ခုမွ လာဖတ္ရတယ္။

    စိတ္ထဲမွာ အၾကည္လင္ဆံုး ျဖစ္ေနပါတယ္။

    မွတ္သားသြားပါတယ္ဗ်ာ

    ReplyDelete
  2. မထင္မွတ္ပဲလွဴျဖစ္သြားတဲ့၊ လုပ္ျဖစ္သြားတဲ့ေကာင္းမႈကလြဲရင္.. စိတ္သန္႔သန္႔နဲ႔လွဴဖို႔ရာေတာ္ေတာ္ခက္တာ အစ္မရ။ မထင္မွတ္ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ ပါပါသြားတတ္လို႔..။ အစ္မေျပာသလိုပဲ စိတ္ျဖဴျဖဴထားၿပီးလွဴတာအေကာင္းဆုံးပါပဲ..

    ReplyDelete
  3. ဆုေတာင္းတတ္ေအာင္ ေျပာျပေပးတဲ့ ပိုစ့္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ...
    ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ပိတ္ရက္မ်ား ျဖစ္ပါေစ...

    ReplyDelete
  4. ေတြးပံုေရးပံုေလးကို ႏွစ္သက္မိပါတယ္။

    ReplyDelete
  5. ကုိေဝလင္းေျပာသလုိပဲဗ်ာ တခါတခါ လွဴျပီး ရမွာကုိ ေမွ်ာ္လင္႔ေနမိတဲ႔
    ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိယ္ မေက်နပ္ဖူး

    ReplyDelete
  6. မေအးေရ...
    ဖတ္ရတာ တစ္ကယ့္ကိုေက်းဇူးပါ...။ ေအာ္တိုအက်ိဳးေပးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္လည္းလက္ခံထားမိတာပါဗ်ာ...။
    ခင္မင္တဲ့
    ဏီလင္းညိဳ

    ReplyDelete
  7. တန္ဖုိးရွိလုိက္တဲ႔ပို႔စ္ေလး..
    ိသီလ၀ိသုဒိၶအေႀကာင္းေလးေရးပါဦး မမ..
    ေမ်ွာ္ေနမယ္ေနာ္

    ေလးစားခ်စ္ခင္တဲ႔
    ပန္းခ်ီ း)

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...