၂ဝ၁၈သင္ခန္းစာ

ကြၽန္မအတြက္ အမ်ားႀကီးသင္ယူခဲ့ရတဲ့ ၂ဝ၁၈ပါပဲ။ 

အထူးသျဖင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ လူမႈဆက္ဆံေရးပိုင္းေတြ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ထားတတ္ဖို႔၊ အစြဲသိပ္မႀကီးဖို႔၊ အေတးအမွတ္ သိပ္မထားဖို႔၊ သံေယာဇဥ္ မတြယ္တတ္ဖို႔၊ ကိုယ့္တန္ဘိုးကို ကိုယ္နားလည္ဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိေပးေနရေတာ့မယ္။ တေယာက္ေယာက္က အေပ်ာ္တမ္း လက္ကေလးနဲ႔ေတာက္လိုက္ရံုေလးနဲ႔ လဲက်မသြားဖို႔၊ မခံစားသင့္တဲ့ကိစၥေတြမွာ စိတ္ႏွစ္မခံစားဖို႔၊ နာက်င္ဖို႔မတန္တဲ့ကိစၥေတြမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္အပင္ပန္းမခံဖို႔...စိတ္ထဲရိွတာေတြ အကုန္မေျပာတတ္ဖို႔။ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ဆင္ျခင္ဖို႔ေတြ...။ 

၂ဝ၁၉မွာေတာ့ ဘဝမွာ က်န္ေနေသးတဲ့အခ်ိန္ေတြအတြက္ ေနမႈထိုင္မႈအသစ္တခုထဲ တဆစ္ခ်ိဳး ဝင္ရေတာ့မယ္။ ေတာ္လိုက္တာ ထက္ျမက္လိုက္တာဆိုတာထက္ လူေကာင္းတေယာက္အျဖစ္ ေနထိုင္တတ္ဖို႔၊ ပတ္ဝန္းက်င္ရယ္ အနည္းဆံုးကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္ထိစပ္မိတဲ့ လူအနည္းငယ္ရယ္ သူတို႔ေတြကို ကိုယ့္ေၾကာင့္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ နာက်င္ရတဲ့သူေတြမျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္တတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမယ္။ ေလွ်ာ့ရမွာေတြ အမ်ားႀကီးရိွေနတာကို လက္ခံရတယ္။ 

ကိုယ့္ေၾကာင့္နာက်င္ခဲ့ရသူေတြ ရိွမယ္။ ကိုယ့္ကိုနာက်င္ေစခဲ့တဲ့သူေတြ ရိွမယ္။ ၂ဝ၁၉မွာေတာ့ နာက်င္ေစမယ့္အရာေတြကို လႊတ္ခ်ခဲ့ေတာ့မယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကေလး ေနရာက်ဖို႔၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေပါ့ပါးဖို႔အတြက္နဲ႔ တျခားလူစိတ္ကို ကစားစရာမလုပ္ၾကပါနဲ႔၊ ကိုယ့္အတြက္ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးကေလးဟာ တျခားသူအတြက္ စိတ္မွာ ဒဏ္ရာရၿပီး တသက္လံုးထမ္းရမယ့္ဝန္ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ ေတာင္းပန္ေၾကေအးျခင္းဆိုတာ မာနကို ႏိွမ့္ခ်လိုက္တာမဟုတ္ဘဲ လူတိုင္းလုပ္ႏိူင္ခဲတဲ့ စိတ္အမြန္အျမတ္တခုဆိုတာ လူတခ်ိဳ႕ကို သိေစခ်င္တယ္။

ဟိုးတုန္းက ကိုယ္အျမဲပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္စိတ္အၾကည္ဓာတ္ကေလးကို ျပန္လည္႐ွာေဖြရယူမယ္။ အားလံုးကိုလည္း ရိုုးရိုုးသားသား ျဖဴျဖဴစင္စင္ ေပ်ာ္ေစခ်င္တယ္။ စိတ္ထဲရိွတာေတြ ခ်ေရးျဖစ္ျပန္တယ္။ ဆင္ျခင္ရမယ့္အထဲ သူလည္းပါတယ္...။
အပိုင္းအျခားနဲ႔ကန္႔သတ္လိုက္လို႔သာရယ္၊ တကယ္ေတာ့ ၂ဝ၁၉ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ရေနက် မနက္ျဖန္တခု၊ ေန႔တေန႔အစျပဳျခင္းတခုပဲ ဟုတ္လား...

ေပ်ာ္ရြွင္က်န္းမာၾကပါေစ..၂ဝ၁၉မွာ....

ခ်စ္ၾကည္ေအး
ဝ၁ဝ၁၂ဝ၁၉

ေနာက္ႏွစ္မွာ ဒီစာကို ျပန္ဖတ္ခြင့္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို လုပ္ႏိူင္ခဲ့သလားဆိုတဲ့ ဆန္းစစ္ခြင့္
ရိွခ်င္ပါေသးတယ္....