ေထြရာေလးပါး-၈

ေထြရာ - ၁

"လံုျခံဳမႈမဲ့ ပန္းဖူးကေလးမ်ား"

အသက္ႏွစ္ဆယ္အ႐ြယ္ လုပ္အားေပးဆရာမေလးႏွစ္ေယာက္ မတရားျပဳက်င့္ၿပီး အသတ္ခံလိုက္ရတယ္ ဆိုတဲ့သတင္းေလာက္ အက်င့္တန္တဲ့ သတင္းမ်ား ႐ွိဦးမလား။ 

ဆရာမေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ကေလးေတြကို သူတို႔စြမ္းသေလာက္ ပညာဒါနေပးေနတဲ့ ဆရာမေလးေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ဘာသာေရးဆရာမေလးေတြလည္း ျဖစ္သတဲ့။ ဒီေနရာမွာ ကခ်င္လူမ်ိဳး မြန္လူမ်ိဳး ကရင္လူမ်ိဳးစတဲ့ လူမ်ိဳးစုနာမည္တပ္မႈေတြ ခဏေမ့ထားေစခ်င္တယ္။ 

လူသားဆန္တဲ့ မိန္းမငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္၊ ေဝးလံေခါင္သီတဲ့အရပ္မွာ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္မဟုတ္ဘဲ ပရဟိတစိတ္အျပည့္နဲ႔ လူသားတာဝန္ေက်ပြန္စြာထမ္းေနတဲ့ မိန္းမငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္ လို႔သာ ျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုလူသားဆန္တဲ့ မိန္းကေလးေတြအေပၚ ဒီလိုလုပ္ရပ္မ်ိဳး လုပ္ဝံ့သူေတြဟာ လူသားမဆန္တဲ့၊ လူလို႔ နာမည္တပ္ဖို႔မသင့္တဲ့ လူနာမည္ခံေတြသာျဖစ္တယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ လိင္မႈကိစၥအၾကမ္းဖက္ျခင္းဟာ တျခားအၾကမ္းဖက္မႈေတြထက္ဆိုးဝါးကာ  လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုလံုးက အင္မတန္မွဆန္႔က်င္႐ြံ႐ွာတဲ့လုပ္ရပ္တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။ 

မေျပးေသာ္လည္း ကန္ရာ႐ွိဆိုတာလို ေသခ်ာေပါက္သူတို႔ေတြပဲလို႔ လက္ညွိဳးမထိုးလိုေပမယ့္ “တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း ခ်ီလာပါၿပီ”ဆိုၿပီး သီခ်င္းေလးေအးကာ ႏွစ္ကာလိႈက္လွဲမႈမ႐ွိေတာ့တာလည္း အမွန္ပဲျဖစ္တယ္။ ထားေတာ၊့ ဒီေနရာမွာလည္း ခုလို လူမဆန္စြာျပဳက်င့္သူဟာ တပ္မေတာ္သား၊ အရပ္သားရယ္လို႔ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာကာ နာမည္မတပ္ခ်င္၊ မတပ္လိုေတာ့ပါ။ 

ေျပာလိုရင္းမွာ လူသားဆန္ေသာမိန္းမငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္အေပၚ လူမဆန္စြာျပဳက်င့္ယုတ္မာခဲ့တဲ့ အက်င့္တန္မႈဆိုတာပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီအက်င့္တန္မႈအတြက္ အျပစ္႐ွိသူကို မွန္ကန္ထိုက္သင့္တဲ့ အျပစ္ရေစလိုျခင္းျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေနာင္ ဘယ္သူကမွ ဒီလိုမျပဳဝံ့ မျပဳရဲေအာင္ စံျပအမႈတစ္ခုအေနနဲ႔ စီရင္ခ်က္ခ်ေစလိုျခင္းသာျဖစ္တယ္။

၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အခန္း (၆) တရားစီရင္ေရးက႑ ပုဒ္မ (၂၉၃) - ခ မွာ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာတရား႐ံုးကို ဖြဲ႔စည္းခြင့္ျပဳထားၿပီး ပုဒ္မ ၃၁၉မွာ ပုဒ္မ ၂၉၃ - ပုဒ္မခြဲ ခအရ “စစ္ဘက္ဆိုင္ရာတရား႐ံုးမ်ားကို ႏိူင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ တျခားဥပေဒအရ ဖြဲ႔စည္း၍ တပ္မေတာ္သားမ်ားအတြက္  တရားစီရင္ရမည္”လို႔ ျပဌာန္းပါ႐ွိပါတယ္။ ၿပီးျပန္ေတာ့ အဲဒီလို တရားစီရင္ခ်မွတ္မႈမွာ တပ္မေတာ္ကာခ်ဳပ္ရဲ႕အဆံုးအျဖတ္သည္သာ အၿပီးအျပတ္ျဖစ္သည္လို႔ဆိုထား တယ္။

ဒီေတာ့ တရားခံဟာ တပ္မေတာ္သားေတြထဲကသာ ျဖစ္ေနရင္ တရားစီရင္ေရးဟာ ဘယ္လုိျဖစ္မလဲဆိုတာ ဆက္စဥ္းစားစရာျဖစ္လာတယ္။ အိုးေကာင္းေစခ်င္ရင္ နာနာ႐ိုက္ရတဲ့ အိုးသည္လိုသာ ျဖစ္ေစခ်င္မိတယ္။ သမာသမတ္က်တဲ့ စီရင္မႈျဖစ္ေစခ်င္မိတယ္။ 

ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကခ်င္ ကရင္ ျမန္မာဆိုတာထက္.... 
အရပ္သား တပ္မေတာ္သားဆိုတာထက္.... 
“လူသားဆန္ေသာ အျပစ္မဲ့သူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ ရက္စက္စြာ ျပဳက်င့္သတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ လူအမည္ခံသူမ်ားအား သမာသမတ္က်စြာ ထိုက္သင့္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္က်ခံေစလိုတဲ့စိတ္သာ ႐ွိပါတယ္”

လံုျခံဳမႈမဲ့ေသာ အျပစ္မဲ့ပန္းဖူးကေလးမ်ား ရက္စက္စြာ အေျခြခံရျခင္းမွ ကင္းေဝးေစခ်င္မိပါတယ္။

မွန္ကန္စြာ စီရင္ထံုးျဖတ္ေသာတရားဥပေဒဆိုတာ ကြၽန္မတို႔အရပ္မွာ အမွန္တကယ္႐ွိေနပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိပါရဲ႕….

ေထြရာ - ၂

"ၿငိမ္းခ်မ္းေရး"

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လူတိုင္းလိုလားၾကတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ၿငိ္မ္းခ်မ္းစြာ စားေသာက္ခ်င္တယ္၊ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း အိပ္စက္ႏိူးထလို႔ အဆံုးအစမဲ့ ေကာင္းကင္ျပာျပာႀကီးကို  ေငးေမာ့ၾကည့္ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါဟာ လူတိုင္းလိုခ်င္တဲ့ အေျခခံအက်ဆံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ။ 

အဲ့ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြၽန္မတို႔ တကယ္ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ၾကရဲ႕လား။ တကယ္ပဲ ကြၽန္မတို႔နဲ႔ ေဝးလံလြန္းေနလား။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာဟာ ကြၽန္မတို႔နဲ႔ မတန္မရာလား။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ကြၽန္မတို႔ တကယ္ပဲ မရႏိူင္ၾကေတာ့ဘူးလား။

ၾကည့္ခ်င္ပြဲတစ္ခုဆီ၊ ပြဲေတာ္ညေတြဆီ၊ ရာသီေတာ္ပြဲေတြဆီ စိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာ၊ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ကြၽန္မတို႔ ေျခလွမ္းေတြမွ လွမ္းရဲၾကရဲ႕လား။ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ ေလးလံစိတ္ေတြနဲ႔ မသိစိတ္မွာ စိုး႐ြံစြာ တထိတ္ထိတ္ ျဖစ္ေနခဲ့ၾကဖူးတယ္၊ ျဖစ္လည္းျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ဟိုေနရာမွာ အုန္းကနဲ၊ ဒီေနရာမွာ ဝုန္းကနဲေတြ၊ ေသြးထြက္သံယိုမႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ အပစ္အခတ္ေတြ၊ ေသမႈေသခင္းေတြနဲ႔ ကြၽန္မတို႔စိတ္ေတြဟာ မၿငိမ္းခ်မ္းႏိူင္ခဲ့ၾကဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အေရာင္ေတြ စြန္းထင္းေနတုန္းပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ ပူေလာင္ေနတုန္းပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြၾကားမွာ ေခါင္းေထာင္ မထႏိူင္ေသးဘူး။

အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈေတြက အစ၊ ေဒသတြင္းအၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ႏိူင္ငံတြင္းအၾကမ္းဖက္မႈေတြအဆံုး မီးစာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ပိုလို႔ ပိုလို႔ေတာက္ေလာင္ေနဆဲပဲ။ အဲဒီၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြဟာ မလံုျခံဳမႈက အစျပဳတယ္လို႔ ကြၽန္မ ယူဆတယ္။ လူေတြဟာ မလံုျခံဳၾကလို႔သာ မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ အေသးစားလက္နက္ေတြ စတင္ဖန္တီးၾကတာ။ ႏိူင္ငံတစ္ႏိူင္ငံအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ စစ္ေရးအရ ကာကြယ္မႈ အေနနဲ႔ လူသတ္လက္နက္ႀကီးေတြ တီထြင္ထုတ္လုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီကေန လက္နက္႐ွိသူက လက္နက္ေၾကာင့္ မာန္တက္သလို စစ္ေသြးၾကြသလို၊ လက္နက္မ႐ွိသူကလည္း မ႐ွိလို႔ စိတ္မလံုျခံဳမႈျဖစ္ရာက လက္နက္ေတြပိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားလာၾကတယ္၊ ရတဲ့နည္းနဲ႔ဝယ္ယူလာၾကတယ္။

အၾကမ္းဖက္မႈေတြမွာ အျပစ္႐ွိသူဟာ သူ႔အျပစ္ကို ကာကြယ္ဖို႔၊ တစ္ဘက္သားကို ေၾကာက္သြားေအာင္၊ မွတ္ေလာက္သားေလာက္႐ွိသြားေအာင္၊ မလွန္ႏိူင္ေအာင္၊ ေမာ္မၾကည့္ရဲေအာင္ မတရားသျဖင့္ ဖိႏွိပ္ကြပ္မ်က္ေလ့႐ွိတယ္။ ဒါဟာ စိတ္မလံုျခံဳမႈေၾကာင့္ အျပစ္ကို အေၾကာက္တရားနဲ႔ ဖိႏွိပ္ထားလိုက္တာပဲျဖစ္တယ္။ ခႏၶာတည္ေဆာက္ပံု၊ အခြင့္အေရးကြာျခားမႈ၊ လက္႐ွိလက္မဲ့ ကြာျခားေနမႈေတြ၊ အနုအရင့္ အၾကမ္းအေခ်ာကြာျခားေနမႈေတြကအစ လက္ခံယံုၾကည္မႈေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚေတြအဆံုး အစစအရာရာကြာျခားေနမႈေတြဟာ အၾကမ္းဖက္မႈဆီကို သိမ္ေမြ႔စြာဦးေဆာင္သြားတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြျဖစ္တယ္။

ႏိူင္ငံတစ္ႏိူင္ငံတြင္းမွာလည္း ဒီလိုပဲ ဆန္႔က်င္ဘက္အုပ္စုေတြရယ္လို႔ ကြဲျပားျခားနားေနသမွ် အၾကမ္းဖက္မႈေတြ႐ွိေနဦးမယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ႐ွိေနသမွ် ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔လည္း ေဝးေနဦး မွာ ျဖစ္တယ္။ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ၊ မလံုျခံဳမႈေတြေၾကာင့္ အုပ္စုတစ္ခုဟာ အျခားအုပ္စုတစ္စုကို၊ အင္အားႀကီးသူဟာ အင္အားနည္းသူကို၊ လက္နက္႐ွိသူဟာ လက္နက္မဲ့သူကို အၾကမ္းဖက္မႈေတြသံုးၿပီး အေၾကာက္တရားဆိုတာကို ရင္ထဲသြင္းေပးတယ္။ ဖိႏွိပ္ၿပီး သြင္းတယ္။ အဲဒီမွာ ဖိႏွိပ္သူနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံၾကားက အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ေဝးေနၾကရတယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ႐ွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ ပုန္းကြယ္ေနဦးမွာပဲျဖစ္တယ္။

အဓိကက်တဲ့ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းတရားတစ္ခုကေတာ့ စိတ္ပါပဲ။ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕စိတ္သ႑ာန္မွာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို မေကာင္းေသာအေၾကာင္းတရားလို႔ သိေနၿပီး သိတဲ့အတိုင္း ေ႐ွာင္က်ဥ္ႏိူင္မယ္ ဆိုရင္....။ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕စိတ္ထဲက အၾကမ္းဖက္လိုမႈေတြကို အရင္ဆံုးခဝါခ်ႏိူင္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မတို႔ေနထိုင္တဲ့ကမာၻဟာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ကင္းစင္ႏိူင္မွာပါပဲ။ 

အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ကင္းစင္သြားတာနဲ႔အမွ် ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အလိုလိုဝင္ေရာက္ေနရာယူလာမွာျဖစ္တယ္။ အမိႈက္႐ွိေနတဲ့ေရတစ္ခြက္ကို အကုန္အစင္သြန္ေမွာက္ပစ္လိုက္မွသာ ခြက္ထဲကို ေရၾကည္ေရသန္႔ေတြ အစားထိုးဝင္ေရာက္ႏိူင္သလိုပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းလက္ေတြ႔မွာ လြယ္ကူႏိုင္ပါ့မလား။ 

လက္ထဲ႐ွိေနတဲ့ လူသတ္လက္နက္ေတြထက္ စိတ္ထဲ႐ွိေနတဲ့ လူသတ္လက္နက္က ပိုေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕စိတ္လက္နက္ေတြ ခ်ႏိူင္ဖို႔က ကြၽန္မတို႔ အားလံုးရဲ႕ တာဝန္ပါ။

မွတ္ခ်က္ :

ဘာလိုလိုနဲ႔ စိတ္ထဲ႐ွိရာေျပာခ်င္သမွ်ေလးေတြကို ေထြရာေလးပါးဆိုၿပီး စီးရီးေလးနဲ႔ေရးလာလိုက္တာ ခုဆို ေထြရာေလးပါး (၈) ေတာင္ ႐ွိေနပါၿပီ။ ခါတိုင္းဆို ေထြရာေလးပါးေရးတိုင္း ေလးခုလံုး အၿပီးေရးတင္ေလ့႐ွိပါတယ္။ ခုကေတာ့ စာေရးၾကဲေနဦးမွာမို႔ အၾကံႀကီးစြာ ႏွစ္ပိုင္းခြဲတင္လိုက္ ပါတယ္။ ေထြရာ ၃ နဲ႔ ၄ကို စိတ္ပါတဲ့အခါ ဆက္ပါဦးမယ္ :)