အေမွာင္ပါပဲ…..
ပိန္းပိတ္ေနတယ္လို႔
ဘယ္သူေျပာလဲ
ဘာမွ
မျမင္ရျခင္းကို ျမင္ေနရတာ ခုခ်ိန္ထိ….
ပုထုစဥ္ဆိုတဲ့
အရူးလက္မွတ္အတြက္
တူတူတန္တန္ရူးသြပ္ခဲ့ရတဲ့
ရက္စြဲေတြ
ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ႀကီးထဲက
ဘာညာကိြကြေတြ
အတိတ္က အခ်ိဳေတြ
ေအးေအးေဆးေဆး သာသာယာယာ နားထားလိုက္
ေခါက္သိမ္းထားလိုက္…သြားမႏွိႈးလိုက္ၾကပါနဲ႔….
ခါတိုင္းလည္း
ထမ္းပိုးေနက်ပါ
ခုမွ
လည္တိုင္က ဦးေခါင္းကို....
လည္တိုင္က
ဦးေႏွာက္ကို...
မခ်ီႏိူင္တဲ့ ဘဝ ခဏခဏျပဳတ္အက်
ဒီေခါင္းက
ေလးလံမူးေဝေနေတာ့မွ
အရင္က
ေဇာက္ထိုးေတြ အတည့္ျမင္လာ
ဟာ….
ငါ
ေမာင္းလာခဲ့တာ
လမ္းေျပာင္းျပန္ႀကီး။ ။
ကဗ်ာေလးက အသိတခု လင္းကနဲ...
ReplyDeleteခ်စ္ခင္စြာ
သဒၶါ