မွာတမ္း

မိတ္ေဆြေရာင္းရင္း  အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္စရာ  ရႊင္စရာ
ေျပာဆိုရင္းႏွီး  ေပါင္းသင္းျငင္းခုန္
ဆဲဆိုရန္ျဖစ္  ေအာ္ဟစ္ဆူပြ
ေရးၾက လိုက္ခ္ၾက မန္႔ၾက ဖြၾကရာ...။

မ်က္ႏွာစာအုပ္လို႔ေခၚတဲ့ ေဖ့စ္ဘုတ္အေကာင့္ ႏွစ္ခုတိတိ ရွိ
သူသူငါငါဆီ ေရးပို႔ မွ်ေ၀ဖို႔ အီးေမးလ္လို႔ေခၚတဲ့ စာတိုက္ပံုးႀကီး ငါးခုတိတိ ရွိ
ေဒါ့ကြန္းနဲ႔ဆံုးၿပီး ေရးခ်င္ရာေရးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ႀကီး တစ္ခုတိတိ ရွိ
ဟိုရိုက္  ဒီရိုက္ စိတ္ကူးတည့္ရာ၊ ခလုတ္ႏွိပ္တိုင္း အရာထင္ရာ၊ ရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြ တင္စရာ ဖလစ္ကာတစ္ခုတိတိ ရွိ
၀ါသနာအရ မဆိုရမေနႏိူင္၊ ေတာင္ေအာ္ ေျမာက္ေအာ္ အသံသြင္းတင္ပစ္လိုက္ အသံတိမ္တိုက္တစ္ခုတိတိ  ရွိ

လာထား...
ဖရီးဆို ဖြင့္  ဖရီးဆို ဖြင့္  ဖရီးဆို ဖြင့္ 
ဖြင့္  ပြင့္  ဖြင့္  ပြင့္နဲ႔
တအုံးအံုး  တရုန္းရုန္း  သံုး သံုးလာလိုက္တာ...။

မွာထားခဲ့ပါရေစ
ငါ မေသခင္...ငါ့ျဖစ္တည္မွႈ ငါ မေမ့ခင္...
ငါ့အုတ္ဂူေပၚ အမွတ္တရ ေရးထိုးထားရစ္...
ဖရီးမ်ားသံုး  ျပဳံးျပံဳးကေလး  ခ်စ္ၾကည္ေအး
ဖဘ  အီးေမးလ္ ေဒါ့ကြန္း ဖလစ္ကာ အသံတိမ္တိုက္တို႔၌ ေပ်ာ္ေမြ႔သူ...
တခါတခါ ၀င္ခြင့္စကားလံုး ပါ့စ္၀ါ့ဒ္မ်ား ေမ့ေမ့ေနတတ္သူ...
ဗာက်ဴရယ္ကမာၻမွာ တေမ့တေမာ ေမ်ာပါရာက အခ်ိန္ေတြနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားတတ္သူ...
သူ....သူ...

အာ-အိုင္-ပီ-ခ်စ္-ၾကည္-ေအး...