Saturday, July 14, 2012

ေနာက္ထပ္တစ္ခါ…

ရွင္တို႔အတြက္ေတာ့ မသိဘူး၊ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေတြ႔ေနက် ေဈ းဆိုင္တစ္ဆိုင္ ပိတ္သြားတာ ျမင္ရရင္ စိတ္ထဲ အေတာ္ေလး မေကာင္းဘူး။ တစ္ေန႔ ကၽြန္မသြားေနက် ေရွာ့ပင္းေမာထဲေရာက္ေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ ပိတ္သြားတာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီဆိုင္ေလးက စားေသာက္ဆိုင္အေသးစားေလး။ သူ႔ဆိုင္မွာ ထမင္းရတယ္၊ ၾကက္ေၾကာ္တို႔၊ ၾကက္ကင္တို႔၊ ၾကက္အူေခ်ာင္းတို႔၊ ေနာက္ Snack အျဖစ္စားႏိူင္တဲ့ finger foods လိုဟာမ်ိဳး၊ ထုတ္ထိုးေလးေတြလည္း ရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ ၾကာဇံေၾကာ္ေတြလည္း ေတြ႔မိတယ္။ သူ႔ဆိုင္ေလးက ေထာင့္ဆိုင္ေလး၊ ထိုင္ခံုရယ္လို႔လည္း မ်ားမ်ားစားစား မရွိဘူး။ ဆိုင္မွာ ထိုင္စားေနတဲ့သူကလည္း နည္းတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ အဓိကက အလုပ္ကအျပန္ ထုတ္သြားၾကတဲ့သူေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလး။ အဲဒီ့ဆိုင္ေလး အခု ပိတ္သြားၿပီ။

ကၽြန္မ အဲဒီဆိုင္ေလးက အစားအေသာက္ေတြ ၀ယ္ဖူးတယ္။ ၾကာဇံေၾကာ္၊ ၾကက္ကင္နဲ႔ ထမင္းေတြေပါ့။ သတိထားမိတာ တစ္ခုက အဲဒီဆိုင္က ေဈ းေတာ့ နည္းနည္းေလး ပိုႀကီးတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ သူမ်ားဆိုင္မွာ ၾကာဇံေၾကာ္နဲ႔ ၾကက္ေၾကာ္ရယ္၊ ေနာက္ထပ္ အသီးအရြက္တစ္မ်ိဳးရယ္အတြက္ သံုးေဒၚလာခြဲ (ဒါကလည္း ေရွာ့ပင္းေမာထဲမွာ မို႔လို႔ပါ) က်သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ဆိုင္က ေလးေဒၚလာေလာက္၊ ေလးေဒၚလာနဲ႔ ျပားႏွစ္ဆယ္ေလာက္ အဲလိုယူတတ္တယ္။ ကၽြန္မ သိသေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ယူစားသံုးသူေတြဟာ သူတို႔ႀကိဳက္တဲ့၊ အရသာရွိတဲ့ အစားအစာေတြအတြက္ ေငြေလးနည္းနည္းပါးပါး ကြာတာကို မၾကည့္တတ္ၾကဘူး။ ဒါျဖင့္ ေဈ းႀကီးလို႔ ပိတ္သြားတာလို႔ ေကာက္ခ်က္မခ်ႏိူင္ျပန္ဘူး။ အရသာေၾကာင့္လား။ အင္း အဲဒါေတာ့ ျဖစ္ႏိူင္တယ္။ သူ႔ဆိုင္က အစားအေသာက္ေတြက တစ္ခါစားၿပီးလို႔မွ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္သြားစားၾကရေအာင္ ဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သာမန္ပဲ။ ေနာက္ ဆက္ဆံေရး။ ဆိုင္ေရာင္းတဲ့သူ မ်က္ႏွာက မခ်ိဳသာဘူး၊ မာတယ္လည္း မဟုတ္ဘူး ပံုမွန္ပဲ။

ကၽြန္မနဲ႔ ကၽြန္မအမ်ိဳးသား ႏွစ္ေယာက္စလံုးက စားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္တဲ့ အလုပ္ကို စိတ္၀င္စားၾကသူျဖစ္ေလေတာ့ အဲလိုျဖစ္ရပ္မ်ိဳးေလးေတြေတြ႔ရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္ႏိူင္လဲဆိုတာကို စိတ္၀င္တစား ေကာက္ခ်က္ ဆြဲမိတတ္ၾကပါတယ္။
စားေသာက္ဆိုင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ အ၀တ္အထည္ဆိုင္၊ ဖန္စီပစၥည္းေလးေတြ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္၊ ဘာဆိုင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ။ ပိတ္သြားၿပီဆိုတာ ေတြ႔ရရင္ စိတ္ထဲအေတာ္ေလး မေကာင္းျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ သူတို႔အတြက္ေတာ့ က်ရွဳံးျခင္းပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီအေျခအေနမ်ိဳးမွာ သူတို႔ဘက္ကေနၿပီး ျဖစ္ႏိူင္ေျခေတြကို ေတြးၾကည့္ေပးေနတတ္တယ္။

ဆိုင္တစ္ဆိုင္ ဖြင့္ေနက်ေနရာကေန ပိတ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏိူင္တာေပါ့။ ဆိုင္ျပန္ျပင္ေနလို႔ ခဏပိတ္ထားတာလား၊ ပိုၿပီး က်ယ္၀န္းတဲ့ ဆိုင္ခန္းကို ေျပာင္းေရႊ႕သြားတာမို႔ ပိတ္လိုက္တာလား။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ ဒါေတြေၾကာင့္ပိတ္တာဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့ ျပန္ဖြင့္မယ္၊ ဘယ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕သြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳး၊ ေၾကညာစာရြက္-Notice ကပ္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ အေျခအေနမေကာင္းလို႔ အၿပီးပိတ္သြားတာဆိုရင္သာ ဘာမွ ေရးမထားဘဲ ဆိုင္မွာ မီးပိတ္၊ တံခါးပိတ္ထားၿပီး ေနာက္ငွားမဲ့သူကို ေစာင့္ေနဆဲ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ ေတြ႔ရတတ္တာ။ ခု ဒီဆိုင္က အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳး။

ဘာဆိုင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ၊ ဆိုင္ဖြင့္ျခင္းဆိုတဲ့ေနရာမွာ ေရာင္းသူအေနနဲ႔ ၀ယ္သူဘက္က ေတြးေပးရမွာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး မျဖစ္မေန ၾကည့္ရမဲ့အခ်က္က ကိုယ္ေရာင္းတဲ့ ကုန္ပစၥည္းအရည္အေသြးနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေဈ းႏွႈန္းပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ၀န္ေဆာင္မွႈ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ပိုမိုထူးျခားေသာ X-factors တစ္ခုခု ရွိဖို႔ပါ။ ၀ယ္ယူစားသံုးသူေတြကို ဘာနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မလဲ ဒါက အဓိက က်ပါတယ္။ ေရာင္းကုန္ခ်င္းတူေနရင္ေတာင္ ေရာင္းအားကြာတယ္ ဆိုတာေတြက အဲဒီ အပို၀န္ေဆာင္မွႈေတြေၾကာင့္ပါ။

ပါးနပ္တဲ့ ဆိုင္ရွင္ဟာ ၀ယ္သူ႔အႀကိဳက္ကို သိေနတတ္တယ္။ ၀ယ္သူ ကိုယ့္ဆိုင္ထဲ ၀င္လာတာနဲ႔ ျပန္အထြက္မွာ ကိုယ့္ဆိုင္ကပစၥည္းတစ္ခုခု လက္ထဲပါသြားေအာင္ ေျပာႏိူင္၊ ေရာင္းႏိူင္တဲ့ အစြမ္း၊ ကၽြမ္းက်င္မွႈေတြ ရွိေနတတ္တယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲ။ ကိုယ္က လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ဖြင့္တယ္ ဆိုပါေတာ့ ပံုမွန္လာေနက် စားသံုးသူ ၀င္လာတာနဲ႔ က်စိမ့္တစ္ခြက္ေဟ့ ဆိုတာမ်ိဳး၊ သူေသာက္ေနက် ဘာဆိုတာကို တန္းကနဲ သိၿပီး မွာေပးလိုက္ျခင္းဟာ စားသံုးသူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္အေပၚ အေလးထားျခင္းဆိုတဲ့ ခံစားမွႈေလး ရသြားေစတယ္။ စားသံုးသူေတြရဲ႕ စိတ္အေျခခံကို သိေနဖို႔လည္း လိုေသးတယ္။ ဒါကလည္း မခက္ခဲပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔အားလံုးဟာ လူသားေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒီေတာ့ အေျခခံစိတ္ေတြ တူေနၾကပါတယ္။ ဘယ္သူမဆို ကိုယ့္ကို အေလးထားဆက္ဆံတာကို ႀကိဳက္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ကုိယ့္ဆိုင္ထဲကို ၀င္လာသူဟာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးပဲျဖစ္ပါေစ။ လက္ဘက္ရည္ တစ္ခြက္ေသာက္ဖို႔ လာတဲ့သူဟာ သူ႔အိတ္ကပ္ထဲမွာ လက္ဘက္ရည္တစ္ခြက္ဖိုးပါလာရင္ ၿပီးတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူဟာ King ပါပဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ၀ယ္ယူအားေပးသူပါပဲ။ သူ႔ကို တူတူတန္တန္ဆက္ဆံရမွာပါပဲ။

ကိုယ့္ဆိုင္ရဲ႕ အဓိကေရာင္းကုန္ အရည္အေသြးကို အျမဲထိန္းထားဖို႔၊ ေဈ းႏွႈန္းသင့္တင့္ဖို႔၊ ၀န္ေဆာင္မွႈေကာင္းဖို႔၊ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ ၀န္ေဆာင္မွႈေတြနဲ႔ ဆြဲေခၚဖို႔။ ဒါေတြကို အျမဲေစာင့္ၾကည့္ ျပဳျပင္ေပးေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ဆီက ၀ယ္ယူစားသံုးသူေတြဟာ ဘယ္ကိုမွ ေျပးေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကက စားသံုးသူဘက္ကေန ၀င္ၾကည့္တတ္ဖို႔ပါပဲ။ ကိုယ္သာဆိုရင္ ဘယ္လို အရသာ၊ ဘယ္လိုေဈ းႏွႈန္း၊ ဘယ္လို ၀န္ေဆာင္မွႈေတြအေပၚ သေဘာတက် ရွိမလဲ။ ကိုယ့္စားသံုးသူအေပၚ အဲ့ဒီအတိုင္းသာ ၀န္ေဆာင္မွႈေပးပါ။ က်ိန္းေသေပါက္ ေအာင္ျမင္မွာပါပဲ။

စီးပြားေရးတစ္ခုလုပ္လို႔ က်ရွံဳးသြားတဲ့သူေတြအေပၚ စာနာစိတ္နဲ႔ စိတ္ထဲမေကာင္းျဖစ္မိတာနဲ႔အမွ် သူတို႔အတြက္ " ေနာက္ထပ္တစ္ခါ" ဆိုတဲ့ ႀကိဳးစားမွႈအသစ္၊ အခြင့္အလမ္းအသစ္ေတြ ရေစခ်င္ပါရဲ႕….။


9 comments:

  1. စီးပြားေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ အက်ိဳးေပးတယ္ မေပးဘူးဆိုတာနဲ႔လည္း ဆက္ႏြယ္ေနတယ္ မခ်စ္ေရ။ အတိတ္ဘဝရဲ႕ ကံတရားကိုခ်ည္း ပံုခ်လို႔မရသလို လစ္လ်ဴရႈလို႔လည္းမျဖစ္ျပန္ဘူး။ လဲသြားခဲ့ရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ႀကိဳးစားၿပီး မတ္တပ္ရပ္ဘို႔ဆိုတာကလည္း လံုေလာက္တဲ့အင္အားရွိဘို႔ေတာ့လိုတာေပါ့ေနာ္။
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  2. ေကာင္းလိုက္တဲ႕အေရးအေတြး

    ReplyDelete
  3. တီခ်စ္....ျပန္ရင္ ေစ်းေရာင္း မယ္ေတြးထားေတာ့ အေတြးေလးေတြ ရသြားတယ္ း)

    ReplyDelete
  4. ေဈးသည္ႀကီးဆန္နီ လာေရာက္ ဖတ္မွတ္သြားပါေၾကာင္း :)

    ReplyDelete
  5. ေက်ာင္းပီးလွ်င္ ေစ်းေရာင္းစားရန္ ႀကံစည္ေနသူတစ္ဦးမွ ဖတ္ရူမွတ္သားသြားပါသည္။
    (လီယုိ)

    ReplyDelete
  6. မၾကီးတို႔ဆိုင္ဖြင့္ရင္ မီးစားဖိုမႈးလာလုပ္မယ္ အလုပ္ခန္႔ေနာ္...။

    ReplyDelete
  7. ကိုယ္က လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ဖြင့္တယ္ ဆိုပါေတာ့ ပံုမွန္လာေနက် စားသံုးသူ ၀င္လာတာနဲ႔ က်စိမ့္တစ္ခြက္ေဟ့ ဆိုတာမ်ိဳး၊ သူေသာက္ေနက် ဘာဆိုတာကို တန္းကနဲ သိၿပီး မွာေပးလိုက္ျခင္းဟာ စားသံုးသူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္အေပၚ အေလးထားျခင္းဆိုတဲ့ ခံစားမွႈေလး ရသြားေစတယ္။
    (အလားတူအျဖစ္မ်ိဳးကိုယ္ေတြ႔ဘဲအစ္မ :D)
    အရမ္းမွန္ကန္တဲ့အေရးၾကီးအခ်က္တစ္ခ်က္ပါ..။

    ReplyDelete
  8. လူေတြက အရသာမေကာင္းေပမယ့္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းတာ သေဘာက်သလား?

    ဆက္ဆံေရးမေကာင္းေပမယ့္ အရသာေလးေကာင္းေနရင္ေရာ ေစ်းႀကီးေပမယ့္ အရသာအတြက္ အားေပးၾကသလား..?

    အရသာလဲမေကာင္း ေစ်းလည္းႀကီးလို႔ကေတာ့ အဲ့ဒီဆိုင္မ်ဳိးဆို ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွး ေ၀းေ၀းကေန ေရွာင္ၾကသလား..?

    ဒါမွမဟုတ္ ဆက္ဆံေရးေကာင္း၊ အရသာေလးကလည္း ေကာင္းဆိုရင္ ေစ်းႀကီးေပမယ့္ စားျဖစ္ၾကလား..?

    အစ္မခ်စ္ေရ.. ေစာေစာစီးစီး တသီတတတန္းႀကီးေတာင္ ေတြးမိသြားပါရဲ႕..။

    ReplyDelete
  9. လူကို စိတ္ဝင္စားၿပီး လူမႈစိတ္ပညာကို နားလည္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္ငန္းေတြမွာ ထူးၿပီး ေအာင္ျမင္မယ္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ..၊ 'Second chance' ျပန္ရတဲ့ သူေတြလည္း သူတို႔ရဲ႕ ပထမ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ခ်င့္ ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ 'Third chance' ဆိုတာ မလိုေတာ့ဘဲ ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရမွာ မလြဲပါဘူး..၊

    အေတြးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ပို႔စ္ေလးမို႔ ေကာင္းေကာင္းေလး ဆက္ေတြးခ်င္မိ ပါတယ္ အမခ်စ္ၾကည္ေအးေရ...။

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...