Thursday, March 22, 2012

စိနတိုင္းသြားေတာလား-၁၁

ကၽြန္မတို႔ Tianjinဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးကို သြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပပါဦးမယ္။ အဲဒီကို Speed Trainလို႔ သူတို႔ ေခၚၾကတဲ့ က်ည္ဆန္ရထားလိုမ်ိဳး စီးၿပီးသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔က က်ည္ဆံရထားလို႔ မေခၚဘူးရွင့္။ ဒါေပမဲ့ အျမန္ႏွႈန္းကေတာ့ က်ည္ဆံရထားေလာက္နီးနီးပါပဲ။ အရွိန္အျမင့္ဆံုးက ကၽြန္မ ၾကည့္ရ သေလာက္ေတာ့ ၂၉၄ km/h အထိရွိတယ္။

ဒါက ဘူတာရံုထဲမွာပါ။



လက္မွတ္ခက တစ္ေယာက္ကို ၅၅ယြမ္ပါ။ စလံုး ၁၁ ေဒၚလာေလာက္ က်ပါတယ္။


ရထားေပၚကို တက္ၾကဖို႔ ေလယာဥ္ေတြမွာလိုပဲ ခ်က္အင္လုပ္သလို တန္းစီၾကရပါတယ္။


ဒါ ကၽြန္မတို႔ စီးခဲ့ၾကတဲ့ ရထားေပါ့...


အထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ ေလယာဥ္ထဲ ေရာက္သြားသလိုကို ခံစားရပါတယ္။ အဲဒီတြဲအထဲမွာေတာ့ ေဆးလိပ္နံ႔ မရဘူးရယ္။ သန္႔ရွင္း လွပ သပ္ရပ္လို႔။



ရထားအရွိန္ဘယ္ေလာက္ဆိုတာကို တစ္ခ်ိန္လံုး ျပေနတာ။ ကၽြန္မ ေတြ႔ခဲ့ရသေလာက္ေတာ့ ဒါ အျမင့္ဆံုးပါပဲ


ရထားေပၚက အိမ္သာ....


ေလယာဥ္ထဲကလိုပဲ တစ္ပံုစံထဲ လုပ္ထားတယ္။ အိမ္သာမ၀င္ခင္ အနီးအေ၀းကေန ဓါတ္ပံုရိုက္လိုက္နဲ႔ အိမ္သာထဲကို ကင္မရာႀကီးနဲ႔ ၀င္သြားတဲ့ ကၽြန္မကို အေတာ္ေလးေတာ့ မ်က္ေစ့ေနာက္ၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ မတတ္ႏိူင္ပါဘူးေလ။ ဘေလာ့ဂါဆိုတာက အေရထူရမယ္ မဟုတ္လားးး။




ေဘဂ်င္းကေန ထရန္ဂ်င္းကို နာရီ၀က္သာသာေလာက္ပဲ စီးရပါတယ္။ သိတ္ျမန္တာပဲ၊ ကၽြန္မက အၾကာႀကီး စီးခ်င္ခဲ့တာ။ ေဘးနားက ရွႈ႕ခင္းေတြကို တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ၾကည့္ရတာ အင္မတန္ သေဘာက်မိပါတယ္။

ဒါကေတာ့ ဘူတာထဲကေန အျပင္ကို ထြက္ရာလမ္းမွာပါ။



ဘူတာဘက္ကို သမင္လည္ျပန္ ျပန္လည္ လွည့္ၾကည့္မိခဲ့တယ္။


ေဘဂ်င္းေလာက္မပူဘဲ လွပေအးခ်မ္း ေနခ်င့္စဖြယ္ ျမိဳ႕ေလးပါပဲ။



အီတလီစတိုင္ ေတာင္းတဲ့....။ ကၽြန္မတို႔ရြာကေရာ...ဘာစတိုင္နဲ႔ေတာင္းတာပါလိမ့္ 
အို ရြာပါဆိုမွ ရြာစတိုင္ေပါ့ေအ...။ ညည္းႏွယ္....း)






ဒါက Culture Street ပါ။


ပါပါလာဇီေတြ ဘယ္လိုမ်ား သိသြားပါလိမ့္။ စီေကေအတို႔ သြားေလရာ....။ ဒီေလာက္ ရုပ္ဖ်က္ထား တာေတာင္......ကေတာက္...


သေဘာက်ခ်င္စရာေလးေတြ၊ လူငယ္ႀကိဳက္ေလးေတြ....


ကေလးတုန္းက ရခဲ့ဖူးတဲ့ ဂ်ံဳနဲ႔လုပ္တဲ့၊ သၾကားနဲ႔လုပ္တဲ့၊ မုန္႔လိုလည္း စားလို႔ရတဲ့ အရုပ္ေလးေတြကို သတိရသြားတယ္။ ခုေတာ့ ပိုၿပီး အေရာင္စံု၊ ပိုၿပီးလွပ....


ဒါက Tianjin Nanshi Foods Street မွာ...။ တစ္လမ္းလံုး စားစရာေတြ ခ်ည္းပဲ။ လည္ပင္းမူလီ တပ္ထားသလိုပဲ ဘယ္ညာကို လည္ေနေတာ့တာ။ ၾကည့္ရတာမ်ား မ်က္လံုး ၂လံုးေတာင္ မေလာက္ခ်င္ဘူး။


ဒါ...။ စားမယ္လို႔ ေတြးထားၿပီးမွ ဘယ္လို အာရံုေျပာင္းသြားတယ္ မသိဘူး။ ေမ့ၿပီး လံုး၀ မစားခဲ့ရဘူး...။ အဲဒီအေနာက္က ၀ါ၀ါအကြင္းေတြက မုန္႔ခ်ိဳသြင္းလို႔ ကၽြန္မတို႔ ေခၚတဲ့ ျမန္မာမုန္႔နဲ႔ တူလို႔ေလ....


ဒါ သူတို႔ ထရန္ဂ်င္းမွာ သိတ္နာမည္ႀကီးတဲ့မုန္႔ေပါ့။ စားၾကည့္လုိက္ေတာ့ မြမြ စိမ့္စိမ့္ေလး။ အရသာ အမ်ိဳးမ်ိဳး မူကြဲေတြ လုပ္ေရာင္းၾကတယ္။ ဘာမုန္႔လဲေတာ့ မသိဘူး။ လြယ္လြယ္ကူကူ မုန္႔ႀကိဳးလိမ္လို႔ပဲ နာမည္ေပးလိုက္တယ္။ ထရန္ဂ်င္းေရာက္ျဖစ္ရင္ စားျဖစ္ေအာင္ စားရမဲ့ စာရင္းထဲ တို႔ထားလိုက္ၾကပါ။


ေဟာ...မုန္႔ႀကိဳးလိမ္ၿပီးေတာ့ တစ္ခါတည္း ေနာက္ေတာ့ပစ္က အင္မတန္ စိတ္၀င္စားစရာ။ သူတို႔ဆီက အိမ္သာေတြ ေရဆြဲခ်တဲ့ ေနရာက အဲလိုရွင့္။ လက္နဲ႔ ဆြဲရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ေျခေထာက္နဲ႔ နင္းခ်ရတာ။ ၾကည့္ေလ ဒါမ်ိဳးးး


အဲသလို ေရြ႕လ်ားမုန္႔ဆိုင္ေလးေတြလည္း ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြခဲ့ရပါရဲ႕...


ဒါကေတာ့ အခိုက္ဆံုးေသာ တီထြင္မွႈပဲ....။ ၾကည့္ပါ...အေသအခ်ာ ၾကည့္၊ ရဲရဲႀကီး ၾကည့္လိုက္ပါ။ အထဲကို...


ႏွယ္ႏွယ္ရရေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ၀က္ဂြန္တံဆိပ္ရွင့္..

ဆက္ပါဦးမယ္....


9 comments:

  1. မၾကီး ရန္ကုန္ျပန္မလာခင္ အျပီးတင္ခဲ႔မယ္မဟုတ္လား...။ အဟိ မုန္႔ေတြအားလံုးက စားခ်င္စရာ မၾကီးမေျပာနဲ႔ သာမီးေတာင္ မက္စိႏွစ္လံုးမေလာက္ဘူး..။

    ReplyDelete
  2. အမေရ ...
    ဖတ္လို႔အရမ္းေကာင္းပါ၏ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မသြားႏိုင္တဲ့သူေတြအတြက္ဗဟုသုတအမ်ား ႀကီးရပါတယ္ခင္ဗ် ။ အၿမန္ေလးဆက္ေရးေပးပါဦး။
    ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။
    က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။

    ReplyDelete
  3. တရုတ္က ေရလည္တိုးတက္ေနတာပဲ။ အားလံုး သန္႔ရွင္းေတာက္ေၿပာင္ေနတာပဲ။ ေအာက္ဆံုးက ကားဆိုင္ကယ္ အဲ ဆိုင္ကယ္ကားကေတာ႔ မိုက္တယ္။ ကိုယ္ေတာင္ တစ္ခါက စဥ္းစားမိေသးတယ္။ ဒင္းတို႔ လက္ဦးသြားတယ္။ ကေတာက္))) း)

    ReplyDelete
  4. တရုတ္မွာလည္း မိုးခ်ိဳသင္း (မုန္ ့ခ်ိဳသြင္း) ရွိတာကိုး

    ReplyDelete
  5. ဘေလာ့ဂါသီသပါေပတယ္ မခ်စ္ေရ။
    ရိုက္ခ်က္ေတြျပင္းေတာ့ အလည္သြားခ်င္ျပန္ၿပီကြယ္။
    အဲဒါမ်ိဳးေတြမ်ားမ်ားျမင္ေလ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြထားေလ
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  6. အဲဒီ ၂၉၄ ေက ရထား က ၿငိမ့္ေနတာပဲလား မၾကီးခ်စ္ၾကည္.မို္က္တယ္ေနာ္

    ReplyDelete
  7. ဒီျမိဳကေတာ႕ သန္႕ရွင္းသပ္ရပ္ေနတာဘဲေနာ္။
    သေဘာက်ခ်င္စရာၾကီး
    အိမ္သာထဲက ေရဆြဲခ်နည္း မုိက္တယ္။
    အထဲကို ရဲရဲ ၾကည္႕လိုက္ ဆိုလို႕ ဘာမ်ားလဲ လန္႔သြားတာ..
    ဝက္ဂြန္ျဖစ္ေနတာကိုး။။ မ်က္လံုး ဘယ္ႏွလံုးနဲ႕မွ ေလာက္မလဲမသိေနာ္
    ဒီေလာက္ ၾကည္႔စရာေတြ ေပါတာ။ း)

    ReplyDelete
  8. ဘူတာႀကီးက ေကာင္းသလို ရထားကလည္း သန္႔႐ွင္း သပ္ရပ္လိုက္တာ..၊ တ႐ုတ္ကေတာ့ အမ်ားႀကီး တိုးတက္သြားခဲ့ ၿပီပဲ..၊ ဓါတ္ပံုေတြလည္း အရမ္းလွတယ္ မခ်စ္ၾကည္ေအးေရ..၊ မုန္႔ႀကိဳးလိမ္ ကိုေတာ့ ထရန္ဂ်င္းကေန မျပန္မခ်င္း စားရမယ့္ စာရင္းထဲ ထည့္ထားလိုက္ၿပီ..၊

    (Btw.. မန္႔သာမန္႔ရတယ္၊ ဘန္နာၾကည့္ၿပီး ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္ရယ္...) =D

    ReplyDelete
  9. ေအာင္မေလး စီးခ်င္လိုက္တာ က်ည္ဆန္ရထားကို၊ စားခ်င္လိုက္တာ မုန္ ့ေတြကို..ၿမိ ု ့ေလးက လွတယ္

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...