"ကၽြန္မက....ညာတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့"

အေရးႀကီးတာက ကၽြန္မ အခု ေျပာျပမဲ့ စကားေတြကို ၾကားၿပီးတဲ့အခါ ရွင္တို႔ ႏွႈတ္လံုမွ ျဖစ္မယ္...

1.a. ကၽြန္မက....

မယံုလိုက္ၾကပါနဲ႔ရွင္..... 

ကၽြန္မက ညာတတ္လို႔ပါ။ ကၽြန္မမွာ ရည္းစားေပါင္း တစ္ကိ်ပ္မက ရွိခဲ့ဖူးပါရဲ႕။ ေသခ်ာတယ္။ သူတို႔အားလံုး အညာခံခဲ့ၾကရတယ္။ တစ္ကယ္ခ်စ္တာလို႔ အားလံုးကို ေျပာခဲ့တယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ သူတို႔အားလံုး ယံုခဲ့ၾကတယ္။ ခုလည္း ကၽြန္မမွာ ေျပာစရာရွိတယ္။ ဒါကိုေတာ့ ရွင္တို႔ ႏွႈတ္လံုမွ ျဖစ္မယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပန္မေျပာပါဘူးလို႔ ကၽြန္မကို ကတိတစ္ခုေတာ့ေပး။ 

ဒါေပမဲ့ ရွင္တို႔ သိထားဖို႔က ကၽြန္မက ညာတတ္တယ္ ဆိုတာပဲ။

1.b. ကၽြန္မက....

 

သူက မိဘေတြေပးစားလို႔ ယူလိုက္ရတဲ့ ေယာက်ာ္း။ ကၽြန္မထက္ ၁၀ႏွစ္ ႀကီးတယ္။ ဘယ္လိုမွ မေနပါဘူး။ သမီးတို႔ ခ်စ္ျခင္းကို မခြဲၾကပါနဲ႔ လို႔လည္း မိဘေတြကို ကၽြန္မ မေျပာခဲ့ဘူး။ လက္ရွိရည္းစားကို အဆက္ျဖတ္ၿပီး အေမေပးစားတဲ့ လူကို ေကာက္ယူလိုက္တာပဲ။ ယူခ်ိန္တန္လို႔ ယူလိုက္တယ္ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါတယ္။ တစ္ကယ္ေအးေဆးပဲ။ ကၽြန္မ ညာတတ္ေပမဲ့ ဒါကို ရွင္တို႔ မယံုခ်င္လည္းေန။

၀ဋ္လည္တယ္ဆိုတာကို ရွင္တို႔ ယံုၾကသလား။ ယံုယံု မယံုယံု၊ ကၽြန္မကေတာ့ ျပန္ရေနၿပီ။ ကၽြန္မဘက္ ျပန္လာေနၿပီ။ ျပန္မယူခ်င္လို႔ မရေအာင္ အားလံုး ရုန္းမရတဲ့ႏြံထဲ ကြံ်ခဲ့ၿပီ။ စိတ္ရွႈပ္ေနရင္ လုပ္ေနက်အတိုင္း ကၽြန္မ ျပံဳးလိုက္တယ္။ ကၽြန္မလုပ္ခဲ့သမွ်ေတြ ကၽြန္မ ျပန္ယူရဲရမွာေပါ့ရွင္။ ဟုတ္ဖူးလား။

2.a. ညာတတ္တယ္။

အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာဟာ ၾကံတစ္ေခ်ာင္း စုပ္ရသလို အခ်ိဳကုန္တဲ့ေနာက္မွာ က်န္ေနတဲ့ ဖြာတာတာ ၾကံဖတ္ႀကီးပါပဲ။ အဲဒါ ကၽြန္မ ေျပာတာ။ အနည္းဆံုးေတာ့ ကၽြန္မဒႆနဟာ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ မွန္ေနတယ္ေလ။  ကၽြန္မက ဖြာတာတာ ၾကံဖတ္ႀကီး။ ခ်ိဳမွ မခ်ိဳေတာ့တာဘဲ။ အိမ္ေထာင္သက္ ၃ႏွစ္ျပည့္အၿပီးမွာ သူ အျပင္မွာ အခ်ိုဳေတြ ထပ္ရွာေတာ့တယ္။ တစ္ေယာက္မဟုတ္၊ ႏွစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္။

 

သူဟာ လူရိုးလူေအး၊ စီးပြားရွာေတာ္သူမို႔ အေမက ေပးစားခဲ့တာ။ လူရိုးလူေအး၊ စီးပြားရွာေတာ္သူမို႔လည္းပဲ ဒီလိုျဖစ္ခဲ့တာလား၊ ကၽြန္မကပဲ ေပးဆပ္ဖို႔ ၀ဋ္ေၾကြးပါလာတာလား။  ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ လူရိုးလူေအးက လူေပြလူရွႈပ္ျဖစ္၊ မိန္းမဆိုးက မိန္းမပီသ ပိျပားသူျဖစ္။ ငါ့သမီးေလး ကံနည္းရွာတယ္တဲ့ အေမက။ အဲဒီအတြက္ ကံနည္းသူမ ကၽြန္မက ငိုခ်င္းပဲ ခ်ရေတာ့မလို။ တစ္ကယ္ပါ။ ကၽြန္မက ညာတာကို ဘိန္းစြဲသလို စြဲေနတဲ့ မိန္းမ၊ သူက အခ်ိဳကို ကုိကင္းလို ျဖတ္မရတဲ့သူ။ ဇာတ္က ေကာင္းေနၿပီ။ ဒီေနရာမွာ ၀ဋ္ဆိုတဲ့ အရသာထဲ ဘာကဘယ္ေလာက္ဆိုတာကို ပါ၀င္မွႈအခ်ိဳးအစားနဲ႔တကြ ရွင္တို႔ကို ကၽြန္မ ေျပာျပဖို႔ လိုေသးလို႔လား။

2.b. ညာတတ္တယ္။
 

သူက ၀က္တစ္ေကာင္လို အစားက်ဴးတယ္။ ၀က္ေျမမနင္းသားေလး တစ္ေကာင္ကို ၀ီစကီတစ္လံုးနဲ႔ တစ္ေန႔လံုး ထိုင္စားလား စားရဲ႕။ ဘဲကင္တစ္ျခမ္း၊ ေၾကးအိုးတစ္ပြဲနဲ႔ ၀ိုင္နီတစ္လံုး တစ္ေယာက္ထဲ၊ တစ္ထိုင္ထဲ ကုန္ေအာင္ စားမလား စားႏိူင္ရဲ႕။ လုပ္ေပါ့ စားေပါ့၊ ရွာသမွ် ေငြ၀င္ေနတာပဲ။ ကၽြန္မ မ်က္ေစ့ေရွ႕ သူ စားပိုးနင့္ရင္ေတာင္ ကၽြန္မ ၀ဋ္ေၾကြးေက်ခ်ိန္ တန္ၿပီဆိုၿပီး ထိုင္ၾကည့္ေနမိမွာ။ ကၽြန္မ ညာတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကိုေတာ့ ရွင္တို႔ ယံုလိုက္ၾကဖို႔ ေကာင္းတယ္။

တစ္ေန႔က သူ ေသာက္စားမူးရူးၿပီး အန္ထားလိုက္တာ၊ ေပပြေနတာပဲ။ ကၽြန္မလား သန္႔ရွင္းေပးရမွာေပါ့။ မိန္းမ၀တၱရားထဲ ေယာက်ာ္းအမူးသမား အန္ဖတ္က်ံဳးရန္ဆိုတာ ဘယ္အရူးကထည့္သြားတယ္ ကၽြန္မ မသိႏိူင္ဘူး။ ခဏေတာ့ ဒီအတိုင္း ပစ္ထားလိုက္တယ္။

ကၽြန္မ ကားေမာင္းၿပီး သူ႔အေမကို သြားေခၚခဲ့တယ္။ သူ႔အေမကို သူ႔သားအေျခအေန အရွိအတိုင္း လိုက္ဖ္ျပလိုက္တယ္။ uncut,  uncensored ပဲ။ ၾကည့္ေပေတာ့။ အမူးလြန္ၿပီး ဘုရားစင္ေရွ႕ ပက္လက္ႀကီး လဲေနတာကို  ေသၿပီမွတ္ေနတဲ့ အဖြားႀကီးက သူ႔သားကို အနီးကပ္ အႏုလံု ပဋိလံု ရွႈ႕စားအၿပီးမွာ မ်က္ရည္လည္ရြဲနဲ႔။ အတၱေဘာကျဖင့္ မေသႏိူင္ေသးဘူး။ ကၽြန္မက ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ သူ႔သား ေခ်းထုတ္ကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေနလိုက္တယ္။ အဲဒီညက အဖြားႀကီး အိမ္မျပန္ဘဲ ကၽြန္မတို႔ အိမ္မွာပဲ အိပ္တယ္။ 

မနက္လင္းေတာ့ သားအမိႏွစ္ေယာက္ လည္ခ်င္းယွက္ၿပီး အလြမ္းသယ္ေနၾကေလရဲ႕။ ကၽြန္မကိုလည္း သူ႔သားအႏြံအတာ ခံေတာ္မူရွာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါရဲ႕။  ေန႔လည္စာ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ သားျဖစ္သူ ေခြးၿမီးေကာက္ကို က်ည္ေတာက္စြတ္ေပးၿပီး အဖြားႀကီး ျပန္သြားတယ္။

3.a. ဒါေပမဲ့
 

ခုတစ္ေလာေတာ့ အရက္ မေသာက္ေတာ့ျပန္ဘူး။ သူ အရက္ျဖတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔လည္း ေျပာေျပာေန တာပဲ။

အဲဒီေန႔က ကၽြန္မ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ ထမင္းစားခန္းထဲမွာ။ သူႀကိဳက္တဲ့ စပရိုက္အခ်ိဳရည္ေတြ ကၽြန္မ ေရခဲေသတၱာထဲ ၀ယ္ထည့္ေပးထားတဲ့ဟာကို ယူေသာက္ေနတယ္။ ၂ပုလင္းကုန္လို႔ ေနာက္ တစ္ပုလင္းေတာင္ စေသာက္ေနၿပီ။ ရာသီဥတုက ပူတယ္။ ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္က်ေအာင္ပူေနတဲ့ရာသီ  နဲ႔ ေအးစိမ့္ေနတဲ့ စပရိုက္က သူ႔အႀကိဳက္ လိုက္ဖက္ညီလို႔။

အ၀တ္အစားလဲၿပီးလို႔ ကၽြန္မ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ထမင္းစားစားပြဲေပၚမွာ ျပန္႔ၾကဲေနတဲ့ မင္းဂြတ္သီးအခြံေတြ။ အဲဒါက သရက္သီးနဲ႔ တြဲစားဖို႔ ကၽြန္မ ၀ယ္ထားတာ (ကၽြန္မ ညာမေျပာဘူး တစ္ကယ္)။ မင္းဂြတ္သီးေတြကို သူ႔လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဘက္ထဲ ဖ်စ္ထည့္ခြဲရင္း တစ္လံုးၿပီး တစ္လံုး စားေနလိုက္တာ။ အရမ္းခ်ိဳတာပဲ စားၾကည့္ပါ လားတဲ့။ ေနပါေစလို႔ ကၽြန္မ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ စားပါေစ။ သူက အခ်ိဳႀကိဳက္သူႀကီး မဟုတ္လား။

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စားအၿပီးမွာ သူ ထိုင္ေနရာက လဲက်သြားတယ္။ 

3.b.ကၽြန္မက...ညာတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့...

ဆရာ၀န္က ေသဆံုးရျခင္းအေၾကာင္းရင္းဆိုတဲ့ ေနရာမွာ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းလို႔ ေရးျဖည့္လိုက္တယ္။  

ရွင္တို႔ ကၽြန္မကို ခပ္မဲ့မဲ့ ျပံဳးမၾကည့္လိုက္ၾကပါနဲ႔။ ကၽြန္မ အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ ဘယ္သူမွ ယံုၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ 

ညာေျပာျပန္ရင္လည္း ညာေနျပန္ၿပီလို႔ပဲ ေျပာၾကဦးမွာ....