စိတ္ျပဴတင္းတံခါး ဖြင့္လွစ္ထားေစ

ႏွစ္သစ္ေလး တစ္နွစ္ကို ကူးေျပာင္းလာခဲ့ျပန္ပါၿပီ။ ဘာေတြထူးသလဲဆိုေတာ့ အေကာင့္လုပ္ေနတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ ေန႔စဲြေရးတဲ့ေနရာမွာ ထူးတာေပါ့လို႔ အရင္ဆံုး ေျပာမိမွာပဲ။  ခုထိ ၂၀၁၁ လုပ္ေနရင္ ခ်က္လက္မွတ္ ေငြထုတ္လို႔ မရျဖစ္မွာကိုး။ ေျပာသာ ေျပာရတယ္။ ႏွစ္စမွာ အလုပ္တိုင္းလိုလိုရဲ႕ စာရင္းဌာနေတြမွာ ႀကံဳေတြ႔ရတာက Cancellation of cheque ပါပဲ။ ေတာ္ေတာ္ေလး အသားက်မွပဲ ၂၀၁၂ ေရာက္ၿပီလို႔ လက္ကေရာ၊ စိတ္ကပါ အခ်က္ျပစရာ မလိုဘဲ သိတာပါ။ လူေတြဟာ အသစ္ကို ခ်က္ခ်င္း လက္မခံႏိူင္ေသးတဲ့ သေဘာဆိုပါေတာ့။ ဆိုေတာ့ကာ လူေတြဟာ အသစ္ အသစ္ေတြကို မက္မက္ေမာေမာ ႀကိဳၾကတယ္။ လိုခ်င္ၾကတယ္။ အေဟာင္းေတြမွာ ၾကာရွည္ မေပ်ာ္ပိုက္ၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ အသစ္ကို ခ်က္ခ်င္းလက္ခံဖို႔ေတာ့ အခ်ိန္လိုတယ္။ ဒါပါပဲ။ 

ႏွစ္သစ္တစ္ခုကူးေျပာင္းတာနဲ႔အတူ စိတ္သစ္၊ လူသစ္၊ အ၀တ္သစ္ အစားသစ္ေတြနဲ႔ အေဟာင္းေတြကို ခ၀ါခ်ၾကေလ့ရွိတယ္။ ႏွစ္သစ္အဓိဌာန္ေတြ ခ်တတ္ၾကေသးတယ္။ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္တာ မလုပ္တာ က ေနာက္တစ္ပိုင္း။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ႏွစ္သစ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေတြးစိတ္ကူးသစ္ေတြ တပံုတပင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေတးထားၾကေတာ့တာ။ ေလေသနပ္ပစ္ေနၾကေတာ့တာ။ တစ္ခ်ိဳ႕မ်ားဆို စာရြက္ေတြဘာေတြေပၚ ခ်ေရးလို႔၊ နယူးရီးယား ရီဆလူးရွင္းတဲ့၊ ကၽြန္မျဖင့္ မေျပာရဲဘူး။ ျဖစ္ေအာင္ အဆံုးထိ မလုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ အစေကာင္းေပမဲ့ အဖ်ားရွဴး ရွဴးသြားတတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုးေၾကာင့္။ လူဆိုတာကလည္း အမူအက်င့္ေဟာင္းႀကီးေတြ၊ တည့္တည့္ေျပာရရင္ အက်င့္ဆိုးေတြကို ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ထားခဲ့ၾကဖို႔ဆိုတာကေတာ့ျဖင့္ အေတာ္ကို ခက္ေနၾကတာကလား။

ေသခ်ာတာကေတာ့ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ခ်မ္းသာခ်င္ၾကတာပဲ။ ဘယ္ဘာသာ၀င္ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာသာမဲ့ ပဲ ျဖစ္ေနပါေစ သတၱ၀ါမွန္သမွ်ဟာ စိတ္ေရာ၊ ကိုယ္ပါ ခ်မ္းသာခ်င္ၾကသူမ်ားခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား။ ခ်မ္းသာျခင္းရဲ႕  အဓိပၸါယ္ေတြကိုလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုတတ္ၾကပါေသးတယ္။

ေလွသမားနဲ႔ သူေဌးႀကီးပံုျပင္ကို ၾကားဖူးၾကရဲ႕ မဟုတ္လား။ ပါစင္ဂ်ာေစာင့္ရင္း ေလွေပၚ အိပ္ေနတဲ့ ေလွသမားကို ျမစ္တစ္ဘက္ကမ္း ျဖတ္ကူးမဲ့ သူေဌးႀကီးက မင္းတို႔ ေကာင္ေတြ အဲသလိုပ်င္းေနလို႔ မႀကီးပြားတာဆိုေတာ့ ေလွသမားက ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္က ဘာလုပ္ေနရမွာလဲ ခင္ဗ်ာတဲ့။ ဟာ အိပ္မေနနဲ႔ အလုပ္ကို အလုပ္လို ႀကိဳးစားလုပ္ေပါ့ကြ၊ ပိုက္ဆံစုေပါ့ကြ၊ ဒါဆို မင္းလည္း တစ္ေန႔ သူေဌးျဖစ္လာမွာ ေပါ့ကြ။ သူေဌးျဖစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဘာမ်ားထူးလာမလဲ ခင္ဗ်ာ။ သူေဌးျဖစ္ေတာ့ အလုပ္ကို ပင္ပင္ပန္းပန္းမလုပ္ရေတာ့ဘူးေပါ့ကြ။ ေအးေအးေဆးေဆး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ နားေနႏိူင္တာေပါ့ကြ။ အခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေအးေအးေဆးေဆး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ နားေနႏိူင္တာပဲ မဟုတ္လားခင္ဗ်ာ။ အင္း အဲသလိုေပါ့၊ ခ်မ္းသာစြာေနထိုင္ျခင္းရဲ႕ ဖြင့္ဆိုပံုက ကဲြျပားေနႏိူင္ေသးတာ။  

ကၽြန္မနားလည္တာကေတာ့ ပ်င္းျခင္းနဲ႔ ေရာင့္ရဲျခင္းဟာ တစ္ျခားစီပါ။ ဒါေပမဲ့  ေရာင့္ရဲလြန္းရင္ ပ်င္းတဲ့ဘက္ကို ေရာက္သြားတတ္သလို၊ မေရာင့္ရဲႏိူင္ျပန္ရင္လည္း ေလာဘဘက္ကို ေရာက္သြားတတ္ ပါတယ္။ အစြန္းႏွစ္ဘက္လြတ္ေအာင္ ေနတတ္ဖို႔ပါပဲ။ ဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ မဇၹိမ ပဋိပဒါဟာ အလကား ေဟာခဲ့တာမွ မဟုတ္ဘဲ။

ေလာကီအရေတာ့ စိတ္ေရာ၊ ကိုယ္ပါ ခ်မ္းသာမွ ခ်မ္းသာျခင္း အစစ္အမွန္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ အညမညသေဘာအရ စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ဟာ အျပန္အလွန္ တည္မွီေနၾကေတာ့ က်န္းမာေရးမေကာင္းရင္ စိတ္လည္း မခ်မ္းသာႏိူင္ဘူးေပါ့ေလ။ အဲလိုပဲ တစ္ျခားရုပ္၀တၳဳေတြ မျပည့္စံုရင္လည္း စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ႏိူင္တာပဲ မဟုတ္လား။ ေလာကုတၱရာအျမင္နဲ႔ ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဗလာက်င္းထားတဲ့ နတၳိရဲ႕ သုညတခ်မ္းသာမွူကသာ ခ်မ္းသာျခင္း အစစ္အမွန္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ေလာကီအျမင္အရေတာ့ ရွိျခင္းဆင္းရဲက အေတာ္ပူေလာင္သလို မရွိျခင္းဆင္းရဲကလည္း အေတာ္ ဆင္းရဲတာပါပဲ။အဲဒီ ႏွစ္ခုၾကား မွ်ေျခရွာ ေနထိုင္ႏိူင္တဲ့သူဟာ ခ်မ္းသာတာပါပဲ။

လူဆိုတာမ်ိဳးက အတိတ္ေတြ ျပန္လွန္သံုးသပ္တာ အင္မတန္ေလ့တဲ့ အမ်ိဳး။ အတိတ္မွာက ေကာင္းတာေတြ ရွိခဲ့သလို၊ ဆိုးတာေတြလည္း ရွိခဲ့မွာေပါ့။ ခုဆို ၂၀၁၁ဟာ အတိတ္ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီ။ ဒီေတာ့ တခါတရံ ၂၀၁၁မွာ ျဖစ္ခဲ့သမွ် ေကာင္းဆိုးေတြကို တစ္စိမ့္စိမ့္ေတြးရင္း ရွိေနၾကလိမ့္မယ္။

ၾကားဖူးၾကလားေတာ့ မသိဘူး။ ကုသိုလ္စိတ္တို႔ကို အသစ္တစ္ဖန္ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္ပြားေစႏိူင္သလို၊ အကုသိုလ္ျဖစ္ေစခဲ့ေသာ အျခင္းအရာတို႔အား အဖန္ဖန္ေတြးေတာဆင္ျခင္ျခင္းျဖင့္ အကုသိုလ္တရားတို႔ကို ပြားမ်ားေစ၏ တဲ့။ ဒီေတာ့ ရွင္းရွင္းေလးပါ။ ဘာေတြကို ယူေဆာင္ခဲ့သင့္ၿပီး ဘာေတြကိုေတာ့ျဖင့္ လႊတ္ခ်ထားခဲ့ရမယ္ဆိုတာ။

ဒါေပမဲ့ အေရးႀကီးတာ တစ္ခု ေျပာဦးမယ္။ အဲဒါက ဘာမဆို လိုခ်င္ရင္ ရတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ယံုသလားေတာ့ မသိဘူး။ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာတာကိုက လူအျဖစ္ကို ရခ်င္လို႔၊ ဆႏၵာဓိပတိဆိုတဲ့ ျဖစ္ခ်င္၊ ရခ်င္လြန္းအားႀကီး လို႔သာ ရခဲ့ၾကတာ။ မရခ်င္ဘဲနဲ႔ ရလာတာ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ မရခ်င္ပါဘူးလို႔ မျငင္းနဲ႔၊ ဘယ္မွတ္မိေတာ့မလဲ ခုခ်ိန္ခါမွာ၊ ပဋိသေႏၶေနစဥ္တုန္းက အစာေဟာင္းနဲ႔ အစာသစ္ အိတ္ေတြ ၾကား ေကြးေကြးေလး ေနခဲ့ရတဲ့ ပဋိသေႏၶေနရျခင္းဒုကၡဆင္းရဲကိုေတာင္ မွတ္မိၾကေတာ့လို႔လား။ ဒီေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဘ၀ ဘ၀ေတြက ဘ၀တဏွာ၊ ကာမတဏွာဆိုတာေတြေၾကာင့္ ဇာတိဆိုတဲ့ ဒီဘ၀အစကို ရခဲ့တယ္ ဆိုတာကို မမွတ္မိေတာ့တာ အဆန္းမဟုတ္ဘူး။ လက္သည္က ေမ့ေအာင္ အေမွာင္ခ်ထားတဲ့ မသိျခင္း အ၀ိဇၨာနဲ႔ လိုခ်င္ျခင္း တဏွာပဲ။ ထားပါေတာ့။

ကၽြန္မတို႔ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဟာ အတိတ္နဲ႔ အနာဂတ္ႏွစ္ခုၾကား လြန္းထိုး ေျပးလႊားေနတတ္ၾကတယ္။ အေကာင္းဆံုးက ဘာကိုမွ ယူမလာခဲ့ျခင္းပဲ။ လက္ရွိေပၚမွာ ေနထိုင္တတ္ျခင္းပဲ။ ပစၥဳပၸန္ တည့္တည့္ေနထိုင္ျခင္း ဆိုပါေတာ့။ ကိုယ္ ဘာလုပ္ေနတယ္။ ဘာစိတ္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို သတိ တရ ျပန္ျပန္ၾကည့္ေပးဖို႔ပါပဲ။ ေနတတ္ေအာင္ က်င့္ၾကည့္ပါ။ က်င့္သားရသြားရင္ ေနထိုင္တတ္သြားမွာပါ။ 

လြယ္တဲ့ ေနထိုင္နည္းေလးတစ္ခု ေျပာခ်င္ေသးတယ္။ ၀ိမုတၱိနည္းနဲ႔ ရွင္သန္ေနထိုင္ျခင္းဆိုပါေတာ့။ ည မအိပ္ခင္မွာ တစ္ေန႔လံုး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ကို အပိုင္းေလးေတြ ပိုင္းခ်လိုက္ပါ။ ဥပမာ မနက္စာ၊ အလုပ္သြား၊ အလုပ္ စလုပ္၊ ေန႔လည္စာ…စသျဖင့္ေပါ့။ မနက္စာ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ မိုင္လိုေသာက္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ၿပီးသြားခဲ့ၿပီ လို႔ စိတ္က သိမွတ္လိုက္ၿပီး ျဖတ္ခ်ခဲ့လိုက္ပါ။ အဲသလိုပဲ မနက္က အလုပ္သြားခဲ့တာ အမ္အာတီ စီးၿပီး သြားခဲ့တာ၊ ခု ၿပီးသြားခဲ့ၿပီလို႔ စိတ္က ပိုင္းျဖတ္ေပးလိုက္ပါ။ အဲသလိုပဲ က်န္တာေတြကိုလည္း မ်က္ေစ့ထဲ ျပန္ျမင္ၿပီး စိတ္က လႊတ္ခ်ထားပစ္ခဲ့လိုက္တာမ်ိဳးပါ။ ဒါေတြဟာ ၿပီးခဲ့ၿပီလို႔ စိတ္က သိ သိေပးေနတာမ်ိဳး လုပ္ရပါမယ္။ အဲဒါဟာ ၿပီးခဲ့သမွ်ေတြကို စိတ္ထဲက ထားပစ္ခဲ့တာပါပဲ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လုပ္ပါမ်ားလာတဲ့အခါ စိတ္ရဲ႕ စြမ္းအင္ဟာ အင္မတန္ အံ့ၾသဖို႔ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ၿပီးခဲ့သမွ်ေတြကို ေမ့ထားခဲ့ႏိူင္တာ ေတြ႔ရပါလိမ့္ မယ္။ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတိရစရာေတြကိုေတာ့ အဲဒီအထဲ မထည့္မိေစနဲ႔ေပါ့ေလ။ 

ဒါဟာ လြတ္ေျမာက္စြာ ေနထိုင္နည္း-၀ိမုတၱိနည္းနဲ႔ ရွင္သန္ျခင္းပါပဲ။ တနည္းေျပာရရင္ အတိတ္ေတြကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ အေႏွာင္အဖဲြ႔ကင္းစြာ ေနထိုင္နည္းပဲေပါ့။ တကယ္ ေအးခ်မ္းတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါဟာ ကၽြန္မ သီလရွင္၀တ္တုန္းက ကၽြန္မကို ဆရာႀကီးက သင္ေပးခဲ့တဲ့ နည္းေလးကို ျပန္လည္ မွ်ေ၀ လိုက္တာပါ။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ရင္ထဲက မြန္းၾကပ္မွူေတြကို ေျပေလွ်ာ့ေစသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္မ ယံုၾကည္ပါတယ္။  

ခုလို ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္သစ္ လူသစ္ျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ အေဟာင္းေတြကို စိတ္ထဲက အရင္ဆံုး ရွင္းမထားသင့္ ဘူးလားရွင္။ ကၽြန္မကေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ကြက္လပ္ျဖစ္ေနတာကို သေဘာက်သူပါ။ ဘာပဲလာလာ ျမင္တဲ့ အျမင္ေလးသာ ေျပာင္းျမင္ေပးလိုက္တတ္မယ္ဆိုရင္၊ စိတ္ရဲ႕ ျပဴတင္းတံခါးေတြကိုလည္း ဖြင့္လွစ္ေပးထား မယ္ဆိုရင္ အင္မတန္ ၾကည္လင္ေနတဲ့ စိတ္ကေလးကို ရရွိမွာ မလဲြပါဘူးေနာ္။ စိတ္ၾကည္ရင္ ရုပ္လည္း ၾကည္လင္သတဲ့၊ ဒီေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းနဲ႔အတူ ထားခဲ့သင့္တာေတြ လႊတ္ခ်ထားခဲ့ၾကၿပီး ႏွစ္သစ္မွာ တကယ့္ အသစ္အသစ္ေသာ စိတ္ေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနထိုင္ၾကပါစို႔လားရွင္။