Monday, July 3, 2017

ကၽြန္မတိုု႔ မတူညီႏိူင္ၾကဘူးလား

ကၽြန္မတိုု႔ မတူညီႏိူင္ၾကဘူးလား
====================


အခန္းငယ္ကေလး....

သစ္လြင္တဲ့အရာဆိုုလိုု႔ ဘာတစ္ခုုမွ ရွိမေန။ အလင္းေရာင္လည္း အလံုုအေလာက္မရွိဘဲ ေမွာင္ကုုပ္ကုုပ္မိုု႔ ေတြ႔ျမင္ရသမွွ်အရာရာက ေခတ္ေဟာင္းရုုပ္ရွင္တစ္ကားၾကည့္ေနရသလိုုပါ။ အဲဒီအခန္းထဲ တစ္ေယာက္ထဲေနမလားေမးလာရင္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းေခါင္းခါမိမယ့္အခန္းမ်ိဳး။ ဘယ္လိုုခံစားမႈလိုု႔ေျပာရရင္ ေကာင္းမလဲ၊ ေျခာက္ကပ္ကပ္ မူန္မြဲမြဲနဲ႔ မြန္းၾကပ္ေမွာင္ပိတ္မွႈေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ရုုန္းကန္ပစ္လိုုက္ခ်င္စရာ အခန္းမ်ိဳး။

အခန္းေထာင့္နားမွာ ကုုတင္တစ္လံုုးရွိတယ္။ ရိုုးရိုုးသစ္သားကုုတင္တစ္လံုုးပါပဲ။ ဘယ္လိုုပရိေဘာဂ အဆင္အျပင္မ်ိးမွ ဥပမာ - ပန္းစိုုက္အိုုး စားပြဲ ကုုလားထိုုင္ရယ္လိုု႔လည္း ရွိမေနတဲ့အျပင္ ျမင္ရသမွ် မ်က္စိပသာဒျဖစ္ဖြယ္တစ္ခုုမွကိုု မရွိတာပါ။

၁၂ႏွစ္-၁၃ႏွစ္အရြယ္ ဂါဝန္၀တ္မိန္းမငယ္ကေလးတစ္ဦး... ေဘးဘယ္ညာမွာ မိဘျဖစ္ဟန္တူတဲ့ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးတိုု့က ကေလးမေလးရဲ႕ခ်ိဳင္းႏွစ္ဘက္ကိုုတြဲမကာ အဲဒီအခန္းထဲဝင္လာပံုုနဲ႔ ျပကြက္ကိုု ပ်ိဳးထားတယ္။ ကေလးမေလးမ်က္ႏွာ၊ မိဘျဖစ္ဟန္တူသူႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ... ဘာရယ္ေၾကာင့္မွန္းမသိ၊ တစ္စံုုတစ္ခုု နာက်င္ဖြယ္ တုုန္လူပ္ထိပ္လန့္ဖြယ္ျဖစ္ေတာ့မယ့္အေနအထားလိုု႔ ကၽြန္မ မသိစိတ္ကေစ့ေဆာ္တာနဲ႔ previewၾကည့္ေနရာကေန ဗီဒီယိုုကလစ္ကိုု ဖြင့္ၾကည့္မိခဲ့ရတာ....
ဘုုရားေရ.....ဒါ....
ရုုတ္တရက္ ကၽြန္မေခါင္းထဲဝင္လာတာက FGMလိုု႔ အတိုုေကာက္ေခၚေဝၚသံုုးစြဲၾကတဲ့ Female Genital Mutilationပါပဲ။ ၾကားဖူးေနလ်က္က ၾကည့္ရန္မဝံ့လိုု႔ ဘယ္တုုန္းကမွ တတန္တကရွာေဖြမၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာ... ၾကားဖူးစကပင္ နာက်င္လြန္းလွကာ အသိအေတြးေနာက္က်၊ ပညာမျပည့္ဝေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခ်ိဳ႔ရဲ႕ ဓေလ့ထံုုးတမ္းမ်ား၊ ယုုံၾကည္မူမ်ားကိုု နာနာက်င္က်င္အံ့ၾသကာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအားလံုုးထဲက အမ်ိဳးသမီးအားလံုုး အဲသလိုုအျဖစ္မ်ိဳးကေန လြတ္ေျမာက္ၾကဖိုု႔သာ ဆႏၵရွိရံုု၊ တကယ္တမ္း ကၽြန္မမွ ဘာမွမတတ္ႏိူင္တာပဲေလလိုု႔ ေမ့ေပ်ာက္ထားခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းအရာ။

ကၽြန္မမ်က္ဝန္းေတြကိုု ဗီဒီယိုုကလစ္ဆီျပန္ပိုု႔လိုုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မိန္းမငယ္ကေလးကိုု ကုုတင္ထက္မွာ လဲေလ်ာင္းေစၿပီ။ ဖခင္ျဖစ္ဟန္တူတဲ့ေယာက်္ားႀကီးနဲ႔ ျဖတ္ေတာက္ေပးမယ့္ အမ်ိဳးသားႀကီးတစ္ေယာက္က ကုုတင္ေျခရင္းမွာရပ္ၿပီး မိန္းမငယ္ကေလးရဲ႕ ေျခေထာက္၂ေခ်ာင္းကိုု ဆြဲမေထာင္ကားလိုုက္ၾကတယ္။ ကၽြန္မ အသက္ကိုု ခပ္မွ်င္းမွ်င္းဆြဲရွဴလိုက္ၿပီး မ်က္ဝန္းေတြကို ေမွးက်ဥ္းထားလိုက္မိတယ္။ မိန္းကေလး သိပ္နာက်င္ေတာ့မွာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ထိ ဗီဒီယိုုကလစ္ကိုု ပိတ္ပစ္လိုုက္ဖိုု႔ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကၽြန္မလက္ေတြက တုုန္႔ဆိုုင္းေနခဲ့တာပါလိမ့္။

မိခင္ျဖစ္သူကေတာ့ မိန္းကေလးရဲ႕ မ်က္စိနဲ႔ပါးစပ္ေတြကိုု သူမလက္ဖဝါးအျပည့္ ဖိအုုပ္ကာထားတယ္။
အခိုုက္အတန္႔ကေလး....
ဘာမွသိပ္မၾကာလိုုက္၊ မိန္းကေလးရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ မ်က္ရည္ေတြ...
နာနာက်င္က်င္စီးက်ကာ ပါးစပ္ကပါ အသံထြက္လိုု႔ အားကနဲ ေအာ္ညည္းလိုုက္သံကိုု ေတြ႔လိုုက္ရတာ။ ေအာ္ညည္းလိုုက္သံကိုု ေတြ႔လိုုက္ရတယ္ဆိုုရတာက မိန္းကေလးရဲ႕ေအာ္သံကိုု ကၽြန္မနားနဲ႔ မၾကားရလိုု႔၊ သူမမိခင္က ပါးစပ္ကိုု လက္ဝါးနဲ႔အျပည့္အုုပ္ကိုုင္ထားတာေၾကာင့္သာ ေအာ္သံသဲ့ကနဲရယ္လိုု႔ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္လိုုက္ရၿပီး ကၽြန္မရင္ထဲထိေအာင္ က်င္ကနဲ ၾကားလိုုက္ရတာ။

သနားစရာမိန္းကေလး သိပ္နာက်င္ရွာမွာပဲ။ ျဖတ္ေတာက္ေပးသူအမ်ိဳးသားႀကီးက မိန္းကေလးကိုု ပတ္တီးခါးေတာင္းက်ိဳက္စည္းပံုုမ်ိဳး ခါးမွာ စည္းေပးေနတယ္။ မိန္းကေလးကေတာ့ သူ႔မိခင္လက္ကိုုသာ အတင္းဆုုတ္ကိုုင္ၿပီး နာက်င္လြန္းလိုု႔ တဆတ္ဆတ္တုုန္ေနရွာတာ။ ကၽြန္မ ဆက္မၾကည့္ရက္ေတာ့၊ လက္ေတြက ဗီဒီယိုုကလစ္ကိုု အလိုုလိုုပိတ္မိရက္သားျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ခုုနက တဆတ္ဆတ္တုုန္ေနတဲ့ မိန္းကေလးရဲ႕ႏွလံုုးအိမ္မ်ိဳး၊ အခုုကၽြန္မဆီမွာ....

Facebookမွာ ဗီဒီယိုုကလစ္ေတြကိုု ပရီျဗဴးျပေနတဲ့အက်ိဳးဆက္ပဲဆိုုပါေတာ့။ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္မွ်ေဝထားတဲ့ အဲဒီဗီဒီယိုုကလစ္က ကၽြန္မဆီမွာလာေပၚေနခဲ့ၿပီး မေနႏိူင္မထိုုင္ႏိူင္ဖြင့္ၾကည့္မိခဲ့တဲ့ အက်ိဳးဆက္က ေနာက္ရက္အနည္းငယ္အထိ အဲဒီမိန္းကေလးမ်က္ႏွာနဲ႔ ေအာ္သံသဲ့သဲ့ကိုု ကၽြန္မစိတ္ေတြက အဖန္ဖန္ၾကားေနမိခဲ့တာပါပဲ။
ခုုဆိုု အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။ ကၽြန္မႏွလံုုးအိမ္ကိုု ရိုုက္ခတ္ခဲ့တဲ့အဲဒီအေၾကာင္းကိုု ကၽြန္မ ဝ့ံဝံ့ရဲရဲ ရင္ဆိုုင္ႏိူင္ၿပီလိုု႔ စိတ္ခ်တဲ့အခါမွ FGMအေၾကာင္းေရးမယ္လိုု႔ ဆံုုးျဖတ္ၿပီး ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ သက္ဆိုုင္ရာဗီဒီယိုုကလစ္ေတြလည္း ျပန္လိုုက္ရွာၿပီးၾကည့္ခဲ့ရပါတယ္။

ဒီျဖစ္စဥ္ကိုု FGM - Female Genital Mutilationလိုု႔ေခၚသလိုု Female Circumcisionလိုု႔လည္း သံုုးၾကပါတယ္။ ၁၉၈၉ခုုႏွစ္ေလာက္က စလိုု႔ အာဖရိကနဲ႔ အေရွ႕အလယ္ပိုုင္းေဒသေတြမွာ စတင္က်င့္သံုုးခဲ့တယ္လိုု႔ ခန္႔မွန္းၾကတယ္။ Wiki-ဝီကီရဲ႕ ၂၀၁၆စစ္တမ္းအလိုုအရေတာ့ အာဖရိက ၂၇ႏိူင္ငံ၊ တခ်ိဳ႕အာရွႏိူင္ငံေတြမွာတင္မက အေမရိကနဲ႔ ကေနဒါလိုုတိုုင္းျပည္ေတြက စုုစုုေပါင္း သန္းေပါင္း၂၀၀ေသာ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ မိမိတိုု႔ရဲ႕မိန္းမကိုုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုုင္းတခ်ိဳ႕ကိုု အဲဒီဓေလ့ထံုုးတမ္းအရ ျဖတ္ေတာက္ၿပီးျဖစ္တယ္လိုု႔ ဆိုုတယ္။ အေနာက္ႏိူင္ငံေတြမွာေတာ့ လုုပ္ေပးမယ့္သူ မရွိတဲ့အတြက္ ျဖတ္ေတာက္လိုုသူဟာ အဲဒီအမွႈကိုုျပဳလုုပ္ေပးႏိုုင္မယ့္တျခားႏိုုင္ငံေတြကိုု သြားၿပီး
ျဖတ္ေတာက္ၾကရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဘာေၾကာင့္လုုပ္ရသလဲဆိုုတဲ့ ေမးခြန္းကိုု ကၽြန္မ ေစ့ငုုၾကည့္မိတဲ့အခါ အေျဖအမ်ားစုုက အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕လိင္စိတ္ခံစားမွုုကိုု ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္လိုုလိုု႔ (Control Women’s sexuality) ျဖစ္တယ္ဆိုုတာ သိရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတိုု႔ယူဆတာက လိင္စိတ္ဟာ အင္မတန္ညစ္ညမ္းတဲ့အတြက္ အဲသလိုုျဖတ္ေတာက္ၿပီး လိင္စိတ္ခံစားမွုုနည္းပါးေစျခင္းအားျဖင့္ လိင္ပိုုင္းဆိုုင္ရာအရ စင္ၾကယ္သြားၿပီလိုု႔ယူဆၾကတာပါပဲ။

ကၽြန္မအေနနဲ႔ေတာ့ လူမ်ိဳး ဘာသာ ဘာတစ္ခုုနဲ႔မွ ဆက္ႏြယ္မေျပာလိုုပါဘူး။ ေနရာေဒသ၊ လူမ်ိဳးစုုတစ္စုု စတာေတြရဲ႕ ဓေလ့ထံုုးတမ္း မိရိုုးဖလာယံုုၾကည္မွုုလိုု႔သာ ဆိုုခ်င္ပါတယ္။ ၁၅-၁၆ ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား မိန္းကေလးဆိုုရင္ အဲဒီလိုုျဖတ္ေတာက္ၿပီးတာနဲ႔ လက္ထပ္ျခင္းက ေနာက္ကပါလာစျမဲလိုု႔ ဆိုုတယ္။
ေဆးပညာ႐ွဴေထာင့္ကၾကည့္လည္းပဲ FGMျပဳလုုပ္ျခင္းဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ ဘာမွအေထာက္အကူမျပဳတဲ့အျပင္ ျပဳလုုပ္ၿပီးသူ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဘဝတေလွ်ာက္လံုုး ဆိုုးက်ိဳးေတြသာ အမ်ားႀကီးခံစားရေစတယ္လိုု႔ ဆိုုထားပါတယ္။ ျဖတ္ေတာက္ရာမွာ အသံုုးျပဳတဲ့ပစၥည္းေတြက ဘလိတ္ဓါး၊ ကပ္ေၾကး၊ အပ္နဲ႔ တျခားျမိေနေအာင္ေသြးထားတဲ့ ဓါးတိုုမ်ိဳးေတြျဖစ္ၿပီး စနစ္တက်သံုုးစြဲတာလည္းမဟုုတ္၊ လူအမ်ားႀကီးအတြက္ ဒီပစၥည္းေတြပဲ တဖန္လဲလဲ ဆက္သံုုးေလ့ရွိတာမိုု႔ သိပ္ကိုု အႏာၱရာယ္မ်ားေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲသလိုုျဖတ္ေတာက္စဥ္မွာ ေမ့ေဆးမေပး ထံုုးေဆးမေပးဘဲ အစိမ္းျဖတ္ေတာက္တာမိုု႔ စဥ္းစားရံုုနဲ႔တင္ ဘယ္ေလာက္နာက်င္မယ္ဆိုုတာ ေတြးၾကည့္ႏိူင္ပါရဲ႕။
ျဖတ္ေတာက္ရာမွာ အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး ပံုုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတဲ့အနက္ အမ်ားဆံုုးျဖတ္ေတာက္ေလ့ရွိၾကတဲ့ပံုုစံ (၃)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။




Type I Clitoridectomy - Partial or total removal of the clitoris and/or the prepuce
Type IIExcision - Partial or total removal of the clitoris and the labia minora, with or without excision of the labia majora
Type IIIInfibulation - Narrowing of the vaginal orifice with creation of a covering seal by cutting and appositioning the labia minora and/or the labia majora, with or without excision of the clitoris.

ျဖတ္ေတာက္ရာမွာ သံုုးစြဲတဲ့ ဘလိတ္ဓါး၊ ကတ္ေၾကးနဲ႔ တျခားအခ်ြန္အထက္ ကိရိယာေတြကိုုလည္း စနစ္တက်ပိုုးသတ္ထားျခင္း မရွိဘူးလိုု႔ဖတ္ရပါတယ္။
အင္မတန္အႏာၱရာယ္မ်ားၿပီး နာက်င္လြန္းလွတဲ့ ဒီျဖတ္ေတာက္မွုုအၿပီးမွာ ျဖစ္ေလ့ရွိတာေတြက အပ်ိဳေတြအတြက္ ေသြးထြက္လြန္ျခင္း၊ ပိုုးဝင္ေယာင္ရမ္းျခင္း၊ ဆီးသြားရ အလြန္ခက္ခဲျခင္း၊ ရာသီေသြးေပၚတိုုင္း ခက္ခဲနာက်င္ျခင္းတိုု႔ျဖစ္ၿပီး အခန္႔မသင့္ရင္ အသက္ဆံုုးရွံဳးရတဲ့အထိျဖစ္တတ္တယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။ အဲဒီမိန္းကေလးေတြ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတဲ့အခါမွာဆိုုလည္း လိင္ဆက္ဆံတိုုင္း နာက်င္တတ္ျခင္း၊ ကိုုယ္ဝန္မေဆာင္ႏိုုင္ျခင္း၊ ေဆာင္ႏိူင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ကေလးမီးဖြားရာမွာ ရွဳပ္ေထြးခက္ခဲမွုုမ်ားျဖစ္ႏိူင္ေစတယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။

ဒါဆိုု ဒီေလာက္ဆိုုးက်ိဳးမ်ားတာ ဘာေၾကာင့္လုုပ္ၾကသလဲဆိုုတာ အင္မတန္စဥ္းစားစရာ မေကာင္းဘူးလား။ အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ Female Genital Mutilation ရွိသလိုု အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္လည္း Male Genital Mutilation ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆင္းရဲနာက်င္ရပံုုခ်င္းက်ေတာ့ ဘယ္လိုုမွ မႏွိဳင္းယွဥ္သာေအာင္ပါပဲ။ အမ်ိဳးသားေတြအတြက္ကေတာ့ လိင္တံထိပ္အေရျပားကေလးကိုုသာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ပမာဏ အေပၚယံျဖတ္လွီးထုုတ္ပစ္ရံုုပါ။ ၿပီးတဲ့အခါ က်န္တဲ့ဘဝတေလွ်ာက္လံုုး လူေယာက်ာ္းပီပီ ေနထိုုင္ခံစားသြားႏိူင္တာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလိုု တသက္တာ နာက်င္ဆင္းရဲေနရတာမ်ိဳး မဟုုတ္တဲ့အျပင္ သူတိုု႔ဟာ ကေလးမီးဖြားစရာလည္း မလိုုတာေၾကာင့္ပါပဲ။

ဗီဒီယိုုကလစ္ေတြ တခုုၿပီးတခုုၾကည့္လိုုက္တိုုင္း အမ်ိဳးသမီးေလးေတြရဲ႕ နာက်င္ရွံဳ႕မဲ့ေနတဲ့မ်က္ႏွာဟာ အင္မတန္ဂရုုဏာသက္ဖြယ္ပါ။ ရုုန္းကန္လိုု႔မရေအာင္ ခ်ဳပ္ထားၾကတဲ့သူေတြမွာလည္း နာက်င္ေနဟန္အထင္းသား ေပၚလြင္ေနတာပါပဲ။ မိန္းကေလးေတြရဲ႕နာက်င္မွုုဟာ ကၽြန္မရင္ဝကိုု လာလာေဆာင့္ေနသလိုု ခံစားရပါတယ္။ အဲသလိုုၾကည့္ရင္းက ဘာေၾကာင့္မ်ား အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ FGMရဲ႕သားေကာင္ျဖစ္ၾကရသလဲ။ ဘယ္သူကမွ မတြန္းလွန္ၾကဘူးလား၊ ဒီေလာက္ရက္စက္တဲ့ျဖစ္စဥ္ႀကီးကိုု ဘယ္သူကမွ မဆန္႔က်င္ၾကဘူးလားဆိုုတဲ့ မခ်င့္မရဲစိတ္ျဖစ္မိပါရဲ႕။

မသက္မသာၾကည့္ေနမိရင္းမွာပဲ ကၽြန္မရဲ႕စိတ္ကြက္လပ္ကိုု ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့၊ ကၽြန္မသိလိုုတဲ့ ဘယ္သူမွ မဆန္႔က်င္ၾကေတာ့ဘူးလားဆိုုတဲ့ေမးခြန္းကိုု ေျဖေပးတဲ့ ဗီဒီယိုုကလစ္ေလးတခုု ၾကည့္ခြင့္ရလိုုက္ပါတယ္။ ဘယ္လိုုေျပာရမွန္းမသိေအာင္ အားရေက်နပ္မိတာပါပဲ။

Kenyanအမ်ိဳးသမီးငယ္ကေလး အသက္၁၇ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ Nancyဆိုုသူကေလးပါပဲ။ သူေနထိုုင္ရာ ကင္ညာႏိူင္ငံက Pokot Community-ပိုုေခါ့ထ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရွိရာ ရြာကေလးတရြာက သာမန္မိန္းမငယ္ကေလးေပါ့။ Pokotဆိုုတာက အေရွ႕အာဖရိကမွာရွိတဲ့ ကင္ညာ-Kenya Republicရဲ႕ ျမိဳ႕ငယ္ကေလးျဖစ္ၿပီး သူတိုု႔ကိုု Pokot peopleလိုု႔ ညႊန္းဆိုေလ့ရွိၾကပါတယ္။ တိုုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုုတခုုျဖစ္ၿပီး သူတိုု႔ကိုုယ္ပိုုင္ Pokoot languageသံုုးစြဲေျပာဆိုုၾကသူမ်ားပါ။

နန္စီဟာ ပညာကိုု သိပ္လိုုလားတဲ့မိန္းမငယ္ကေလးပါ။ သူမရဲ႕ ညီမျဖစ္သူကေတာ့ သူမအေဖဆႏၵအတိုုင္း FGMလုုပ္ၿပီးေပမယ့္ သူမကေတာ့ လံုုးဝမလုုပ္ႏိူင္ဘူးလိုု႔ အျပတ္ျငင္းထားသူကေလးေပါ့။ သူမသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆိုု အသက္၁၅ႏွစ္မွာ ျဖတ္ေတာက္ၿပီးလိုု႔ အိမ္ေထာင္ရက္သားေတာင္ က်ေနခဲ့ပါၿပီ။ သူမကေတာ့ ျငင္းဆန္တုုန္း၊ ဒီလိုုျဖတ္ေတာက္မွ ေယာက်ာ္းရမွာလား၊ ေယာက်ာ္းတေယာက္ရဖိုု႔ထက္ ပညာေရးကသာ သူမဘဝအတြက္အေရးႀကီးဆံုုးလိုု႔ ခိုုင္ခိုုင္မာမာဆိုုေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
နန္စီ့အေဖက နန္စီ့ကိုု ရြာထဲက တျခားမိန္းကေလးေတြလိုုပဲ FGMလုုပ္၊ ၿပီးတာနဲ႔ ေယာက်ာ္းယူေစ့ခ်င္တာပါ။ ဘဝကိုု လြယ္ကူေပါ့ပါးစြာပဲ ျဖတ္သန္းေစခ်င္ခဲ့တာ။ သူ႔မွာ သတိုု႔သားဘက္ကမဂၤလာလက္ဖြဲ႔တင္ေတာင္းေငြ-Dowryအျဖစ္ ႀကိဳတင္ယူထားတဲ့ ႏြားတေကာင္ကလည္းရွိေနၿပီမိုု႔ ႏြားကိုု ျပန္မေပးလိုုဘူး၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီႏြားကိုု ေရာင္းၿပီး သားျဖစ္သူ- နန္စီ့ေမာင္ရဲ႕ ေက်ာင္းစရိတ္အျဖစ္သံုုးဖိုု႔ ရည္ရြယ္ၿပီးသားလည္း ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။
နန္စီကေတာ့ မလုုပ္ဘူးဆိုု လံုုးဝကိုုမလုုပ္ႏိူင္ဘူးလိုု႔ အျပတ္ျငင္းပါတယ္။ နန္စီနဲ႔ သူ႔အေမ ရြာထိပ္ေရဘံုုဘိုုင္မွာ ပန္းကန္ေတြေဆးေၾကာရင္း အျပန္အလွန္စကားေျပာခန္းဟာ အင္မတန္ သေဘာက်စရာပါ။ FGMမွမလုုပ္ရင္ ယူမယ့္ေယာက်ာ္းလည္း ရွိမွာမဟုုတ္ပါဘူးဆိုုတဲ့ သူ႔အေမကိုု နန္စီျပန္ေျပာတဲ့စကားထဲမွာ မိန္းမေတြရဲ႕ဘဝကိုု ေယာက်ာ္းေတြက ဘာေၾကာင့္ အဆံုုးအျဖတ္ေပးရမွာလဲဆိုုတဲ့စကားေလးတခြန္းကလည္း သေဘာက်စရာေကာင္းလွတယ္။

"နင့္အေဖက သတိုု႔သားေလာင္းဆီက ႏြားတေကာင္ႀကိဳတင္ယူၿပီးေနၿပီ။ အဲဒီႏြားကိုု ေရာင္းၿပီး သမီးေမာင္ေလးကိုု ေက်ာင္းထားမွာ သမီးသိတယ္မဟုုတ္လား"

"အိုု အေမရယ္ မိန္းကေလးနဲ႔ ေယာက်ာ္းေလးဟာ အတူတူပါပဲ။ အေမ့သားအတြက္ ပညာေရးလိုုအပ္တယ္ဆိုု ကၽြန္မအတြက္လည္း ပညာေရးက လိုုအပ္တာပါပဲ"

"သမီးရယ္ အိမ္မွာပဲေနပါလား၊ ေက်ာင္းမသြားပါနဲ႔ေတာ့"

"အေမ့သားကိုု အိမ္မွာထားပါလား၊ ကြၽန္မကေတာ့ ေက်ာင္းသြားရမွ ျဖစ္မယ္ ကြၽန္မအတြက္ ပညာေရးက အေရးႀကီးတယ္။ ကြၽန္မ ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္တယ္ အေမ"

"သမီးနန္စီ သမီးလိုုခ်င္တဲ့ပညာေရးဟာ ႏြားေလာက္အသံုုးဝင္ပါ့မလားကြယ္။ ႏြားက ေရာင္းရင္ ပိုုက္ဆံရတယ္ကြဲ႕"

"ပညာေရးကိုု ႏြားနဲ႔ႏွိုုင္းယွဥ္စရာလားအေမရယ္၊ ႏြားဆိုုတာ အခ်ိန္မေရြးေသႏိူင္တဲ့ သတၱဝါပါ။ ပညာေရးကေတာ့ ႏြားတေကာင္ဆီကႏြားႏိုု႔ထက္ ပိုုၿပီးေပးႏိူင္တဲ့အက်ိဳးအျမတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါ အေမ"

"ကြၽန္မတိုု႔ရဲ႕ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲေနတဲ့ ဓေလ့ထံုးတမ္း၊ ယဥ္ေက်းမွုုေတြဟာ ပညာမတတ္ရင္ စက္ဝိုုင္းတခုုလိုု အဖန္ဖန္လည္ေနဦးမွာပဲ အေမ။ ကြၽန္မအတြက္ ေမာင္းႏွင္အားက ပညာေရးပဲ။ အေမ ကၽြန္မကိုု FGMသိပ္လုုပ္ေစခ်င္သပဆိုု Over my deadbody-ကၽြန္မေသမွပဲ ရမယ္" လိုု႔ အျပတ္ေျပာခ်လိုုက္ေတာ့တာပါပဲ။

ဒီေနရာမွာ နန္စီ့အေမရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ သိပ္ကိုု အေရးပါလာပါတယ္။ လင္ျဖစ္သူနဲ႔ သမီးျဖစ္သူအၾကား ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ေနထိုုင္ရင္း လင္ျဖစ္သူကိုု ေဖ်ာင္းဖ်ရ၊ သမီးျဖစ္သူကိုု နားခ်ရနဲ႔ အင္မတန္ ခ်စ္သနားစရာေကာင္းတဲ့အမ်ိဳးသမီးႀကီး ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ေျပာမရတဲ့အဆံုုး သမီးျဖစ္သူနန္စီကိုု အဖြားအိမ္မွာ သြားေရွာင္ေနေခ်ဆိုုၿပီး ခရီးအတြက္ စီစဥ္ေပးလိုုက္တာမိုု႔ နန္စီဟာ အိမ္ေျပးမကေလးျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
နန္စီ အိမ္မွာမရွိေတာ့တဲ့အခါ အေဖလုုပ္သူက မိန္းမကိုု ထမင္းဝိုုင္းမွာ ခုုလိုုေျပာပါတယ္။

"ဘယ္မလဲ နင့္သမီး ငါတိုု႔ရြာထဲက တျခားမိန္းကေလးေတြ ဒီလိုုပဲ လုုပ္ေနၾကတာပဲ၊ ၿပီးရင္ ေယာက်ာ္းတင္ေတာင္းတဲ့ လက္ေဆာင္ကိုုယူ၊ အိမ္ေထာင္က် ၿပီးေရာမဟုုတ္လား၊ နင့္သမီးဟာ ငါ အခ်စ္ဆံုုးသမီး ခုုေတာ့ ငါ့စကားနားမေထာင္တဲ့အျပင္ အိမ္ကပါ ထြက္သြားၿပီ။ နင္ကလည္း အားေပးအားေျမွာက္ ႀကံရာပါမဟုုတ္လား၊ သြား ငါ့အိမ္မွာမေနနဲ႔ နင္နဲ႔လည္း ကြာမယ္"ဆိုၿပီး မိန္းမခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့သူ႔ေရွ႕စားပြဲေပၚက စားစရာပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြကိုု တြန္းပစ္ရင္း ဆိုုပါတယ္။
နန္စီ့အေမဟာ အင္မတန္သည္းခံႏိူင္တဲ့မိန္းမပါ။ လင္ျဖစ္သူကိုု ဘာမွ တင္းတင္းမာမာခြန္းတုုန္႔ျပန္မေနဘဲ နန္စီမွ မလုုပ္ခ်င္တာ သြားပါေစေပါ့ဆိုုတာမ်ိဳးေလာက္သာ ခပ္ေအးေအးေျပာၿပီး ေယာက်ာ္းေရွ႕က ထထြက္သြားခဲ့တာပါပဲ။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ FGMနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ရြာထဲက အျမင္မွန္သူ၊ ၾသဇာရွိတဲ့သူေတြကိုု စုုေဝးေခၚေစၿပီး နန္စီ့အေဖကိုု နားခ်ခိုုင္းဦးမွလိုု႔ ေတြးေနမိတာ။ တေန႔ နန္စီ့အေဖကိုု  အသိအျမင္မွန္တဲ့ရြာလူႀကီးတခ်ိဳ႕နဲ႔ဆံုုေစၿပီး နားခ်ေျဖာင္းဖ်ရာက ေနာက္ဆံုုးေတာ့ နန္စီ့အေဖဟာ သမီးကိုုခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ နန္စီ့သေဘာပါပဲဆိုုၿပီး သေဘာတူလိုုက္ရေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါက်မွ နန္စီဟာ ရြာကိုုျပန္လာၿပီး အေဖနဲ႔ စကားေျပာတယ္။
နန္စီ့အေဖက ဘာေျပာသလဲဆိုုေတာ့ "သမီး သမီးကိုု အေဖက အခ်စ္ဆံုုးဆိုုတာ သမီးသိတယ္မဟုုတ္လား၊ အေဖေလ အဘိုုးကိုုေျပာၿပီး အေဖတိုု႔ႀကိဳတင္ယူထားတဲ့ ႏြား ျပန္ေပးလိုုက္ေတာ့မယ္။ ငါ့သမီး ပညာလိုုခ်င္တယ္ဆိုုလည္း သမီးသေဘာအတိုုင္း ဆံုုးခန္းတိုုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါကြယ္၊ ဟုုတ္ၿပီလား"လိုု႔ သမီးျဖစ္သူကိုု ေလေျပေလးနဲ႔ ဆိုုရွာတယ္။
အရင္ကဆိုု နန္စီ့အေဖက "နင့္သမီးသာ FGMမလုုပ္ရင္ ရြာထဲက လူပံုုအလယ္မွာ ငါ မ်က္ႏွာငယ္ရမယ္။ နင့္သမီးကိုု ယူမယ့္ေယာက်ာ္းလည္းရွိမွာ မဟုုတ္ဘူး။ ငါလည္း ရြာထဲကလူေတြနဲ႔ ဘီယာေတာင္ဝိုုင္းဖြဲ႔ေသာက္ရဲမွာမဟုုတ္သလိုု ႏြားလည္း ျပန္ေပးရမွာ။ ဘယ္လိုုပဲၾကည့္ၾကည့္ မ်က္ႏွာပန္းမလွျဖစ္ရမွာဟ" ဆိုုၿပီး နန္စီ့အေမကိုု ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ ေျပာေျပာေနတတ္တာပါ။
ဒါေပမယ့္ နန္စီ့ရဲ႕ျပတ္သားတဲ့ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ျငင္းဆန္မႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ FGMမလုုပ္ရေတာ့ဘဲ နန္စီလိုုခ်င္တဲ့ပညာေရးကိုုဆက္ဖိုု႔ နန္စီတေယာက္ ေက်ာင္းသြားရၿပီေပါ့။ ေက်ာင္းမွာ နန္စီဟာ တက္ၾကြေပ်ာ္ရႊင္ေနၿပီး အတန္းရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာ ခန္႔ထားျခင္းခံရတယ္။
ၿပီးတဲ့အခါ သူတိုု႔ ပိုုေခါ့ထ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကေလးက က်င္းပေပးတဲ့ ဘဝအတြက္ တျခားလမ္းေၾကာင္းေရြးခ်ယ္ေအာင္ျမင္ျခင္းပြဲမွာ စကားေျပာခြင့္ရခဲ့တယ္။ 

အဲဒီမွာ ကိုုင္ေဆာင္တဲ့ ေဆာင္ပုုဒ္က “Let us abandon the knife, give us books and pens instead”
ဓါးေတြ ခ်ထားခဲ့ပါ။ ဓါးအစား စာအုုပ္ေတြေဘာ့ပန္ေတြကိုုသာေပးပါဆိုုတာပါပဲ။ 

ၿပီးေတာ့ နန္စီက ေျပာခဲ့တယ္။

There are no pioneers, but we may be the first to stand firm.

အဲဒီစကားေလးက သိပ္ကိုုႏွစ္သက္စရာေကာင္းပါတယ္။  လူတိုုင္းဟာ ကိုုယ္ယံုုၾကည္ရာအေပၚ တင္းတင္းရင္းရင္း ခိုုင္ခိုုင္မာမာရပ္တည္ၾကဖိုု႔သာ လိုုတာပါ။
ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဒီလိုုအျဖစ္မ်ိဳး ရွိမယ္မထင္ပါ။ ကၽြန္မ မၾကားမိတာမ်ားျဖစ္မလား...
ႏိူင္ငံအသီးသီးမွာ မတူညီတဲ့ ဘာသာစကား၊ ကြဲျပားတဲ့ယဥ္ေက်းမွုု ဓေလ့ထံုုးတမ္းေတြ၊ အျဖဴ အမည္း အသားေရာင္ ကြဲဲျပားေနမွုုေတြ ရွိေနၾကေပမယ့္ ကၽြန္မတိုု႔ဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြပါပဲ... ခႏၶာတည္ေဆာက္ထားပံုုခ်င္းလည္း တူၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတိုု႔ ဘာေၾကာင့္ မတူညီၾကရတာလဲ.....
ႏွစ္စဥ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၆ရက္ေန႔ဟာ “International Day of Zero Tolerance for FGM” ပါ။
အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားလံုုး မိုုးေကာင္းကင္တခုုထဲေအာက္ တန္းတူညီစြာ ရွင္သန္လွပႏိူင္ခြင့္ရွိၾကေစခ်င္ပါရဲ႕ေလ…။


The People's Digest Magazine
အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၃
လူမွႈဘဝေဆာင္းပါး


ခ်စ္ၾကည္ေအး

ref. Google / youtube

4 comments:

  1. FGM ဒါ အခုမွ ပထမဆံုး ၾကားဖူးတာပဲ အမေရ..
    ဖတ္ေနရင္း မိန္းမငယ္ေလးနဲ႕ ထပ္တူ နာက်င္မိတယ္...
    သတၱိရွိတဲ့ နန္စီကုိ ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္.. ဂုဏ္လည္းယူတယ္...
    နာက်င္မွဳနဲ႕အတူ ရင္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ရင္ထဲအျမဲရွိေနမယ့္ ပုိ႕စ္ပါ အမေရ..

    ReplyDelete
  2. ၿငိမ္းမိန္းကေလး >> ေက်းဇူးပါညီမ

    ReplyDelete
  3. အစ္မခ်စ္ေရ ဘေလာ႔ကုိျပန္လာတဲ႔အတြက္ေက်းဇူးပါ မ်က္ႏွာစာအုပ္ကုိ မၾကိဳက္ဘူး ဘေလာ႔ပဲ သေဘာၾကတယ္
    ခ်စ္တဲ႔ ညီမေလး

    ReplyDelete
  4. YE' YE' >> တူတူပဲ ညီမ၊ ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ေယာက္အတြက္ ဘေလာ့ဂ္ရပ္ဝန္းဟာ အနိမ့္ အျမင့္ အၾကီး အေသး နာမည္ႀကီးငယ္ မခြဲျခား၊ ေအးခ်မ္းတည္တံ့ၿပီး မူလပိုုက်ပါတယ္ညီမေရ.....

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...