Saturday, May 19, 2012

ကိုကဗ်ာဆန္ႏွင့္ ကၽြန္မ

ကၽြန္မက သဘာ၀က မိန္းမေပမဲ့ မႏုတဲ့သူ၊ မႏုတဲ့အျပင္ မာဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနလို႔ေတာင္ မနည္း မိန္းမ ဆန္ေအာင္ ေနေနရတာ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက တစ္လႊားလႊားနဲ႔ ေျပးကန္ခုန္ေပါက္ေနခဲ့တာ။ ေျပာရရင္ အေမေမြးတဲ့ ကေလးေတြထဲ ကၽြန္မက အစ္မအႀကီးဆံုး၊ အရိုက္အခံရဆံုး။ 

မ်က္ႏွာဆိုလည္း မလူးမျခယ္နဲ႔ ေျပာင္သလင္း အဆီတျပန္ျပန္ ေနလာလိုက္တာ စကၤာပူမွာ အလုပ္ေလး ရေတာ့မွ ဒင္နာေလးဘာေလး၊ ပြဲေလးလမ္းေလး တက္ဖို႔ ၾကံဳလာတဲ့အခါ နည္းနည္းပါးပါး ျပင္တတ္ ဆင္တတ္ ရွိလာတာ။ 

ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခါ သူမ်ားမိန္းကေလးေတြနည္းတူ ကိုယ့္အိမ္ကလူကို ခႊ်ဲခ်င္ ႏြဲ႔ခ်င္ လာတယ္။ သူကေတာ့ ကၽြန္မနဲ႔ တစ္သက္တာ ေပါင္းပါ့မယ္၊ ေပ်ာ္ေအာင္ထားပါ့မယ္၊ ေန႔တိုင္း ရယ္စရာေတြ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး ေျပာျပပါ့မယ္။ ထမင္းလည္း ၀ေအာင္ ေကၽြးပါ့ မယ္။ ႏွစ္ဘက္မိဘေတြ ကိုလည္း သူ႔လစာထဲကပဲ ေငြ ပို႔ေပးပါ့မယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ တစ္သက္စာကြန္ထရက္ မိထားတဲ့ လူကိုးရွင့္။ (ကၽြန္မကလည္း လိုခ်င္တဲ့ အခ်က္ေတြ ပါေအာင္ အပီစာခ်ဳပ္ထားရတာပ)

အိမ္ကလူက အကင္းပါးေတာ့ သိတ္ေၾကာင္းေပးေနစရာ မလိုဘူး။ ဘာမဆို အလိုက္သိ ရွာပါေပတယ္။ ကၽြန္မေမြးေန႔ဆို ကၽြန္မလိုခ်င္တာ ၀ယ္ေပးၿပီးသားပဲ။ အဲဒီလို ျဖစ္ေနေအာင္ ကၽြန္မ ကလည္း ကိုယ္ ဘာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာကုိ ေမြးေန႔နီးလာရင္ ႀကိဳၿပီး ဟင့္တ္ေပးထားရသေလ။

အံမယ္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးပံုကိုက တစ္ႏွစ္ကို ေပးပံု တစ္မ်ိဳး။

တစ္နွစ္မ်ား ညဘက္ တီဗီၾကည့္ေနၾကတုန္း ည ၁၂နာရီတိတိမွာ ဖုန္းသံၾကားလို႔ ဖုန္းထားရာ အိပ္ခန္းထဲ သြားအယူ....။ လား  လား ကၽြန္မ ေခါင္းအံုးေပၚမွာ ေမြးေန႔ကဒ္နဲ႔ လက္ေဆာင္ထုတ္။ အေပၚ၀တ္ အက်ၤ ီေလးပါ။ ၀တ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္မနဲ႔ ကြက္တိ။ "ေတာ္လိုက္တာ ငါ့ေယာက်္ား" ဆိုေတာ့ အေရာင္းစာေရးမေလးကိုယ္လံုးကို လက္နဲ႔ ၀ိုက္ၾကည့္ၿပီးမွ ဒီကိုယ္လံုးအတိုင္းပဲဆိုၿပီး ၀ယ္လာ သတဲ့။ ေပါက္ကရ...။ ကၽြန္မက သိသားပဲ၊ သူ ေနာက္ေနတယ္ ဆိုတာ။  ကၽြန္မျပံဳးေအာင္ ရယ္ေအာင္ တတ္ႏိုင္တဲ့သူ။ သူက ကၽြန္မဖုန္းကို ည ၁၂နာရီတိတိမွာ alarm ေပးၿပီး လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ အတူ အခန္းထဲ ထည့္ထား တာေလ။ အဲသလို ကၽြန္မ မသိေအာင္၊ နည္းနည္းေလးမွ မရိပ္မိေအာင္ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္တတ္တာ။ တကယ္ဆို ကၽြန္မေမြးေန႔က ေနာက္တစ္ေန႔မွေလ။

ေနာက္တစ္ႏွစ္က်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး။ သူက ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္မထက္ ေစာၿပီး ရံုးသြားရတယ္။ ကၽြန္မက မနက္ ၇နာရီထိုး အိပ္ယာက ထ၊ အိပ္ခ်င္မေျပေသးဘဲ ေရခ်ိဳးခန္း အ၀င္။ မ်က္ႏွာသစ္တဲ့ ေဘစင္ထဲမွာ လက္ေဆာင္နဲ႔ ေမြးေန႔ကဒ္ လွလွေလးက ႀကိဳ ေစာင့္လို႔။ အဲသလို သူက...။

ေဟာ ေနာက္တစ္ႏွစ္က်ျပန္ေတာ့ ညေန ရံုးကအျပန္ လမ္းကေန ကၽြန္မကို ဖုန္းေခၚတယ္။  "အိမ္ျပန္ လာေနၿပီ ေရာက္ေတာ့မယ္၊ အိမ္ေသာ့ ရံုးမွာ ေမ့က်န္ခဲ့လို႔ အိမ္တံခါး ဖြင့္ေပးထားပါေနာ္" တဲ့။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မ အိမ္တံခါးလည္း ဖြင့္လိုက္ေရာ အိမ္ေရွ႕မွာ အထုတ္ႀကီးတစ္ထုတ္...။ အထုတ္က ကၽြန္မ လိုခ်င္ေနတဲ့ လက္ကိုင္အိတ္တံဆိပ္နဲ႔ဆိုေတာ့ ကၽြန္မ ခ်က္ခ်င္းပဲ သိလိုက္တယ္။ သူ  လုပ္  လာ  ျပန္  ၿပီ  ေပါ့  ေလ  အ ဟင္း ဟင္း....။ သူက မလွမ္းမကမ္းက ေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့ေသးတာ။ မေတာ္လို႔မ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္က အထုတ္ႀကီးဆြဲသြားမွ မခက္လား။ ကၽြန္မကေတာ့ လိုခ်င္တဲ့ အိတ္၊ ပံုစံ၊ အေရာင္အေသြး အားလံုး ကၽြန္မ စိတ္ႀကိဳက္မို႔ ေပ်ာ္ေနခဲ့တာ။

ေနာက္တစ္ႏွစ္...။ အိပ္ရာေပၚမွာ ေမြးေန႔ကဒ္ေလးနဲ႔အတူ စာေလးတစ္ရြက္။ စာရြက္ေပၚမွာ ေရးထား တာက " ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ကို စတိုခန္းထဲ သြားၾကည့္ပါ" တဲ့။ စတိုခန္းထဲ သြားၾကည့္ေတာ့ ေနာက္ ထပ္ စာတစ္ရြက္။ "ဘုရားစင္ေအာက္က စင္ေပၚမွာ" တဲ့။ ဒါနဲ႔ ဘုရားစင္ေအာက္က စင္ေလးေပၚ ၾကည့္မိေတာ့ ဘူးေလး တစ္ဘူးနဲ႔ ေနာက္ စာတစ္ရြက္။ ဘူးေလးက လယ္သာေပၚလစ္ရွ္ ဘူးကေလး၊ လယ္သာအိတ္ေတြ သန္႔ရွင္းတဲ့အခါ သံုးဖို႔။ စာရြက္ထဲမွာ ေရးထားတာက "စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔  ဒါ တကယ့္လက္ေဆာင္ မဟုတ္ေသးပါဘူး အိပ္ခန္းထဲက ဘီရိုထဲမွာ သြားၾကည့္ပါ" လို႔ ေရးထားျပန္ပါေရာ။ အဲဒီေတာ့မွ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ေရာက္ၿပီး သူေပးခ်င္တဲ့ အိတ္ကို ေတြ႔ရေတာ့တာ။ အိတ္က လယ္သာအေရာင္ေရာ၊ ပံုစံေရာ ကၽြန္မအႀကိဳက္။ ဟင့္တ္ေပးတဲ့သူ ေတာ္ခ်က္ကေတာ့....ကြက္တိ။

အဲသလိုနဲ႔ သူေပးခဲ့တဲ့ အမွတ္တရေတြ အမ်ားႀကီးေပါ့ရွင္။ တကယ္က သူက ကၽြန္မထက္ ပိုဖန္တီးေနတတ္တာ။ ကၽြန္မကေတာ့ သူ႔ကို လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ရင္ ေရာ့အင့္ဆိုၿပီး ေပးလိုက္တာပဲ။ သူ႔ေမြးေန႔ ေမ့ေနတဲ့ႏွစ္ေတာင္ ရွိေသး။

အဲ...စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ခံစားတတ္တာက်ေတာ့ ကၽြန္မက ပိုတယ္ဆိုတာ ေျပာဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး ထင္ပါ ရဲ႕ေနာ္။ ကၽြန္မက ဘာပဲ ေရးၿပီးၿပီး သူအနားမွာ ရွိေနရင္ သူ႔ကို အရင္ေပးဖတ္တတ္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕စာေတြကိုေတာ့ သူ ႀကိဳက္ပံုရပါတယ္။ ကၽြန္မ ကဗ်ာေရးတဲ့ အခါေတြမွာသာ အဆံုးထိဖတ္ၿပီးတိုင္း မအီမလည္နဲ႔။ သူက ကဗ်ာေတြကို မခံစားတတ္တဲ့သူရွင့္။

ဘာပဲေျပာေျပာ အနားမွာ အမာခံ ပရိသတ္ႀကီးတစ္ေယာက္လံုး ရွိေနတာ အားရွိလြန္းရပါတယ္။ ကၽြန္မဘာေရးေရး ဖတ္ေပးရွာသူ။

ဒီေန႔ေတာ့ သူနဲ႔ကၽြန္မ အတူရွိေနတုန္း ကၽြန္မက မ်ိဳးႀကီးရဲ႕ "တစ္စိမ္းတစ္ေယာက္" သီခ်င္းေလး ညည္းမိတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေငးရင္းေပါ့။

♩ ♬ ♭ ေသသည့္တိုင္ ဒီဘ၀ထဲ ကိုယ္ မင္းကို အခ်စ္ဆံုးပဲ ♩ ♬

တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မ ကဗ်ာဆန္လိုက္တာပါ။  သူက ကၽြန္မမ်က္နွာၾကည့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္ဆိုတယ္။

♩ ♬   တစ္စိမ္း တစ္ေယာက္ပါ ♩ ♬ 


ေသေရာကြာ....


 

19 comments:

  1. း) ဟုတ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲလိုပဲထင္တာ း)
    အစ္ကုိက ကဗ်ာဆန္မွာ အစ္မက ကဗ်ာမဆန္ဖူး း)
    ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ဟိဟိ အားက်ထွာာာ
    လိုက္ဖက္တဲ႔ေမာင္ႏွံပါပဲ း) း)

    ReplyDelete
  2. ဂုစာေလးလည္း..ေပးဖတ္ဦးမယ္ထင္ပါ့ း)
    တကယ့္ကိုလိုက္ဖက္တဲ့ဘ၀ပါ
    အားက်သဗ်ာ း))

    ReplyDelete
  3. တစ္သက္စာ ကြန္ထရိုက္အတိုင္း တာဝန္ေက်မယ္ဆိုတာ မေျပာပဲ သိေနတယ္ မခ်စ္ေရ း) အေျပာအဆို ကဗ်ာမဆန္တတ္တဲ့ မခ်စ္ရဲ႕ အေရးအသားေလးေတြကေတာ့ ဖတ္ရတာ ကဗ်ာဆန္တယ္ း) အားေပးလွ်က္။
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  4. အဟိ.. အစ္မခ်စ္မ်က္ႏွာ ၿပံဳးေနမွာပဲ.....
    ေပ်ာ္စရာႀကီးးးး

    ReplyDelete
  5. ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ေမ့သြားၿပီ။ အခုမွ သတိရေတာ့တယ္။ဘြ ပဲ။ေနာက္ႏွစ္မေမ့ေအာင္ေနရမယ္။

    ReplyDelete
  6. အဟဲ နည္းလမ္းေတြ မွတ္သားသြားပါေၾကာင္း.. း)))

    ReplyDelete
  7. ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ကို ဘယ္လို ကဗ်ာဆန္ဆန္ေပးရတယ္ ဆိုတာကိုေတာ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရပါၿပီ။ ကဗ်ာလည္း ဆန္လွခ်ည္ရဲ႕။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီထက္ တဆင္႔ျမင္႔တဲ႔ ဘယ္လို ဟင္႔တ္ေပးရတယ္ ဆိုတာကိုေတာ႔ ရွင္းျပမသြားဘူး။ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ား မွတ္သားရေအာင္ ေနာက္ထပ္ ပို႔စ္တခုနဲ႔ ရွင္းျပေပးေစလိုပါတယ္။

    ReplyDelete
  8. သူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ေပါင္းစည္းထားတဲ႔ ခ်စ္စရာဘဝေလး :)

    ReplyDelete
  9. ေအာ္ ......

    သူမ်ားကိုု အားက်ျပီး ခုုေတ့ ဒါမ်ိဳးေတြ ေရးေနျပီေပါ့ေလ

    ReplyDelete
  10. ဖတ္ရင္နဲ႔ ျပံဳးမိရတယ္... ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ စံုုတြဲပံုုေလး ျမင္ေယာက္မိတယ္

    ReplyDelete
  11. ဒါ.. ျဖတ္ရိုက္ခံလိုက္ရတာ..

    (((((ကေတာက္)))))

    မခံနဲ႔မခ်စ္...

    ေနာက္တစ္ပုဒ္ထပ္ဆို...

    ဟိဟိ..

    ReplyDelete
  12. ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြကို စိတ္လႈတ္ရွားစရာေကာင္းေအာင္ ေပးတတ္တဲ့ သူနဲ ့ဆို ေပ်ာ္စရာေနာ္။

    ReplyDelete
  13. အစ္မခ်စ္ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ကိုပန္းသီးက တကယ့္ကို ဟာသဇ၀နဥာဏ္ရႊင္တယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ရယ္ေနရမွာ ေသခ်ာတယ္။ ကဗ်ာမဆန္ ဘာမဆန္ဆိုေပမယ့္ အဲ့ဒီစတိုင္ကိုပဲ ခ်စ္ေနရတာမဟုတ္လား..။ အခုပဲၾကည့္.. ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ရသြားၿပီ..။ ဒီပို႔စ္နဲ႔ ကြန္မန္႔ေတြ ဖတ္ၿပီး ကိုပန္းသီးၿပံဳးေနရင္ ဒါလည္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲေပါ့ အစ္မေရ..။

    ReplyDelete
  14. ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေန႔စဥ္ဘဝေလးေတြက ၾကည္ႏူးစရာ...၊ း) တစ္ေယာက္ တမ်ိဳးစီ ကဗ်ာဆန္ၾကတဲ့ နည္းေတြနဲ႔ တကယ္ပဲ လိုက္ဖက္တဲ့ ေမာင္ႏွံဆိုတာ ဒီစာစုေလးက အေသအခ်ာကို ေျပာျပေနခဲ့တယ္...။

    ReplyDelete
  15. မခ်စ္ၾကည္ေအးေရ... ကြန္ထရက္ထဲက "ႏွစ္ဘက္မိဘေတြ ကိုလည္း သူ႔လစာထဲကပဲ ေငြ ပို႔ေပးပါ့မယ္" အဲဒိအခ်က္ကို သေဘာတူလိုက္နာတယ္ဆိုေတာ့ ဒီလူက First class husband ပဲ... လက္ေဆာင္ေလးေတြကို အဲလို အိုင္ဒီယာနဲ႔ေပးရတာခက္တဲ့အျပင္ ေမြးေန႔ရွင္မသိေအာင္ ျပင္ဆင္ရတာလဲ ခက္တယ္... ဒါ သူေတာ္ေတာ္ အားစိုက္ထုတ္ခဲ့လို႔... ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္း အပိတ္ကိုဖတ္ေတာ့ ရီလိုက္ရတယ္ရွင္...

    ReplyDelete
  16. ေမာင္ဘၾကိဳင္အားက်မေနနဲ႔ လူပ်ိဳၾကီးဘ၀ကကၽြတ္ေအာင္လုပ္..ဒါပဲ..။ သီခ်င္းေလးတေအးေအးနဲ႔ မ်က္စိထဲ ေဟာလိ၀ုဒ္ကရိုက္တဲ႔ သံစံုတီး၀ိုင္းအမ်ိဳးအစားရုပ္ရွင္ကိုေျပးျမင္မိတယ္..။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္သီခ်င္းနဲ႔စကားေျပာၾကတာေလ..း))

    ReplyDelete
  17. ၾကည္ႏူးအားက်စိတ္ေတြနဲ႔ ဖတ္လာလိုက္တာ
    ေအာင္ဆံုးလည္း ေရာက္ေရာ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ပါဆိုေတာ႔
    ခိခိ မအီမလည္ၾကီးျဖစ္သြားတယ္ အစ္မခ်စ္ရာ :P
    တကယ္ကို ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ႔ စံုတြဲေလးပါဘဲ။ မႏၱေလးမွာ ေတြ႔လိုက္ကတည္းက တကယ္ကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ႔ အစ္မတို႕ အိမ္ေထာင္ေရးကို သတိထားလိုက္မိျပီးသားပါ။ ဒီလိုလိုက္ဖက္တဲ႔ အတြဲေလးေတြျမင္ေတာ႔လည္း အားက်တယ္အစ္မေရ..
    ဒါေပမဲ႔ ညီမေတြ အားက်ေအာင္ေတာ႔ သိပ္မေရးပါနဲ႔.. :P:P

    ReplyDelete
  18. လူငယ္ေတြေတာင္ လိုက္လုပ္ဖို႕ မလြယ္တဲ့ နည္းေတြပဲ ကိုယ္ဆို အီသြားမလားမသိ း)) ၾကည္နူးစရာေလး ကိုးရီးယား ဇတ္လမ္းထဲကလိုလို ဘာလိုလို နဲ႕ ။

    ReplyDelete
  19. မၾကီးခ်စ္ က ကံေကာင္းတာေပါ့..။ ကိုကဗ်ာဆန္နဲ ့ေတြ ့တာေလ..ေနာ...။ အခုမွ ဖက္ရေတာ့ အခုမွ မန္ ့ရတာေပါ့..ေလ ေနာ...။

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...