Thursday, April 28, 2011

ၾကက္ေျခခတ္ကေလးမ်ား

ၾကက္ေျခခတ္...အင္မတန္ အၾကည့္ရဆိုးပါတယ္။ ကိုယ္ကပဲ ၾကက္ေျခခတ္ခတ္၊ ကိုယ့္ကိုပဲ ၾကက္ေျခလာခတ္ခတ္ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ ၾကက္ေျခခတ္ဟာ အမွားသေဘာ၊ တားျမစ္ပိတ္ပင္တဲ့သေဘာ၊ Negative သေဘာေဆာင္တာမို႔ ကေလးအ႐ြယ္ကေန လူႀကီးတေယာက္ရယ္လို႔ ျဖစ္လာတဲ့အထိ ဘယ္သူကမွ ၾကက္ေျခခတ္ေတြကို ဘဝမွာ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ႐ိွၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ကြၽန္မ ေျပာခ်င္တဲ့ ၾကက္ေျခခတ္က "အမွား" ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ ၾကက္ေျခခတ္ကေလးေတြ အေၾကာင္းပါ။

လူတေယာက္အတြက္ အမွားေတြ လုပ္ျဖစ္ဖို႔ တြန္းအားေတြ၊ ေစ့ေဆာ္မႈေတြက အေတာ္မ်ားတာပါ။ အေပါင္းအသင္းေၾကာင့္၊ ေငြေၾကးေၾကာင့္၊ အရက္ေသစာ မူးယစ္ေသာက္စားတတ္မႈေၾကာင့္၊   ေဒါသစိတ္ေၾကာင့္၊ ေလာဘေၾကာင့္ စသျဖင့္ အမွားေတြကို မသိလိုက္ဘဲ ျဖစ္ေစ၊ သိသိႀကီးနဲ႔ျဖစ္ေစ က်ဴးလြန္ မွားယြင္းမိတတ္ၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဲသည္လိုအခ်ိန္ေတြမွာ အမွားကို အမွန္ ထင္ျမင္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ေမာဟဆိုတဲ့ မသိမႈက အသိဉာဏ္မ်က္လံုးအစံုကို ကြယ္ထားတတ္တာမို႔ အမွားကို မျမင္ႏိူင္ၾကတာပါပဲ။

ဘဝမွာ တခါမွ အမွားမလုပ္ခဲ့ဖူးသူမ်ားလည္း ႐ိွေကာင္း ႐ိွပါလိမ့္မယ္။ အဲသည္လိုလူေတြ အတြက္ေတာ့ Bravo ပါ။ keep it up ပါ။ ေျပာစရာ မ႐ိွပါဘူး။ ကြၽန္မ ရည္႐ြယ္ေျပာခ်င္တာက "အမွားမ်ားနဲ႔ လူေတြ" ကိုပါ။ အမွားေတြနဲ႔ အေမွာင္ထဲမွာ အခ်ိန္ကုန္ရင္း ဘဝထဲ အသစ္တဖန္ ျပန္ဝင္ဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသူမ်ားကိုသာ ဆိုခ်င္ပါတယ္။  

အားေပးစကား ေျပာရရင္ အမွားဆိုတာ ျပင္လို႔မရတဲ့ အမွားေတြခ်ည္းပါပဲ။  တကယ္ပါ ကြၽန္မ အဲသည္လိုပဲ ယံုၾကည္တာမို႔ပါ။ လုပ္ၿပီးခဲ့တဲ့ အမွားေတြက သပ္သပ္၊ အမွန္ကို အမွန္မွန္းသိလို႔၊ နားလည္သြားလို႔ လမ္းေၾကာင္းအမွန္ေပၚ ေလွ်ာက္ေနတာက သပ္သပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ အမွားနဲ႔ လက္႐ိွအမွန္ဆိုတာ မတူညီေသာ ျဖစ္စဥ္ ႏွစ္ခုသာ ျဖစ္တယ္။ ခုလက္႐ိွ အမွန္နဲ႔ လုပ္ၿပီးခဲ့တဲ့ အမွားကို သင္ပုန္းေခ်လို႔ မရႏိူင္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ အမွားဆိုတာ မလုပ္မိေအာင္ ေ႐ွာင္ႏိူင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ မေ႐ွာင္ႏိူင္လို႔ လုပ္မိၿပီဆိုရင္လည္း ဘာမွ စိတ္ဓါတ္က်စရာ မလိုပါဘူး။  အမွားလုပ္ရဲသူဟာ အမွားရဲ႕အက်ိဳးဆက္ကို ခံႏိူင္ရည္႐ိွဖို႔   ျပင္ဆင္ရပါမယ္။

တစ္- မွားမွန္း ေသခ်ာၿပီဆိုတာ သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္က စၿပီး ရပ္တန္႔ပစ္ႏိူင္ရမယ္။ လိုအပ္ရင္ ဂငယ္ေကြ႔ ရဲရဲႀကီး ျပန္ေကြ႔ခ်ႏိူင္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အမွားကို မွားမွန္း ဝန္ခံတတ္ဖို႔ပါပဲ။ အဲဒါ သိတ္အေရးႀကီးပါတယ္။ အမွားကို အမွားမွန္းသိဖို႔နဲ႔ ဝန္ခံတတ္ဖို႔ဆိုတာ လက္ေတြ႔မွာ မလြယ္လွပါဘူး။ ေလာကႀကီးထဲမွာ မွားေနလို႔ မွားမွန္း မသိသူေတြ၊ မွားမွန္းသိရက္နဲ႔ အေနအစားေခ်ာင္လို႔ လမ္းမွားႀကီးေပၚ ဆက္ေလွ်ာက္ေနသူေတြက အမ်ားသားရယ္။

ႏွစ္-တံေတြးခြက္မွာ ပက္လက္ ေမွ်ာခ်ခံမေနပါနဲ႔။ ကူးခတ္ ဆန္တက္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါ။ "ကဲ့ရဲ႕ တသက္လံုး"   ျဖစ္ေနဦးမဲ့ ပါးစပ္ေပါက္ေတြအတြက္ နားထိုင္းတတ္ပါေစ။ ေခါင္းမငံု႔ပါနဲ႔ ရင္ကိုေကာ့ၿပီးသာ ေလွ်ာက္ပါ။ အရင္ကထက္ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြ ႏွစ္ဆမက ပိုပါေစ။

သံုး-ဘာ့ေၾကာင့္ မွားခဲ့သလဲဆိုတာ ျပန္လည္စဥ္းစား သံုးသပ္ၾကည့္ပါ။ အမွားထဲက သင္ခန္းစာ ရေအာင္ယူတတ္ပါေစ။

ေလး-ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တ မရပါနဲ႔။ ေနာင္တဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ သံုးစားလို႔ရတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပဳၿပီးေသာ အကုသိုလ္အား ျပဳလုပ္မိေလျခင္း ဆိုေသာ ေနာင္တ၊ မျပဳမိခဲ့ေသာ ကုသိုလ္တို႔အား မျပဳမိေလျခင္းဆိုေသာ ေနာင္တ တရား ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးဟာ ကုကၠဳစ (စာလံုးေပါင္း မွားႏိူင္ပါတယ္) အကုသိုလ္တရားေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေနာင္တေတြ ရင္မွာ႐ိွေနရင္ စြန္႔ပစ္ထားခဲ့ပါ။

ငါး-မိမိကို အမ်ားတကာ ယံုၾကည္မႈ႐ိွလာဖို႔ ဆိုတာ ပထမဦးဆံုး မိမိကိုယ္ကို မိမိ ယံုၾကည္မႈ႐ိွဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ႐ိွဖို႔ အရင္ဆံုး ႀကိဳးစားတည္ေဆာက္ပါ။

ကိုယ္တေယာက္ထဲ ကိုယ့္ဘာသာမွားတာ ဘယ္သူ႔မွ မထိခိုက္ဘူး ဆိုေပမဲ့ လူဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝန္းနဲ႔ေနတာမို႔ သူတို႔ကိုပါ တႏြယ္ငင္ တစင္ပါဆိုသလို ထိခိုက္ေစႏိူင္ပါတယ္။ ၾကပ္ၾကပ္သတိထားပါ။

ကြၽန္မ အရမ္းမေကာင္းခဲ့ပါဘူး။ စာရိတၱေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာကိုေတာင္ ရပ္ကြက္လူႀကီးဆီက လနဲ႔ခ်ီၾကာၿပီးမွ ရခဲ့တာ။ မယံု မ႐ိွပါနဲ႔။ ရပ္ကြက္လူႀကီး ခရီးလြန္ေနလို႔ပါလို႔ လူႀကီးမိန္းမက ေျပာပါတယ္။ ထားပါေလ။ မိဘ မ်က္ရည္ေပါက္ ႀကီးငယ္က်ေအာင္ လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ငယ္လို႔ ဆိုးခဲ့သလို ႀကီးလာေတာ့ ႀကီးတဲ့အေလ်ာက္ ဆက္မိုက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘကို မ်က္ရည္ေပါက္ ႀကီးငယ္က်ေအာင္ မလုပ္ဖူးတဲ့ သားလိမၼာ၊ သမီးလိမၼာမ်ားကို ကြၽန္မ ဒီကေန သာဓု သံုးႀကိမ္ေခၚလိုက္ပါတယ္။

အမွားေတြ လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ႂကြားဝါစရာ၊ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုစရာ မဟုတ္ေပမဲ့ အမွားကိုသိလို႔ အမွန္ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ၿပီ၊ ေလွ်ာက္ေနၿပီ ဆိုတာကေတာ့ျဖင့္ အင္မတန္ ဝမ္းသာစရာလို႔ ယူဆပါတယ္။ တခါ ကြၽန္မနဲ႔ ေမာင္ႏွမလို ရင္းႏီွးေနတဲ့ အကိုတေယာက္က ေျပာလာပါတယ္။
"ညည္းအေတာ္ ပံုစံ ေျပာင္းသြားၿပီ၊ ငါ့ညီမက လိမၼာပံုေပါက္လာၿပီ" တဲ့ေလ။
"ဘုရား႐ွင္လက္ထက္တုန္းကေတာင္မွ ဆိုးေပ့၊ မိုက္ေပ့ ဆိုတဲ့ လူဆိုးလူမိုက္ႀကီးေတြ အေစာဆံုး ကြၽတ္တမ္းဝင္ခဲ့ၾကတယ္ေလ အကိုရ" လို႔ ကြၽန္မ ဆိုေတာ့မွ တဟားဟား ေအာ္ရယ္ပါေတာ့တယ္။

ကြၽန္မ ခ်န္ဂီ႐ြာ (Changi Village)က စားေသာက္ဆိုင္ေလးတဆိုင္မွာ စားခဲ့ဖူးပါတယ္။   ေဒသစာ ေခါက္ဆဲြနဲ႔ ေျမအိုးထမင္း၊ ဘာဂူေတးနဲ႔ စြပ္ျပဳတ္လို အစားအစာေတြ ေရာင္းပါတယ္။ စားေသာက္ၿပီး အျပန္လမ္းမွာ သူငယ္ခ်င္း  ေျပာျပလို႔ စားပြဲထိုးကအစ ခ်က္ျပဳတ္သူအထိ ဆိုင္ကို ဦးေဆာင္လည္ပတ္ေနသူေတြဟာ အရင္က ျပစ္မႈတခုခုနဲ႔ ျပစ္ဒဏ္က်ခံၿပီး လြတ္ေျမာက္လာသူေတြ ျဖစ္မွန္း သိခဲ့ရပါတယ္။ ကြၽန္မစိတ္ထဲ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္သြားလိုက္တာမ်ား ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ။ သူတို႔ ဘဝေလးေတြ အရင္ကလိုပဲ သာမန္လူေတြနဲ႔ တန္းတူ လုပ္ကိုင္ရပ္တည္ႏိူင္ပါလား ဆိုတဲ့ ဝမ္းသာစိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ လမ္းၾကံဳတိုင္းလည္း ကြၽန္မ အဲသည္ဆိုင္ေလးမွာပဲ သြားစားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ခုေတာ့ ႐ိွေသးရဲ႕လား မေျပာတတ္ပါဘူး။

ၾကက္ေျခခတ္ကေလးေတြကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြး လက္တဲြေခၚယူတတ္ၾကတာလည္း ေကာင္းေသာ အျပဳအမူပါပဲ။ ဒုတိယအႀကိမ္-2nd chance ဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္ ႐ိွသင့္တယ္လို႔လည္း ကြၽန္မ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အခြင့္အေရးကို အႀကိမ္ႀကိမ္ အလဲြသံုးစား ထပ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူ႔ေဘာင္က အၿပီး က်ဥ္ၾကပါလိမ့္မယ္။

အမွားတခါျပဳမိတိုင္း အမွန္ကို တႀကိမ္ သိခြင့္ရတယ္ဆိုၿပီး အႀကိမ္တရာ အမွန္ကိုသိဖို႔အတြက္ အႀကိမ္တရာ မွားၾကစို႔ ဆိုတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ေသးျပန္ဘူးေလ....


14 comments:

  1. အမွားေတါေတာ့အမ်ားျကီးရယ္...၊တစ္ခုမွားလိုက္ဆင္ျခင္လိုက္၊ေနာက္...တစ္ခု
    ထပ္မွားလိုက္ ျပင္လိုက္...ဟင္း...ခုထိ မွားလို့ေကာင္းတုန္း....။

    ReplyDelete
  2. ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔)Fri Apr 29, 07:03:00 AM GMT+8

    မွားမွန္းသိသိႀကီးနဲ႔ အမွန္လုိလုိ လုပ္ေနၾကတဲ့ သူေတြကလဲ အမ်ားသားကလား အမ။ အင္း ေျပာတာ ေျပာရတယ္။ အမွားက လူေတြနဲ႔ အလြန္ မိတ္ေဆြျဖစ္ခ်င္ၾကတာကလား။ း))

    ခင္မင္လ်က္
    ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)

    ReplyDelete
  3. ပန္းခ်ီFri Apr 29, 09:04:00 AM GMT+8

    ႀကက္ေျခခတ္ကေလးမ်ားကုိ ႀကက္ေျခခတ္ကေလးတစ္ေယာက္လာဖတ္ပါတယ္..
    ိစိတ္ခြန္အားျဖည့္ စာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္အတြက္ေက်းဇူးပါ..မမ

    က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..။
    ခ်စ္တဲ့

    ReplyDelete
  4. မင္နီၾကက္ေျခခတ္ေတြ ျမင္တိုင္းေလ.. မူလတန္းေက်ာင္းသား ဘဝကို ေအာက္ေမ့တယ္.. စာေတြ ေျဖစဥ္တိုင္း မွားေနလို႔ သခ်ာၤေတြ အေျဖရွာတိုင္း မွားေနလို႔ ဆရာမက ၾကက္ေျခခတ္တယ္..
    မမွားဖို႔ ၾကိဳးစားရအံုးမယ္…

    အရြယ္ေရာက္လာ စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားကာ… အင္မတန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူ႔ကိုေလ… ရင္မွာ ၾကင္နာသမွ်ေတြ စာေတြ စီကာ အေပးမွာ… အခ်စ္ဆံုးက ၾကက္ေျခခတ္တယ္…
    မခ်စ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရအံုးမယ္…

    အရြယ္ေရာက္လာ အလုပ္ခြင္ဝင္တဲ့အခါ… ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းျခင္းက မလြတ္ႏိုင္ဘူး.. ကြ်န္ေတာ္ေလ အတန္တန္ၾကိဳးစားေပမယ့္ လူေတြ အျမင္ေဇာက္ထိုး ျဖစ္ေနလို႔… ဘဝက ၾကက္ေျခခတ္တယ္… မမွားဖို႔ ၾကိဳးစားရအံုးမယ္…

    ပိုစ့္ဖတ္ၿပီး ဒီသီခ်င္းေလး သတိရလို႔ ဆိုျပသြားတယ္…
    သီခ်င္းနာမည္က ၾကက္ေျခခတ္ တဲ့… း))

    ReplyDelete
  5. An Asian Tour OperatorFri Apr 29, 11:04:00 AM GMT+8

    မာဖီရဲ႕ဥပေဒ အရ ဆိုရင္ အမွားအေၾကာင္း စဥ္းစားလိုက္ ကတည္းက မွားၿပီးသားပဲ :P

    ReplyDelete
  6. က်န္းမာပါေစမဂၤလာပါခင္ဗ်ာ-
    က်ေနာ္လည္းေတြ့ဖူးတယ္-ေဆးမွု ့နဲ့ေထာင္က်သြားတဲ့လူေလးေယာက္ကို
    ဘုရားရွစ္ခိုးေၾကာင္းကဘုန္းေတာ္ၾကီးကကယ္တင္လိုက္တာ-ေသေဘးကလြတ္
    ျပီးက်ြမ္းက်င္တဲ့အဆိုသမားအတီးသမားေတြျဖစ္သြားျပီးလူတန္းေစ့ေနနိုင္တာကို
    ပါ။သူတို့ဘဝေထာင္ထဲမွာေနခဲ့ရတာကေလးေတြကိုလူငယ္ကေလးေတြကိုေျပာျပ
    ျပီးသီခ်င္းကေလးေတြဆိုျပၾကနဲ ့ၾကက္ေျခခတ္ေလးေယာက္အမွန္ျခစ္ေတြရသြား
    ရတဲ့အေၾကာင္းကေလးပါ-သူတို့သီခ်င္းေတြအရမ္းၾကိုက္တယ္-ဒါေပမဲ့
    တပုဒ္မွမရဘူး---
    ဆရာကေတာ္ရဲ ့ၾကက္ေျခခတ္ကေလးအမွန္ျခစ္သြားတယ္ေနာ္-
    က်ေနာ္ကေတာ့ၾကက္ေျခခတ္-ဂ်စ္တူး(မံုရြာ)

    ReplyDelete
  7. ေမာင္ညိမ္း...မွားေကာင္းတုန္းေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္....လူငယ္ေတြ လိမၼာမွ ျဖစ္မယ္ ေခတ္ႀကီးကိုက အဲသလို....:)

    သူႀကီး...ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာတယ္၊ အမွားနဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ခ်င္ဆို လူ႔စိတ္ကိုက မေကာင္းမႈမွာ ေမြ႔တတ္တာကလား...:)

    ညီမ ပန္းခ်ီ...ၾကက္ေျခခတ္ခ်င္း ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာတယ္...ဟိုင္း ဟိုင္း....:)

    ညီမေလးသက္ေဝ မရဘူး ခုလို စာနဲ႔ေရးျပ႐ံု၊ ဆိုျပပါ ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ပလိုက္ပါ အကိုႀကီး ခ်စ္ၾကည္ လာအားေပးမည္...ငဲွငဲွ...:)

    ကိုေသာမတ္...ဟာ...မၾကားလိုက္ဘူးလား အဲဒီ မာဖီရဲ႕ ဥပေဒက စီေကေအ ဥပေဒနဲ႔အေတြ႔မွာ တဂိုး ဂိုးမ႐ိွ ႐ႈံးသြားပါေရာလား....:)

    ဂ်စ္တူး...မဂၤလာပါ႐ွင္၊ ဒါေပါ့ ဘဝမွာ အမွန္ျခစ္ျဖစ္သြားတဲ့ ၾကက္ေျခခတ္ကေလးေတြမွ အမ်ားႀကီးရယ္.. အဲ့အေၾကာင္းေျပာရင္း....ေခ်ာ္လဲတာနဲ႔ အၿပီးထိုင္လိုက္ေတာ့မွာလား ဆိုတဲ့ ကိုထီးကိုသတိရတယ္.....

    ReplyDelete
  8. မွားမွန္းသိျပီး အမွန္ျပင္လာတဲ့ သူကို လက္တြဲေခၚယူရမွာပါ..

    ReplyDelete
  9. ေထာင္ထြက္တိုင္းလဲ လူဆိုးမဟုတ္ၾကဘူးေနာ္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကတာကိုး
    ညီမ အိမ္ျပန္ေတာ႕ ကားေပၚမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေထာင္ထြက္ ၂ေယာက္ ပါလာတယ္ တစ္ဦးက အမ်ိဳးသား၊ တစ္ဦးက အမ်ိဳးသမီး
    သူတို႕ ၂ေယာက္လံုးက တစ္ေနရာစီက လာတာ။ ဒါေပမဲ႔ ကားေပၚမွာ စကားေျပာၾကရင္း ၂ေယာက္လံုး ေထာင္အေၾကာင္းေတြ ေျပာလာၾကေတာ႕ ညီမစိတ္ထဲ လန္႕သြားတယ္။ ေထာင္ထြက္၂ေယာက္ေတာင္ ပါတယ္ဆိုေတာ႔ စဥ္းစားၾကည္႕ေလ
    ဒါေပမဲ႔ ေသခ်ာ ဂဃနဏ နားေထာင္ေတာ႔မွ တစ္ေယာက္က စစ္တပ္မွာ မလုပ္ခ်င္ေတာ႔လို႔ ထြက္ေျပးေတာ႔ ေထာင္က်တာ၊ အမ်ိဳးသမီးကေတာ႕ အိမ္မီးေလာင္လို႔ ေထာင္က်တာ။ အက်င္႔စာရိတ္တၱ မေကာင္းလို႔ ေထာင္က်တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ အေၾကာင္းရင္းသာ မသိဘဲ ေထာင္ထြက္ဆိုတဲ႔ ၾကက္ေျခခတ္ေလးကိုသာ ကြက္ကြက္ေလး ၾကည္႕ၾကမယ္ဆို္ အခ်ိဳ႕ေသာလူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းက ဖယ္က်ဥ္ၾကဦးမွာ ေသခ်ာတယ္ေနာ္။
    ဘ၀မွာ အမွားဆိုတာ လူတိုင္းလုပ္ဖူးၾကမယ္လို႔ ညီမလည္း ထင္ပါတယ္။ မွားမွန္းသိလို႔ ျပင္ႏိုင္တာကို ခ်ီးက်ဴးရမွာပါ။ မွားမွန္းသိသိၾကီးနဲ႔ ကိုယ္႔အမွားကို မျမင္၊ ၀န္မခံဘဲ သူတစ္ပါးကို လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ ထိုးေနသူေတြသာ ...............

    ReplyDelete
  10. ငယ္ငယ္တုန္းက ဆရာမအမွတ္ျခစ္ရင္ အဲဒီၾကက္ေျခခတ္မွင္နီေတြကို အရမ္းမုန္းခဲ႔ဖူးတယ္...။

    ခင္တဲ႔
    မိုးေငြ႔

    ReplyDelete
  11. တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ အခုထိ အမွားၾကာ၊ အမွန္ျဖစ္ ဆိုၿပီး သိသိႀကီးနဲ႔ ႀကိတ္ေနၾကတုန္းပဲ၊ မသက္ေဝက ကိုဘြဲ႔ႀကီး သီခ်င္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူ႔သီခ်င္း ေနာက္တစ္ပုဒ္ကို သတိရသြားတယ္၊ း) “ဝ,လံုးကေလးမွ ဝိုင္းေအာင္ မေရးႏိုင္ခင္ xxx ” ဆိုတာေလ..၊ “မွားတဲ့ဖက္မွာ” တဲ့၊ တခါတေလ အမွားဆီကို ေျခတလွမ္းနဲ႔ ေရာက္သြားေပမယ့္ အမွန္ဆီကို ျပန္လာဖို႔ကေတာ့ မိုင္တိုင္ေတြအမ်ားႀကီး ျပန္ေလွ်ာက္လာမွ ရတယ္၊ ဒီပို႔စ္ေလးကို ႀကိဳက္တယ္။

    ReplyDelete
  12. အမတ္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔သူေတြကေတာ႔ ၾကက္ေျခခတ္ကို ၾကိဳက္ၾကတယ္ဗ် :)

    ReplyDelete
  13. မေရ...ခုေတာ့ ျပန္ဖတ္လုိ႔ ရသြားၿပီ။ ဦးလူသစ္မန္႔သြားကုိ သေဘာက်တယ္။ း)
    ဇြန္လည္း အမွားေတြ လုပ္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့ထဲက သင္ခန္းစာျပန္ယူလုိက္ၿပီး ေနာက္ထပ္မမွားေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္တယ္။

    ဒီေလာကမွာ အမွားနဲ႔ကင္းတဲ့လူရယ္လုိ႔ ရွိမယ္မထင္ဘူး အစ္မခ်စ္။

    မနက္ျဖန္ ဆုံၾကမယ္ေနာ္။ း)

    ReplyDelete
  14. အစ္မခ်စ္ေရ..
    ဒီပို႔စ္ေလးႀကိဳက္တယ္...
    အမွားနဲ႔ကင္းသူ မရွိေလာက္ပါဘူး။ လူတိုင္းမွားဖူးၾကမွာပါ။ အမွားေတြနဲ႔အသားက်ရင္း အမ်ားကို အမွန္ထင္ေနသူ၊ ကိုယ့္က္ိုယ္ကို မွန္ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ေနၾကသူေတြထက္ အမွားကို ၀န္ခံသူ၊ အမွားရဲ႕ ျပစ္ဒဏ္ကို ရဲရဲ၀့ံ၀့ံခံယူသူ၊ အမွားကေန အမွန္ေတြ သိျမင္လာသူေတြကို ႀကိဳဆိုခ်င္ပါတယ္။ ညီမတို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာေတာ့ အမွားကို အမွန္ထင္ေနၾကသူေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

    (စာၾကြင္း - ကလူသစ္ ကြန္မန္႔ေလး သေဘာက်မိတယ္)

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...