Monday, February 14, 2011

တခါက ဗာလင္တိုင္း

14th Feb, 2008
National University Hospital

ေဟာ...ဟိုမွာ သူ႔ကို ခြဲခန္းထဲက ျပန္ထုတ္လာၾကၿပီ။ က်မ အပါအဝင္ သူ႔ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း အားလံုးရဲ႕ အၾကည့္ေတြက သူနာျပဳ ဆရာမေလး တြန္းလာတဲ့ ခုတင္ေပၚက အျဖဴေရာင္ ေစာင္တထည္ လႊမ္းျခံဳထားတဲ့ သူ႔ဆီ ေရာက္သြားၾကတယ္။ သူ ခုတင္ေနရာ ျပန္ေရာက္တဲ့အထိ ေတာ္ေတာ္ ၾကာၾကာ မ်က္လံုးေတြ ပြင့္မလာေသးဘူး။ တနာရီေလာက္ ၾကာမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ေမ့ေဆး႐ိွန္ မေျပေသးတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာကို က်မ ေငးၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ ဗလံုးဗေထြး စကားသံေတြနဲ႔ အတူ သူ သတိရလာခဲ့တယ္။ 

"ခ်မ္းတယ္ ခ်မ္းတယ္..."

ဟုတ္တာေပါ့ ေအးစိမ့္ေနတဲ့ ခဲြခန္းထဲမွာ နာရီနဲ႔ခ်ီၿပီး ေနခဲ့ရတာဆိုေတာ့ သူ သိတ္ေအးေနမွာပဲ။ က်မက ေစာင္ထဲကို လက္ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး သူ႔ေျခဖဝါးေတြကို ေႏြးလာေအာင္ ဆုပ္နယ္ေပးေနလိုက္တယ္။

"အား အိမ္သာ သြားခ်င္တယ္ ဝမ္းသြားခ်င္ေနၿပီ...."

ဒါက သူ သတိရၿပီးမွ ေျပာတဲ့ ဒုတိယေျမာက္ စကားတခြန္း။ သူနာျပဳ ဆရာမေလးက ၿပံဳးရင္း ျပန္ေျပာတယ္။

"မဟုတ္ဘူး အဲဒါ ခြဲစိတ္ၿပီး စအိုထဲမွာ ဂြမ္းထည့္ထားရတာ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဝမ္းသြားခ်င္သလိုလို ခံစားေနရတာ..."

ဪ... ဒါ့ေၾကာင့္ကိုး။ သူ မ်က္ေစ့ေတြ ျပန္ေမွးရင္း ၿငိမ္သြားျပန္တယ္။ 

ခဏေလးပါပဲ။ ခဏေလးၾကာေတာ့ သူနာျပဳဆရာမေလးကို ေခၚျပန္တယ္။

"ဆရာမ  ဆရာမ  ခုနက ျဖတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ အသားစ (လိပ္ေခါင္း) ေရာဟင္"

ဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ တတိယေျမာက္ စကားတခြန္းပါ။

"ဘိုင္အိုစီလုပ္ဖို႔ ဓါတ္ခြဲခန္းကို ပို႔လိုက္ၿပီေလ...ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္"

က်မတို႔ အားလံုးက သူ ဘာျဖစ္လို႔ ေမးပါလိမ့္ဆိုတာ သိခ်င္ေနၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔စကား အၾကားမွာ အားလံုး ရယ္ေမာမိၾကတယ္။

"ဪ  ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး ဒီေန႔က ဗာလင္တိုင္းေဒးဆိုေတာ့ ငါ့မိန္းမကို လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးခ်င္လို႔ပါ" တဲ့ေလ။

ၾကည့္...သူဟာ အဲသလို လူစား။

သူ႔ခမ်ာ ေဆး႐ံုေပၚမွာေတာင္ ခဲြစိတ္နာက်င္ေနတဲ့ၾကားက မေမ့မေလ်ာ့ သတိရေနခဲ့႐ွာတာ။ သူ ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြထဲမွာေတာ့ အဲဒီႏွစ္ကလက္ေဆာင္ဟာ က်မအတြက္ အမွတ္တရအျဖစ္ ရင္ထဲအထိဆံုး ျဖစ္ခဲ့ရပါရဲ႕။

ခ်စ္ၾကသူေတြအတြက္ေတာ့ ေန႔ေတြတိုင္းဟာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ျဖစ္ေနၾကမွာပါပဲ။ သို႔ေသာ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ကိုေတာ့ တကမာၻလံုးက အသိအမွတ္ ျပဳထားတဲ့ေန႔တေန႔ အျဖစ္ ပိုၿပီး အမွတ္တရ႐ိွေနၾကတာပါ။

ခ်စ္သူအတြက္ လက္ေဆာင္ဆိုတာဟာ တကယ္ေတာ့ ေငြေၾကးတန္ဘိုးနဲ႔ ျဖတ္လို႔ မရႏိူင္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို ျပတဲ့ အျပဳအမူေလးတခု ဒါမွမဟုတ္ စကားေလးတခြန္းပဲ မဟုတ္ပါလား႐ွင္....


3 comments:

  1. ေမဓာ၀ီ

    ဘိုင္အိုစီလုပ္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ ပစၥည္းေလးကို မခ်စ္ၾကည္ အမွတ္တရ သိမ္းထားတယ္ မဟုတ္လား :)

    Rita

    အစ္မ အဲဒါႀကီး သိမ္းထားလို႔ မရေတာင္ ဓါတ္ပံုျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ ႐ိုက္ထားလိုက္ရမွာ အမွတ္တရ။ ပို႔စ္တင္တဲ့အခါ ပံုနဲ႔ တြဲတင္လို႔ ရတာေပါ့။ =D

    ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)
    ဟိဟိ
    ၾကားကတည္းက ရယ္ရတာ
    ခုလို ပိုစ္႔အျဖစ္ဖတ္ရေတာ႕လည္း ရယ္မိတယ္.. ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ အစ္မရဲ႕ အေရးအသားေလးကေတာ႕ Romatic ေပါ႕။
    ၾကည္ႏူးစရာေလးျဖစ္သြားေရာ။။
    Have a nice trip!. :) I'm back now.

    Anonymous
    ဒီလက္ေဆာင္ဟာ အမိုက္ဆုံးပဲ....

    ပုံ
    ေျမြႏွစ္ေကာင္ေက်ာက္

    Pwint Myue Zin

    :D.. d best gift!

    Crystal

    ဟိုဒင္းဆိုလို႔ နဲနဲတြန္႔သြားတယ္ အစ္မ။


    Sandakuu

    ေတာ္ေတာ္ေနာက္တယ္..

    အရွင္...

    ခ်စ္ခြင့္ရွိတဲ့လူေတြက်ေတာ့လည္း လက္ေဆာင္ကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးႀကံဖန္ၿပီး ေပးခ်င္ၾကတယ္ေနာ္...ခ်စ္ခြင့္မရွိတဲ့...မွာေတာ့ ေခ်ာကလက္ေတြေတာင္ မႈိတက္ကုန္ၿပီ...

    ျမစ္က်ဳိးအင္း

    ဂႏၱဝင္လက္ေဆာင္ ေပးခ်င္တာေနမွာ။

    Anonymous

    မခ်စ္...အဲဒီလက္‌ေဆာင္‌ေလးသိမ္းထားတယ္..ဟုတ္..။

    မိုးေငြ႔......

    ငါ့အမခ်စ္ရဲ႔ဗယ္လင္တိုင္းလက္ေဆာင္က ကမၻာေပၚမွာ အမိုက္ဆံုးကြ...

    Anonymous

    ဒါနဲ႔... ဒီႏွစ္ ဗာလင္တုိင္းေဒးမွာေကာ ဘယ္လုိမ်ိဳး လက္ေဆာင္ရခဲ့လဲ အမ။ း၀)

    ခင္မင္လ်က္
    ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)

    Ko Boyz

    အဖုိးတန္ လက္ေဆာင္ပဲ...။
    ဘာတ့ဲ.. ျပည္သူေတြဟာ မိမိန႔ဲ ထုိက္တန္တ့ဲ အစိုးရကို ရတယ္ ဆုိလား..။ :P

    An Asian Tour Operator

    တသက္လုံးအမွတ္ရေစမယ့္ လက္ေဆာင္ပဲ။

    ReplyDelete
  2. ေကာ္မန္႔ေတြ ျပန္တင္ထားပါတယ္။ ေကာ္မန္႔ေပးရင္ လင့္ခ္မထားခဲ့ဘဲ အေနာနီးမတ္နဲ႔ ဝင္ၿပီး နာမည္ေလးသာ ခ်န္ေပးခဲ့ၾကပါလို႔......
    ေက်းဇူးတင္ ခ်စ္ခင္စြာ

    ခ်စ္ၾကည္ေအး :)

    ReplyDelete
  3. ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးက မ်က္ရည္၀ဲမိေအာင္ဘဲ ၾကည္းႏူးပိတိစိတ္ေလးျဖစ္မိရပါတယ္...

    ReplyDelete

ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္

ကိုုယ္ ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာ

ႏွင္းေတြ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္

ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...