အားပါးပါး .. မိုက္ဒယ္ကြာ
မမ ဘယ္သူမမေက်ာထဲကို ဓါးထည့္သြားလဲဟင္...:D ခင္လို႔ စတာပါမမ။ ယံုႀကည္ရတဲ႔ လူထဲက သစၥာေဖာက္သြားတာမ်ားခံစားေနရသလားလို႔....ခံစားေနရရင္လဲ ေခါင္းထဲက ျမန္ျမန္ထုတ္လိုက္ေနာ္... သူ႔ႀကမၼာ သူဖန္တီးသြားလိမ္႔မယ္ေနာ္ မမ မမေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္...ခင္မင္စြာျဖင့္ခ်စ္ညီမ ပူးေတ
ကဗ်ာေလးကမုိက္အိ...ဂြတ္တယ္..ၾကိဳက္တယ္။
ေက်ာထဲက ဓါး ေၾကာင္ ့ ရင္ကို ... ဖြင္ ့ခ်လိုက္ပါတယ္... ဟတ္ ထိတယ္ဗ်ာ....
ကဗ်ာလဲ ရတာပဲကိုး။ :)ခံစားခ်က္ေပၚလြင္ေအာင္ ဖြဲ႔ႏိုင္တာ မိုက္တယ္။
မမေရ....မိတ္ေဆြေကာင္း မပီသတဲ့ လူေတြကို ေခါင္းထဲမွာ ထည့္ထားမေနနဲ႕ေတာ့ေနာ္....သူ႕လမ္းသူသြားလိမ့္မယ္။ သူတို႕ေၾကာင့္ ကုိယ့္ေခါင္းေပၚမွာ အမႈိက္ထုပ္မရွိေစနဲ႕....ကုိယ္ယုံၾကည္ရာလမ္းကုိ ရဲရဲရင့္ရင့္သာ ဆက္ေလွ်ာက္ပါ....အၿမဲအားေပးလ်က္ညီမေလးဂ်င္ဂ်င္း
လူ႕သဘာ၀ေတြပါပဲဘယ္အရာမွ အျမဲမရွိပါဘူးတည္ျငိမ္တယ္လို႕ ထင္ရသေလာက္ အထဲက ဂေယာက္ဂယက္ကို ဖံုးေနၾကတာပါအခ်ိဳရွာသကာေလာင္းတဲ့ ကိေလသာမကုန္ေသးတဲ့ လူမွန္သမွ် အလိုဆႏၵ ရမၼက္ေတြနဲ႕ ေနာက္မွာ အရွိန္တျငီးျငီးေတာက္ေလာင္ေနမွာပါနႏၵာသိန္းဇံေရးတဲ့ စာအုပ္ထဲက မီးပြတ္တဲ့ ဥပမာလို႕ မီးပြတ္တဲ့အတြက္ ပြတ္ေနတဲ့ အရာမွာလည္း ပူေလာင္ေစပါတယ္ကိုယ္တိုင္ မဟုတ္လုိ႕ တရားနဲ႕ေျဖပါလို႕ မေျပာလိုပါဘူး ေရွ႕ေလွ်ာက္ ၾကံဳဦးမွာပါ။ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မလဲဆိုတာ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားဖို႕သာပါပဲေအးခ်မ္းပါေစ
ိထိထိမိမိကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပဲ အမခ်စ္ေရ...ေကာင္းတယ္ဗ်ာ..။မိုးေငြ႔
အမွန္ပဲ. . .ေနာက္ကြယ္က ေခ်ာင္းရိုက္ခ်င္သူေတြ ေလာကမွာ မ်ားလာတယ္ :P
"လွ်ာပါး စကားလံုး" ဆိုတာ ႏႈတ္သီေကာင္း လွ်ာပါး လို႕ ဆိုခ်င္တာလား...ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္သူ႕ကို ရည္ရြယ္တယ္ဆိုတာ သိၿပီ...ဘေလာ့ဂ္ဂါထဲမွာ ႏႈတ္သီေကာင္း လွ်ာပါး မ်ားမ်ား မရွိဘူးေလ... အဟက္... အဟက္...
ဗစ္စ္၊ ပူးေတ၊ ခိုင္ႏုငယ္၊ ေရသန္႔၊ ခ်ိဳသင္း၊ ဂ်င္ဂ်င္း၊ အမည္မသိ၊ မိုးေငြ႔၊ ကိုေဇာ္ နဲ႔ စာဖတ္သူ....ေကာ္မန္႔ေတြအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ... ေနာက္ေက်ာက ဓါး... အင္း ဟုတ္တယ္ ညက္ခုန္းေမြး ရိတ္တဲ့ဓါး ေျပာပါတယ္...ဟိ ဟိ...:P
ကဗ်ာေလးကမိုက္တယ္.. ဒါေပမဲ႔ေက်ာခ်မ္းတယ္
ေနာက္ေက်ာကိုအထိုးခံတဲ့ဓါးေတြမ်ားလွေပါ့ျကာေတာ့လဲ သိပ္မျဖံုေတာ့ဘူးေနာက္ဆို ဟိႏၵူဘုရားပြဲ မွာေတာင္ ဝင္ျပီး နတ္ဝင္လို့ရျပီ။
အမေရ ေက်ာထဲကဓါး ကုိ အရမ္းႀကိဳက္လုိ့ မွာတင္ခ်င္ပါတယ္။ အမလင့္ခ္ လဲပါပါတယ္။ ခြင့္ျပဳေပးပါေနာ္။
*face book
ခ်စ္ၾကည္ေအး ေရေက်ာထဲက ဓါးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွည္သလဲ ကြယ္...သနားပါတယ္... အင္း လူေတြ လူေတြ ဘာေတြက ၿမဲမွာလည္း..ေရႊစင္ဦး
ကိုယ္.ေက်ာမွာလား ။သူ.ေက်ာမွာလား။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာေလးဗ်ာ... တိုတိုေလးနဲ႔ သာသာေလးထိေအာင္ေရးတတ္လိုက္တာ...... မခ်စ္ၾကည္ေအးနာမည္ကို ခဏခဏျမင္ဖူးေနေပမယ့္ ခုမွ လာလည္ျဖစ္တယ္.... ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ဆိုဒ္ေလးပါ... လင့္ခ္ပါ ယူသြားပါတယ္ဗ်ာ....ခင္မင္တဲ့ေန၀သန္
အား... ေနာက္ေက်ာကဓါး ခဲြထုတ္ေပးပါ .... (ေနာက္ထပ္ဓါးထက္ထက္နဲ႔?)ကဗ်ာေလးက တိုတိုေလးနဲ႔ ထိလိုက္တာ အစ္မရယ္..
အမခ်စ္ေရ...ေက်ာထဲကဓါးကိုဘယ္လိုဆဲြထုတ္ရပါ့ေနာ္....။ ကဗ်ာေလးကထိမိတယ္..။ခင္တဲ့သဒၶါ
မေရ... တကယ္ပဲလား။
ေက်ာခုိင္းမွေတာ့ အထုိးခံရျပီေပါ့ ေက်ာခုိင္းတတ္ဘုိ႔လုိတယ္
မ ေရ... ကဗ်ာေလးက ရင္ထဲကို အေတာ္ထိတယ္...ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ေနာက္ေက်ာဓားနဲ ့ထိုးတာ ခံခဲ့ရဘူးလို ့ပါ...
မ႐ို႕စ္ ေက်ာခ်မ္းရင္ အေႏြးထည္ထုတ္ဝတ္ပလိုက္....ညီမေလး သူတို႔က လည္လြန္းတာေနမွာဘာ ကိုယ္ကေတာ့ မညံ့ေလာက္ဘူး ဘေလာ့ဂ္ဂြါပဲ ဥစၥာ....ေမာင္ေလး ဒီတခါ ဟိႏၵဴနတ္ဝင္သည္လိုရင္ အမကိုလည္း ေခၚလိုက္...အမည္မသိေရ ဖဘမွာ တင္ခြင့္ေပးပါတယ္ တင္သာ တင္ပလိုက္စမ္းဘာ...မမေခြၽခ်င္...သိတ္မ႐ွည္ပါဘူး ထုတ္ခ်င္းေပါက္႐ံုပါ...အီး...႐ႊတ္...လက္ညိွဳးအစိမ္းေရာင္...သူေရာ၊ ကိုယ္ေရာ၊ ႐ွင့္ေက်ာမွာေရာ...အို...ေက်ာ႐ိွတဲ့လူတိုင္းေပါ့....ေနဝႆန္ လင့္ခ္အတြက္ ေက်းဇူး၊ လာဖတ္တဲ့အတြက္ေက်းဇူး....ေက်းဇူးပါညီမ လသာည...ဓါး...အသံေတာင္ ၾကားခ်င္ဘူး....သဒၵါ...ထုတ္ဖို႔ခက္တယ္...မလြယ္ မလြယ္...ဇြန္ တကယ္ဆိုရင္လည္း ညာရာေရာက္အံုးမယ္....ဟယ္...ခိခိကိုစိုစိ ေက်ာခိုင္းနည္းေလး သင္ေပးခဲ့အံုးမွေပါ့....ညီမ တန္ခူး လူတိုင္းလိုလို ႐ိွၾကမယ္ထင္ပါရဲ႕ ညီမရယ္... ဝ႗္႐ိွသေ႐ြ႕ေပါ့ဟယ္...ေကာ္မန္႔မ်ားအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ...:)
သူ႕ ကံနဲ႔ သူ သြားပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္က ပူေလာင္ေနရရင္ ႏွစ္ခါ နစ္နာလိမ့္မယ္ အစ္မေရ...။ကမာၻ႔ဖလားေၾကာင့္ အိမ္လည္မထြက္အားလို႔ ခုမွပဲ ေရာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္။
မႀကီးေအး.......ေရ.......အေနာ္ကေတာ့........အေရထူေနခဲ့ၿပီ.............း))ခင္မင္တဲ့ဏီလင္းညိဳ
ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာနဲ႔ ေက်ာခိုင္းမိတာေပါ့။ မယံုၾကည္ရေတာ့လည္း ဓားတစ္ေခ်ာင္း လက္ေဆာင္ရသြားတာေပါ့ေနာ္။ သင္ခန္းစာေပါ့အစ္မရယ္ ေနာ္...ခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)
ဆင္ခ်င္း တုုိက္ၾကျပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ေက်ာခိုုင္းေတာ့မယ္ ဆိုုရင္ ေနာက္ျပန္ လမ္းေလ ွ်ာက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀း စိတ္ခ်ရတဲ့ အကြာအေ၀း ေရာက္မွ ေက်ာခိုုင္းၾကတယ္ ပိုုလည္တဲ့ ေကာင္က ရုုတ္တရက္ ေက်ာကိုု အစြယ္နဲ႕ ထုုိးမွာ စိုုးလိုု႕တဲ့.... ဆင္ေတြဆီကေန ျပန္ျပီး သင္ယူထားလိုုက္လိုု႕ခုုေနာက္ပိုုင္းေတာ့ သိပ္မခံရေတာ့ဘူး အမ ေရ။ ဒါေပမယ့္ ခံလိုုက္ရမွန္းကိုု မသိလိုုက္ေအာင္ တံုုးအ ေနေသး တာလားေတာ့ မသိဘူးေပါ့ :P
ေကာ္မန္႔မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထင္ျမင္ခံစားရသလိုသာ ေရးခဲ့ပါရွင္
ႏွင္းေတြဘယ္တုန္းကမွ မက်တဲ့ၿမိဳ႕မွာ ကြၽန္မေနတယ္ ျဖစ္ႏိူင္တာမျဖစ္ႏိူင္တာ ကြၽန္မ မပိုင္တဲ့အရာ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ရံုပါ... အဲဒီမနက္ လက္ဘက္ရည္ဝိုင္...
အားပါးပါး .. မိုက္ဒယ္ကြာ
ReplyDeleteမမ
ReplyDeleteဘယ္သူမမေက်ာထဲကို ဓါးထည့္သြားလဲဟင္...:D ခင္လို႔ စတာပါမမ။ ယံုႀကည္ရတဲ႔ လူထဲက သစၥာေဖာက္သြားတာမ်ားခံစားေနရသလားလို႔....ခံစားေနရရင္လဲ ေခါင္းထဲက ျမန္ျမန္ထုတ္လိုက္ေနာ္... သူ႔ႀကမၼာ သူဖန္တီးသြားလိမ္႔မယ္ေနာ္ မမ
မမေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္...
ခင္မင္စြာျဖင့္
ခ်စ္ညီမ ပူးေတ
ကဗ်ာေလးကမုိက္အိ...
ReplyDeleteဂြတ္တယ္..ၾကိဳက္တယ္။
ေက်ာထဲက ဓါး ေၾကာင္ ့ ရင္ကို ... ဖြင္ ့ခ်လိုက္ပါတယ္...
ReplyDeleteဟတ္ ထိတယ္ဗ်ာ....
ကဗ်ာလဲ ရတာပဲကိုး။ :)
ReplyDeleteခံစားခ်က္ေပၚလြင္ေအာင္ ဖြဲ႔ႏိုင္တာ မိုက္တယ္။
မမေရ....မိတ္ေဆြေကာင္း မပီသတဲ့ လူေတြကို ေခါင္းထဲမွာ ထည့္ထားမေနနဲ႕ေတာ့ေနာ္....သူ႕လမ္းသူသြားလိမ့္မယ္။ သူတို႕ေၾကာင့္ ကုိယ့္ေခါင္းေပၚမွာ အမႈိက္ထုပ္မရွိေစနဲ႕....ကုိယ္ယုံၾကည္ရာလမ္းကုိ ရဲရဲရင့္ရင့္သာ ဆက္ေလွ်ာက္ပါ....
ReplyDeleteအၿမဲအားေပးလ်က္
ညီမေလး
ဂ်င္ဂ်င္း
လူ႕သဘာ၀ေတြပါပဲ
ReplyDeleteဘယ္အရာမွ အျမဲမရွိပါဘူး
တည္ျငိမ္တယ္လို႕ ထင္ရသေလာက္ အထဲက ဂေယာက္ဂယက္ကို ဖံုးေနၾကတာပါ
အခ်ိဳရွာသကာေလာင္းတဲ့
ကိေလသာမကုန္ေသးတဲ့ လူမွန္သမွ် အလိုဆႏၵ ရမၼက္ေတြနဲ႕ ေနာက္မွာ အရွိန္တျငီးျငီးေတာက္ေလာင္ေနမွာပါ
နႏၵာသိန္းဇံေရးတဲ့ စာအုပ္ထဲက မီးပြတ္တဲ့ ဥပမာလို႕ မီးပြတ္တဲ့အတြက္ ပြတ္ေနတဲ့ အရာမွာလည္း ပူေလာင္ေစပါတယ္
ကိုယ္တိုင္ မဟုတ္လုိ႕ တရားနဲ႕ေျဖပါလို႕ မေျပာလိုပါဘူး
ေရွ႕ေလွ်ာက္ ၾကံဳဦးမွာပါ။ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မလဲဆိုတာ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားဖို႕သာပါပဲ
ေအးခ်မ္းပါေစ
ိထိထိမိမိကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပဲ အမခ်စ္ေရ...ေကာင္းတယ္ဗ်ာ..။
ReplyDeleteမိုးေငြ႔
အမွန္ပဲ. . .
ReplyDeleteေနာက္ကြယ္က ေခ်ာင္းရိုက္ခ်င္သူေတြ ေလာကမွာ မ်ားလာတယ္ :P
"လွ်ာပါး စကားလံုး" ဆိုတာ ႏႈတ္သီေကာင္း လွ်ာပါး လို႕ ဆိုခ်င္တာလား...
ReplyDeleteဒါဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္သူ႕ကို ရည္ရြယ္တယ္ဆိုတာ သိၿပီ...
ဘေလာ့ဂ္ဂါထဲမွာ ႏႈတ္သီေကာင္း လွ်ာပါး မ်ားမ်ား မရွိဘူးေလ...
အဟက္... အဟက္...
ဗစ္စ္၊ ပူးေတ၊ ခိုင္ႏုငယ္၊ ေရသန္႔၊ ခ်ိဳသင္း၊ ဂ်င္ဂ်င္း၊ အမည္မသိ၊ မိုးေငြ႔၊ ကိုေဇာ္ နဲ႔ စာဖတ္သူ....ေကာ္မန္႔ေတြအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ...
ReplyDeleteေနာက္ေက်ာက ဓါး... အင္း ဟုတ္တယ္ ညက္ခုန္းေမြး ရိတ္တဲ့ဓါး ေျပာပါတယ္...ဟိ ဟိ...:P
ကဗ်ာေလးကမိုက္တယ္.. ဒါေပမဲ႔ေက်ာခ်မ္းတယ္
ReplyDeleteေနာက္ေက်ာကိုအထိုးခံတဲ့ဓါးေတြမ်ားလွေပါ့
ReplyDeleteျကာေတာ့လဲ သိပ္မျဖံုေတာ့ဘူး
ေနာက္ဆို ဟိႏၵူဘုရားပြဲ မွာေတာင္ ဝင္ျပီး နတ္ဝင္လို့ရျပီ။
အမေရ ေက်ာထဲကဓါး ကုိ အရမ္းႀကိဳက္လုိ့ မွာတင္ခ်င္ပါတယ္။ အမလင့္ခ္ လဲပါပါတယ္။ ခြင့္ျပဳေပးပါေနာ္။
ReplyDelete*face book
ReplyDelete*face book
ReplyDeleteခ်စ္ၾကည္ေအး ေရ
ReplyDeleteေက်ာထဲက ဓါးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွည္သလဲ ကြယ္...
သနားပါတယ္... အင္း လူေတြ လူေတြ ဘာေတြက ၿမဲမွာလည္း..
ေရႊစင္ဦး
ကိုယ္.ေက်ာမွာလား ။သူ.ေက်ာမွာလား။
ReplyDeleteေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာေလးဗ်ာ... တိုတိုေလးနဲ႔ သာသာေလးထိေအာင္ေရးတတ္လိုက္တာ...... မခ်စ္ၾကည္ေအးနာမည္ကို ခဏခဏျမင္ဖူးေနေပမယ့္ ခုမွ လာလည္ျဖစ္တယ္.... ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ဆိုဒ္ေလးပါ... လင့္ခ္ပါ ယူသြားပါတယ္ဗ်ာ....
ReplyDeleteခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
အား... ေနာက္ေက်ာကဓါး ခဲြထုတ္ေပးပါ .... (ေနာက္ထပ္ဓါးထက္ထက္နဲ႔?)
ReplyDeleteကဗ်ာေလးက တိုတိုေလးနဲ႔ ထိလိုက္တာ အစ္မရယ္..
အမခ်စ္ေရ...
ReplyDeleteေက်ာထဲကဓါးကိုဘယ္လိုဆဲြထုတ္ရပါ့ေနာ္....။ ကဗ်ာေလးကထိမိတယ္..။
ခင္တဲ့
သဒၶါ
မေရ... တကယ္ပဲလား။
ReplyDeleteေက်ာခုိင္းမွေတာ့ အထုိးခံရျပီေပါ့ ေက်ာခုိင္းတတ္ဘုိ႔လုိတယ္
ReplyDeleteမ ေရ... ကဗ်ာေလးက ရင္ထဲကို အေတာ္ထိတယ္...ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ေနာက္ေက်ာဓားနဲ ့ထိုးတာ ခံခဲ့ရဘူးလို ့ပါ...
ReplyDeleteမ႐ို႕စ္ ေက်ာခ်မ္းရင္ အေႏြးထည္ထုတ္ဝတ္ပလိုက္....
ReplyDeleteညီမေလး သူတို႔က လည္လြန္းတာေနမွာဘာ ကိုယ္ကေတာ့ မညံ့ေလာက္ဘူး ဘေလာ့ဂ္ဂြါပဲ ဥစၥာ....
ေမာင္ေလး ဒီတခါ ဟိႏၵဴနတ္ဝင္သည္လိုရင္ အမကိုလည္း ေခၚလိုက္...
အမည္မသိေရ ဖဘမွာ တင္ခြင့္ေပးပါတယ္ တင္သာ တင္ပလိုက္စမ္းဘာ...
မမေခြၽခ်င္...သိတ္မ႐ွည္ပါဘူး ထုတ္ခ်င္းေပါက္႐ံုပါ...အီး...႐ႊတ္...
လက္ညိွဳးအစိမ္းေရာင္...သူေရာ၊ ကိုယ္ေရာ၊ ႐ွင့္ေက်ာမွာေရာ...အို...ေက်ာ႐ိွတဲ့လူတိုင္းေပါ့....
ေနဝႆန္ လင့္ခ္အတြက္ ေက်းဇူး၊ လာဖတ္တဲ့အတြက္ေက်းဇူး....ေက်းဇူးပါ
ညီမ လသာည...ဓါး...အသံေတာင္ ၾကားခ်င္ဘူး....
သဒၵါ...ထုတ္ဖို႔ခက္တယ္...မလြယ္ မလြယ္...
ဇြန္ တကယ္ဆိုရင္လည္း ညာရာေရာက္အံုးမယ္....ဟယ္...ခိခိ
ကိုစိုစိ ေက်ာခိုင္းနည္းေလး သင္ေပးခဲ့အံုးမွေပါ့....
ညီမ တန္ခူး လူတိုင္းလိုလို ႐ိွၾကမယ္ထင္ပါရဲ႕ ညီမရယ္... ဝ႗္႐ိွသေ႐ြ႕ေပါ့ဟယ္...
ေကာ္မန္႔မ်ားအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ...:)
သူ႕ ကံနဲ႔ သူ သြားပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္က ပူေလာင္ေနရရင္ ႏွစ္ခါ နစ္နာလိမ့္မယ္ အစ္မေရ...။
ReplyDeleteကမာၻ႔ဖလားေၾကာင့္ အိမ္လည္မထြက္အားလို႔ ခုမွပဲ ေရာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္။
မႀကီးေအး.......ေရ.......
ReplyDeleteအေနာ္ကေတာ့........အေရထူေနခဲ့ၿပီ.............း))
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာနဲ႔ ေက်ာခိုင္းမိတာေပါ့။ မယံုၾကည္ရေတာ့လည္း ဓားတစ္ေခ်ာင္း လက္ေဆာင္ရသြားတာေပါ့ေနာ္။ သင္ခန္းစာေပါ့အစ္မရယ္ ေနာ္...
ReplyDeleteခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)
ဆင္ခ်င္း တုုိက္ၾကျပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ေက်ာခိုုင္းေတာ့မယ္ ဆိုုရင္ ေနာက္ျပန္ လမ္းေလ ွ်ာက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀း စိတ္ခ်ရတဲ့ အကြာအေ၀း ေရာက္မွ ေက်ာခိုုင္းၾကတယ္ ပိုုလည္တဲ့ ေကာင္က ရုုတ္တရက္ ေက်ာကိုု အစြယ္နဲ႕ ထုုိးမွာ စိုုးလိုု႕တဲ့.... ဆင္ေတြဆီကေန ျပန္ျပီး သင္ယူထားလိုုက္လိုု႕ခုုေနာက္ပိုုင္းေတာ့ သိပ္မခံရေတာ့ဘူး အမ ေရ။ ဒါေပမယ့္ ခံလိုုက္ရမွန္းကိုု မသိလိုုက္ေအာင္ တံုုးအ ေနေသး တာလားေတာ့ မသိဘူးေပါ့ :P
ReplyDelete